Τα θανάσιμα αμαρτήματα του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα

Από το news247.gr ενα εξαι­ρε­τι­κό κεί­με­νο — σχό­λιο του Μάνου Χωρια­νό­που­λου για την Πρω­το­μα­γιά­τι­κη συγκέ­ντρω­ση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα

***

Ήταν πράγματι το σπάσιμο της καραντίνας, που λήγει τη Δευτέρα, ο λόγος που ενόχλησε τόσο πολύ η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ για την Πρωτομαγιά;

Η εικό­να άξι­ζε όσο χίλιες λέξεις. Αδύ­να­τον να την αγνο­ή­σεις και να μην τη σχολιάσεις.

Δια­δη­λω­τές του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ, κατά­φε­ραν από τη μιά να τιμή­σουν την εργα­τι­κή Πρω­το­μα­γιά, από την άλλη να τηρή­σουν τις απο­στά­σεις και τους κανό­νες υγιει­νής της νέας πραγματικότητας.

Ήταν ένας ομο­λο­γου­μέ­νως πολύ έξυ­πνος τρό­πος να απει­θαρ­χή­σουν με πει­θαρ­χία και αυτό ήταν το πρώ­το θανά­σι­μο αμάρ­τη­μα που διέ­πρα­ξαν, ανα­γκά­ζο­ντας τρολ από όπου και αν προ­έρ­χο­νται, να επι­τε­θούν. Άλλοι από αλλερ­γία για τις δια­δη­λώ­σεις και άλλοι (δυστυ­χώς) από φθόνο.

Το αμάρ­τη­μα λοι­πόν ήταν η δύνα­μη της εικό­νας. Δεν μπο­ρού­σαν πια τα ΜΜΕ και τα κοι­νω­νι­κά δίκτυα να αγνο­ή­σουν τη συγκέ­ντρω­ση ως ένα θέα­μα βαρε­τό και συνηθισμένο.

Έπρε­πε να ασχο­λη­θούν με το ζόρι, με κάτι που μύρι­ζε viral με το καλη­μέ­ρα. Ποιος ήταν ο τρό­πος που βρή­καν; Μου­χλια­σμέ­να αστεία για τη Βόρεια Κορέα και την “άσχη­μη εικό­να” της πειθαρχίας.

Τι και αν έχου­με περά­σει 2 μήνες αυτο­λι­βα­νι­ζό­με­νοι για την πει­θαρ­χία που δεί­χνου­με (και καλά κάνου­με) στα μέτρα περιο­ρι­σμού μετα­κι­νή­σε­ων, τα οποία θα αρθούν τη Δευ­τέ­ρα. Η πει­θαρ­χία έγι­νε ξαφ­νι­κά και για μία μέρα, εικό­να ολο­κλη­ρω­τι­κού καθεστώτος.

Το δεύ­τε­ρο θανά­σι­μο αμάρ­τη­μα του ΠΑΜΕ, ήταν ότι πράγ­μα­τι τήρη­σε τις απο­στά­σεις. Θα ήταν βού­τυ­ρο στο ψωμί κάθε εχθρού οποιασ­δή­πο­τε δια­μαρ­τυ­ρί­ας, μια ανεύ­θυ­νη στά­ση, με τους δια­δη­λω­τές τον έναν πάνω στον άλλον και τα συμπε­ρά­σμα­τα θα ήταν εύκο­λα και ομοιό­μορ­φα απλω­μέ­να σε ΜΜΕ και κοι­νω­νι­κά δίκτυα.

“Οι εχθροί του λαού με τα επι­κίν­δυ­να αιτή­μα­τα, βάζουν σε κίν­δυ­νο τη δημό­σια υγεία. Στο πυρ το εξώ­τε­ρον αυτοί και οι διεκ­δι­κή­σεις τους”.

Το τρί­το θανά­σι­μο αμάρ­τη­μα του ΠΑΜΕ, είναι ότι υπεν­θύ­μι­σε πως είναι δια­φο­ρε­τι­κό πράγ­μα, η ενό­τη­τα και η σύμπνοια, για την επί­τευ­ξη ενός κοι­νού σκο­πού και δια­φο­ρε­τι­κό το “σφά­ξε με αγά μου να αγιάσω”.

Εδώ και πολ­λές εβδο­μά­δες, έγι­νε μια σπου­δαία προ­σπά­θεια. Με καλό συντο­νι­σμό και σωστές απο­φά­σεις από την Πολι­τεία και συμ­βου­λές από τους ειδι­κούς, πετύ­χα­με κάτι σπου­δαίο: την αντι­με­τώ­πι­ση του πρώ­του κύμα­τος κορο­νοϊ­ού στην Ελλά­δα, με όσο το δυνα­τόν λιγό­τε­ρες απώ­λειες και τη μη κατάρ­ρευ­ση του ΕΣΥ.

Αυτό όμως το κεφά­λαιο είναι δια­φο­ρε­τι­κό, από τις οικο­νο­μι­κές συνέ­πειες του κορο­νοϊ­ού και από τις κοι­νω­νι­κές αντι­δρά­σεις που θα προ­κα­λέ­σει η ύφε­ση και η αύξη­ση της ανερ­γί­ας στη χώρα. Όσοι νομί­ζουν ότι ο φόβος για τον κορο­νο­ϊό, θα γεμί­σει το πιά­το του άνερ­γου και ότι δεν θα υπάρ­χουν κρι­τι­κή και αντι­δρά­σεις, είναι βαθιά νυχτω­μέ­νοι. Όσοι θεω­ρούν ότι ο κορο­νο­ϊ­ός, θα εξα­φα­νί­σει τις ταξι­κές δια­φο­ρές ή θα απο­κρύ­ψει ότι οι ασθε­νέ­στε­ροι θα πλη­γούν βάναυ­σα και σίγου­ρα περισ­σό­τε­ρο από τους έχο­ντες και θα το δεχθούν αδια­μαρ­τύ­ρη­τα, κάνουν μεγά­λο λάθος.

Το τέταρ­το θανά­σι­μο αμάρ­τη­μα, είναι ότι ανά­γκα­σε ξανά διά­φο­ρους υπο­τί­θε­ται φιλε­λεύ­θε­ρους να περι­γρά­ψουν έστω μέσω αστεϊ­σμών, ένα μεγά­λο τους όνειρο.

Το εφιαλ­τι­κό όνει­ρο ενός κρά­τους με κάθε συγκέ­ντρω­ση δια­μαρ­τυ­ρί­ας ή κινη­το­ποί­η­ση απα­γο­ρευ­μέ­νη. Δεν το λένε ξεκά­θα­ρα, διό­τι αυτο­προσ­διο­ρί­ζο­νται ως φιλε­λεύ­θε­ροι και υπε­ρα­σπι­στές των δικαιω­μά­των του ενερ­γού πολί­τη, που γι’αυ­τούς είναι ο άνθρω­πος, που βγαί­νει έξω μόνο για να ψωνί­σει, ώστε να έχει κάτι να μασου­λά­ει όταν δια­βά­ζει αστειά­κια για οικο­γέ­νειες που θα μπο­ρού­σαν να κόψουν τον φρα­πέ για να αγο­ρά­ζουν μάσκες και να γλυ­τώ­σουν το πρόστιμο.

Για­τί κου­ρά­ζο­νται τόσο πολύ; Ας γρά­ψουν απλώς “ο θάνα­τός σου η ζωή μου”. Σίγου­ρα θα βρε­θούν κάποιοι να γελά­σουν από τον βου­λιαγ­μέ­νο κανα­πέ τους.