Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Τραγωδία στα Τέμπη: Ε.Ε‑Σιδηροδρομοι: Ο «βασιλιάς» των αστικών κομμάτων είναι γυμνός…

Το προ­δια­γε­γραμ­μέ­νο έγκλη­μα στα Τέμπη κόστι­σε δεκά­δες ανθρώ­πι­νες ζωές. Προ­κά­λε­σε την οργή και την οργά­νω­ση μαζι­κών αγώ­νων με τη συμ­με­το­χή χιλιά­δων λαού και νεο­λαί­ας όλες αυτές στις μέρες. Ερι­ξε όμως ταυ­τό­χρο­να, ίσως για πρώ­τη φορά τόσο καθα­ρά, φως σε έναν «τυφλο­σούρ­τη» κατευ­θύν­σε­ων που ακο­λου­θεί η ΕΕ σε όλους τους κλά­δους και σε κάθε κρά­τος — μέλος της. Πριν από λίγους μήνες, με αφορ­μή το σκάν­δα­λο «QatarGate», τα λόμπι και τις ΜΚΟ των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, οι λαοί της Ευρώ­πης συνει­δη­το­ποιού­σαν καλύ­τε­ρα πώς παίρ­νο­νται οι απο­φά­σεις στην ΕΕ. Αυτές τις μέρες προ­στί­θε­ται πλού­σιο υλι­κό στη σκέ­ψη τους και για τις τρα­γι­κές συνέ­πειες αυτών των απο­φά­σε­ων στην ίδια τη ζωή τους, ως και την απώ­λειά της, στα δικαιώ­μα­τά τους.

«Ακτινογραφία»

Ως «ακτι­νο­γρα­φία» βγή­καν στην επι­φά­νεια πιο ξεκά­θα­ρα ζητή­μα­τα που το ΚΚΕ έθε­τε για την ίδια τη λει­τουρ­γία του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος, την αντι­λαϊ­κή απο­στο­λή του αστι­κού κρά­τους, τις επι­διώ­ξεις του κεφα­λαί­ου. Ζητή­μα­τα που συχνά υπο­βαθ­μί­ζο­νταν ή απο­κρύ­πτο­νταν για δεκα­ε­τί­ες κάτω από το σχή­μα — δίλημ­μα «κρα­τι­κή ή ιδιω­τι­κο­ποι­η­μέ­νη διαχείριση».

Όμως, η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα ήταν πιο σύν­θε­τη. Ο δρό­μος που μόνο το ΚΚΕ σημά­δε­ψε κι αντι­στρα­τεύ­τη­κε με συνέ­πεια κι ευθύ­νη από την πρώ­τη στιγ­μή, αυτός της Συν­θή­κης του Μάα­στριχτ και των 4 ελευ­θε­ριών, της απε­λευ­θέ­ρω­σης του κεφα­λαί­ου, των εμπο­ρευ­μά­των, των υπη­ρε­σιών, εργα­τι­κού δυνα­μι­κού, χαρά­χτη­κε το 1991.

Και όπως σε μια σει­ρά από άλλους κλά­δους της οικο­νο­μί­ας, έτσι και στους σιδη­ρο­δρό­μους, έβλε­πε μεγά­λα μερί­δια στην αγο­ρά να τα κατέ­χουν κρα­τι­κές επι­χει­ρή­σεις — και μάλι­στα με συσ­σώ­ρευ­ση χρε­ών πολ­λών δισ. — ενώ ταυ­τό­χρο­να υπήρ­χαν συσ­σω­ρευ­μέ­να κεφά­λαια που ανα­ζη­τού­σαν χώρο δρά­σης για μεγά­λη κερδοφορία.

Αυτό υπηρέτησαν οι κατευθύνσεις της ΕΕ.

Καθό­λου τυχαία, ο στό­χος που τέθη­κε από Κομι­σιόν και κυβερ­νή­σεις ήταν η «απε­λευ­θέ­ρω­ση της αγο­ράς των σιδη­ρο­δρό­μων», η κατά­τμη­ση και ο δια­χω­ρι­σμός μετα­φο­ρι­κού έργου και υπο­δο­μών. Με λίγα λόγια, η κατά­τμη­ση του σιδη­ρο­δρο­μι­κού έργου εξυ­πη­ρε­τού­σε τον στό­χο οι όμι­λοι να βάλουν στο χέρι εκεί­να τα τμή­μα­τα που υπό­σχο­νταν άμε­ση κερ­δο­φο­ρία, ελεύ­θε­ρα από κάθε βάρος.

Με βάση τις ευρω­παϊ­κές Οδη­γί­ες, λοι­πόν, έγι­νε και στην Ελλά­δα το 2008 ο δια­χω­ρι­σμός ΟΣΕ (δίκτυα — υπο­δο­μές) και ΤΡΑΙΝΟΣΕ (μετα­φο­ρά επι­βα­τών — εμπο­ρευ­μά­των), κου­βα­λώ­ντας ο μεν χρέη 14,6 δισ. και η δε 1,079 δισ. Ακο­λού­θη­σε μια ολό­κλη­ρη δεκα­ε­τία που όλες οι αστι­κές κυβερ­νή­σεις και το κρά­τος των καπι­τα­λι­στών στό­χευαν στο «άνοιγ­μα της αγο­ράς» των σιδη­ρο­δρό­μων στην Ελλά­δα και το μπά­σι­μο ιδιωτών.

Είχαν όμως όλοι αυτοί να αντι­με­τω­πί­σουν δύο βασι­κά προ­βλή­μα­τα: Αφε­νός τα συσ­σω­ρευ­μέ­να χρέη, για­τί κανέ­νας ιδιώ­της δεν ήταν δια­τε­θει­μέ­νος να τα ανα­λά­βει. Αφε­τέ­ρου το ανε­παρ­κές — συρ­ρι­κνω­μέ­νο δίκτυο δεν υπο­σχό­ταν κερ­δο­φό­ρα προ­ο­πτι­κή, η οποία σήμε­ρα εξα­σφα­λί­ζε­ται, από τη μια, με τις παχυ­λές επι­δο­τή­σεις που δίνο­νται στους ιδιώ­τες από αστι­κό κρά­τος και κυβερ­νή­σεις και, από την άλλη, από τα πανά­κρι­βα εισι­τή­ρια που επι­βάλ­λουν στον λαό.

Οι όροι των ομίλων

Κανέ­νας λοι­πόν μονο­πω­λια­κός όμι­λος δεν δέχτη­κε να εξα­γο­ρά­σει τον ΟΣΕ και την ΤΡΑΙΝΟΣΕ κάτω από αυτές τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις. Οι όμι­λοι εξέ­τα­ζαν την είσο­δό τους μόνο κάτω από το εξής πρί­σμα: Απαλ­λα­γή από τα χρέη, συντή­ρη­ση με το ζόρι των ελά­χι­στων επι­βα­τι­κών δρο­μο­λο­γί­ων σε ένα ούτως ή άλλως φτω­χό κι απαρ­χαιω­μέ­νο δίκτυο και έμφα­ση στις εμπο­ρι­κές αμα­ξο­στοι­χί­ες, με στό­χο να επε­κτα­θεί το δίκτυο και μαζί το περι­θώ­ριο κερ­δο­φο­ρί­ας, την ώρα που ούτε ως προ­γραμ­μα­τι­σμός δεν μπαί­νει η χάρα­ξη γραμ­μών για τη σιδη­ρο­δρο­μι­κή σύν­δε­ση όλων των βασι­κών πόλε­ων της χώρας.

Το κρί­σι­μο ζήτη­μα για την επί­τευ­ξη των στό­χων τους ήταν πώς θα εξα­σφα­λι­στεί η άμε­ση δια­σύν­δε­ση των σιδη­ρο­δρό­μων με τα βασι­κά λιμά­νια και τις βιο­μη­χα­νι­κές περιο­χές σε μια χώρα με κομ­βι­κή γεω­στρα­τη­γι­κή θέση. Αυτό που με έμφα­ση τονί­ζε­ται στα κεί­με­να της ΕΕ ως «δια­τρο­πι­κό­τη­τα των μεταφορών».

Τέτοιο σχέ­διο έχει ήδη κατα­στρω­θεί με βάση την κατεύ­θυν­ση της ΕΕ για τη δημιουρ­γία διευ­ρω­παϊ­κών δια­λει­τουρ­γι­κών δικτύ­ων με τη συμ­βο­λή όλων των κυβερ­νή­σε­ων με βάση χρη­μα­το­δό­τη­σης το Ταμείο Ανά­καμ­ψης και προ­βλέ­πει την τελευ­ταία λέξη των ανα­γκών του κεφα­λαί­ου και των ιμπε­ρια­λι­στι­κών σχε­δί­ων των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ κι ΕΕ:

- Σιδη­ρο­δρο­μι­κές συν­δέ­σεις με Βιο­μη­χα­νι­κές Περιοχές

1. Σύν­δε­ση με τα διυ­λι­στή­ρια της ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ στους Αγ. Θεο­δώ­ρους στην Κόρινθο.

2. Σύν­δε­ση Βιο­μη­χα­νι­κής Περιο­χής (ΒΙΠΕ) Μαγνη­σί­ας, λιμέ­να Βόλου και του αερο­δρο­μί­ου Ν. Αγχιά­λου με το υφι­στά­με­νο δίκτυο του ΟΣΕ.

3. Σύν­δε­ση ΒΙΠΕ Αλε­ξαν­δρού­πο­λης με το υφι­στά­με­νο δίκτυο του ΟΣΕ.

4. Σύν­δε­ση ΒΙΠΕ Κιλ­κίς με το υφι­στά­με­νο δίκτυο του ΟΣΕ.

5. Ολο­κλή­ρω­ση κατα­σκευ­ής νέας παραλ­λα­γής της γραμ­μής Θεσ­σα­λο­νί­κη — Ειδο­μέ­νη στο τμή­μα Πολύ­κα­στρο — Ειδο­μέ­νη (Γ’ Φάση).

- Σιδη­ρο­δρο­μι­κές συν­δέ­σεις με λιμάνια

1. Σιδη­ρο­δρο­μι­κή σύν­δε­ση με την 6η προ­βλή­τα Λιμέ­να Θεσ­σα­λο­νί­κης και κατα­σκευή προ­α­στια­κού Δυτι­κής Θεσσαλονίκης.

2. Ανα­βάθ­μι­ση της γραμ­μής με τον Λιμέ­να του Ν. Ικο­νί­ου στον Πει­ραιά με ηλεκτροκίνηση.

3. Σύν­δε­ση με Λιμέ­να Πατρών (με την ολο­κλή­ρω­ση της νέας σιδη­ρο­δρο­μι­κής γραμμής).

4. Σύν­δε­ση με τον εμπο­ρι­κό λιμέ­να της Καβά­λας (Λιμέ­νας «Φίλιπ­πος») με την υφι­στά­με­νη σιδη­ρο­δρο­μι­κή γραμ­μή Θεσ­σα­λο­νί­κη — Αλε­ξαν­δρού­πο­λη (Γ’ φάση υλο­ποί­η­σης από την ΕΡΓΟΣΕ).

5. Σύν­δε­ση με τον Λιμέ­να Ηγου­με­νί­τσας (μακρο­πρό­θε­σμα με την υλο­ποί­η­ση του Δυτι­κού Αξο­να Ηγου­με­νί­τσα — Ιωάν­νι­να — Καλαμπάκα).

6. Επέ­κτα­ση του Προ­α­στια­κού Σιδη­ρο­δρο­μι­κού Δικτύ­ου Αθη­νών προς Ραφή­να και σύν­δε­ση με Λιμέ­να Ραφήνας.

7. Επέ­κτα­ση του Προ­α­στια­κού Σιδη­ρο­δρο­μι­κού Δικτύ­ου Αθη­νών προς Λαύ­ριο (σύν­δε­ση «Ελ. Βενι­ζέ­λος» Κορω­πί και σύν­δε­ση με Λιμέ­να Λαυρίου).

Βασι­κή παρά­με­τρο ιδιαί­τε­ρα για τον σχε­δια­σμό της χάρα­ξης, επέ­κτα­σης κι ανα­βάθ­μι­σης των σιδη­ρο­δρο­μι­κών γραμ­μών απο­τε­λούν και οι στρα­τιω­τι­κοί σχε­δια­σμοί που θα δια­συν­δέ­ουν τις αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κές βάσεις ανά την Ελλά­δα και την άμε­ση μετα­φο­ρά όπλων και πολε­μι­κού υλι­κού στα βόρεια σύνο­ρα για τις ανά­γκες της κλι­μά­κω­σης του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου στην Ουκρα­νία, και όχι μόνο.

«Προσκαλεσμένος εμπειρογνώμονας» ή συνένοχος στο έγκλημα;

Η ίδια η ΕΕ ανέ­λα­βε το ξεμπλο­κά­ρι­σμα αυτών των προ­βλη­μά­των που είχε το μεγά­λο κεφά­λαιο για να εισέλ­θει πιο απο­φα­σι­στι­κά στην αγο­ρά των σιδη­ρο­δρό­μων και στην Ελλά­δα και να υλο­ποι­η­θεί ο παρα­πά­νω σχε­δια­σμός. Η Κομι­σιόν υπο­δύ­ε­ται σήμε­ρα προ­κλη­τι­κά τον «προ­σκα­λε­σμέ­νο εμπει­ρο­γνώ­μο­να που θα εξε­τά­σει την κατά­στα­ση των σιδη­ρο­δρό­μων στην Ελλά­δα και θα προ­σφέ­ρει τεχνο­γνω­σία», με τη συν­δρο­μή της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ και τους όρκους πίστης του ΣΥΡΙΖΑ, για να συνε­χί­σει η ίδια προ­α­πο­φα­σι­σμέ­νη στρα­τη­γι­κή στο όνο­μα δήθεν των «διδαγ­μά­των από τα Τέμπη».

Ομως, η ΕΕ ήταν αυτή που από το 2011 και πάλι ερευ­νού­σε επί 7 συνα­πτά χρό­νια την ανα­διάρ­θρω­ση των ΟΣΕ — ΕΡΓΟΣΕ, και μάλι­στα με την προει­δο­ποί­η­ση ανά­κτη­σης κον­δυ­λί­ων — δια­δι­κα­σία που επα­νέ­λα­βε φέτος τον Φλε­βά­ρη για καθυ­στε­ρή­σεις στον αντι­δρα­στι­κό σχε­δια­σμό της κι όχι βέβαια για το ζήτη­μα της ασφά­λειας, όπως όλα τα αστι­κά κόμ­μα­τα υπο­κρι­τι­κά ισχυρίζονται.

Άλλω­στε, αυτό είναι φανε­ρό και από τις δηλώ­σεις του ίδιου του εκπρο­σώ­που Τύπου της Κομι­σιόν, ο οποί­ος ομο­λό­γη­σε ότι η δια­δι­κα­σία επί παρα­βά­σει κατά της Ελλά­δας, δεν αφο­ρά το ζήτη­μα της ασφά­λειας, αλλά τη «δια­φά­νεια» της σύμ­βα­σης μετα­ξύ Ρυθ­μι­στι­κής Αρχής Σιδη­ρο­δρό­μων και ΟΣΕ.

Έργο της ΕΕ είναι και η πρό­τα­ση που έσπευ­σαν να υλο­ποι­ή­σουν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ για την από­σχι­ση των δύο εται­ρειών ΟΣΕ και ΤΡΑΙΝΟΣΕ με μπό­νους τη χρη­μα­το­δό­τη­ση έργων βελ­τί­ω­σης του αντα­γω­νι­σμού. Η ίδια η Κομι­σιόν στις 16/7/2017 έδι­νε τα συγ­χα­ρη­τή­ριά της στην κυβέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ για την παρά­δο­ση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στο ιτα­λι­κό κρα­τι­κό μονο­πώ­λιο της «Ferrovio dello Stato» δηλώ­νο­ντας: «Αυτή η ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση ανα­μέ­νε­ται να στη­ρί­ξει το άνοιγ­μα της ελλη­νι­κής αγο­ράς σιδη­ρο­δρό­μων στον αντα­γω­νι­σμό και να έχει θετι­κό αντί­κτυ­πο στην ποιό­τη­τα των υπη­ρε­σιών μεταφορών»…

Όμως, το μεγα­λύ­τε­ρο δώρο, με στό­χο να επι­τευ­χθεί ο σχε­δια­σμός της εισό­δου των ομί­λων, ήταν να εγκρί­νει τη δια­γρα­φή του χρέ­ους ύψους 14,3 δισ. του ΟΣΕ (χρή­μα­τα όλα του ελλη­νι­κού λαού) στις 16 Ιού­νη 2017, ενώ θεώ­ρη­σε ότι οι χρη­μα­το­δο­τή­σεις από το 2014 και μετά δεν συνι­στού­σαν κρα­τι­κές ενι­σχύ­σεις «καθώς δεν νοθεύ­ουν τον αντα­γω­νι­σμό». Την ίδια στιγ­μή, βέβαια, θεω­ρού­σε «κρα­τι­κές ενι­σχύ­σεις» αυτές της ΛΑΡΚΟ και υπο­χρέ­ω­νε το αστι­κό κρά­τος στην ανά­κτη­σή τους, οδη­γώ­ντας στην παρά­δο­ση μιας χρυ­σο­φό­ρας βιο­μη­χα­νί­ας στους «ιδιώ­τες επενδυτές».

Και πώς άρα­γε να… νοθευό­ταν ο αντα­γω­νι­σμός τη στιγ­μή που οι όμι­λοι είχαν τη δυνα­τό­τη­τα να κερ­δο­φο­ρή­σουν στην Ελλά­δα, όπως έκα­νε η «Hellenic Train», όπως κι άλλοι δύο όμι­λοι που εισήλ­θαν με μικρό­τε­ρο μερί­διο στο εμπο­ρευ­μα­τι­κό δίκτυο χωρίς χρέη κι επιβαρύνσεις…

Ασφάλεια και ΕΕ:  Τα Τέμπη η κορυφή του παγόβουνου

Αυτές τις μέρες μια από τις πιο γνώ­ρι­μες οδούς δια­φυ­γής για όλα τα αστι­κά κόμ­μα­τα που κυβέρ­νη­σαν κι υπη­ρε­τούν τον καπι­τα­λι­στι­κό δρό­μο ανά­πτυ­ξης και την κερ­δο­φο­ρία (και) στους σιδη­ρο­δρό­μους, είναι ότι η Ελλά­δα απο­τε­λεί «παρα­φω­νία» στην ΕΕ, «η οποία δια­θέ­τει ένα ανα­πτυγ­μέ­νο σύστη­μα ασφα­λεί­ας σιδη­ρο­δρό­μων με σύγ­χρο­νες εφαρ­μο­γές ηλε­κτρο­νι­κών συστη­μά­των σημα­το­δό­τη­σης και τηλε­διοί­κη­σης» και ότι «στις άλλες ευρω­παϊ­κές χώρες εδώ και χρό­νια το έχουν λύσει το ζήτη­μα της ασφάλειας».

Η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα βέβαια είναι πολύ δια­φο­ρε­τι­κή. Ως Κόμ­μα απο­κα­λύ­ψα­με τα στοι­χεία της Eurostat του 2021, που πιστο­ποιούν ότι τα μεγά­λα λόγια για την ασφά­λεια στην ΕΕ δεν συνά­δουν καθό­λου με τα 1.389 σημα­ντι­κά σιδη­ρο­δρο­μι­κά ατυ­χή­μα­τα που κατα­γρά­φη­καν μόνο το 2021, με συνο­λι­κά 683 νεκρούς και 513 τραυ­μα­τί­ες, εκ των οποί­ων 97 αφο­ρού­σαν συγκρού­σεις τρένων…

Συστήματα τηλεδιοίκησης μόλις στο 13% του κεντρικού δικτύου της ΕΕ

Προ­κύ­πτει το καί­ριο ερώ­τη­μα: Σε τι βαθ­μό έχει προ­χω­ρή­σει η εφαρ­μο­γή του γνω­στού πλέ­ον «διευ­ρω­παϊ­κού συστή­μα­τος ERTMS» (European Railways Traffic Management System), το οποίο απο­τε­λεί­ται από τα συστή­μα­τα ETCS (European Traffic Control System) και GSM — R (Global System Mobile for Rail), που διευ­κο­λύ­νει το έργο των μηχα­νο­δη­γών, όσο και του δια­χει­ρι­στή της κυκλο­φο­ρί­ας υπο­δο­μής με ηλε­κτρο­νι­κά συστή­μα­τα σημα­το­δό­τη­σης και τηλεδιοίκησης;

Απά­ντη­ση δίνει η σχε­τι­κή έκθε­ση του Ευρω­κοι­νο­βου­λί­ου τον Ιού­νη του 20211 σημειώ­νο­ντας ότι το 2020 «μόνο το 13% περί­που των δια­δρό­μων του κεντρι­κού δικτύ­ου σε επί­πε­δο ΕΕ λει­τουρ­γού­σε με ERTMS, ενώ η ανά­πτυ­ξη του ERTMS στους περισ­σό­τε­ρους δια­δρό­μους κυμαι­νό­ταν μετα­ξύ 7% και 28%». Εθε­τε μάλι­στα στό­χο «το ERTMS να ανα­πτυ­χθεί στο κεντρι­κό δίκτυο έως το 2030 και στο εκτε­τα­μέ­νο δίκτυο έως το 2040», κυριο­λε­κτι­κά ζήσε Μάη μου…

Για να συνει­δη­το­ποι­η­θούν καλύ­τε­ρα οι ρυθ­μοί εφαρ­μο­γής του εν λόγω συστή­μα­τος από το 2014 έως το 2020, η ΕΕ χρη­μα­το­δό­τη­σε το ERTMS με εκτι­μώ­με­νο συνο­λι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό ύψους 2,7 δισ. ευρώ. Από αυτά τα χρή­μα­τα που είχαν προ­ϋ­πο­λο­γι­στεί μόλις το 50% τελι­κά απο­δε­σμεύ­θη­κε, αφού οι επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμι­λοι, ιδιω­τι­κοί και κρα­τι­κοί…, δεν σκί­στη­καν κιό­λας να εφαρ­μό­σουν συστή­μα­τα ασφα­λεί­ας χωρίς να βγά­λουν το κέρ­δος που προσδοκούν.

Η έκθε­ση μιλά­ει για «καθυ­στε­ρή­σεις» και «περι­κο­πές όσον αφο­ρά το αντι­κεί­με­νο των έργων», ενώ φαί­νε­ται ότι δεν …συγκί­νη­σε τους ομί­λους ούτε το «τυρά­κι» που πρό­τει­νε να τους κάνουν δώρο τα κρά­τη — μέλη για 10 ολό­κλη­ρα χρό­νια τη μεί­ω­ση τελών πρό­σβα­σης γραμ­μής κατά 75%, εάν υλο­ποι­η­θεί το 100% της εφαρ­μο­γής του ηλε­κτρο­νι­κού συστήματος.

Είναι επί­σης ενδει­κτι­κό ότι «κατά την πεντα­ε­τία έως τα μέσα του 2019, σχε­δόν το 80% των νέων οχη­μά­των (αμα­ξο­στοι­χιών) που εισή­χθη­σαν στην ΕΕ, είτε εντά­χθη­καν σε παρέκ­κλι­ση είτε εξαι­ρέ­θη­καν από την απαί­τη­ση προ­σαρ­μο­γής στο σύστη­μα ERTMS».

Εξή­γη­ση ασφα­λώς υπάρ­χει για το ότι τα όποια συστή­μα­τα ασφα­λεί­ας παρα­πέ­μπο­νται στις ελλη­νι­κές καλέν­δες. Η ίδια έκθε­ση, «συμπά­σχο­ντας» με τους ομί­λους και εκφρά­ζο­ντας τις επι­διώ­ξεις τους, μιλά από μόνη της για τους λόγους των καθυ­στε­ρή­σε­ων, που εντοπίζονται:

«Στη μεγά­λη μετα­βλη­τό­τη­τα του κόστους ανα­βάθ­μι­σης», «σημειώ­νει ότι η διάρ­κεια ζωής του εξο­πλι­σμού συνε­πά­γε­ται μακρά περί­ο­δο από­σβε­σης των επεν­δύ­σε­ων, η οποία απο­τε­λεί μεί­ζον οικο­νο­μι­κό κρι­τή­ριο για μελ­λο­ντι­κές επεν­δύ­σεις», ενώ «εφι­στά την προ­σο­χή στις δυσκο­λί­ες οι οποί­ες συν­δέ­ο­νται με τις συχνές αλλα­γές στα πρό­τυ­πα, που περιο­ρί­ζουν τη διάρ­κεια ζωής του εξο­πλι­σμού με απρό­βλε­πτο τρό­πο για τον σιδη­ρο­δρο­μι­κό κλά­δο, με απο­τρε­πτι­κό απο­τέ­λε­σμα για τις επεν­δύ­σεις» και «τονί­ζει, επο­μέ­νως, τη σημα­σία των κανό­νων στα­θε­ρό­τη­τας, προ­κει­μέ­νου να επι­τρα­πεί η από­σβε­ση των πραγ­μα­το­ποιού­με­νων επενδύσεων».

Αυτήν, λοι­πόν, την έκθε­ση υπερ­ψή­φι­σαν οι ευρω­βου­λευ­τές των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και το κόμ­μα του δήθεν …αντι­συ­στη­μι­κού Βελό­που­λου, ενώ κατα­ψή­φι­σε μόνο το ΚΚΕ.

Με λίγα λόγια, ασφά­λεια δρο­μο­λο­γί­ων χωρίς «από­σβε­ση επεν­δύ­σε­ων» δεν νοεί­ται για την ΕΕ και τα αστι­κά κόμ­μα­τα. Χωρίς δηλα­δή να βγά­λουν οι επι­χει­ρη­μα­τι­κοί όμι­λοι είτε των υπο­δο­μών είτε του δικτύ­ου διπλά και τρί­δι­πλα κέρ­δη, παρό­τι επι­δο­τή­θη­καν πλου­σιο­πά­ρο­χα υπο­τί­θε­ται για να «βάλουν τα χρή­μα­τά τους» που κι αυτά τους τα έχουν εξα­σφα­λί­σει με τις επι­δο­τή­σεις του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης, με κρα­τι­κές επι­δο­τή­σεις και πάμ­φθη­νο δανει­σμό με κρα­τι­κή εγγύ­η­ση, δηλα­δή όλα με χρή­μα­τα του λαού.

Η ίδια η Κομι­σιόν ομο­λο­γεί τον στό­χο της, ότι ακό­μα κι αν κάπο­τε υλο­ποι­ή­σει το πρό­γραμ­μά της για «μετα­σχη­μα­τι­σμό του ευρω­παϊ­κού σιδη­ρο­δρο­μι­κού συστή­μα­τος με την προ­ώ­θη­ση της αυτο­μα­το­ποί­η­σης και της ψηφιο­ποί­η­σης για ένα πιο ευέ­λι­κτο και αξιό­πι­στο σύστη­μα», αυτό «θα μειώ­σει παράλ­λη­λα το κόστος», ενώ τονί­ζει με νόη­μα ότι «στό­χος της κοι­νής πολι­τι­κής μετα­φο­ρών είναι να δια­φυ­λά­ξει τόσο τον αντα­γω­νι­σμό όσο και την ελεύ­θε­ρη παρο­χή υπηρεσιών».

Ακό­μα και τα υπο­τι­θέ­με­να «μέτρα για την προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος και των κατα­να­λω­τών» όμως «ενδέ­χε­ται να απαι­τή­σουν επί­σης μια κάποια εναρ­μό­νι­ση για την απο­φυ­γή στρε­βλώ­σε­ων του αντα­γω­νι­σμού και για τη διευ­κό­λυν­ση της πρό­σβα­σης νέων επι­χει­ρή­σε­ων στην αγο­ρά»2. Αυτήν την «εναρ­μό­νι­ση για την απο­φυ­γή στρε­βλώ­σε­ων του αντα­γω­νι­σμού» πλή­ρω­σαν με τη ζωή τους 57 άνθρω­ποι στα Τέμπη.

Αλλα τα κριτήρια της ασφάλειας για το κεφάλαιο, άλλα για τον λαό

Με δυο λόγια, φανε­ρώ­νε­ται ότι με άλλα κρι­τή­ρια εξε­τά­ζει το ζήτη­μα της ασφά­λειας το μεγά­λο κεφά­λαιο και με άλλα ο λαός. «Ασφά­λεια» για τους καπι­τα­λι­στές είναι να κερ­δο­φο­ρούν σε ασφα­λές περι­βάλ­λον για την επι­χει­ρη­μα­τι­κή δρά­ση τους, να προ­σαρ­μό­ζε­ται διαρ­κώς το κόστος για τις υπο­δο­μές και το δίκτυο στα κέρ­δη και τις επεν­δύ­σεις τους, να απαλ­λάσ­σο­νται από κάθε επιβάρυνση.

Οι ράγες να είναι τέτοιες και τόσες που να «σηκώ­νουν» τις όσο το δυνα­τόν γρή­γο­ρες αμα­ξο­στοι­χί­ες με «υψη­λή πυκνό­τη­τα» (δηλα­δή παστω­μέ­να από επι­βά­τες ή εμπο­ρεύ­μα­τα δρο­μο­λό­για). Γι’ αυτούς οι καθυ­στε­ρή­σεις, οι ανα­βο­λές κι ακυ­ρώ­σεις απο­στο­λής εμπο­ρευ­μά­των και δρο­μο­λο­γί­ων κοστίζουν.

Βασι­κό στοι­χείο της αντί­λη­ψής τους είναι σε μια πορεία να αυτο­μα­το­ποι­η­θεί το δίκτυο και να λει­τουρ­γεί με επι­κίν­δυ­νους, αλλά σύγ­χρο­νους, ψηφια­κούς αυτήν τη φορά όρους, καθώς ένα ελά­χι­στο κι εξου­θε­νω­μέ­νο προ­σω­πι­κό θα επο­πτεύ­ει τον ξέφρε­νο αυτοματισμό.

Εμβλη­μα­τι­κά τα παρα­δείγ­μα­τα της αντί­λη­ψής τους για την ασφά­λεια. Το πώς ακρι­βώς την εννο­ούν φανε­ρώ­νε­ται από το γεγο­νός ότι οι συμ­βά­σεις με βάση τις προ­δια­γρα­φές της ΕΕ και του τρο­χο­νό­μου των συμ­φε­ρό­ντων του κεφα­λαί­ου, της Ρυθ­μι­στι­κής Αρχής Σιδη­ρο­δρό­μων που είχε υπο­γρά­ψει η «Hellenic Τrain», δεν προ­έ­βλε­παν απο­ζη­μιώ­σεις στα θύμα­τα των δυστυ­χη­μά­των, ενώ ο ίδιος ο σχε­τι­κός κανο­νι­σμός της ΕΕ προ­βλέ­πει τη δυνα­τό­τη­τα στα κρά­τη — μέλη να εξαι­ρούν τις εται­ρεί­ες από την υπο­χρέ­ω­ση απο­ζη­μί­ω­σης (δυνα­τό­τη­τα που χρη­σι­μο­ποί­η­σε βέβαια και το ελλη­νι­κό αστι­κό κρά­τος), ασχέ­τως αν μετά την κατα­κραυ­γή τα μάζεψε.

Τέτοια λοι­πόν η ασφά­λεια …τέτοιες κι οι συμ­βά­σεις της. Ενδει­κτι­κό για το τι είδους και πόσο προ­σω­πι­κό προ­ο­ρί­ζει τόσο το κρά­τος όσο και ο ιδιώ­της είναι το γεγο­νός ότι μια χαρά προ­σλή­φθη­καν με τις ευχές όλων ως και σταθ­μάρ­χες με μπλοκάκι…

Ομως, για το λαό, στο ζήτη­μα της ασφά­λειας, δεν μπο­ρεί να γίνουν απο­δε­κτές οι …εκπτώ­σεις στην προ­στα­σία της ζωής του που επι­βάλ­λει η κυνι­κά επι­κίν­δυ­νη αντί­λη­ψη κρά­τους και ιδιω­τών ότι δεν ανα­λαμ­βά­νουν «κόστος χωρίς όφε­λος». Προ­έ­χει τόσο οι επι­βά­τες όσο και τα εμπο­ρεύ­μα­τα να φτά­νουν με ασφά­λεια και φτη­νά στον προ­ο­ρι­σμό τους χωρίς τέτοιες εκπτώ­σεις, χωρίς να μεσο­λα­βούν το κέρ­δος και η εκμετάλλευση.

Οι σύγ­χρο­νες τεχνο­λο­γί­ες για να απο­δώ­σουν τα μέγι­στα, με βάση τις απαι­τή­σεις και τις δυνα­τό­τη­τες της ανά­πτυ­ξης της επι­στή­μης και της τεχνο­λο­γί­ας, χρειά­ζο­νται όλο το απαι­τού­με­νο, μόνι­μο κι ειδι­κευ­μέ­νο προ­σω­πι­κό με πλή­ρη δικαιώματα.

Δύο κόσμοι

Δύο κόσμοι συγκρού­ο­νται και στους σιδη­ρο­δρό­μους και παντού: Ο δρό­μος της καπι­τα­λι­στι­κής εκμε­τάλ­λευ­σης και των κερ­δών, του κρά­τους των καπι­τα­λι­στών, των μονο­πω­λί­ων, της ΕΕ, των κομ­μά­των που τα υπη­ρε­τούν κι αυτός των εργα­τι­κών — λαϊ­κών ανα­γκών που οι ογκώ­δεις δια­δη­λώ­σεις έβγα­λαν στο προ­σκή­νιο με τον πλέ­ον εμφα­τι­κό τρόπο.

Αυτές οι ανά­γκες μπο­ρούν να ικα­νο­ποι­η­θούν μόνο με την εργα­τι­κή εξου­σία, που θα κοι­νω­νι­κο­ποι­ή­σει τα μέσα παρα­γω­γής στη βιο­μη­χα­νία, στην Ενέρ­γεια, στις μετα­φο­ρές, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νου του σιδη­ρο­δρό­μου, στις τηλε­πι­κοι­νω­νί­ες, στις κατα­σκευ­ές κ.ο.κ. Μόνο απαλ­λαγ­μέ­νος από μονο­πώ­λια, καπι­τα­λι­στι­κή εκμε­τάλ­λευ­ση και το ζύγι των κερ­δών μπο­ρεί ο λαός να απο­λαύ­σει τον πλού­το που ο ίδιος άλλω­στε παράγει.

Το ΚΚΕ πολύ έγκαι­ρα, από την πρώ­τη στιγ­μή και χωρίς να υπο­λο­γί­σει κόστος, κόντρα στο ρεύ­μα, στα δύσκο­λα πρώ­τα χρό­νια της αντε­πα­νά­στα­σης προει­δο­ποί­η­σε ότι ο δρό­μος της ΕΕ και των συμ­φε­ρό­ντων του κεφα­λαί­ου είναι σπαρ­μέ­νος μόνο με λαϊ­κές απώ­λειες. Στους παλιό­τε­ρους σε ηλι­κία εργα­ζό­με­νους αυτές οι προει­δο­ποι­ή­σεις έχουν κατα­γρα­φεί και απο­τε­λούν πολύ­τι­μη παρα­κα­τα­θή­κη για σύγ­χρο­να πολι­τι­κά συμπεράσματα.

Για τους νεό­τε­ρους η σημε­ρι­νή συνε­πής πάλη του ΚΚΕ αντα­μώ­νει με τα δικά τους συμπε­ρά­σμα­τα από το έγκλη­μα των Τεμπών, τα τεκ­μη­ριώ­νει και τα επι­βε­βαιώ­νει. Με όλο αυτόν τον κόσμο έχου­με χρέ­ος κι ευθύ­νη να συνα­ντη­θού­με και να συμπο­ρευ­θού­με στον αγώ­να και για ένα πολύ πιο δυνα­τό ΚΚΕ.

Παρα­πο­μπές:

1.https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/A‑9–2021-0181_EL.html#_ftn8

2. Θεμα­τι­κό Δελ­τίο ΕΕ για τους σιδη­ρο­δρό­μους — 2023

Του
Κώστα ΠΑΠΑΔΑΚΗ*
* Ο Κ. Παπα­δά­κης είναι μέλος της ΚΕ και ευρω­βου­λευ­τής του ΚΚΕ
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο