Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Χωρίς αυταπάτες για τον ιμπεριαλισμό!

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Η Βου­λή των Αντιπροσώπων(που ελέγ­χε­ται από τους Δημο­κρα­τι­κούς) ενέ­κρι­νε (30/10) με 405 ψήφους υπέρ, 11 κατά- μη δεσμευ­τι­κό ψήφι­σμα με το οποίο χαρα­κτη­ρί­ζε­ται «γενο­κτο­νία» η μαζι­κή σφα­γή των Αρμε­νί­ων από τους Οθω­μα­νούς πριν από έναν αιώ­να, όρο που η Άγκυ­ρα απορ­ρί­πτει πάγια.

Η από­φα­ση αυτή με τη σει­ρά της πυρο­δό­τη­σε θετι­κές αντι­δρά­σεις και σε πολι­τι­κά κόμ­μα­τα της χώρας μας(π.χ ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, Ελλη­νι­κής Λύσης και Μέρα25) που στην Επι­τρο­πή Ελλη­νι­σμού και Δια­σπο­ράς της Βου­λής την περα­σμέ­νη βδομάδα

έκα­ναν λόγο περί «γεν­ναί­ας από­φα­σης», «ικα­νο­ποί­η­σης που γίνε­ται ευγνω­μο­σύ­νη» κ.α

Φυσι­κά συνο­λι­κά η ιμπε­ρια­λι­στι­κή πολι­τι­κή των ΗΠΑ δεν επρό­κει­το ν’ αλλά­ξει ακό­μη και με την έκδο­ση παρό­μοιου ψηφίσματος.

Όμως η από­φα­ση αυτή (που είχε και συνέ­χεια όπως θα δού­με) απλά απο­τε­λού­σε κομ­μά­τι του «πάζλ» σχε­τι­κά με τη στά­ση των ΗΠΑ απέ­να­ντι στον «χωρο­φύ­λα­κα» της ευρύ­τε­ρης περιο­χής που είναι η Τουρ­κία. Οι υπάρ­χου­σες ενδο­α­στι­κές αντι­θέ­σεις στις ΗΠΑ σχε­τι­κά με την ενδε­δειγ­μέ­νη στά­ση απέ­να­ντι στην Τουρ­κία (και σε σχέ­ση με την αντι­πα­ρά­θε­ση με την Ρωσία) δεν θα πρέ­πει να υπάρ­χει η αφέ­λεια ότι κάτι καλό θα προ­οιω­νί­ζουν για το λαός της χώρας μας, αλλά και ευρύτερα.

Όμως ως συνέ­χεια ήλθε και η ανα­κοί­νω­ση μετά τη συνά­ντη­ση Τραμπ — Ερντο­γάν, για το πάγω­μα της ανα­γνώ­ρι­σης της Γενο­κτο­νί­ας και άφη­σε «στα κρύα του λου­τρού» όλους τους παραπάνω.

Σύμ­φω­να λοι­πόν με τα γεγο­νό­τα ο δημο­κρα­τι­κός Ρόμπερτ Μενέ­ντεζ υπέ­βα­λε αίτη­μα για την επι­κύ­ρω­ση του ψηφί­σμα­τος και από τη Γερου­σία, ώστε να «υπάρ­ξει ουσια­στι­κή ανα­γνώ­ρι­ση» της Γενοκτονίας.Ο Δημο­κρα­τι­κός γερου­σια­στής σημεί­ω­σε πως η αμε­ρι­κά­νι­κη εξω­τε­ρι­κή πολι­τι­κή οφεί­λει να ανα­γνω­ρί­σει τις παρα­βιά­σεις ανθρω­πί­νων δικαιω­μά­των, τα εγκλή­μα­τα κατά της ανθρω­πό­τη­τας, τις γενο­κτο­νί­ες και τις εθνοκαθάρσεις.

Ωστό­σο, ο Ρεμπου­μπλι­κά­νος  Γκρά­χαμ έθε­σε βέτο στο αίτη­μά του με το δικαιο­λο­γη­τι­κό ότι γερου­σια­στές δεν έχουν το δικαί­ω­μα να «ξανα­γρά­φουν την ιστορία».

Οι κανο­νι­σμοί τη Γερου­σί­ας ορί­ζουν πως οποιο­δή­πο­τε από τα μέλη της έχει δικαί­ω­μα να φέρει προς επι­κύ­ρω­ση κάποια από­φα­ση ή νομο­σχέ­διο. Αντί­στοι­χα, όμως, όλοι έχουν το δικαί­ω­μα να το μπλοκάρουν.

Πριν ανα­κοι­νώ­σει την από­φα­σή του, ο Γκρά­χαμ είχε συμ­με­τά­σχει στη συνά­ντη­ση που είχαν Τραμπ – Ερντο­γάν με ορι­σμέ­νους γερουσιαστές.

«Μόλις συνα­ντή­θη­κα με τον πρό­ε­δρο Ερντο­γάν και τον πρό­ε­δρο Τραμπ σχε­τι­κά με τα προ­βλή­μα­τα που αντι­με­τω­πί­ζου­με στη Συρία από την τουρ­κι­κή στρα­τιω­τι­κή επι­χεί­ρη­ση. Ελπί­ζω Τουρ­κία και Αρμε­νία να αντι­με­τω­πί­σουν από κοι­νού το πρό­βλη­μα» τόνι­σε ο Ρεπου­μπλι­κά­νος ενώ­πιον της Γερουσίας.

Το επι­χεί­ρη­μα του Γκρά­χαμ ήταν ότι «οι γερου­σια­στές δεν μπο­ρούν να προ­σπα­θούν να ξανα­γρά­ψουν την ιστο­ρία!». Δήλω­ση ωστό­σο που χρη­σι­μο­ποί­η­σε και ο ίδιος ο Ερντο­γάν, τόσο κατά τη διάρ­κεια συνέ­ντευ­ξης Τύπου με τον Τραμπ, όσο και μετά την από­φα­ση της Βου­λής των Αντιπροσώπων.

«Άνθρα­κες επο­μέ­νως ο θησαυ­ρός» και μαζί τους από­λυ­το ξεσκέ­πα­σμα όσων έχουν ή καλ­λιερ­γούν αυτα­πά­τες στη χώρα μας σχε­τι­κά με την ουσία του ιμπε­ρια­λι­σμού και ειδι­κό­τε­ρα τις ΗΠΑ.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο