Την αντισεισμική θωράκιση των υποδομών στο ΑΠΘ ζητούν οι καθηγητές

Για την αντι­σει­σμι­κή θωρά­κι­ση των υπο­δο­μών στο ΑΠΘ ανα­φέ­ρε­ται σε ανα­κοί­νω­ση του ο Ενιαί­ος Σύλ­λο­γος Διδα­κτι­κού και Ερευ­νη­τι­κού Προ­σω­πι­κού του Αρι­στο­τε­λεί­ου Πανε­πι­στη­μί­ου Θεσσαλονίκης.

Ανα­λυ­τι­κά η ανακοίνωση:

Η ανεί­πω­τη τρα­γω­δία στον σιδη­ρό­δρο­μο στις 28–2‑2023 κατέ­δει­ξε με τον πλέ­ον τρα­γι­κό τρό­πο τις συνέ­πειες της ασκού­με­νης πολι­τι­κής, που αντι­με­τω­πί­ζει την ασφά­λεια και τις υπο­δο­μές, ως «κόστος» ένα­ντι του «οφέ­λους». Οι επί δεκα­ε­τί­ες ασυ­ντή­ρη­τες και χωρίς μέρι­μνα επι­σφα­λείς υπο­δο­μές απο­τε­λούν διαρ­κή έκθε­ση σε κίν­δυ­νο είτε οφεί­λε­ται σε ανθρω­πο­γε­νείς είτε σε φυσι­κές αιτί­ες. Οι πρό­σφα­τοι κατα­στρο­φι­κοί σει­σμοί σε Τουρ­κία και Συρία ανα­πό­φευ­κτα φέρ­νουν στην επι­και­ρό­τη­τα το άμε­σης προ­τε­ραιό­τη­τας ζήτη­μα της αντι­σει­σμι­κής θωρά­κι­σης και προ­στα­σί­ας και για τις υπο­δο­μές του Αρι­στο­τέ­λειου Πανε­πι­στή­μιου Θεσ­σα­λο­νί­κης. Το ζήτη­μα γίνε­ται πιο επι­τα­κτι­κό λαμ­βά­νο­ντας υπό­ψη τα πορί­σμα­τα και τις προ­τά­σεις προ­σει­σμι­κών ελέγ­χων Α΄ και Β΄ Φάσης, που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν το 2003–2004 σε όλο το κτι­ρια­κό από­θε­μα του ΑΠΘ (204 κτί­ρια). Κατά τους ελέγ­χους αυτούς το κτι­ρια­κό από­θε­μα, τόσο κατά περί­πτω­ση, όσο και ποιο­τι­κά και ποσο­τι­κά, βαθ­μο­λο­γή­θη­κε με χαμη­λές έως μέτριες βαθ­μο­νο­μή­σεις, με σημα­ντι­κές ανε­πάρ­κειες, χωρίς συντή­ρη­ση, και με την ανά­γκη μελε­τών και επεμ­βά­σε­ων σε υψη­λής σπου­δαιό­τη­τας επι­σφα­λή κτίρια.

Η δυσοί­ω­νη αυτή κατά­στα­ση αφο­ρού­σε στο 2003, δηλ. για τα πρώ­τα 30 χρό­νια της μέσης (ανοιγ­μέ­νης στην επι­φά­νεια) ηλι­κί­ας των κτι­ρια­κών μονά­δων. Σήμε­ρα, η κατά­στα­ση είναι χει­ρό­τε­ρη, καθώς από τότε έχει προ­στε­θεί η εικο­σα­ε­τής γήραν­σή τους. Επι­πλέ­ον, σημα­ντι­κή επι­βα­ρυ­ντι­κή παρά­με­τρος για την επαύ­ξη­ση της τρω­τό­τη­τας του κτι­ρια­κού απο­θέ­μα­τος, είναι ότι δια­χρο­νι­κά, και τότε (το 2003) και τώρα, 20 χρό­νια μετά, δεν υπήρ­ξε καμιά απο­λύ­τως συντή­ρη­ση, ενώ για τις απαι­τού­με­νες από το κανο­νι­στι­κό πλαί­σιο επεμ­βά­σεις, για απο­φυ­γή πιθα­νών καταρ­ρεύ­σε­ων, δεν υπήρ­ξε καμία σχε­τι­κή μέρι­μνα. Αντί­θε­τα, η κτι­ρια­κή υπο­δο­μή, εντός και εκτός πανε­πι­στη­μιού­πο­λης, υπο­βάλ­λε­ται συνε­χώς σε πρό­σθε­τες επι­βα­ρυ­ντι­κές επι­δρά­σεις από διά­βρω­ση, μετα­κι­νή­σεις, δια­φο­ρι­κές καθι­ζή­σεις, και εξαι­τί­ας και πλημ­μυ­ρι­κών φαι­νο­μέ­νων, ως συνέ­πεια της λει­τουρ­γι­κής ανε­πάρ­κειας των υπο­δο­μών και σε συν­δυα­σμό με την αυξο­μεί­ω­ση της στάθ­μης του υδρο­φό­ρου ορί­ζο­ντα λόγω της δια­κο­πής της φυσι­κής ροής του από την επι­φα­νεια­κή σήραγ­γα της «τρύ­πας του Κούβελα».

Αλή­θεια, οι πρυ­τα­νεί­ες μέχρι και τη σημε­ρι­νή, όλα αυτά τα 20 χρό­νια, τι έπρα­ξαν γι αυτού του είδους τη δια­κιν­δύ­νευ­ση; Οι δια­τε­λέ­σα­ντες και νυν περι­φε­ρειάρ­χες και δήμαρ­χοι τι έκα­ναν για την αντι­σει­σμι­κή προ­στα­σία και θωρά­κι­ση του ΑΠΘ και συνο­λι­κά της πόλης και τις κρί­σι­μες υπο­δο­μές της; Οι μέχρι σήμε­ρα κυβερ­νή­σεις και οι ιθύ­νο­ντες υπουρ­γοί, «αγνο­ούν» σε εγκλη­μα­τι­κό βαθ­μό τις πραγ­μα­τι­κές ανά­γκες για ασφα­λή λει­τουρ­γία των υπο­δο­μών του ΑΠΘ, ενώ αφει­δώς χρη­μα­το­δο­τούν με πολ­λές δεκά­δες εκα­τομ­μύ­ρια ΟΠΠΙ, «βιο­μη­χα­νι­κά» διδα­κτο­ρι­κά, και το «φαί­νε­σθαι» του πανεπιστημίου-επιχείρηση.

Ο σει­σμός ως «τυχαίο» γεγο­νός δεν προ­βλέ­πε­ται, όμως όταν θα συμ­βεί, οι συνέ­πειές του μπο­ρούν να έχουν προ­βλε­φθεί και να προ­λη­φθεί, για τον περιο­ρι­σμό τους στο ελά­χι­στο! Η σει­σμι­κή δια­κιν­δύ­νευ­ση πλέ­ον μπο­ρεί να θεω­ρεί­ται ως απο­τέ­λε­σμα φυσι­κού φαι­νο­μέ­νου, μόνο όταν δεν λαμ­βά­νο­νται μέτρα προ­στα­σί­ας και όταν συστη­μα­τι­κά «αγνο­εί­ται» εξαι­τί­ας της πολι­τι­κής της υπο­χρη­μα­το­δό­τη­σης και της ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης, δια­φο­ρε­τι­κά θα είναι προ­δια­γε­γραμ­μέ­νο έγκλη­μα, για τις υπο­δο­μές αλλά κυρί­ως για τη ζωή των εργα­ζο­μέ­νων και των φοι­τη­τών και φοι­τη­τριών μας, που όλοι δια­βιούν καθη­με­ρι­νά στο ΑΠΘ.

Ο ΕΣΔΕΠ διεκδικεί:

- Άμε­ση επι­και­ρο­ποί­η­ση της Α΄ Φάσης των ελέγ­χων, του­λά­χι­στον, σε όλα τα κτί­ρια υψη­λής σπουδαιότητας.

- Διεύ­ρυν­ση της Β΄ Φάσης στο κτι­ρια­κό από­θε­μα που έχει επι­βα­ρυν­θεί την τελευ­ταία 20ετία, λόγω μόνι­μων προ­βλη­μά­των καθώς και της απου­σί­ας συντή­ρη­σής του.

- Άμε­ση εκκί­νη­ση της Γ΄ Φάσης (μελέ­τες επεμ­βά­σε­ων) για τα ήδη από το 2003–2004 δια­πι­στω­μέ­να επι­σφα­λή κτί­ρια, και επεί­γου­σα επί­σπευ­ση των ανα­γκαί­ων επεμ­βά­σε­ων αντι­σει­σμι­κής προστασίας.

- Σχε­δια­σμό και οργά­νω­ση αντι­με­τώ­πι­σης δευ­τε­ρο­γε­νών επι­δρά­σε­ων (πυρ­κα­γιές, δια­φυ­γή τοξι­κών ή επι­κίν­δυ­νων ρύπων, κ.λπ.) σε ό,τι αφο­ρά στην εργα­στη­ρια­κή-ερευ­νη­τι­κή υπο­δο­μή, εξαι­τί­ας του σεισμού.

- Οργά­νω­ση και εκτέ­λε­ση μέτρων ετοι­μό­τη­τας και ασκή­σε­ων για την άμε­ση απο­φυ­γή των συνε­πειών του σεισμού.

- Σχε­δια­σμό και κατα­σκευή διό­δων άμε­σης δια­φυ­γής από εσώ­τε­ρους («τυφλούς») σε κτί­ρια χώρους.

- Εγκα­τά­στα­ση συστη­μά­των συνέ­χι­σης της ηλε­κτρο­δό­τη­σης (όπου είναι απα­ραί­τη­το, σε περί­πτω­ση δια­κο­πής της), και αυτο­μα­το­ποι­η­μέ­νης (με ειδι­κούς αισθη­τή­ρες) δια­κο­πής παρο­χής δικτύ­ων αγω­γών (π.χ. φυσι­κού αερί­ου κ.ά.).

-  Έκτα­κτη κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση για τις παρα­πά­νω ανα­γκαί­ες και επεί­γου­σες δράσεις.

Ο ΕΣΔΕΠ στο πλαί­σιο της παρα­πά­νω από­φα­σης θα προ­βεί στις παρα­κά­τω δράσεις:

- Παρά­στα­ση στην Πρυτανεία.

- Συνέ­ντευ­ξη τύπου από κοι­νού με τους συλ­λό­γους των εργα­ζο­μέ­νων στο ΑΠΘ.

- Εκδή­λω­ση ενη­μέ­ρω­σης όλης της πανε­πι­στη­μια­κής κοινότητας.

Για να μη θρη­νή­σου­με θύμα­τα και να μην ξανα­πού­με ήταν «η κακιά η ώρα»!