Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ: Εκφυλισμός σε νέα πίστα…

Του Γιάν­νη Γκιό­κα* //

«Το ΚΚΕ, πολύ έγκαι­ρα, έχει τοπο­θε­τη­θεί σχε­τι­κά με τις εξε­λί­ξεις που πυρο­δό­τη­σε στον ΣΥΡΙΖΑ το κακό εκλο­γι­κό απο­τέ­λε­σμα και η εκλο­γή νέου προ­έ­δρου, μιλώ­ντας για μια προ­δια­γε­γραμ­μέ­νη πορεία οργα­νω­τι­κού και πολι­τι­κού εκφυ­λι­σμού. Ξεκα­θά­ρι­σε, επί­σης, ότι πρό­κει­ται για εκφυ­λι­σμό που αφο­ρά στον ίδιο τον χαρα­κτή­ρα τέτοιων κομ­μά­των, που εμπο­ρεύ­τη­καν ελπί­δες και καπη­λεύ­τη­καν λαϊ­κούς αγώ­νες για να κατα­λή­ξουν, στο όνο­μα του «ανθρώ­πι­νου καπι­τα­λι­σμού», να εφαρ­μό­ζουν την πιο σκλη­ρή αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή. Επο­μέ­νως δεν αφο­ρά απλά κάποια πρό­σω­πα, αν και ανα­πό­φευ­κτα εκφρά­ζε­ται και σε αυτό το επί­πε­δο, με χαρα­κτη­ρι­στι­κή την περί­πτω­ση Κασσελάκη…

Αυτή η εκφυ­λι­στι­κή πορεία απο­τυ­πώ­θη­κε στην κωμι­κο­τρα­γι­κή εικό­να που παρα­κο­λου­θή­σα­με στις οθό­νες μας τις προη­γού­με­νες μέρες, κατά τις οποί­ες διε­ξή­χθη το Συνέ­δριο του ΣΥΡΙΖΑ: Στις άδειες καρέ­κλες καθ’ όλη τη διάρ­κεια των «εργα­σιών» (εκτός φυσι­κά από τις στιγ­μές που μιλού­σε ο πρό­ε­δρος), στα γιου­χα­ρί­σμα­τα, στις σκη­νο­θε­τη­μέ­νες δια­δι­κα­σί­ες και τις «ψηφο­φο­ρί­ες» — μπά­χα­λο, στις μηχα­νορ­ρα­φί­ες στε­λε­χών, στις ατά­κες απελ­πι­σμέ­νων δύστυ­χων συνέ­δρων περί «κόλα­σης του Δάντη», «ενός ποδιού στον τάφο» κ.λπ.

Δεν είναι, όμως, μονά­χα αυτά, και κάθε ανά­λυ­ση που μένει μόνο στα περί «τσίρ­κου», δεν είναι ικα­νή να απο­τυ­πώ­σει την πολι­τι­κή ουσία και να ανα­δεί­ξει ορι­σμέ­να σχε­τι­κά νέα χαρα­κτη­ρι­στι­κά που δια­μορ­φώ­νο­νται πλέ­ον σε αυτό το κόμ­μα. Τι άλλα είδα­με, λοι­πόν; Είδα­με τον Στέ­φα­νο Κασ­σε­λά­κη να κάνει εισό­δους στην αίθου­σα που παρα­πέ­μπουν περισ­σό­τε­ρο σε υπο­ψή­φιο ηθο­ποιό για όσκαρ ερμη­νεί­ας παρά σε ομι­λη­τή σε συνέ­δριο κόμ­μα­τος. Τον είδα­με στη σκη­νή να μιλά με χει­λό­φω­νο, περ­πα­τώ­ντας και απευ­θυ­νό­με­νος συχνά — πυκνά στο «κοι­νό του», θυμί­ζο­ντας τηλε-ευαγ­γε­λι­στές των ΗΠΑ. Τον είδα­με να προ­στά­ζει τον «όχλο» να σηκω­θεί όρθιος (κάποιοι άλλοι στο παρελ­θόν είχαν χρη­σι­μο­ποι­ή­σει το γνω­στό «εγέρ­θη­τω»…), για να «δει» αυτούς που κάθο­νται στις πρώ­τες σει­ρές και τολ­μούν να μην τον χει­ρο­κρο­τούν, ώστε να τους αντι­με­τω­πί­σει ανα­λό­γως… Πρό­κει­ται για αντι­δρα­στι­κά χαρα­κτη­ρι­στι­κά, που σημα­το­δο­τούν συνο­λι­κά την πορεία του αστι­κού πολι­τι­κού συστή­μα­τος. Χαρα­κτη­ρι­στι­κά τα οποία έχου­με συνη­θί­σει να συνα­ντού­με σε άλλες χώρες, στις ΗΠΑ, στη Λ. Αμε­ρι­κή, αλλά και σε ορι­σμέ­νες χώρες της Ευρώ­πης όπου κυριαρ­χεί ένα πλή­ρως «αρχη­γο­κε­ντρι­κό» μοντέ­λο από τα σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κά και φιλε­λεύ­θε­ρα μέχρι τα ακρο­δε­ξιά κόμματα.

Αυτά, όμως, και όσα ακό­μα θα δού­με στο μέλ­λον, είναι τα απο­τε­λέ­σμα­τα όσων ακού­με το τελευ­ταίο διά­στη­μα περί «αδια­με­σο­λά­βη­της σχέ­σης με τον λαό». Και αυτά με τη σει­ρά τους δεν έπε­σαν από τον ουρα­νό. Ξεκί­νη­σαν επί προ­ε­δρί­ας Αλ. Τσί­πρα, όταν εισή­χθη­σαν και στο συγκε­κρι­μέ­νο κόμ­μα αμε­ρι­κα­νό­φερ­τες δια­δι­κα­σί­ες star system, που είχαν προη­γου­μέ­νως εισα­χθεί στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, όπως η εκλο­γή προ­έ­δρου «από τη βάση», δηλα­δή από όποιον περα­στι­κό έδι­νε δύο ευρώ για να γρα­φτεί μέλος επι­τό­που. Ενός προ­έ­δρου, δηλα­δή, που δεν θα λογο­δο­τεί στη συνέ­χεια σε κανέ­να αντι­προ­σω­πευ­τι­κό όργα­νο. Τότε φτιά­χτη­κε και ο περι­βό­η­τος «i‑syriza», δηλα­δή το ηλε­κτρο­νι­κό κόμ­μα των followers, στο όνο­μα πάντα του «εκσυγ­χρο­νι­σμού» και της «αντι­στοί­χη­σης με τις εξε­λί­ξεις στην αγο­ρά εργα­σί­ας», με επί­κλη­ση και στα ωρά­ρια — λάστι­χο, για τα οποία και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συμβάλει.

Ενθερ­μοι υπο­στη­ρι­κτές σε όλα αυτά ήταν και όσα στε­λέ­χη εμφα­νί­ζο­νται να αντι­πα­λεύ­ουν τις μεθο­δεύ­σεις Κασ­σε­λά­κη, όπως η Ο. Γερο­βα­σί­λη (το είπε και μόνη της άλλω­στε στο συνέ­δριο…), ενώ παρό­ντα — και μάλι­στα από πρω­τα­γω­νι­στι­κές θέσεις — ήταν και τα στε­λέ­χη που απο­τε­λούν σήμε­ρα τη «Νέα Αρι­στε­ρά». Μάλι­στα, ορι­σμέ­νοι κου­νού­σαν το δάχτυ­λο τότε στο ΚΚΕ για τις «απαρ­χαιω­μέ­νες», «κλει­στές» εσω­κομ­μα­τι­κές δια­δι­κα­σί­ες του. Το αν όλοι αυτοί μπο­ρού­σαν να φαντα­στούν ότι θα έρθει η στιγ­μή που σε αυτόν τον «i‑syriza» θα αναρ­τώ­νται ερω­τη­μα­το­λό­για με το ερώ­τη­μα της κατάρ­γη­σης του κόμ­μα­τός τους, είναι κάτι που λίγη σημα­σία έχει και σίγου­ρα δεν αφο­ρά εμάς.

Τα όσα παρα­κο­λου­θού­με σήμε­ρα στον ΣΥΡΙΖΑ (ή όπως ονο­μα­στεί αυτό το κόμ­μα — υβρί­διο στο μέλ­λον…) είναι, πάνω απ’ όλα, η τελι­κή κατά­λη­ξη στην οποία οδη­γεί η λογι­κή της ανα­μο­νής ενός «Μεσ­σία», για να λύσει τα προ­βλή­μα­τα του λαού «από τα πάνω», και σε άμε­ση μιντια­κή σχέ­ση μαζί του, παρα­μέ­νο­ντας βεβαί­ως ο λαός στον κανα­πέ ως θεα­τής. Γι’ αυτό και ακού­σα­με αρκε­τούς συνέ­δρους να εντο­πί­ζουν τον «κοι­νω­νι­κό ανα­βρα­σμό» στους αγώ­νες των αγρο­τών και των φοι­τη­τών, παρα­δε­χό­με­νοι παράλ­λη­λα ότι το κόμ­μα τους είναι ανύ­παρ­κτο σε αυτούς τους αγώ­νες. Κι αυτό τη στιγ­μή που περη­φα­νεύ­ο­νταν ότι έχουν πάνω από 135 χιλιά­δες μέλη, τα οποία, όμως, δεν μπο­ρού­σαν να βρουν ούτε για να εκλέ­ξουν αντι­προ­σώ­πους για το συνέ­δριο, και έτσι πρα­κτι­κά πήγαν όποιοι υπήρ­χαν… Την ίδια στιγ­μή, βέβαια, τα υπαρ­κτά τρολ του ΣΥΡΙΖΑ στο δια­δί­κτυο δεν χάνουν ευκαι­ρία να βρί­ζουν και να συκο­φα­ντούν χυδαία αυτούς τους αγώ­νες, όπως έκα­ναν τη μέρα του συλ­λα­λη­τη­ρί­ου των αγρο­τών στην Αθή­να, ή να τους υπο­νο­μεύ­ουν επι­κα­λού­με­νοι τη δήθεν «ανα­πο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τά» τους και το… 41% της ΝΔ, όπως κάνει και η ίδια.

Καμία προσ­δο­κία και αγω­νία δεν πρέ­πει να υπάρ­χει σε εργα­ζό­με­νους, σε νέους ανθρώ­πους για την ανά­καμ­ψη του συγκε­κρι­μέ­νου κόμ­μα­τος και για την ανα­σύν­θε­ση του χώρου της λεγό­με­νης «κεντρο­α­ρι­στε­ράς». Η ελπί­δα βρί­σκε­ται εκεί που «φου­ντώ­νει» η εργα­τι­κή — λαϊ­κή αντι­πο­λί­τευ­ση στην κυβέρ­νη­ση της ΝΔ. Στα αγρο­τι­κά μπλό­κα, στα φοι­τη­τι­κά αμφι­θέ­α­τρα, στους αγώ­νες των εργα­ζο­μέ­νων σε πολ­λούς κλά­δους, στη γενι­κή απερ­γία αύριο. Βρί­σκε­ται στο σύν­θη­μα «τα κέρ­δη τους ή οι ζωές μας», που θα ακου­στεί και πάλι δυνα­τά σε όλη την Ελλά­δα, στον έναν χρό­νο από το έγκλη­μα στα Τέμπη. Εκεί κατα­θέ­τει το ΚΚΕ όλες του τις δυνά­μεις, ακρι­βώς όπως είχε υπο­σχε­θεί. Εκεί θα κατα­θέ­σει και τη δύνα­μη που θα του δώσει ο λαός στις ευρω­ε­κλο­γές του Ιου­νί­ου. Το κάλε­σμά του για μαχη­τι­κή, μαζι­κή συμπό­ρευ­ση βρί­σκει ήδη απή­χη­ση σε εργα­ζό­με­νους και εργα­ζό­με­νες, νέους και νέες, αγω­νι­στές και αγω­νί­στριες της ζωής».

*Ο Γ. Γκιό­κας είναι μέλος της ΚΕ και υπεύ­θυ­νος του Γρα­φεί­ου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ

Πηγή: 902.gr

Βλα­ντί­μιρ Μαγια­κόφ­σκι: «Ωδή στην Επανάσταση»