Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ταινίες που θα δούμε από 4 Απρίλη 🎥

Χονγκ Σανγκ-σου και Άβα Ντι­βερ­νέ αλλά και ένα horror πρί­κου­ελ προ­σε­χώς στις μαρ­κί­ζες των κινη­μα­το­γρά­φων, από το 24ο Φεστι­βάλ Ντο­κι­μα­ντέρ Θεσ­σα­λο­νί­κης, «Λεσβία» της Τζέ­λη Χατζη­δη­μη­τρί­ου και ακόμη …

Για τον βια­στι­κό θεα­τή ο Χονγκ Σανγκ-σου γυρί­ζει κάθε φορά την ίδια ται­νία. Όλες οι δημιουρ­γί­ες του Κορε­ά­τη σκη­νο­θέ­τη στρέ­φο­νται γύρω από μικρές, καθη­με­ρι­νές στιγ­μές και φαι­νο­με­νι­κά ασή­μα­ντους δια­λό­γους, θραύ­σμα­τα μιας καθη­με­ρι­νό­τη­τας και μιας ζωής που συνε­χί­ζο­νται ακά­θε­κτες μετά από αυτές, αλλά υπάρ­χει πάντα κάτι, ανε­παί­σθη­το έστω, που θα αλλά­ξει την πορεία των πραγ­μά­των και τις ζωές των ηρώ­ων του. Ή και όχι. Το «The Day After» είναι η τρί­τη ται­νία που έκα­νε μέσα στο 2017 (και εικο­στή πρώ­τη συνο­λι­κά σε μια πορεία είκο­σι χρό­νων) του πολυ­γρα­φό­τα­του και πλέ­ον νου­βελ­βα­γκι­κού σκη­νο­θέ­τη παγκο­σμί­ως, η δεύ­τε­ρη που προ­βλή­θη­κε στο 70ό Φεστι­βάλ των Καν­νών, μετά το εκτός δια­γω­νι­στι­κού «Claire’s Camera» με την Ιζα­μπέλ Ιπέρ, και η πρώ­τη του ται­νία στο Δια­γω­νι­στι­κό Τμή­μα μετά το «In Another Country» από 2012 (κι εκεί­νο με την Ιζα­μπέλ Ιπέρ επί­σης).Μέσα στη Μέρα, μια ποι­η­τι­κή φέτα ζωής από τον Νοτιο­κο­ρε­ά­τη Χονγκ Σανγκ-σου. Με φόντο τη Σεούλ, λαμ­βά­νουν χώρα δύο εναλ­λασ­σό­με­νες συζη­τή­σεις. Από τη μία, μια συνά­ντη­ση ανά­με­σα σε μία ηθο­ποιό και έναν ερα­σι­τέ­χνη. Από την άλλη, ένας παλιός ποι­η­τής που φιλο­ξε­νεί ένα θαυ­μα­στή του. Καθώς οι δύο δια­ση­μό­τη­τες απο­φεύ­γουν περί­τε­χνα τις υπαρ­ξια­κές ερω­τή­σεις των καλε­σμέ­νων, απο­σπώ­ντας την προ­σο­χή με τρώ­γο­ντας, πίνο­ντας, παί­ζο­ντας και τρα­γου­δώ­ντας, δεν κατα­φέρ­νουν να μην έρθουν αντι­μέ­τω­ποι με όσα απω­θη­μέ­να τρώ­νε τα σωθι­κά τους.

 

 

Χορεύ­ο­ντας με τον Μπέ­κετ: Βιο­γρα­φία του διά­ση­μου θεα­τρι­κού συγ­γρα­φέα από τον οσκα­ρι­κό Τζέιμς Μαρς. Μια ιδιο­συ­γκρα­σια­κή από­δο­ση της ζωής του Ιρλαν­δού δημιουρ­γού Σάμιου­ελ Μπέ­κετ, διά­ση­μου χάρη σε έργα όπως τα “Περι­μέ­νο­ντας τον Γκο­ντό” και “Τέλος Παι­χνι­διού”, η οποία πραγ­μα­το­ποιεί­ται υπό το πρί­σμα των σφαλ­μά­των και των προ­σω­πι­κών σχέ­σε­ων που τον στιγ­μά­τι­σαν. Πολ­λά μέρη της ζωής του λογο­τε­χνι­κού γίγα­ντα: Παρι­ζιά­νος μπον βιβάν, μαχη­τής της αντί­στα­σης του Β’ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου, νομπε­λί­στας θεα­τρι­κός συγ­γρα­φέ­ας, φιλάν­θρω­πος σύζυ­γος και ερημίτης.

Κατα­γω­γή _ Origin: Η Άβα Ντι­Βερ­νέ (“Selma”) εξε­ρευ­νά δια­φο­ρε­τι­κά συστή­μα­τα κατα­πί­ε­σης ανά τον κόσμο. Μια δημο­σιο­γρά­φος που εξε­τά­ζει τις σκο­τει­νές επι­πτώ­σεις του φαι­νο­μέ­νου της κοι­νω­νι­κής κάστας σε παγκό­σμιο επί­πε­δο, βιώ­νει μια ανυ­πο­λό­γι­στη προ­σω­πι­κή απώ­λεια που της απο­κα­λύ­πτει την ομορ­φιά της ανθρώ­πι­νης αντοχής.

Ο Πρώ­τος Οιω­νός _Πρίκουελ της εμβλη­μα­τι­κής ται­νί­ας τρό­μου “Προ­φη­τεία” (1976). Όταν μια νεα­ρή Αμε­ρι­κα­νί­δα φτά­νει στη Ρώμη για να αφιε­ρώ­σει τη ζωή της στην υπη­ρε­σία της εκκλη­σί­ας, συνα­ντά ένα σκο­τά­δι που την κάνει να αμφι­σβη­τή­σει την ίδια της την πίστη και απο­κα­λύ­πτει μια τρο­μα­κτι­κή συνω­μο­σία που ελπί­ζει να φέρει τη γέν­νη­ση του κακού.

Κόναν η Βάρ­βα­ρη _ωχ!! Υπερ­ρε­α­λι­στι­κή περι­πέ­τεια από τον εικο­νο­κλά­στη Μπερ­τράν Μαντι­κό. Σε έναν αλλό­κο­σμο τόπο παρα­κο­λου­θού­με τις δια­φο­ρε­τι­κές μετεν­σαρ­κώ­σεις της Κόναν, μιας αιμο­δι­ψούς Αμα­ζό­νας που ζει μετα­ξύ ανθρώ­πουν από την αρχαιό­τη­τα μέχρι σήμε­ρα. Τα βιώ­μα­τά της, άλλο­τε βίαια και άλλο­τα σεξουα­λι­κά φορ­τι­σμέ­να, εναλ­λάσ­σο­νται μετα­ξύ παρόρ­μη­σης, μύθου και φαντα­σί­ας, σε ένα πραγ­μα­τι­κό φεστι­βάλ πανη­δο­νι­σμού που σοκά­ρει τις αισθήσεις.

Stop Making Sense: Μια από τις σπου­δαιό­τε­ρες συναυ­λια­κές ται­νί­ες όλων των επο­χών, στην οποία απει­κο­νί­ζο­νται οι τρεις συναυ­λί­ες των Talkin Heads στο Pantaged Theater του Χόλι­γουντ το Δεκέμ­βριο του 1983. Σκη­νο­θε­τεί ο Τζό­να­θαν Ντέ­μι (“Η Σιω­πή των Αμνών”). Θεω­ρού­με­νη από τους κρι­τι­κούς ως η καλύ­τε­ρη ται­νία συναυ­λί­ας όλων των επο­χών, περι­λαμ­βά­νει τα πιο αξιο­μνη­μό­νευ­τα τρα­γού­δια των Talking Heads.

Αντί­λα­λος: Μετα­φυ­σι­κό ντο­κι­μα­ντέρ από την Τατιά­να Χου­έ­ζο (“Νύχτα της Φωτιάς”). Στο απο­μα­κρυ­σμέ­νο μεξι­κα­νι­κό χωριό Ελ Έκο που λει­τουρ­γεί ”αυτό­νο­μα”, εκτός χρό­νου, τα παι­διά φρο­ντί­ζουν τα πρό­βα­τα και τους μεγα­λύ­τε­ρους. Ενώ ο παγε­τός και η ξηρα­σία τιμω­ρούν τη γη, μαθαί­νουν να κατα­νο­ούν τον θάνα­το, την ασθέ­νεια και την αγά­πη με κάθε πρά­ξη, λέξη και σιω­πή των γονιών τους.

Άρθουρ ο Βασι­λιάς: “Σκυ­λί­σια” περι­πέ­τεια με τον Μαρκ Γουόλ­μπεργκ. Κατά τη διάρ­κεια ενός μαρα­θώ­νιου αγώ­να περι­πέ­τειας, ο οποί­ος διαρ­κεί 10 μέρες και απο­τε­λεί­ται από 700 χλμ μέσα στη ζού­γκλα, ένας δρο­μέ­ας σφυ­ρη­λα­τεί έναν αδιά­σπα­στο δεσμό με έναν αδέ­σπο­το σκύλο.

Άγρια Νερά: Θρί­λερ με πρω­τα­γω­νι­στές αδη­φά­γους καρ­χα­ρί­ες. Ένας γάμος σε ειδυλ­λια­κή τοπο­θε­σία της Καρα­βαϊ­κής γίνε­ται η αφορ­μή για να σμί­ξουν πέντε κολ­λη­τές φίλες. Γρή­γο­ρα, ωστό­σο, οι ονει­ρι­κή περί­στα­ση στα ανοι­χτά νερά μετα­τρέ­πε­ται σε εφιάλ­τη, όταν η θάλασ­σα απο­δει­κνύ­ε­ται πως δεν είναι απλώς ένα υπέ­ρο­χο θέαμα.

Κάμπια Νύμ­φη Πετα­λού­δα: Πει­ρα­μα­τι­κό sci-fi από τον Κύρο Παπα­βα­σι­λεί­ου. Σε ένα κόσμο όπου ο χρό­νος δεν είναι γραμ­μι­κός, η σχέ­ση ενός ζευ­γα­ριού, της Πηνε­λό­πης και του Ισί­δω­ρου, δοκι­μά­ζε­ται καθώς οι ανα­μνή­σεις από το παρελ­θόν και το μέλ­λον αλλά­ζουν αδιά­κο­πα. Η ται­νία απέ­σπα­σε το βρα­βείο κοι­νού στο φεστι­βάλ Θεσσαλονίκης.

Λεσβία: Η Τζέ­λη Χατζη­δη­μη­τρί­ου χρο­νο­γρα­φεί τη λεσβια­κή κλη­ρο­νο­μιά της Ερε­σού. Τη δεκα­ε­τία του ’70 λεσβί­ες από όλο τον κόσμο κατα­φθά­νουν σε ένα μικρό χωριό της Λέσβου. Ενώ οι εντά­σεις με τους κατοί­κους αυξά­νο­νται, η σκη­νο­θέ­τρια Τζέ­λη Χατζη­δη­μη­τρί­ου –που βρέ­θη­κε στη μέση ως ντό­πια και ως λεσβία– αφη­γεί­ται μια ιστο­ρία 40+ χρό­νων γύρω από την αγά­πη, την κοι­νό­τη­τα, τις συγκρού­σεις, αλλά και τι σημαί­νει να νιώ­θει κανείς απο­δε­κτός. Τζέ­λη Χατζη­δη­μη­τρί­ου: «Γεν­νή­θη­κα στη Λέσβο και είμαι μια λεσβία με ταυτότητα»

(ERT)
Η σκη­νο­θέ­τρια, φωτο­γρά­φος και συγ­γρα­φέ­ας Τζέ­λη Χατζη­δη­μη­τρί­ου φέρει διτ­τά την ταυ­τό­τη­τα της Λεσβί­ας. Με την ομώ­νυ­μη πρώ­τη μεγά­λου μήκους ται­νία της παρα­δί­δει μια πολύ­τι­μη κατα­γρα­φή της πορεί­ας της Ερε­σού από τη δεκα­ε­τία του 70 έως σήμε­ρα, δια­σώ­ζο­ντας ταυ­τό­χρο­να ένα σημα­ντι­κό κομ­μά­τι ΛΟΑΤΚΙ ιστο­ρί­ας. Μέσα από σπά­νιο αρχεια­κό υλι­κό, ημε­ρο­λό­για, φωτο­γρα­φί­ες, βίντεο και συνε­ντεύ­ξεις των ανθρώ­πων που καθό­ρι­σαν την ανθρω­πο­γε­ω­γρα­φία και το πνεύ­μα της περιο­χής μέσα στα χρό­νια, ξετυ­λί­γε­ται η συναρ­πα­στι­κή ιστο­ρία ενός τόπου αλλά και μιας ολό­κλη­ρης κοι­νό­τη­τας, που αξί­ω­σε συμπε­ρί­λη­ψη και ίση μετα­χεί­ρι­ση, ακό­μα κι όταν αυτά δεν ήταν καθό­λου αυτο­νό­η­τα. Μια ιστο­ρία τόσο παλιά και τόσο και­νούρ­για, επί­και­ρη όσο ποτέ, τη στιγ­μή που στην Ελλά­δα σήμε­ρα δίνε­ται ξανά η μάχη για τα ίσα δικαιώματα.

Η Κιβω­τός του Νώε: Animation βασι­σμέ­νο στη γνω­στή ιστο­ρία της Βίβλου. Δύο περι­πε­τειώ­δη ποντί­κια γίνο­νται άθε­λά τους μάρ­τυ­ρες της στιγ­μής που ο Θεός ανα­θέ­τει στο Νώε την απο­στο­λή της κατα­σκευ­ής της Κιβω­τού, ώστε να σωθεί η πανί­δα του πλα­νή­τη. Τότε, το δαι­μό­νιο δίδυ­μο σκαρ­φί­ζε­ται έναν ευφά­ντα­στο τρό­πο να γίνει μέρος του ταξι­διού _για όσους “μασά­νε” πρά­σι­νη μετά­βα­ση κλπ

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο