Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Υποκλοπές: Καινούρια ερωτηματικά μετά από δημοσίευμα για «δίπολο» Αθήνας και Λευκωσίας

Και­νού­ρια ερω­τη­μα­τι­κά σχε­τι­κά με το σκάν­δα­λο των υπο­κλο­πών, γεν­νά το σημε­ρι­νό δημο­σί­ευ­μα του «Βήμα­τος» που ανα­φέ­ρει πως «φαί­νε­ται να είχε δημιουρ­γη­θεί ένα δίπο­λο μετα­ξύ Αθή­νας και Λευ­κω­σί­ας με την εμπλο­κή πολι­τι­κών, επι­χει­ρη­μα­τιών και ιδιω­τών» που πιθα­νο­λο­γεί­ται ότι προ­ώ­θη­σαν το ηλε­κτρο­νι­κό πρό­γραμ­μα κατα­σκο­πεί­ας Predator από την Κύπρο στην Ελλάδα.

Στο κεί­με­νο ανα­φέ­ρε­ται πως ο πρώ­ην συνερ­γά­της του πρω­θυ­πουρ­γού, Γ. Δημη­τριά­δης ήταν ο άνθρω­πος που λει­τούρ­γη­σε ως «γέφυ­ρα» μετα­ξύ των δύο κρα­τών και πως «υπήρ­χε κεντρι­κό­τε­ρος σχε­δια­σμός» σε ότι αφο­ρά τις παρα­κο­λου­θή­σεις, με «τον αριθ­μό των άγνω­στων θυμά­των — στό­χων του κατα­σκο­πευ­τι­κού προ­γράμ­μα­τος να θεω­ρεί­ται ότι είναι μεγα­λύ­τε­ρος απ’ ό,τι είχε εκτι­μη­θεί αρχι­κά». Μάλι­στα, λέει πως πολ­λοί από τους παρα­κο­λου­θού­με­νους «είναι στε­λέ­χη του κυβερ­νη­τι­κού κόμ­μα­τος που βρί­σκο­νται σε πολύ­χρο­νη σύγκρου­ση μετα­ξύ τους, ενώ το παρά­νο­μο λογι­σμι­κό φαί­νε­ται να έχει στα­λεί και σε παρά­γο­ντες εκτός πολι­τι­κού χώρου».

Επί­σης «Το Βήμα» ανα­φέ­ρει πως «η ενερ­γο­ποί­η­ση του Predator στην Ελλά­δα υπήρ­ξε ύστε­ρα από “γέφυ­ρα” επα­φών που δημιουρ­γή­θη­κε, προ αρκε­τών μηνών, μετα­ξύ Ελλά­δας και Κύπρου. Αυτός ο κύκλος προ­σώ­πων που συμ­με­τεί­χαν στις συνεν­νο­ή­σεις φαί­νε­ται να ήταν γνω­στοί του κ. Δημη­τριά­δη ή ατό­μων από τον προ­σω­πι­κό του κύκλο».

Σε ότι αφο­ρά τη μετα­φο­ρά του προ­γράμ­μα­τος Predator στην Ελλά­δα, αυτή χρε­ώ­νε­ται στον ιδιο­κτή­τη της εται­ρεί­ας Τον Ντί­λιαν, ενώ το κεί­με­νο εμπλέ­κει και Έλλη­να επι­χει­ρη­μα­τία (με στε­νή σχέ­ση με τον Γ. Δημη­τριά­δη) ο οποί­ος ήταν σε δικα­στι­κή δια­μά­χη με ιδιώ­τη με εφο­πλι­στή στην Κύπρο).

Πηγή: 902.gr

«Ο Μεγά­λος Ζωο­λο­γι­κός Κήπος» του Νικο­λάς Γκι­γιέν, από­δο­ση Γιάν­νη Ρίτσου

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο