Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Σχόλιο του ΚΚΕ «για τη δήλωση του πρωθυπουργού σχετικά με τις υποκλοπές»

«Ο κ. Μητσο­τά­κης προ­σπα­θεί, πίσω από αστεί­ες δικαιο­λο­γί­ες περί “λάθους” και “ολι­σθή­μα­τος”», να κρύ­ψει τη βασι­κή πλευ­ρά του σκαν­δά­λου των παρα­κο­λου­θή­σε­ων, που δεν είναι άλλη από την από­λυ­τη προ­σή­λω­σή του στη δια­μόρ­φω­ση ενός σκο­τει­νού κι επι­κίν­δυ­νου θεσμι­κού πλαι­σί­ου που στα­θε­ρά υπο­νο­μεύ­ει τα δικαιώ­μα­τα και τις ελευ­θε­ρί­ες του ελλη­νι­κού λαού» επι­ση­μαί­νει το ΚΚΕ σε ανα­κοί­νω­σή του «για τη δήλω­ση του πρω­θυ­πουρ­γού σχε­τι­κά με τις υποκλοπές».

«Αυτό το θεσμι­κό πλαί­σιο, όχι μόνο δεν ρίχνει “άπλε­το φως”, αλλά είναι αυτό που οδη­γεί στο από­λυ­το “σκο­τά­δι” τη δρά­ση των διά­φο­ρων κέντρων, μηχα­νι­σμών και υπη­ρε­σιών, επί­ση­μων και ανε­πί­ση­μων, εγχώ­ριων και ξένων. Είναι αυτό ακρι­βώς το πλαί­σιο που, αξιο­ποιώ­ντας ως “λάστι­χο” την έννοια της “εθνι­κής ασφά­λειας”, νομι­μο­ποιεί και διευ­κο­λύ­νει πρα­κτι­κές παρα­κο­λου­θή­σε­ων, οδη­γώ­ντας στην αλμα­τώ­δη αύξη­ση των εισαγ­γε­λι­κών δια­τά­ξε­ων για άρση του απορ­ρή­του των επι­κοι­νω­νιών. Είναι αυτό το πλαί­σιο, το οποίο εδώ και χρό­νια καταγ­γέλ­λει και κατα­ψη­φί­ζει το ΚΚΕ, σε αντί­θε­ση με όλα τα υπό­λοι­πα κόμ­μα­τα» τονί­ζει η ανακοίνωση.

«Δίπλα, λοι­πόν, στην ανά­γκη δια­λεύ­καν­σης της υπό­θε­σης παρα­κο­λού­θη­σης του Νίκου Ανδρου­λά­κη, αλλά και της υπό­θε­σης των “συνα­κρο­ά­σε­ων” στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ ‑όσο αυτό είναι δυνα­τόν μέσα από τις κοι­νο­βου­λευ­τι­κές δια­δι­κα­σί­ες που προ­βλέ­πο­νται- προ­κύ­πτει μια ακό­μη μεγα­λύ­τε­ρη ανά­γκη, αυτή της κατάρ­γη­σης όλης αυτής της νομο­θε­σί­ας, των ευρω­ε­νω­σια­κών οδη­γιών και των δια­κρα­τι­κών συμ­φω­νιών που έχει οδη­γή­σει στον σημε­ρι­νό “βούρ­κο”» υπο­γραμ­μί­ζει το ΚΚΕ και κατα­λή­γει στην ανα­κοί­νω­σή του:

«Αυτό φυσι­κά δεν μπο­ρεί να το εγγυ­η­θεί η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ με προ­τά­σεις περί “εγγυ­ή­σε­ων”, “φίλ­τρων” και “βέλ­τι­στων ευρω­παϊ­κών πρα­κτι­κών”, ούτε κανέ­να από τα κόμ­μα­τα που έχουν συν­δια­μορ­φώ­σει το σημε­ρι­νό καθε­στώς. Είναι υπό­θε­ση του ίδιου του λαού, με τη δρά­ση του και τις πολι­τι­κές επι­λο­γές του, να υπε­ρα­σπί­σει τα δικαιώ­μα­τα και τις ελευ­θε­ρί­ες του, κόντρα στη “νομι­μό­τη­τα” της κατα­στο­λής, του αυταρ­χι­σμού, των παρα­κο­λου­θή­σε­ων, κόντρα στην ίδια τη δικτα­το­ρία του κεφαλαίου».

Αλή­θειες και ψέμα­τα για το λιμό στην Ουκρα­νία, Νίκος Μόττας

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο