Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Το μήνυμα του Τσε παραμένει επίκαιρο»

«Το πιο σημα­ντι­κό μήνυ­μα του Τσε αφο­ρά την ενό­τη­τα των λαών. Οι κυβερ­νή­σεις έρχο­νται και παρέρ­χο­νται αλλά οι λαοί είναι αυτοί που πρέ­πει να δημιουρ­γή­σουν τους δεσμούς φιλί­ας και αλλη­λεγ­γύ­ης μετα­ξύ τους, ώστε να οικο­δο­μή­σουν έναν νέο κόσμο». Με αυτά τα λόγια η Aleida Guevara March, η κόρη του θρυ­λι­κού Τσε Γκε­βά­ρα συνό­ψι­σε το όρα­μα του πατέ­ρα της για μία επα­να­στα­τι­κή κοι­νω­νία στη συνέ­ντευ­ξη τύπου για τις εκδη­λώ­σεις τιμής και μνή­μης με αφορ­μή τα 55 χρό­νια από τη δολο­φο­νία του Κομα­ντά­ντε, που θα πραγ­μα­το­ποι­η­θούν στον κινη­μα­το­γρά­φο STUDIO art cinema.

Στη συνέ­ντευ­ξη τύπου που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στο κτί­ριο της ΕΣΗΕΑ, παρευ­ρέ­θη­σαν αρκε­τοί δημο­σιο­γρά­φοι αλλά καθό­λου κανά­λια. Κάτι που σχο­λί­α­σε η συντο­νί­στρια της εκδή­λω­σης, η δημο­σιο­γρά­φος και βου­λευ­τής του ΚΚΕ, Λιά­να Κανέλ­λη λέγο­ντας ότι: «η απου­σία πολ­λών δημο­σιο­γρά­φων και ιδιαί­τε­ρα η απου­σία των τηλε­ο­πτι­κών καμε­ρών απέ­δει­ξε ότι ο Τσε νίκη­σε. Οι ιδιο­κτή­τες των ΜΜΕ ακό­μα τον φοβού­νται τόσα χρό­νια μετά τον θάνα­το του».

Η Aleida Guevara στην τοπο­θέ­τη­ση της ανα­φέρ­θη­κε αρχι­κά στη Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή και τα αρι­στε­ρά κινή­μα­τα που ανα­πτύσ­σο­νται. «Πενή­ντα πέντε χρό­νια μετά τη δολο­φο­νία του πατέ­ρα μου στη Βολι­βία, δυστυ­χώς ο κόσμος δεν έγι­νε καλύ­τε­ρος. Στη Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή που τόσο αγά­πη­σε ο Τσε, κάποια επα­να­στα­τι­κά κινή­μα­τα πήραν την εξου­σία αλλά όλα υπέ­στη­σαν άγριες επι­θέ­σεις από τα διε­θνή μέσα ενη­μέ­ρω­σης. Έτσι ο κόσμος δεν μπο­ρεί να συνει­δη­το­ποι­ή­σει τι ακρι­βώς συμβαίνει».

Έθι­ξε την αξία του αλλη­λο­σε­βα­σμού μέσα από το παρά­δειγ­μά της όπου σαν αλλερ­γιο­λό­γος παι­δί­α­τρος υπήρ­ξαν πολ­λά σημα­ντι­κά πράγ­μα­τα που έμα­θε από τις γηγε­νείς γυναί­κες της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής, πράγ­μα­τα που κανέ­να σχο­λι­κό βιβλίο δεν της έμα­θε. Στην Κού­βα, το νησί της επα­νά­στα­σης, ο λαός μπο­ρεί πιο εύκο­λα να κατα­λά­βει τις αλλα­γές γύρω του. Όπως το έθε­σε η ίδια, «ο Χοσέ Μαρ­τί έλε­γε ότι ένας λαός για να είναι πραγ­μα­τι­κά ελεύ­θε­ρος πρέ­πει να είναι μορ­φω­μέ­νος. Γι’ αυτό και στην Κού­βα η επα­να­στα­τι­κή κυβέρ­νη­ση έδω­σε μεγά­λη σημα­σία στην εκπαί­δευ­ση και τον πολι­τι­σμό. Γνω­ρί­ζει καλά ότι ο λαός όταν είναι μορ­φω­μέ­νος δε χει­ρα­γω­γεί­ται. Πρέ­πει όμως να δοθεί σημα­σία και στις νέες γενιές, να διδά­ξου­με στους νέους τη σκέ­ψη του Τσε. Για­τί κανείς δε θέλει να βλέ­πουν τον Τσε ως ένα ιστο­ρι­κό πρό­σω­πο, αντί­θε­τα πρέ­πει να κατα­λα­βαί­νουν ότι παρα­μέ­νει ζωντα­νός στη μνή­μη του Κου­βα­νι­κού λαού. Είναι όπως έλε­γε ο Χοσέ Μαρ­τί όταν η ζωή σου είναι σύμ­φω­νη με τις ιδέ­ες σου, τότε έχεις νική­σει τον θάνατο».

Γι’ αυτό και σε όλο τον κόσμο γίνο­νται εκδη­λώ­σεις για τον Τσε με αφορ­μή την επέ­τειο της δολο­φο­νί­ας του. Στην Ινδία, την Κύπρο, το Μεξι­κό, την Αργε­ντι­νή, τη Βολι­βία, τη Βρα­ζι­λία, τη Βενε­ζου­έ­λα, την Ιτα­λία, τη Γαλ­λία, την Αλγε­ρία παντού υπάρ­χουν άνθρω­ποι που τιμούν τη μνή­μη του θρυ­λι­κού Κομα­ντά­ντε. Τιμούν όμως τις ιδέ­ες του και το όρα­μα του για την επα­νά­στα­ση και όχι την άδεια εικό­να προ­ϊ­όν που προ­ώ­θη­σε ο καπι­τα­λι­σμός. Έτσι μόνο είναι δυνα­τή η παρα­κί­νη­ση των νέων στο επα­να­στα­τι­κό προ­τσές. Σημεί­ω­σε δε τη δυσκο­λία της οργα­νω­μέ­νης πάλης και ζωής αφού από όλα τα παι­διά της οικο­γέ­νειας Γκε­βά­ρα εκεί­νη είναι η μονα­δι­κή που ανή­κει στο Κ.Κ.Κούβας.

«Το ξέρε­τε όλοι καλύ­τε­ρα από μένα ότι ο καπι­τα­λι­σμός θα που­λού­σε και τη μάνα του για να βγά­λει κέρ­δος» είπε η Aleida σχο­λιά­ζο­ντας την εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση της εικό­νας του Τσε. «Ο πατέ­ρας μου ήταν όμορ­φος, είχε μία ρομα­ντι­κή ιστο­ρία, οπό­τε μπο­ρούν να τον που­λά­νε, αλλά αυτή η εικό­να είναι κενή. Εμείς θέλου­με με το Ίδρυ­μα Τσε Γκε­βά­ρα που έχου­με ιδρύ­σει να γεμί­σου­με την εικό­να. Ο καπι­τα­λι­σμός έκα­νε λάθος, πού­λη­σε την εικό­να του όμως οι νέοι γνω­ρί­ζουν καλά τον επα­να­στά­τη Τσε. Πρό­σφα­τα στην Πορ­το­γα­λία σε μία δια­δή­λω­ση ένα δεκα­τε­τρά­χρο­νο αγό­ρι κρα­τού­σε μία σημαία με τον Τσε. Όταν ένας δημο­σιο­γρά­φος τον ρώτη­σε αν ξέρει ποιος είναι απά­ντη­σε: Hasta la Victoria Siempre! Στην Ιτα­λία όπου βρι­σκό­μουν για μία εκδή­λω­ση τρεις φοι­τη­τές με ρώτη­σαν: Είσαι η κόρη του Τσε; Κι όταν απά­ντη­σα ναι, μου είπα­νε τότε λοι­πόν έζη­σε στ’ αλή­θεια. Ένας άλλος Ιτα­λός μου είχε εξο­μο­λο­γη­θεί ότι έχει την αφί­σα του Τσε στο δωμά­τιο του. Όταν νιώ­θει άσχη­μα και πιε­σμέ­νος την κοι­τά­ει και λέει στον εαυ­τό του αφού μπό­ρε­σε ο Τσε, θα τα κατα­φέ­ρω κι εγώ». Θέλη­σαν να τον που­λή­σουν ως προ­ϊ­όν και τους ξέφυ­γε η κατά­στα­ση, για­τί οι νέοι είδαν το επα­να­στα­τι­κό περιε­χό­με­νο πίσω από την κενή εικόνα.

Παρα­μέ­νει λοι­πόν επί­και­ρος ο Τσε; «Ο πατέ­ρας μου είχε πει το σύν­θη­μα ¨1,2,3 πολ­λά Βιετ­νάμ¨. Επι­θυ­μού­σε να δημιουρ­γη­θούν επα­να­στα­τι­κές εστί­ες σε όλο τον κόσμο ώστε να μην μπο­ρεί να τις σβή­σει ο καπι­τα­λι­σμός. Όμως με όλες αυτές τις διαι­ρέ­σεις και τις παλι­νω­δί­ες της Αρι­στε­ράς, δεν κατα­φέ­ρα­με να ζήσου­με πολ­λά Βιετ­νάμ. Αντί­θε­τα, τα πολ­λά Βιετ­νάμ τα δημιούρ­γη­σε ο αμε­ρι­κά­νι­κος ιμπε­ρια­λι­σμός. Κάνει πολέ­μους στο Ιράκ, το Αφγα­νι­στάν και τη Συρία, κατη­γο­ρεί ως χώρες τρο­μο­κρά­τες την Κού­βα και τη Βενε­ζου­έ­λα. Οπό­τε οι ΗΠΑ έφτια­ξαν αυτές τα Βιετ­νάμ που ήθε­λε ο Τσε.

Με αφορ­μή την προ­σπά­θεια ανα­τρο­πής της κυβέρ­νη­σης από έναν όχλο τον Ιού­λιο του 2021 η Aleida μίλη­σε συνο­λι­κά για την καθη­με­ρι­νό­τη­τα στην Κού­βα. «Βρι­σκό­μουν στην Κού­βα όταν συνέ­βη και θεω­ρώ ότι ήταν ένα ντρο­πια­στι­κό γεγο­νός. Ήταν ένας όχλος που έφτα­σε σε σημείο να σπά­σει με πέτρες τα τζά­μια ενός παι­δια­τρι­κού νοσο­κο­μεί­ου. Φυσι­κά, και έχου­με οικο­νο­μι­κά προ­βλή­μα­τα, πολύς κόσμος ζει δύσκο­λα. Αλλά το κόμ­μα ακού­ει τον λαό. Είναι ένα συνε­πές κόμ­μα και βρί­σκε­ται στην πρω­το­πο­ρία του λαού. Ο λαός μας δεν έχει σχέ­ση με τους ταρα­ξί­ες που οργα­νώ­θη­καν από το Μαϊ­ά­μι και χρη­μα­το­δο­τή­θη­καν από τη CIA.

Διδα­χθή­κα­με πολ­λά από αυτήν την απο­τυ­χη­μέ­νη από­πει­ρα ανα­τρο­πής. Τώρα πρέ­πει να δου­λέ­ψου­με κι άλλο, να διορ­θώ­σου­με πολ­λά στην Κού­βα το στε­γα­στι­κό πρό­βλη­μα, τις συγκοι­νω­νί­ες, τις ελλεί­ψεις στα νοσο­κο­μεία μετά την παν­δη­μία και πρέ­πει να τα κάνου­με μόνοι μας. Η Αμε­ρι­κή εφαρ­μό­ζει όχι απλό εμπάρ­γκο αλλά έναν πλή­ρη εγκλη­μα­τι­κό απο­κλει­σμό στο νησί. Όχι, μόνο δε μας δίνουν για παρά­δειγ­μα φάρ­μα­κα αλλά τιμω­ρούν με πρό­στι­μο από 5 έως 10 εκα­τομ­μύ­ρια δολά­ρια όποια εται­ρία μας δώσει κάποιο φάρ­μα­κο που έχει πατε­ντα­ρι­στεί στις ΗΠΑ. Από την άλλη η Κού­βα εφαρ­μό­ζει μία πολι­τι­κή ανθρω­πιάς και αλλη­λεγ­γύ­ης. Οι επι­στή­μο­νας μας δου­λεύ­ουν για την υγεία του λαού, χωρίς οικο­νο­μι­κούς αντα­γω­νι­σμούς. Φτιά­ξα­με μόνοι μας εμβό­λια και δώσα­με στο Μεξι­κό, στην Αϊτή και στο Λάος.

Συνε­χί­ζου­με και προ­σπα­θού­με να βελ­τιώ­σου­με τη ζωή όλων. Γι΄αυτό είμα­στε ιδιαί­τε­ρος λαός, κάνου­με πρά­ξη τα λόγια του Τσε Γκεβάρα».

Λίγο πριν είχε προ­λο­γί­σει την Aleida η Λιά­να Κανέλ­λη και βεβαί­ω­σε πως «η χαρά η δική μου και του ελλη­νι­κού λαού είναι μεγά­λη καθώς φιλο­ξε­νού­με εικο­σι­πέ­ντε χρό­νια μετά την πρώ­τη της επί­σκε­ψη την κόρη του Τσε». Δεν ξέχα­σε όμως ότι «σε μικρή από­στα­ση από εδώ κατα­θέ­τει η Μάγδα Φύσ­σα, η μητέ­ρα του Παύ­λου Φύσ­σα που δολο­φο­νή­θη­κε από τους φασί­στες τον 21ο αιώ­να. Το όνο­μα του Τσε είναι συνυ­φα­σμέ­νο με τη θερα­πεία απέ­να­ντι στα μικρό­βια της βίας, είναι το εμβό­λιο ενά­ντια σε όποιον θέλει να ενα­ντιω­θεί στην ιδέα της επα­νά­στα­σης. Ανή­κω στο Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα Ελλά­δος που δεν ξέχα­σε την Κού­βα, δεν αντάλ­λα­ξε την επα­νά­στα­ση με τη βολή του καπι­τα­λι­σμού και πιστεύω ότι μπο­ρεί τον Τσε να τον δολο­φό­νη­σαν, να του έκο­ψαν τα χέρια αλλά παρα­μέ­νει ζωντα­νός μέσα από τα έργα της ψυχής του, μέσα από τα έργα του πνεύ­μα­τος του».

Στη συνέ­ντευ­ξη τύπου παρευ­ρέ­θη­κε και ο πρέ­σβης της Κού­βας Aramis Fuente Hernandez. Όπως είπε: «Είμα­στε ευτυ­χι­σμέ­νοι με την παρου­σία της Aleida και την ευχα­ρι­στού­με που βρή­κε τον χρό­νο να παρα­στεί στις εκδη­λώ­σεις για την επέ­τειο των 55 χρό­νων από την δολο­φο­νία του Τσε. Όπως ευχα­ρι­στώ και τον Βελισ­σά­ριο Κοσ­συ­βά­κη διορ­γα­νω­τή των εκδη­λώ­σε­ων που επι­βε­βαιώ­νουν τους στε­νούς δεσμούς μετα­ξύ του Ελλη­νι­κού και του Κου­βα­νι­κού λαού»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο