Το “τουριστικό θαύμα” χτίζεται στις πλάτες χιλιάδων τσακισμένων εργαζομένων

Στα λιγο­στά ρεπό τους ή ανά­με­σα στα σπα­στά ωρά­ρια, εργα­ζό­με­νοι μιλούν για τη σκλη­ρή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα πίσω από το διά­ση­μο «ελλη­νι­κό καλοκαίρι»

Ένα από κύρια προ­τε­ρή­μα­τα του καλού σερ­βι­τό­ρου, της καλής καμα­ριέ­ρας, του καλού μπάρ­μαν, γενι­κά των εργα­ζο­μέ­νων στον του­ρι­σμό και τον επι­σι­τι­σμό, είναι να είναι «σβέλ­τος». Όχι όμως μόνο τον Ιού­νη, που ο εργα­ζό­με­νος είναι ακό­μα ξεκού­ρα­στος επει­δή «καθό­ταν» (έτσι ανα­φέ­ρο­νται στη χει­με­ρι­νή περί­ο­δο της ανερ­γί­ας τα αφε­ντι­κά) όλο τον χει­μώ­να. Πρέ­πει να είναι σβέλ­τος και στα μέσα του Αυγού­στου, στο κορύ­φω­μα της του­ρι­στι­κής σεζόν. Φυσι­κά, αυτό δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται…

Ο εργα­ζό­με­νος πρέ­πει να είναι σβέλ­τος και να κατα­φέρ­νει να βγά­λει δου­λειά για τρία και για τέσ­σε­ρα άτο­μα, καθώς σπά­νια βρί­σκο­νται πόστα που είναι πλή­ρως στε­λε­χω­μέ­να. Και αυτό πρέ­πει να το κάνει κυριο­λε­κτι­κά κάθε μέρα. Η πίε­ση που συσ­σω­ρεύ­ε­ται στη δου­λειά, πρέ­πει να «απο­φορ­τί­ζε­ται» μέσα σε λίγες ώρες, πριν ο εργα­ζό­με­νος επι­στρέ­ψει στο κρε­βά­τι του σε κατά­λυ­μα που συνή­θως μοι­ρά­ζε­ται με — πολ­λούς άλλους — συνα­δέλ­φους του, για να ξεκου­ρα­στεί και να συνε­χί­σει την επό­με­νη μέρα.

Αυτά και πολ­λά άλλα πρέ­πει να τα κάνει και χωρίς να μιλά­ει πολύ. Μειο­νέ­κτη­μα είναι να παρα­πο­νιέ­ται: Για την ποσό­τη­τα ή την ποιό­τη­τα του φαγη­τού του, για τη συμπε­ρι­φο­ρά των προϊ­στα­μέ­νων του, για τις απλή­ρω­τες υπε­ρω­ρί­ες που τον υπο­χρε­ώ­νουν να κάνει, για τις ευθύ­νες και τις έξτρα δου­λειές που του έχουν φορ­τώ­σει, ενώ δεν είναι του πόστου του και πολ­λά ακό­μα που χαλά­νε την ατμό­σφαι­ρα της «ομά­δας», της «κοι­νό­τη­τας» ή όπως αλλιώς χαρα­κτη­ρί­ζει η εργο­δο­σία το κάτερ­γο της δουλειάς.

Προ­τέ­ρη­μα είναι και να μην μιλά­ει, να μη συμ­με­τέ­χει στα «πηγα­δά­κια» των εργα­ζο­μέ­νων, όπου η συνή­θης κου­βέ­ντα είναι το πώς βγαί­νει η δου­λειά. Πόσο μάλ­λον να μην συν­δι­κα­λί­ζε­ται, να μην συνα­να­στρέ­φε­ται συνα­δέλ­φους και συν­δι­κα­λι­στές που τον ξεση­κώ­νουν, που βάζουν φιτι­λιές για διεκ­δι­κή­σεις, δικαιώ­μα­τα και άλλα τέτοια, που χαλά­νε την «ωραία ατμό­σφαι­ρα» της επι­χεί­ρη­σης και θαμπώ­νουν τη βιτρί­να της χλι­δής. Προ­τέ­ρη­μα είναι τέλος η ανα­πα­ρα­γω­γή τού «εδώ είμα­στε καλά», μια φρά­ση η οποία συμπλη­ρώ­νε­ται με άλλες του τύπου «εδώ είναι καλά τα μερο­κά­μα­τα», «εδώ είναι πολ­λά τα tips», «αλλού δεν πληρώνουν».

Με αφορ­μή το σοβα­ρό περι­στα­τι­κό με τον σερ­βι­τό­ρο — δύτη σε beach bar του νησιού και την περιο­δεία που πραγ­μα­το­ποί­η­σε σε χώρους δου­λειάς ο βου­λευ­τής του ΚΚΕ και μέλος της ΚΕ, Χρ. Κατσώ­της, ο «Ριζο­σπά­στης» βρέ­θη­κε τις προη­γού­με­νες μέρες στη Ρόδο, συζή­τη­σε με εργα­ζό­με­νους στον Του­ρι­σμό και συν­δι­κα­λι­στές. Τα όσα κατα­γρά­φει το ρεπορ­τάζ, δεν ρίχνουν κανέ­ναν από τα σύν­νε­φα, είναι όμως απο­κα­λυ­πτι­κά της άγριας εκμε­τάλ­λευ­σης χιλιά­δων εργα­ζο­μέ­νων πίσω από τα κέρ­δη και τα ρεκόρ της ναυαρ­χί­δας της ανά­πτυ­ξης, όπως παρου­σιά­ζουν τον Του­ρι­σμό όλες οι κυβερ­νή­σεις και τα αστι­κά κόμματα.

Κορυφή του παγόβουνου
οι σερβιτόροι με … σκάφανδρο

Ιστο­ρί­ες καθη­με­ρι­νής …εκμε­τάλ­λευ­σης από εργα­ζό­με­νους σε διά­φο­ρα πόστα, που ζουν το «του­ρι­στι­κό θαύ­μα» «αλλιώς»

Οι περισ­σό­τε­ροι, αν όχι όλοι οι εργα­ζό­με­νοι στο νησί δεν έπε­σαν από τα σύν­νε­φα, όταν κυκλο­φό­ρη­σαν οι εικό­νες με τον συνά­δελ­φό τους να σερ­βί­ρει προ­σπα­θώ­ντας να κρα­τή­σει το κεφά­λι του έξω από το νερό. Ιδιαί­τε­ρα όσοι δου­λεύ­ουν χρό­νια στον κλά­δο, έχουν πολ­λές τέτοιες ιστο­ρί­ες να μοιραστούν…

Ο «Ριζο­σπά­στης» συνά­ντη­σε τον Σ.Μ.-Δ., που εργά­ζε­ται τις τελευ­ταί­ες τέσ­σε­ρις σεζόν ως μπάρ­μαν σε μεγά­λα ξενο­δο­χεία της Ρόδου. Σε κάποια στιγ­μή της συζή­τη­σης, έχο­ντας μπερ­δέ­ψει τα λόγια του, μας απο­λο­γή­θη­κε: «Συγ­γνώ­μη, αλλά είμαι από “7 στα 7” (εφτά μέρες της βδο­μά­δας συνε­χή δου­λειά). Από ένα σημείο και μετά το μυα­λό σκα­λώ­νει, καταλαβαίνεις».

Ο Σ.Μ.-Δ. παίρ­νει μόλις 1 ρεπό τον μήνα. «Έχει τύχει να πάρω και παρα­πά­νω. Μια μέρα ανέ­βη­κα στο λεω­φο­ρείο για να πάω στη δου­λειά, και στη διάρ­κεια με πήραν τηλέ­φω­νο και μου ανα­κοί­νω­σαν πως έχω ρεπό, για­τί βρέ­χει και δεν θα έχει δου­λειά στο μπαρ του ξενοδοχείου».

Ένα από τα βασι­κά προ­βλή­μα­τα που αντι­με­τω­πί­ζουν οι εργα­ζό­με­νοι, είπε, είναι πως τα πόστα έχουν λιγό­τε­ρους από όσους απαι­τού­νται, και έτσι μεγα­λώ­νει η εντα­τι­κο­ποί­η­ση.«Είναι συχνό φαι­νό­με­νο κόσμος να τα παρα­τά­ει στη μέση της σεζόν επει­δή δεν αντέ­χει άλλο. Υπάρ­χει για παρά­δειγ­μα μεγά­λη διαρ­ροή στις καμα­ριέ­ρες κάθε χρό­νο. Τα κενά καλύ­πτο­νται πολύ συχνά με “πρα­κτι­κά­ριους”, φέτος είδα και πρώ­τη φορά έναν 15χρονο να δου­λεύ­ει στο ξενοδοχείο.

Πολ­λοί “πρα­κτι­κά­ριοι” έρχο­νται τον Ιού­λη, όταν είμα­στε ήδη στα γεμά­τα στη σεζόν. Χωρίς καμιά οδη­γία, τους βου­τά­νε κατευ­θεί­αν στα βαθιά, και ζητά­νε από τους υπό­λοι­πους εργα­ζό­με­νους να τους εκπαι­δεύ­σουν, πράγ­μα πολύ δύσκο­λο, όταν η δου­λειά είναι στα “κόκ­κι­να”. Και όταν ζητά­με να φέρουν και άλλο κόσμο, η πιο συχνή απά­ντη­ση της εργο­δο­σί­ας είναι πως τα ταμεία δεν δικαιο­λο­γούν την πρό­σλη­ψη και άλλων εργα­ζο­μέ­νων. Πιά­στε τον στό­χο στον τζί­ρο και θα φέρω άτο­μο λένε».

“Δεν χρειάζεται να έρθει ασθενοφόρο”

Η εντα­τι­κο­ποί­η­ση και η ελλι­πής εκπαί­δευ­ση οδη­γούν σε συχνά ατυ­χή­μα­τα στη δου­λειά, τα οποία μάλι­στα αντι­με­τω­πί­ζο­νται «καταλ­λή­λως» από την εργο­δο­σία, προ­κει­μέ­νου να μην χαρα­κτη­ρι­στούν εργα­τι­κά. «Είχα­με συνά­δελ­φο που λιπο­θύ­μη­σε από τη ζέστη και ο ναυα­γο­σώ­στης πήγε να φωνά­ξει ασθε­νο­φό­ρο, αλλά τον στα­μά­τη­σε ένας από τους διευ­θυ­ντές», μας είπε ο Σ.Μ.-Δ. και σχο­λιά­ζο­ντας τα …ανύ­παρ­κτα μέτρα Υγεί­ας και Ασφά­λειας συνεχίζει:

«Εγώ προ­σω­πι­κά τον για­τρό εργα­σί­ας φέτος τον είδα πρώ­τη φορά σήμε­ρα! Γίνο­νται κάποιες συστά­σεις. Για παρά­δειγ­μα υπάρ­χουν κάποιες οδη­γί­ες για την προ­στα­σία, όπως για τους μάγει­ρες, που μπαί­νουν στα ψυγεία και μετά βγαί­νουν κατευ­θεί­αν στην κου­ζί­να που μπο­ρεί να έχει 50 βαθ­μούς, αλλά αυτά είναι μόνο στα χαρ­τιά, μέσα στη φού­ρια της δου­λειάς τίπο­τα από αυτά δεν εφαρ­μό­ζε­ται. Είναι και κάτι σεμι­νά­ρια στο πρό­γραμ­μα, εμέ­να μου έστει­λαν για παρά­δειγ­μα ένα mail με ένα link από βίντεο του Youtube, για κάποια μέτρα για το πόστο μου όσον αφο­ρά τον Covid, το οποίο έπρε­πε να κάτσω να δω μετά τη βάρ­διά μου».

Οσο για τα περί­φη­μα tips (φιλο­δω­ρή­μα­τα), που χρη­σι­μο­ποιού­νται ως κρά­χτης για τους εργα­ζό­με­νους, αλλά και ως άλλο­θι από την εργο­δο­σία για να παζα­ρεύ­ει ακό­μα μικρό­τε­ρους μισθούς, η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα δεν είναι και τόσο «ρόδι­νη» για τους κωπη­λά­τες στη γαλέ­ρα του τουρισμού:

«Από τα φιλο­δω­ρή­μα­τα προ­σπα­θούν να βγά­λουν τα “σπα­σμέ­να” τους. Πρό­σφα­τα προ­σπά­θη­σαν να παρα­κρα­τή­σουν 20% των tips για να καλυ­φθούν όσοι λογα­ρια­σμοί πελα­τών ήταν υπό αμφι­σβή­τη­ση από τους πελά­τες. Παραγ­γέλ­νουν για παρά­δειγ­μα στο μπαρ, το χρε­ώ­νουν στο δωμά­τιο και όταν κάνουν check — out αρνού­νται να το πλη­ρώ­σουν. Η εργο­δο­σία τα φορ­τώ­νει στους εργα­ζό­με­νους. Μάλι­στα, όταν αντι­δρά­σα­με, μας είπαν και αχά­ρι­στους που δεν θέλου­με να παρα­κρα­τη­θούν τα tips μας, για­τί είναι μόλις ένα ποσο­στό αυτών και τα υπό­λοι­πα είναι πολλά!».

Το “καρότο” της ανέλιξης

Πλάι στο μαστί­γιο, υπάρ­χει και το «καρό­το»: «Δεν φαντά­ζε­σαι τι λένε οι προϊ­στά­με­νοι στους νέους εργα­ζό­με­νους. Προ­χθές έλε­γε ο άλλος σε ένα παι­δί που έκα­νε την πρα­κτι­κή του στο ξενο­δο­χείο “εδώ δεν είσαι για τα χρή­μα­τα, μην μετράς τις ώρες εδώ με το πόσα χρή­μα­τα παίρ­νεις, αλλά το πόση εμπει­ρία ζωής απο­κο­μί­ζεις, αυτή είναι που θα σου εξα­σφα­λί­σει την επαγ­γελ­μα­τι­κή ανέ­λι­ξη”» λέει ο Σ.Μ‑Δ.

«Φυσι­κά και “παί­ζουν” πολύ την ιστο­ρία της ανέ­λι­ξης» μας λέει και ο Λ.Σ., ο οποί­ος δου­λεύ­ει χρό­νια στον επι­σι­τι­σμό και τα τελευ­ταία τρία χρό­νια είναι σε μπαρ ξενο­δο­χεί­ων. «Σε όλους τάζουν ότι κάποια στιγ­μή θα γίνουν υπεύ­θυ­νοι. Τώρα αυτό μπο­ρεί να σημαί­νει ότι του χρό­νου θα γίνεις υπεύ­θυ­νος …ξαπλώ­στρας, ό,τι και αν σημαί­νει αυτό», είπε χαριτολογώντας.

Και συνε­χί­ζει: «Τα πρώ­τα 3 σκα­λιά της σκά­λας τα ανε­βαί­νουν όλοι. Αλλά αυτό δεν σημαί­νει και πολ­λά. Τα λεφτά είναι ουσια­στι­κά τα ίδια, ενώ αυξά­νο­νται οι ευθύ­νες. Μπο­ρεί να γίνο­νται κάποιες αυξή­σεις, αλλά μη γελιό­μα­στε, όλα εξα­νε­μί­ζο­νται, όλα ανε­βαί­νουν, τα νοί­κια, η βεν­ζί­νη, οι λογα­ρια­σμοί, το σού­περ μάρ­κετ, ουσια­στι­κά παίρ­νεις λιγό­τε­ρα από πέρ­σι. Και φυσι­κά δεν φτά­νουν για να βγά­λεις χει­μώ­να, πρέ­πει να βρεις να κάνεις μερο­κά­μα­τα μόλις τελειώ­σει η σεζόν. Και μετά το παρου­σιά­ζουν σαν “επι­λο­γή του εργα­ζό­με­νου”… Ακό­μα κι αν κάποιοι ζητά­νε να δου­λεύ­ουν “7 στα 7” για μπο­ρέ­σουν να τη βγά­λουν, πως είναι “επι­λο­γή” τους αυτό; Αυτό είναι το χει­ρό­τε­ρο… Για­τί αν υπήρ­χαν οι σωστές προ­ϋ­πο­θέ­σεις δεν θα κατέ­λη­γε εκεί, ή να λέει θέλω να γίνο­μαι ΟΥΚ για να σερ­βί­ρω έναν φραπέ».

“Πολυεργαλεία” που κοιμούνται σε γιαπιά

Στη συζή­τη­ση μπαί­νει και ο Μ.Α., μετα­νά­στης, που εργά­ζε­ται ως ρεσε­ψιο­νίστ σε μεγά­λο ξενο­δο­χείο τις τελευ­ταί­ες δέκα σεζόν. «Στην ανα­καί­νι­ση του ξενο­δο­χεί­ου πέρ­σι μας έβα­λαν να βοη­θή­σου­με στις οικο­δο­μι­κές εργα­σί­ες. Ακό­μα και οι καμα­ριέ­ρες κου­βα­λού­σαν βαριά φορ­τία όπως τα στρώ­μα­τα για τα δωμά­τια», είπε.

«Ποτα­μός» είναι και ο Μ.Σ., που δού­λευε 9 χρό­νια στην εστί­α­ση: «Τι να πρω­το­α­να­φέ­ρεις. Πολ­λές απλή­ρω­τες υπε­ρω­ρί­ες, πολ­λές φορές που ζήτη­σαν πίσω τα Δώρα, τα επι­δό­μα­τα, και αν δεν το έκα­νες τα κρα­τού­σαν από τον μισθό. Περι­πτώ­σεις που η εργο­δο­σία έχει υπο­γρά­ψει για τους εργα­ζό­με­νους αλλα­γές στις συμ­βά­σεις με μειώ­σεις μισθών.

Έχω συνα­ντή­σει περί­πτω­ση μάγει­ρα που έπε­σε ο αερα­γω­γός πάνω στα χέρια του και δεν μπο­ρού­σε να δου­λέ­ψει, του υπέ­γρα­ψαν την οικειο­θε­λή απο­χώ­ρη­ση και τον παρά­τη­σαν στη μέση της σεζόν. Μπάρ­μαν που έστει­λαν με μηχα­νά­κι να πάρει πράγ­μα­τα σε ώρα δου­λειάς, έπα­θε τρο­χαίο, και δήλω­σαν πως εκεί­νη την μέρα δεν ήρθε για δου­λειά.

Ρεσε­ψιο­νίστ που του χρω­στού­σαν 4 μήνες και δεν έφευ­γε τον χει­μώ­να για­τί φοβό­ταν ότι θα χάσει τα λεφτά του, που τον “έπει­σαν” μπρά­βοι της εργο­δο­σί­ας να πάρει χίλια ευρώ και να φύγει από το νησί. Δεν έχουν όρια. Ειδι­κά απέ­να­ντι σε νέους, σε κοπέ­λες φτά­νουν σε σημεία κακοποίησης».

Άλλη μία σημα­ντι­κή πλευ­ρά των επο­χι­κά εργα­ζο­μέ­νων είναι η δια­μο­νή. «Κάθε χρό­νο είναι μια λοτα­ρία, δεν ξέρεις τι συν­θή­κες θα αντι­με­τω­πί­σεις. Και κάθε χρό­νο είναι και χει­ρό­τε­ρα», είπε ο Λ.Σ. Ο ίδιος εξή­γη­σε πως τα νοί­κια είναι πολύ υψη­λά στο νησί, οπό­τε οι ξενο­δό­χοι ψάχνουν πάντα να βρουν τα φθη­νό­τε­ρα κατα­λύ­μα­τα για τους εργα­ζό­με­νους. «Πέρ­σι ήταν χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι εργα­ζό­με­νοι του ξενο­δο­χεί­ου ζού­σαν πραγ­μα­τι­κά σε ένα για­πί, στα δωμά­τια που είχαν ολο­κλη­ρω­θεί οι εργα­σί­ες, οπό­τε κατα­λα­βαί­νεις πως ήταν βρώ­μι­κα και είχε σκό­νες από τις εργασίες.

Εμέ­να προ­σω­πι­κά μια χρο­νιά δεν μου παρεί­χαν δια­μο­νή. Ήρθα για δου­λειά και μου το ανα­κοί­νω­σαν. Ανα­γκά­στη­κα να νοι­κιά­σω σπί­τι και επει­δή ήταν μακριά αγό­ρα­σα και ένα μετα­χει­ρι­σμέ­νο μηχα­νά­κι για να πηγαί­νω στη δουλειά».

Όταν ρωτή­σα­με για ποιον λόγο συνέ­βη αυτό, ο ίδιος είπε: «Ήθε­λαν να με πιέ­σουν. Είμαι ακρι­βός πλέ­ον για αυτούς, έχω εμπει­ρία στη δου­λειά αλλά και μιλάω, απαι­τώ. Βλέ­πω αυτά που γίνο­νται. Οι εργα­ζό­με­νοι δου­λεύ­ουν σπα­στά που δεν είναι ποτέ 8ωρα στο σύνο­λο, αλλά παρα­πά­νω, εργα­ζό­με­νοι στο room service που δου­λεύ­ουν συστη­μα­τι­κά 10ωρα, όπως και καμα­ριέ­ρες που δεν σχο­λά­νε με το ωρά­ριο, αλλά όταν τελειώ­σουν τη δου­λειά που τους έχουν ανα­θέ­σει, η οποία είναι για περισ­σό­τε­ρα άτο­μα. Υπάρ­χουν εργα­ζό­με­νοι στους εργο­λά­βους που έχουν ανα­λά­βει συντή­ρη­ση εγκα­τα­στά­σε­ων και άλλα πόστα που τελειώ­νουν τη δου­λειά στις 12 το βρά­δυ και το πρωί γυρ­νά­νε για δου­λειά. Εγώ απο­φά­σι­σα να γίνω μέλος του επι­χει­ρη­σια­κού σωματείου».

Μεγέθη που ζαλίζουν- κέρδη που σπάνε ρεκόρ

Σύμ­φω­να με τα πιο πρό­σφα­τα στοι­χεία (2018) και χωρίς να υπο­λο­γί­ζο­νται οι μεγά­λες επεν­δύ­σεις των τελευ­ταί­ων χρό­νων, οι δια­θέ­σι­μες κλί­νες στη Ρόδο (ξενο­δο­χεία, ενοι­κια­ζό­με­να, βρα­χυ­χρό­νιες μισθώ­σεις) ξεπερ­νούν τις 200.000. Στις 515 ξενο­δο­χεια­κές μονά­δες του νησιού που κατα­γρά­φο­νταν σε έκθε­ση του Ξενο­δο­χεια­κού Επι­με­λη­τη­ρί­ου Ελλά­δας το 2022, υπάρ­χουν 50.359 δωμά­τια και 101.943 κλί­νες. Από τα ξενο­δο­χεία, τα 200 είναι κατη­γο­ρί­ας 4 και 5 αστέ­ρων, με 37.504 δωμά­τια και 77.025 κλίνες

Για να αντι­λη­φθού­με τα πραγ­μα­τι­κά μεγέ­θη, αρκεί μια σύγκρι­ση με άλλους δημο­φι­λείς του­ρι­στι­κούς προ­ο­ρι­σμούς. Για παρά­δειγ­μα, Μύκο­νος και Σαντο­ρί­νη μαζί δια­θέ­τουν συνο­λι­κά 542 ξενο­δο­χεια­κές μονά­δες, με 16.044 δωμά­τια και 32.812 κλί­νες. Τα του­ρι­στι­κά μεγέ­θη της Ρόδου είναι αντί­στοι­χα με το σύνο­λο της Περι­φέ­ρειας Ιονί­ων Νήσων, όπου λει­τουρ­γούν 1.011 μονά­δες με 52.862 δωμά­τια και 105.496 κλί­νες. Στα 248 ξενο­δο­χεία 4 και 5 αστέ­ρων του Ιονί­ου, υπάρ­χουν 24.235 δωμά­τια και 63.096 κλίνες.

Η Ρόδος απο­τε­λεί λοι­πόν μια από τις «ναυαρ­χί­δες» της ελλη­νι­κής του­ρι­στι­κής βιο­μη­χα­νί­ας. Το 2022 στο νησί έφτα­σαν με πτή­σεις τσάρ­τερ (τακτι­κές και ιδιω­τι­κές) πάνω από 2,5 εκα­τομ­μύ­ρια επι­σκέ­πτες από το εξω­τε­ρι­κό, ένα­ντι 2,3 εκα­τομ­μυ­ρί­ων το 2019.

Τα ρεκόρ συνε­χί­ζουν να σπά­νε το ένα μετά το άλλο στο νησί, καθώς ο φετι­νός Απρί­λης ήταν ο καλύ­τε­ρος όλων των επο­χών σε αφί­ξεις του­ρι­στών. Σε σύγκρι­ση με πέρυ­σι έφτα­σαν με πτή­σεις τσάρ­τερ 29% περισ­σό­τε­ροι, προϊ­δε­ά­ζο­ντας για νέα ρεκόρ εσό­δων και κερ­δών. Εντυ­πω­σια­κή άνο­δο σημεί­ω­σε και η κρουα­ζιέ­ρα: Μόνο τον Μάιο πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν 50 κατά­πλοι κρουα­ζιε­ρό­πλοιων στη Ρόδο, που μετέ­φε­ραν συνο­λι­κά 56.331 του­ρί­στες, ένα­ντι 43.000 του­ρι­στών το 2022 (+31%).

Ο ρόλος των εργατοπατέρων

Το τρί­μη­νο Ιού­λιος — Αύγου­στος — Σεπτέμ­βριος του 2022, η Ρόδος σημεί­ω­σε πρω­τιά στις εισπρά­ξεις. Στον κλά­δο της εστί­α­σης έφτα­σαν τα 106 εκατ. ευρώ, ενώ στα κατα­λύ­μα­τα έφτα­σαν τα 632 εκατ. ευρώ. Την ίδια περί­ο­δο στη Σαντο­ρί­νη, που κρα­τά­ει την πρω­τιά στις Κυκλά­δες, οι εισπρά­ξεις στην εστί­α­ση ήταν στα ίδια επί­πε­δα (106 εκατ. ευρώ), αλλά στα κατα­λύ­μα­τα ήταν 295 εκατ. ευρώ.

Ενδει­κτι­κό για το ποιος καρ­πώ­νε­ται τα κέρ­δη — ρεκόρ της «βαριάς βιο­μη­χα­νί­ας» του του­ρι­σμού, είναι το ύψος (ή το βάθος) των μισθών των εργα­ζο­μέ­νων. Η τοπι­κή κλα­δι­κή Συλ­λο­γι­κή Σύμ­βα­ση του 2012 προ­έ­βλε­πε μισθούς από 783 ευρώ έως και 854 ευρώ μει­κτά ανά κατη­γο­ρία εργα­ζο­μέ­νων. Την ίδια χρο­νιά, το διά­στη­μα Γενά­ρης — Σεπτέμ­βρης, όλοι οι επι­βά­τες και όχι μόνο οι του­ρί­στες που έφτα­σαν στο αερο­δρό­μιο του νησιού ήταν περί­που 1,5 εκατ.

Το 2022, οι εργα­ζό­με­νοι στο νησί εξυ­πη­ρέ­τη­σαν πάνω από 1 εκα­τομ­μύ­ριο περισ­σό­τε­ρους του­ρί­στες από το εξω­τε­ρι­κό και πλέ­ον η τοπι­κή κλα­δι­κή Συλ­λο­γι­κή Σύμ­βα­ση για το διά­στη­μα 2022–2025 προ­βλέ­πει μει­κτά 913 — 997 ευρώ ανά κατη­γο­ρία, με αυξή­σεις 3% από 1η Ιού­νη 2024 και 1% από 1η Ιού­νη 2025.

Οι εργαζόμενοι έχουν αποδείξει με τους αγώνες τους ότι
Η εργοδοσία δεν είναι ανίκητη
Δήλωση του Κ. Γιαννόπουλου, Γραμματέα της ΤΕ Ν. Δωδεκανήσου του ΚΚΕ