Τα υγειονομικά πρωτόκολλα του θανάτου στα σούπερ μάρκετ με ονοματεπώνυμα

Στο Σκλα­βε­νί­τη έχου­με ήδη 3 νεκρούς από επι­πλο­κές του κορω­νοϊ­ού, 1 νεκρό από ανα­κο­πή και δεκά­δες εργα­ζό­με­νους σακα­τε­μέ­νους από εργα­τι­κά ατυ­χή­μα­τα λόγω εντα­τι­κο­ποί­η­σης και όχι από “υπερ­βάλ­λο­ντα ζήλο” και την “κακιά στιγ­μή” που επι­κα­λεί­ται η εργοδοσία.

Στον ΑΒ Βασι­λό­που­λο εργά­ζο­νται καθη­με­ρι­νά με τον φόβο μη νοσή­σουν άλλα και των απο­λύ­σε­ων. Ήδη στα κεντρι­κά γρα­φεία της εται­ρεί­ας έχουν απο­λυ­θεί δεκά­δες συνά­δελ­φοι. Σε συν­θή­κες παν­δη­μί­ας δε δίστα­σαν να απο­λύ­σουν και συνα­δέλ­φισ­σα καθα­ρί­στρια μετά από 15 χρό­νια για­τί όπως της είπαν ”δεν τους έκανε”!

Στα MARKET IN η εργο­δο­σία αντί για μέτρα προ­στα­σί­ας έχει επι­στρα­τεύ­σει την τρο­μο­κρα­τία, την απει­λή και την “ανα­στο­λή” των αδειών και των ρεπό των εργαζομένων.

Στα MyMarket-Metro μέσα στην παν­δη­μία υπήρ­χαν διευ­θυ­ντές κατα­στη­μά­των που με κεντρι­κή κάλυ­ψη έκρυ­βαν κρού­σμα­τα και καλού­σαν τους εργα­ζό­με­νους να εργα­στούν επι­πλέ­ον ώρες. Έφτα­σαν στο σημείο να λένε πως “δε φτά­νει που η εται­ρεία σας κάνει τεστ θέλε­τε να σχο­λά­τε και στην ώρα σας”. Στις απο­θή­κες της εται­ρεί­ας η 10ωρη απα­σχό­λη­ση είναι καθε­στώς και η ενη­μέ­ρω­ση συνα­δέλ­φων σε περί­πτω­ση κρού­σμα­τος απα­γο­ρεύ­ε­ται λόγω “προ­σω­πι­κού απορρήτου”.

Στα Lidl η επί­ση­μη πολι­τι­κή είναι η 4ωρη εξου­θε­νω­τι­κή εργα­σία, οι βάρ­διες μέχρι τις 11μμ και το λιώ­σι­μο των 2–3 εργα­ζο­μέ­νων ανά βάρ­δια. Που μπο­ρεί να δια­θέ­τει πιστο­ποι­η­τι­κό covid shield άλλα δεν θεω­ρεί υπο­χρε­ω­τι­κή την απο­λύ­μαν­ση για­τί ….”ο ιός δεν κολ­λά­ει στις επιφάνειες”!

Από την άλλη πλευ­ρά οι εργα­ζό­με­νοι στο λια­νι­κό εμπό­ριο είναι αντι­μέ­τω­ποι με όλες τις μορ­φές εξα­θλί­ω­σης. Άλλοι συνά­δελ­φοι βρί­σκο­νται σε ανα­στο­λή σύμ­βα­σης για μήνες, άλλοι σε προ­γράμ­μα­τα μεί­ω­σης των μισθών, άλλοι στην ανερ­γία. Οι συνά­δελ­φοι μας όλους αυτούς τους μήνες ζουν με ελά­χι­στα ευρώ προ­σπα­θώ­ντας να αντα­πο­κρι­θούν στις αυξη­μέ­νες ανά­γκες τους και των οικο­γε­νειών τους. Η εργο­δο­σία με τις πλά­τες της κυβέρ­νη­σης τσα­κί­ζει τα ωρά­ρια, τα ρεπό, τις άδειες, επι­βά­λει δου­λειά για όσο θέλει, όπου θέλει και όπως θέλει.

Οι εργα­ζό­με­νοι στα Public ανα­γκά­στη­καν να δου­λέ­ψουν κλει­σμέ­νοι σαν τα ποντί­κια πίσω από κατε­βα­σμέ­να ρολά, στα Media Markt κυριο­λε­κτι­κά μαζί με τα ποντί­κια. Στα NOTOS και στα ATTIKA που ανοι­γο­κλεί­νουν ερμη­νεύ­ο­ντας ή παραγ­γέλ­νο­ντας οδη­γί­ες και υπουρ­γι­κές εγκυ­κλί­ους, το πρό­γραμ­μα, οι μέρες και οι ώρες εργα­σί­ας είναι κάτι που οι συνά­δελ­φοι το μαθαί­νουν τελευ­ταία στιγ­μή. Στα JUMBO την μια μέρα ενη­με­ρώ­νουν τους συνα­δέλ­φους ότι δου­λεύ­ουν και την ίδια μέρα μπο­ρεί και να το αναι­ρέ­σουν. Το δίλημ­μα “ανα­στο­λή ή άδεια” είναι μόνι­μος εκβια­σμός της επι­χεί­ρη­σης. Στα Intersport οι εργα­ζό­με­νοι μαθαί­νουν πως είναι επί­ση­μη πολι­τι­κή της εται­ρεί­ας η πέραν του ωρα­ρί­ου και απλή­ρω­τη εργα­σία. Στα Celestino πρώ­τα οι συνά­δελ­φοι τσα­κί­ζο­νται και μετά τους κάνουν σεμι­νά­ρια για το πώς θα απο­φεύ­γουν τα ατυχήματα.

Αυτή την ανε­ξέ­λεγ­κτη κατά­στα­ση που ισχύ­ει σε όλον τον κλά­δο του εμπο­ρί­ου, η κυβέρ­νη­ση προ­σπα­θεί να την καμου­φλά­ρει, να την ενι­σχύ­σει και μας την πλα­σά­ρει ως πρό­ο­δο! Στο νομο­σχέ­διο που τινά­ζει την ζωή μας στον αέρα έχου­με μια και μόνο επι­λο­γή, να δυνα­μώ­σου­με τον αγώ­να με κρι­τή­ριο τις δικές μας ανάγκες

Από την ανα­κοί­νω­ση του Συλ­λό­γου Εμπο­ρο­ϋ­παλ­λή­λων Αθή­νας (Ολό­κλη­ρη η ανα­κοί­νω­ση ΕΔΩ)

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων