Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Τσεχία: Περιφερόμενος θίασος αντικομμουνισμού και ιστορικής παραχάραξης

Ενα ευφάνταστο «πρότζεκτ πολυμέσων» επιστρατεύεται για την εμπέδωση του αντικομμουνισμού μπροστά στην 30ή επέτειο παλινόρθωσης του καπιταλισμού.

Η νέα τεχνο­λο­γία τίθε­ται στην υπη­ρε­σία του αντι­κομ­μου­νι­σμού και της πιο πρό­στυ­χης παρα­χά­ρα­ξης της Ιστο­ρί­ας στην καπι­τα­λι­στι­κή Τσε­χία. Με τη χρή­ση πολυ­μέ­σων, μιας κατα­σκευ­ής τύπου «πλα­νη­τά­ριου», με έναν μεγά­λο θόλο τρισ­διά­στα­της προ­βο­λής και ηχη­τι­κή εγκα­τά­στα­ση, έχει στη­θεί το «πρό­τζεκτ Totalita» (ολο­κλη­ρω­τι­σμός), που χρη­μα­το­δο­τεί­ται αδρά από το αστι­κό κρά­τος και ιδιω­τι­κούς φορείς (με ελεύ­θε­ρη είσο­δο) και έχει ως στό­χο να σβη­στούν από τη συλ­λο­γι­κή μνή­μη — ειδι­κά για τις νέες γενιές — τα σημα­ντι­κά επι­τεύγ­μα­τα της περιό­δου της σοσια­λι­στι­κής οικο­δό­μη­σης, από το 1948 έως το 1989 στην τότε Τσεχοσλοβακία.

Ο περι­φε­ρό­με­νος θία­σος παρα­χά­ρα­ξης της Ιστο­ρί­ας περιο­δεύ­ει ήδη από τις 23 Σεπτέμ­βρη σε διά­φο­ρες πόλεις της Τσε­χί­ας, όπου η κατα­σκευή στή­νε­ται σε κεντρι­κές πλα­τεί­ες. Ξεκί­νη­σε από το Τσέ­σκε Μπου­γκιε­ο­βί­τσε, αυτές τις μέρες βρί­σκε­ται στο Μπρ­νο, στη συνέ­χεια θα περά­σει από το Πλζεν και θα κατα­λή­ξει στην πρω­τεύ­ου­σα Πρά­γα από 11 έως 17 Νοέμ­βρη, όπου πρό­κει­ται να γιορ­τα­στούν τα 30 χρό­νια της λεγό­με­νης «Βελού­δι­νης Επα­νά­στα­σης», δηλα­δή της ανα­τρο­πής του σοσια­λι­σμού και της παλι­νόρ­θω­σης του καπιταλισμού.

Μύη­ση στη δια­στρέ­βλω­ση και το ψέμα

Το μέγε­θος της ψευ­τιάς και του δηλη­τη­ρί­ου με το οποίο επι­χει­ρεί­ται να εμπο­τι­στούν νέοι άνθρω­ποι φαί­νε­ται από τα πρώ­τα στοι­χεία, στην περι­γρα­φή της λεγό­με­νης «θεω­ρί­ας του ολο­κλη­ρω­τι­σμού», με την κλα­σι­κή συκο­φα­ντία της εξί­σω­σης ναζι­σμού και σοσια­λι­σμού — κομ­μου­νι­σμού. Ανα­φέ­ρουν χωρίς ίχνος τσί­πας ότι «η εγγύ­τη­τα και των δύο εκπρο­σώ­πων των ολο­κλη­ρω­τι­κών καθε­στώ­των δια­φά­νη­κε από την αρχή του ξεσπά­σμα­τος του Β’ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου, που ξεκί­νη­σε η Γερ­μα­νία σε συνερ­γα­σία με τη Σοβιε­τι­κή Ενω­ση». Προς επίρ­ρω­ση αυτού ανα­φέ­ρο­νται στις 23 Αυγού­στου 1939, που υπε­γρά­φη το γνω­στό Σύμ­φω­νο μη επί­θε­σης Μόλο­τοφ — Ρίμπεντροπ.

Οι παρα­χα­ρά­κτες της Ιστο­ρί­ας απο­κρύ­πτουν ότι το σοβιε­το­γερ­μα­νι­κό Σύμ­φω­νο ήταν ο μονα­δι­κός ελιγ­μός που είχε απο­μεί­νει στην ΕΣΣΔ, μετά από πάνω από ένα χρό­νο προ­σπα­θειών συνεν­νό­η­σης με τις «δημο­κρα­τι­κές» Βρε­τα­νία και Γαλ­λία να αντι­με­τω­πι­στεί ο ανερ­χό­με­νος φασι­σμός. Και είναι ακρι­βώς αυτές οι «δημο­κρα­τί­ες» που μαζί με την Ιτα­λία υπέ­γρα­ψαν τη Συμ­φω­νία του Μονά­χου, τον Σεπτέμ­βρη του 1938, παρα­δί­δο­ντας στον Χίτλερ την τσε­χι­κή περιο­χή της Σου­δη­τί­ας και ανοί­γο­ντάς του το δρό­μο προς ανα­το­λάς. Οι φωστή­ρες «ιστο­ρι­κοί» αυτό το σημα­ντι­κό ιστο­ρι­κό γεγο­νός το απο­κρύ­πτουν ξεδιά­ντρο­πα, και μάλι­στα τολ­μά­νε να το κάνουν στην Τσε­χία, τη χώρα που υπέ­στη το έγκλημα.

Οι νέοι ειδι­κά «δεν πρέ­πει» να μάθουν ότι το Σύμ­φω­νο Μόλο­τοφ — Ρίμπε­ντροπ ήταν για την ΕΣΣΔ μονό­δρο­μος, για να εξα­σφα­λί­σει 21 κρί­σι­μους μήνες ώστε να μπο­ρέ­σει να προ­ε­τοι­μα­στεί και να συντρί­ψει — όπως έγι­νε στη συνέ­χεια — το φασι­σμό και να καρ­φώ­σει στην «καρ­διά» του, στο Ράιχ­σταγκ του Βερο­λί­νου, την κόκ­κι­νη σημαία. Η παρά­δο­ση της Τσε­χο­σλο­βα­κί­ας στη ναζι­στι­κή Γερ­μα­νία απο­σιω­πά­ται, όπως και το ότι ισχυ­ροί μονο­πω­λια­κοί όμι­λοι από όλο τον τότε καπι­τα­λι­στι­κό κόσμο στή­ρι­ξαν τον Χίτλερ και τον έσπρω­ξαν κατά του πρώ­του εργα­το­α­γρο­τι­κού κρά­τους, της ΕΣΣΔ. Για να μη μιλή­σου­με για τους 20 εκα­τομ­μύ­ρια Σοβιε­τι­κούς που έδω­σαν τη ζωή τους για να νικη­θεί το φασι­στι­κό τέρας, με χιλιά­δες στρα­τιώ­τες του Κόκ­κι­νου Στρα­τού να έχουν πέσει στα πεδία των μαχών στην απε­λευ­θέ­ρω­ση της Τσεχοσλοβακίας.

Με όλους τους τρό­πους οι διορ­γα­νω­τές αυτού του ευφά­ντα­στου εγχει­ρή­μα­τος προ­σπα­θούν «να ανα­δεί­ξουν πόσο καλύ­τε­ρα είναι τα πράγ­μα­τα σήμε­ρα χωρίς την κομ­μου­νι­στι­κή δικτα­το­ρία». Μάλι­στα στους κεντρι­κούς διορ­γα­νω­τές είναι ο πρό­ε­δρος της Γερου­σί­ας της Τσε­χί­ας και η λεγό­με­νη «Πλατ­φόρ­μα Ευρω­παϊ­κής Μνή­μης και Συνεί­δη­σης», όπου συμ­με­τέ­χουν διά­φο­ρα αντι­κομ­μου­νι­στι­κά ινστι­τού­τα από 20 χώρες, από τις Βαλ­τι­κές, όπου εξυ­μνού­νται οι συνερ­γά­τες των ναζί ως απε­λευ­θε­ρω­τές, την κεντρι­κή και δυτι­κή Ευρώ­πη, μέχρι και κάποιες ασια­τι­κές χώρες που ανή­καν στην δύνα­μη της Σοβιε­τι­κής Ενω­σης, τον Κανα­δά και τις ΗΠΑ, με τη στή­ρι­ξη και της ΕΕ, που έχει τον αντι­κομ­μου­νι­σμό και την παρα­χά­ρα­ξη της Ιστο­ρί­ας επί­ση­μη ιδε­ο­λο­γία της.

Η παρου­σί­α­ση της δια­στρε­βλω­μέ­νης Ιστο­ρί­ας της χώρας αξιο­ποιεί και παρα­βιά­σεις των νομο­τε­λειών της σοσια­λι­στι­κής οικο­δό­μη­σης, ιδιαί­τε­ρα την από­πει­ρα αντε­πα­νά­στα­σης το 1968 και τα τελευ­ταία χρό­νια της διά­βρω­σης, όμως εκεί που απο­σκο­πούν οι διορ­γα­νω­τές της άθλιας προ­πα­γάν­δας δεν είναι το παρελ­θόν, αλλά το μέλ­λον που δεν πρέ­πει να δια­νοη­θούν οι νέοι. Καθό­τι ο σοσια­λι­σμός, παρά τις αδυ­να­μί­ες του, απέ­δει­ξε την ανω­τε­ρό­τη­τά του σε σχέ­ση με την καπι­τα­λι­στι­κή βαρ­βα­ρό­τη­τα που βιώ­νουν σήμε­ρα οι εργα­ζό­με­νοι, τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα και η νεο­λαία, που ξανα­ζούν τον εφιάλ­τη της ανερ­γί­ας, της ανα­σφά­λειας, της διεύ­ρυν­σης της πορ­νεί­ας και της χρή­σης ναρ­κω­τι­κών, τους κιν­δύ­νους από τη συμ­με­το­χή των αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων της Τσε­χί­ας και της Σλο­βα­κί­ας στα μακε­λειά που στή­νουν οι ιμπε­ρια­λι­στι­κές λυκοσυμμαχίες.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης.

tsexoslovakia

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο