Την «Προ­γραμ­μα­τι­κή» του Συν­διά­σκε­ψη πραγ­μα­το­ποιεί από χτες και το Σ|Κ ο ΣΥΡΙΖΑ, ως υπο­κα­τά­στα­το του συνε­δρί­ου που έχει ανα­βλη­θεί για άγνω­στο χρό­νο, προ­κει­μέ­νου να επι­κυ­ρώ­σει και όσα η επι­τρο­πή προ­γράμ­μα­τος έχει κάνει μέχρι σήμε­ρα και
Στην ομι­λία του ο Αλέ­ξης Τσί­πρας έκα­νε λόγο για την απαρ­χή μιας μάχης «με στό­χο να ηττη­θεί η κυβέρ­νη­ση της δεξιάς του κ. Μητσο­τά­κη»..
Προ­βλέ­πο­νται να γίνουν παράλ­λη­λα 6 «τρα­πέ­ζια» με θέμα­τα Οικο­νο­μία, Περι­βάλ­λον, Εργα­σία, Κοι­νω­νι­κό Κρά­τος, Πολι­τι­σμός και Kράτος-θεσμοί-δημοκρατία.

Ήδη –όπως κάνει συνε­χώς το τελευ­ταίο διά­στη­μα, υπό­σχε­ται «ανα­νέ­ω­ση της ανα­νέ­ω­σης» με 10άδες ΘΑ –μετα­ξύ άλλων πως θα καταρ­γή­σει όλο το αντι­λαϊ­κό, αντερ­γα­τι­κό πλαί­σιο που δια­τή­ρη­σε ή θεσμο­θέ­τη­σε όταν ήταν στην κυβέρ­νη­ση ως 1^η & 2^η φορά «αρι­στε­ρά».

Από την πλευ­ρά της η ΝΔ σχο­λί­α­σε με τον συνή­θη παρελ­κυ­στι­κό τρό­πο λέγο­ντας «αν απέ­δει­ξε κάτι με το παρα­λή­ρη­μά του, επα­να­λαμ­βά­νο­ντας όλα τα απί­θα­να που έχει πει τους τελευ­ταί­ους μήνες, ο κ. Τσί­πρας, είναι ότι δεν έχει αντι­λη­φθεί τίπο­τα από αυτά που συμ­βαί­νουν τα τελευ­ταία δύο χρό­νια στη χώρα» και ότι «ζει σε μια δική του εικο­νι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα και βλέ­πει παντού εικό­νες κατα­στρο­φής, τις οποί­ες κρύ­βουν σκο­τει­νές δυνά­μεις από τους πολί­τες, οι οποί­οι επί­σης παρα­πλα­νη­μέ­νοι δεν αντι­λαμ­βά­νο­νται τι πραγ­μα­τι­κά συμβαίνει»
Μάλι­στα στην ανα­κοί­νω­σή της η Νέα Δημο­κρα­τία –επι­βε­βαιώ­νο­ντας πως πρό­κει­ται για κοκο­ρο­μα­χία και στά­χτη στα μάτια του κόσμου, ανέ­φε­ρε με έμφα­ση: «ο κ.Τσίπρας μάλι­στα έφθα­σε στο σημείο, υπε­ρα­σπι­ζό­με­νος τον κ.Πολάκη να καταγ­γεί­λει τη ΝΔ ότι βρί­σκε­ται πίσω από το μπλο­κά­ρι­σμά του λογα­ρια­σμού του στα social media ‑προ­φα­νώς του δια­φεύ­γει ότι ο τελευ­ταί­ος λογα­ρια­σμός που η ΝΔ θα ήθε­λε ποτέ να μπλο­κα­ρι­στεί, είναι αυτός του κ.Πολάκη (για ευνό­η­τους λόγους)»…

😩 Τέλος στην ένταση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο!

«Νέο κοι­νω­νι­κό συμ­βό­λαιο», «ανά­πτυ­ξη με κοι­νω­νι­κή συνο­χή», «δια­τή­ρη­ση και αύξη­ση θέσε­ων εργα­σί­ας» (με επι­δο­τή­σεις στην εργο­δο­σία) νέα «κοι­νω­φε­λή προ­γράμ­μα­τα (ανα­κύ­κλω­ση ανερ­γί­ας) στό­χος «να κατα­φέ­ρου­με να γίνου­με Ευρώ­πη» (με πυρο­τε­χνή­μα­τα περί αύξη­σης του κατώ­τα­του μισθού και «πιλο­τι­κής» εφαρ­μο­γής –υπό προ­ϋ­πο­θέ­σεις του 35ωρου).
Συνε­χί­ζο­ντας τα αμί­μη­τα αφη­γή­μα­τα ως «ρεα­λι­στής» αντι­συ­στη­μι­κός ριζο­σπά­στης για τα τανκς της ΝΔ στους δρό­μους με τον Συρι­ζα στα οδοφράγματα.
«Επα­νά­στα­ση» λοι­πόν με εγκώ­μια –μετά τον «δια­βο­λι­κά καλό» Τραμπ, στο «μοντέ­λο Μπάι­ντεν» που «βάζει τέλος στην έντα­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης ανθρώ­που από άνθρωπο» (!)

Θυμί­ζου­με πως Μητσο­τά­κης και Τσί­πρας, στην εκδή­λω­ση που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στο πλαί­σιο της ετή­σιας Γενι­κής Συνέ­λευ­σης του Συν­δέ­σμου Επι­χει­ρή­σε­ων και Βιο­μη­χα­νιών τοπο­θε­τή­θη­καν με  «ευρεία συνα­ντί­λη­ψη» όπως τόνι­σε εμφα­ντι­κά ο πρό­ε­δρος του ΣΕΒ, συνο­ψί­ζο­ντας τις θέσεις των δύο κομ­μά­των πάνω στους 6 άξο­νες που ειση­γεί­ται για τη θεμε­λί­ω­ση του «νέου παρα­γω­γι­κού μοντέ­λου» στο ίδιο περί­που μοτί­βο με τα 6 θεμα­τι­κά «τρα­πέ­ζια» της –σε εξέ­λι­ξη προ­γραμ­μα­τι­κής συν­διά­σκε­ψης του Συρι­ζα:   ανα­βάθ­μι­ση της ικα­νό­τη­τας της χώρας στην και­νο­το­μία και των δεξιο­τή­των του εργα­τι­κού δυνα­μι­κού με «ανα­βάθ­μι­ση της βιο­μη­χα­νί­ας» λέει ο ΣΕΒ Οικο­νο­μία-Εργα­σία-Κοι­νω­νι­κό Κρά­τος το Τσι­πρέι­κο, «προ­σέγ­γι­ση των επι­χει­ρή­σε­ων με την κοι­νω­νία», οι πρώ­τοι Kρά­τος-θεσμοί-δημο­κρα­τία οι άλλοι…
3^ος άξο­νας είναι η «πρά­σι­νη ανά­πτυ­ξη», και εκεί εντο­πί­ζε­ται συμ­φω­νία, απλά ο ΣΕΒ προ­σθέ­τει «να μην ανέ­βει το ενερ­γεια­κό κόστος για τις ελλη­νι­κές βιομηχανίες»
Να σημειώ­σου­με εδώ πως στο «σχέ­διο προ­γραμ­μα­τι­κών θέσε­ων του ΣΥΡΙΖΑ – Προ­ο­δευ­τι­κή Συμ­μα­χία» δια­πι­στώ­νε­ται πως «η πρά­σι­νη μετά­βα­ση απο­τε­λεί το κατ’ εξο­χήν πεδίο πολι­τι­κής σύγκρου­σης της Δεξιάς και της Αρι­στε­ράς» και … «απέ­να­ντι στην μετά­βα­ση μέσω των αγο­ρών και της όξυν­σης των ανι­σο­τή­των, η Αρι­στε­ρά προ­κρί­νει τη στρα­τη­γι­κή της Ενερ­γεια­κής Δημο­κρα­τί­ας και οριο­θε­τεί τη μετά­βα­ση με κοι­νω­νι­κούς, συμ­με­το­χι­κούς, τοπι­κούς και δημο­κρα­τι­κούς όρους» (sic!).
Κοι­νω­νι­κής με τη δια­σφά­λι­ση των κοι­νω­νι­κών δικαιω­μά­των της εργα­σί­ας, συμ­με­το­χι­κής με την επι­λο­γή της ισο­δύ­να­μης συμ­με­το­χής των πιο αδύ­να­μων στρω­μά­των, τοπι­κής με την ανά­δει­ξη της τοπι­κό­τη­τας ως πεδί­ου σχε­δια­σμού και πραγ­μά­τω­σης της πρά­σι­νης μετά­βα­σης, δημο­κρα­τι­κής καθώς θα δια­σφα­λί­ζει τη συμ­με­το­χή στη δια­βού­λευ­ση και στη λήψη απο­φά­σε­ων όλων των κοι­νω­νι­κών ομά­δων και των τοπι­κών θεσμών… (απο­ρία ψάλ­του βηξ)
Όσον αφο­ρά την «ψηφια­κή μετά­βα­ση» (4^ος πυλώ­νας του ΣΕΒ) ε…ε, εκεί ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ μοιά­ζουν σαν δυο στα­γό­νες νερό και ο πρό­ε­δρος δεν έκα­νε άλλο από το να εξά­ρει το έργο των αντί­στοι­χων κυβερ­νή­σε­ων και κομ­μά­των, χαρα­κτη­ρί­ζο­ντας «εντυ­πω­σια­κά τα βήμα­τα που έγι­ναν στην οικο­νο­μία και στο κράτος».

Σε φόντο κόκκινο…

Το συνέδριο που δεν έγινε

Πέρα από όσα ήδη ανα­φέ­ρα­με, το προη­γού­με­νο διά­στη­μα κατα­γρά­φη­κε έντο­νη κινη­τι­κό­τη­τα στις εσω­κομ­μα­τι­κές διερ­γα­σί­ες του ΣΥΡΙΖΑ, με κύρια χαρακτη­ριστικά –μετα­ξύ άλλων την εμφά­νι­ση της «Ομπρέ­λας», ως κίνη­σης που θα συνέ­νωνε διά­φο­ρες πλευ­ρές της εσω­κομ­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης, τη συ­γκρότηση της «Ριζο­σπα­στι­κής Εναλ­λα­κτι­κής Ενό­τη­τας» (ΡΕΝΕ), ως νέ­ας τάσης — στρα­τό­πε­δο των λεγά­με­νων «τσι­πρέι­κων-προ­ε­δρι­κών», την παρέμ­βα­ση, με σχε­τι­κό κεί­με­νο, των στε­λε­χών της «Γέφυ­ρας», που προ­ω­θούν τη συνερ­γα­σία μετα­ξύ ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ, σχέ­διο παρεμ­βά­σε­ων με παρου­σί­α­ση θεμα­τι­κών του προ­γράμματος ΣΥΡΙΖΑ και του σχε­δί­ου «Αντι-Πισ­σα­ρί­δη», κυρί­ως σε πε­ριφερειακές εκδη­λώ­σεις κά

Η συζή­τη­ση γύρω από το λεγό­με­νο «μετα­σχη­μα­τι­σμό» του ΣΥΡΙΖΑ, σε «Προ­ο­δευ­τι­κή Συμ­μα­χία» η οποία άνοι­ξε από τον Τσί­πρα αμέ­σως μετά από την εκλο­γι­κή ήττα του 2019, έχει απο­τε­λέ­σει όλο αυτό το διά­στη­μα «χαλί» πάνω στο οποίο ξεδι­πλώ­νο­νται οι διερ­γα­σί­ες ευρύ­τε­ρα για την ανα­μόρ­φω­ση του σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κού χώρου.
Η εκδή­λω­ση της νέας διε­θνούς κρί­σης και το σύν­θε­το περι­βάλ­λον των οξυ­μέ­νων αντα­γω­νι­σμών στην περιο­χή δια­μορ­φώ­νουν ένα νέο έδα­φος για την αστι­κή δια­χεί­ρι­ση, πάνω στο οποίο καλού­νται να προσαρμο­στούν όλες οι αστι­κές δυνά­μεις, με τη συζή­τη­ση να αφο­ρά τους όρους και τη βέλ­τιστη προ­σαρ­μο­γή της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας, με στό­χο και τον εγκλω­βισμό λαϊ­κών-εργα­τι­κών τμημάτων.

Από αυτήν τη σκο­πιά, με τον έναν ή τον άλλο τρό­πο, η ανά­γκη μετασχη­ματισμού και διεύ­ρυν­σης για το ΣΥΡΙΖΑ θα ανέ­κυ­πτε ανε­ξαρ­τή­τως ηγεσί­ας –που προς το παρόν δεν αμφι­σβη­τεί­ται, εσω­κομ­μα­τι­κών συσχε­τι­σμών και ομα­δο­ποι­ή­σε­ων. Εξάλ­λου, η εσω­κομματική συζή­τη­ση στο ΣΥΡΙΖΑ δεν αφο­ρά κάποια «σύγκρου­ση» στο επί­πε­δο της στρα­τη­γι­κής ανά­με­σα σε εκ δια­μέ­τρου αντί­θε­τους πόλους.

Σε αυτό το πλαί­σιο, οι επε­ξερ­γα­σί­ες του ΣΥΡΙΖΑ εστιά­ζουν στην προ­σπάθεια πει­στι­κού δια­χω­ρι­σμού από τη ΝΔ σε συν­θή­κες ευρεί­ας υιοθέ­τησης κεϊν­σια­νών μέτρων. Σε προη­γού­με­νη φάση ο δια­χω­ρι­σμός μετα­ξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ διευ­κο­λυ­νό­ταν από το πλα­στό δίπο­λο «μνη­μό­νιο-αντι­μνη­μό­νιο», ενώ στη σημε­ρι­νή φάση δεσπό­ζει η σύγκλι­ση των λεγάμε­νων φιλε­λεύ­θε­ρων και των σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κών δυνά­με­ων στην προ­σφυ­γή στην επε­κτα­κτι­κή δημο­σιο­νο­μι­κή πολι­τι­κή για την καπιταλιστι­κή ανάκαμψη.

Η αντι­κει­με­νι­κή δυσκο­λία του ΣΥΡΙΖΑ να εμφα­νι­στεί ως η πιο αποτε­λεσματική δύνα­μη αστι­κής δια­χεί­ρι­σης οξύ­νει τις αντι­φά­σεις και στην πολι­τι­κή του: Από τη μία προ­σπα­θεί να εμφα­νί­ζε­ται ως αξιό­πι­στη κυβερ­νη­τι­κή λύση για την αστι­κή δια­κυ­βέρ­νη­ση και από την άλλη προ­σπαθεί να ενσω­μα­τώ­νει ριζο­σπα­στι­κές και αγω­νι­στι­κές δια­θέ­σεις.Ανάρ­τη­ση Τσί­πρα στο Τουί­τερ

Για να μπο­ρέ­σουν να ανα­πτε­ρώ­σουν τις αυτα­πά­τες για μια νέα «αρι­στε­ρή φιλο­λαϊ­κή κυβέρ­νη­ση», αντι­λαμ­βά­νο­νται ότι χρειά­ζε­ται να πάρουν απο­στά­σεις από το έργο της προη­γού­με­νης κυβέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ (εξάλ­λου έχει χρη­σι­μο­ποι­η­θεί κατά κόρον το επι­χεί­ρη­μα ότι το παρα­χθέν αντι­λαϊ­κό κυβερ­νη­τι­κό έργο, τα μνη­μό­νια κλπ. επι­βλή­θη­καν από τους δανει­στές και «δεν είναι στην ιδιο­κτη­σία του»)
Γι αυτό προ­κρί­νουν το σύν­θη­μα «την επό­με­νη φορά δια­φο­ρε­τι­κά»,  ανα­φέ­ρο­ντας: «Κρί­σι­μο ζήτη­μα είναι να εντάσ­σου­με την αντι­πο­λι­τευ­τι­κή μας τακτι­κή σε έναν ευρύ­τε­ρο προ­γραμ­μα­τι­κό ορί­ζο­ντα, πει­στι­κό στο βαθ­μό που κατα­θέ­του­με εναλ­λα­κτι­κές προ­τά­σεις, οι οποί­ες μας δεσμεύ­ουν στη “δεύ­τε­ρη φορά Αρι­στε­ρά”… η επαγ­γε­λία ότι “την άλλη φορά θα είναι δια­φο­ρε­τι­κά” για τη δια­κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ρός έχει σημα­σία και μπο­ρεί να δημιουρ­γή­σει νέα ελπί­δα και έμπνευ­ση μόνο μέσα από τη συλ­λο­γι­κή και ολό­πλευ­ρη προ­ε­τοι­μα­σία από σήμερα»

Τις επό­με­νες μέρες σίγου­ρα θα απο­κα­λυ­φθεί παρα­πέ­ρα η χαμαι­λε­ο­ντι­κή τακτι­κή, που με εκφρά­σεις  του είδους «καθε­στω­τι­κή δυστο­πία» που «δεν αξί­ζει στη σύγ­χρο­νη Ελλά­δα», «lockdown στη Δημο­κρα­τία» και άλλα παρό­μοια, παρου­σιά­ζει τα αντι­λαϊ­κά μέτρα που εφαρ­μό­ζο­νται ως «από­κλι­ση» από την «κανο­νι­κό­τη­τα», τη στιγ­μή που τα μέτρα αυτά ικα­νο­ποιούν πάγιες αξιώ­σεις του κεφαλαίου.
Αυτές δηλα­δή που υλο­ποί­η­σε μέχρι κεραί­ας η κυβέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ παρά τις δια­κη­ρύ­ξεις ότι θα «έσκι­ζε τα μνη­μό­νια».
Τις αξιώ­σεις αυτές υπη­ρε­τεί και με τις προ­γραμ­μα­τι­κές του δεσμεύ­σεις, θέτο­ντας στο επί­κε­ντρο την ανά­γκη επι­στρο­φής στην καπι­τα­λι­στι­κή ανά­πτυ­ξη, μέσα από ένα νέο «κοι­νω­νι­κό συμ­βό­λαιο» υπο­τα­γής του λαού στους στό­χους του κεφαλαίου.

Πηγή περισσότερα