Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Το τελευταίο (ανορθόγραφο) σημείωμα, του Βούλγαρη

Γρά­φει ο Στέ­λιος Κανά­κης //

Στους κινη­μα­το­γρά­φους η πρό­σφα­τη οικο­γε­νεια­κή ται­νία των Παντε­λή – Ιωάν­νας «Το τελευ­ταίο σημείωμα».

Απ’ την Ιωάν­να της Νομι­κής του 1973 και από το «Χάπ­πυ Νταίη» του 1976 του Βούλ­γα­ρη, στην οικο­γε­νεια­κή παρα­χά­ρα­ξη της ιστο­ρί­ας και το μαγά­ρι­σμα του Ναπο­λέ­ο­ντα Σου­κα­τζί­δη και των συντρό­φων του. Κομ­μου­νι­στές ήταν οι 200, κε Βούλ­γα­ρη και κα Καρυ­στιά­νη, όπως Κομ­μου­νι­στές θυσιά­στη­καν στην Μακρό­νη­σο κι αλλού. Μετά το «να ντου­φε­κά­ει αδερ­φός τον αδερ­φό», της ερμη­νεί­ας σας για τον εμφύ­λιο πόλε­μο, είστε ικα­νοί να τους δεί­ξε­τε και ως… εικο­νο­λά­τρες. Θαρ­ρεί­τε πως στην τόση κατρα­κύ­λα είναι μακριά ο πάτος;

Ανα­ρω­τιέ­ται προ­κλη­τι­κά και πολι­τι­κά χυδαία, η κα Ιωάν­να στην Β. Γεωρ­γα­κο­πού­λου της efsyn.gr ανα­φε­ρό­με­νη στην ται­νία «Το τελευ­ταίο σημείωμα»:

– «Μα τι θέλουν; Να βάλου­με τον Σου­κα­τζί­δη να λέει “πεθαί­νω για τον Νίκο Ζαχαριάδη”»;

Και σπε­κου­λά­ρει αμέ­σως μετά η κα Γεωρ­γα­κο­πού­λου, η οποία «έμα­θε» πως δύο «υψη­λό­βαθ­μα στε­λέ­χη του ΚΚΕ», βγή­καν από την θεσ­σα­λο­νι­κιώ­τι­κη πρε­μιέ­ρα της… κατασυγκινημένα.

Δεν ξέρω τι θα ‘θελαν οι κομ­μου­νι­στές — δεν νομι­μο­ποιού­μαι έτσι κι αλλιώς να τους εκπρο­σω­πή­σω — αλλά προ­σω­πι­κώς, ανά­με­να του­λά­χι­στον τιμιό­τη­τα. Με την ιστο­ρία δεν παί­ζουν. Την σέβε­σαι και σ’ εκτι­μά ο κόσμος ή την παρα­χα­ράσ­σεις και σε λοι­δο­ρούν. Για­τί όπως και να το κάνου­με, ήταν Κομ­μου­νι­στές οι δια­κό­σιοι. Κι ήταν αγω­νι­στές για­τί ήταν Κομ­μου­νι­στές. Κι οι Κομ­μου­νι­στές πεθαί­νουν για τις ιδέ­ες τους. Κι όσο για τον Ζαχα­ριά­δη, ήταν στο Ντα­χά­ου τότε κα Καρυ­στιά­νη. Αλή­θεια, το έχε­τε υπ’ όψιν σας το Νταχάου;

Ήταν όμως και κάτι σκυ­λιά φασι­στι­κά, τότε κι αργό­τε­ρα, που κατα­σπά­ρα­ζαν κι έτρω­γαν σάρ­κες. Με τα σκυ­λιά, λοι­πόν, κυρ-Παντε­λή, «…Μακριά από κόμ­μα­τα μην βρεις μπελά,
“Πατρίς, θρη­σκεία και φαμε­λιά”» και με τα μπου­λού­κια των Τραμπ-συριζαίων.

Τα ξερα­τά της ιστορίας!

Το “Τελευ­ταίο Σημεί­ω­μα” του Ναπο­λέ­ο­ντα Σου­κα­τζί­δη αλλά και του Παντε­λή Βούλγαρη

 

___________________________________________________________________________________________________________

Στέλιος Κανάκης Διδάσκει στην επαγγελματική εκπαίδευση και παράλληλα δραστηριοποιείται στο χώρο του βιβλίου. Έχει γράψει, υπό μορφή ημερολογίων τα «Με τη μουσική του κόσμου», «Οι μουσικοί του κόσμου» και «Δώδεκα μήνες συνθέτες».  Επίσης το «Ιερές Βλακείες» Εμπειρία Εκδοτική 1η και 2η έκδοση – Εκδόσεις Εντύποις 3η και 4η και το «Η Αγρία Γραφή» Εκδόσεις ΚΨΜ.
[email protected] Facebook: Stelios Kanakis  / ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο