Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Τσίπρας, ναφθαλίνη και «τι Πλαστήρας, τι Παπάγος»…

Ναφθαλίνη

Στις τελευ­ταί­ες του τηλε­ο­πτι­κές συνε­ντεύ­ξεις ο Αλέ­ξης Τσί­πρας επι­στρα­τεύ­ει διά­φο­ρα «επι­χει­ρή­μα­τα» βγαλ­μέ­να από την ναφθα­λί­νη, όπως η καρα­μέ­λα πως «δεν είμα­στε στην επο­χή του “τι Πλα­στή­ρας τι Παπά­γος”». Στό­χος να απευ­θυν­θεί στον προ­ο­δευ­τι­κό κόσμο που του γυρ­νά­ει την πλά­τη. Τόση φτώ­χεια εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ…

Αντί άλλου σχο­λί­ου επα­να­φέ­ρου­με ένα σχό­λιο-απά­ντη­ση του Γρα­φεί­ου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ από τις 24 Ιου­νί­ου του 2019, όταν τότε πάλι σε προ­ε­κλο­γι­κή περί­ο­δο, πάλι τα ίδια έλε­γε ο Τσί­πρας. Από τότε έχουν μεσο­λα­βή­σει 4 χρό­νια, μέσα στα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ μίκρυ­νε κατά πολύ την από­στα­σή του από την Νέα Δημο­κρα­τία. Αυτό το κατόρ­θω­μα το έφε­ρε μάλι­στα σε πέρας από την θέση της αξιω­μα­τι­κής αντιπολίτευσης…

Το σχό­λιο του Γρα­φεί­ου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ ανέ­φε­ρε τα εξής:

«Ο κ. Τσί­πρας, ευρι­σκό­με­νος προ­φα­νώς σε αμη­χα­νία και σύγ­χυ­ση, αδυ­να­τεί να κατα­νο­ή­σει ότι δεν τον ταυ­τί­ζει το ΚΚΕ με τον Μητσο­τά­κη και τον Σαμα­ρά. Μόνος του ταυ­τί­στη­κε, με τις δεξιές αντι­λαϊ­κές πολι­τι­κές που εφάρ­μο­σε και το 3ο μνη­μό­νιο που μαζί ψήφι­σαν, δίνο­ντας το δικαί­ω­μα στη ΝΔ, αλλά και στο ΠΑΣΟΚ, να κου­νά­νε το δάχτυ­λο και απο­γοη­τεύ­ο­ντας προ­ο­δευ­τι­κό, αρι­στε­ρό κόσμο.

Μόνο μεγα­λύ­τε­ρη οργή προ­κα­λεί σ’ αυτόν τον κόσμο η ανα­φο­ρά ότι η κυβέρ­νη­σή του ακο­λού­θη­σε πολι­τι­κή κοι­νω­νι­κής δικαιο­σύ­νης, τη στιγ­μή που εφάρ­μο­σε μια σκλη­ρή ταξι­κή πολι­τι­κή, που έφτα­σε ακό­μη και στην κατάρ­γη­ση του ΕΚΑΣ, ενώ από την άλλη έδω­σε απλό­χε­ρα δώρα στο μεγά­λο κεφάλαιο.

Όσο για το σύν­θη­μα “τι Πλα­στή­ρας, τι Παπά­γος”, του υπεν­θυ­μί­ζου­με ότι είναι ιστο­ρι­κά δικαιω­μέ­νο. Η κυβέρ­νη­ση Πλα­στή­ρα ήταν αυτή, που ανά­με­σα σε άλλα, εκτέ­λε­σε τον Νίκο Μπε­λο­γιάν­νη και τους συντρό­φους του κατ’ εντο­λή των Αμε­ρι­κα­νών, με τους οποί­ους ο κ. Τσί­πρας μοι­ρά­ζε­ται σήμε­ρα “κοι­νές αξίες”».

902.gr

ΣΥΡΙΖΑ – Ότι πιο εκφυ­λι­σμέ­νο και χυδαίο εμφα­νί­στη­κε στις γραμ­μές της ταξι­κής πάλης

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο