Γρά­φει ο \\  Αστέ­ρης Αλα­μπής _Μίδας

Βίος και πολι­τεία η Κλε­ο­πά­τρα … (σσ. κατά τους ιστο­ρι­κούς Κλε­ο­πά­τρα Ζ΄ η Φιλο­πά­τωρ 69 πΧ. – 30 πΧ.), αυτό­χειρ και τελευ­ταία βασί­λισ­σα της πτο­λε­μαϊ­κής Αιγύ­πτου (μετά από αυτή η αφρι­κα­νι­κή χώρα έγι­νε επαρ­χία της νεοϊ­δρυ­θεί­σας Ρωμαϊ­κής Αυτο­κρα­το­ρί­ας σημα­το­δο­τώ­ντας και το τέλος της ελλη­νι­στι­κής και την αρχή της ρωμαϊ­κής περιό­δου στην ανα­το­λι­κή Μεσόγειο.).

Πλη­θω­ρι­κή (λένε πως μιλού­σε 12 γλώσ­σες) φιλή­δο­νη και πανούρ­γα, δαι­μό­νια στο να κυβερ­νά­ει, έμει­νε διά­ση­μη – εκτός από το τρα­γι­κό της τέλος, για την ομορ­φιά της ως femme fatale που γοή­τευ­σε, τον Ιού­λιο Καί­σα­ρα (γέν­νη­σε το παι­δί του Πτο­λε­μαίο ΙΕ’ “Και­σα­ρί­ω­να”) και τον Μάρ­κο Αντώνιο.
Έζη­σε την περί­ο­δο, που γύρι­ζε ο τρο­χός της ιστο­ρί­ας σε μια χώρα στα όρια του οικο­νο­μι­κού και κοι­νω­νι­κού εκφυ­λι­σμού, με απο­φα­σι­στι­κή την ανα­μέ­τρη­ση του 31 πΧ. (ναυ­μα­χία του Ακτί­ου). Αμέ­σως μετά η Κλε­ο­πά­τρα αυτο­κτό­νη­σε και υπάρ­χουν διά­φο­ρες εκδο­χές για το θάνα­τό της που μπο­ρεί­τε να βρεί­τε στο δια­δί­κτυο (για να σωθεί από την οργή του Μάρ­κου Αντώ­νιου _σύμφωνα με τον Πλού­ταρ­χο, μετά την ήττα στην Ναυ­μα­χία του Ακτί­ου, που θεώ­ρη­σε ότι τον πρό­δω­σαν με σχέ­διο της Κλε­ο­πά­τρας…  νεκρή από τσί­μπη­μα ασπί­δας ‑είδος αιγυ­πτια­κής κόμπρας, με μείγ­μα δηλη­τη­ρί­ων θέλο­ντας να παρα­μεί­νει όμορ­φη και μετά τον θάνα­τό της) κλπ.

Τοι­χο­γρα­φία του δεύ­τε­ρου ρυθ­μού στην έπαυ­λη του Μάρ­κου Φάβιου Ρού­φου στην Πομπη­ία της Ιτα­λί­ας, που απει­κο­νί­ζει την Κλε­ο­πά­τρα Ζ΄ ως Αφρο­δί­τη Μητέ­ρα και τον γιο της Και­σα­ρί­ω­να ως ερω­τι­δέα, στα μέσα του 1ου αιώ­να π.Χ.

Κλεοπάτρα η αρία 

Όλα αυτά καλά και άγια μέχρι που τις προη­γού­με­νες  το Netflix άνα­ψε φωτιές με τη μαύ­ρη Κλε­ο­πά­τρα (κατά τα λεγό­με­να σει­ρά δρα­μα­το­ποι­η­μέ­νου ντο­κι­μα­ντέρ και όχι μυθο­πλα­σί­ας με τίτλο «Βασί­λισ­σα Κλε­ο­πά­τρα») όπου την υπο­δύ­ε­ται η (27χρονη αγγλί­δα _μαύ­ρη ηθο­ποιός κινη­μα­το­γρά­φου και θεά­τρου, μοντέ­λο, Influencer στα Social Media και _φυσικά επι­χει­ρη­μα­τί­ας) Adele James (Αντέλ Τζέιμς) και θα κυκλο­φο­ρή­σει στις 10 Μάη.
Ελλη­νι­κά αστι­κά ΜΜΕ και ΜΚΔ με copy_paste πηχυαί­ους τίτλους μιλά­νε για διε­θνές ντι­μπέιτ (sic!!) με άμε­σες αντι­δρά­σεις για την παρα­ποί­η­ση της ελλη­νι­κής κατα­γω­γής της Κλε­ο­πά­τρας εμπλέ­κο­ντας και τα “πιο επί­ση­μα χεί­λη” (σσ. του πρώ­ην υπουρ­γού Αρχαιο­τή­των της Αιγύ­πτου, Ζάχι Χαουάς, ο οποί­ος έκα­νε λόγο για “παρα­ποί­η­ση των γεγο­νό­των”), που “θεω­ρεί­ται ιστο­ρι­κά απί­θα­νο τα φυλε­τι­κά χαρα­κτη­ρι­στι­κά της να ήταν αφρικανικά”.
Θυμί­ζου­με πως επι­κε­φα­λής του Netflix η Τζέι­ντα Πίν­κετ Σμιθ (σύζυ­γος του Γουίλ Σμιθ), με ένα σημείο του τρέι­λερ, να δεί­χνει μια από τις ομι­λή­τριες να ανα­φέ­ρει: «Η για­γιά μου έλε­γε “δεν με νοιά­ζει τι σας μαθαί­νουν στο σχο­λείο, η Κλε­ο­πά­τρα ήταν μαύ­ρη”», ενώ κάποιος άλλος σημειώ­νει: «Τη φαντά­ζο­μαι να έχει κατσα­ρά μαλ­λιά όπως εγώ και παρό­μοιο χρώ­μα δέρματος».

Για την ιστο­ρία η πρω­τα­γω­νί­στρια απά­ντη­σε όπως και να έχει, η σει­ρά θα κυκλο­φο­ρή­σει στις 10 Μάη στην πλατ­φόρ­μα και “αν σε κάποιον δεν αρέ­σει το κάστινγκ, μπο­ρεί να μην τη δει”.

Στο site του Netflix Tudum, ανα­φέ­ρε­ται μετα­ξύ άλλων για το ντο­κι­μα­ντέρ, όσον αφο­ρά την επι­λο­γή της ηθο­ποιού: «… Κατά τη διάρ­κεια της βασι­λεί­ας της (Κλε­ο­πά­τρας), ο πλη­θυ­σμός της Αιγύ­πτου ήταν πολυ­πο­λι­τι­σμι­κός και πολυ­φυ­λε­τι­κός. Η φυλή της Κλε­ο­πά­τρας ήταν απί­θα­νο να τεκ­μη­ριω­θεί και οι ταυ­τό­τη­τες της μητέ­ρας της και των παπ­πού­δων της από την πλευ­ρά του πατέ­ρα της δεν ήταν γνω­στές. Κάποιοι εικά­ζουν ότι ήταν γηγε­νής Αιγύ­πτια ενώ άλλοι λένε ότι ήταν Ελληνίδα».
|.                                    Με πλη­ρο­φο­ρί­ες από Radiotimes.com, egyptindependent.com, arabnews

«Υπήρ­χε μια επο­χή που οι γυναί­κες κυβερ­νού­σαν με ασύ­γκρι­τη δύνα­μη, σαν πολε­μί­στριες, βασί­λισ­σες και μητέ­ρες εθνών. Η πιο εμβλη­μα­τι­κή ανά­με­σά τους ήταν η Κλε­ο­πά­τρα», ξεκι­νά­ει το τρέι­λερ. Αυτή η εικό­να… μητριαρ­χί­ας στις αρχές της πρώ­της χιλιε­τί­ας μΧ. είναι σίγου­ρα ενδια­φέ­ρου­σα, παρό­λο _λένε τα αστι­κά ΜΜΕ με επι­στη­μο­νι­κο­φά­νεια, που δεν έχει καμία ιστο­ρι­κή υπόσταση.
(και συνε­χί­ζουν ακάθεκτα)
Κάτι το οποίο θα ήταν απο­λύ­τως θεμι­τό αν επρό­κει­το για μυθο­πλα­σία, όπως έχει γίνει με τόσες και τόσες εντυ­πω­σια­κές χολι­γου­ντια­νές αφη­γή­σεις _ “Τροία”, “300” κο.κ… όταν όμως μπρο­στά μπαί­νει η «ταμπέ­λα» του ντο­κι­μα­ντέρ, είναι λογι­κό και ο θεα­τής να περι­μέ­νει κάποια ιστο­ρι­κή τεκμηρίωση.

Ιστορία και ιστορίες με αρκούδες

Αστοί και οπορ­του­νι­στές, χέρι-χέρι, ενώ κόπτο­νται για την “ιστο­ρι­κή τεκ­μη­ρί­ω­ση” δεν έχουν κανέ­να πρό­βλη­μα με τη ιμπε­ρια­λι­στι­κή ΕΕ όπου κυρί­αρ­χη ιδε­ο­λο­γία της είναι ο αντι­κομ­μου­νι­σμός και με συνε­χείς φιέ­στες και πακτω­λούς χρη­μά­των αβα­ντά­ρουν την ανι­στό­ρη­τη επι­χεί­ρη­ση να εξι­σώ­νε­ται ο κομ­μου­νι­σμό με το τέρας του φασι­σμού — αθω­ώ­νο­ντας το ναζι­σμό-φασι­σμό και τα εγκλή­μα­τά του — επι­διώ­κουν να θάψουν την ιστο­ρι­κή αλή­θεια πως η ΕΣΣΔ _που έδω­σε στον αγώ­να 20 εκα­τομ­μύ­ρια νεκρούς και περισ­σό­τε­ρους τραυ­μα­τί­ες, με ανυ­πο­λό­γι­στες ζημιές και υλι­κές κατα­στρο­φές, μαζί με τα αντι­στα­σια­κά κινή­μα­τα των λαών με επι­κε­φα­λής τα Κομ­μου­νι­στι­κά Κόμ­μα­τα είναι εκεί­νοι που τσά­κι­σαν το φασι­σμό και απε­λευ­θέ­ρω­σαν τους λαούς από τον εγκλη­μα­τι­κό ναζισμό.

Απα­γο­ρεύ­ο­νται το σφυ­ρο­δρέ­πα­νο, ο Λένιν και ο Μαρξ, τιμώ­νται οι ναζί, στην Ευρωπαϊκη΄Ένωση

Οι 10 καλύτερες ταινίες για την Κλεοπάτρα
σύμφωνα με το movieweb.com

Το 1963 η εκθαμ­βω­τι­κή Ελί­ζα­μπεθ Τέι­λορ την υπο­δύ­θη­κε στο ομώ­νυ­μο, βρα­βευ­μέ­νο με τέσ­σε­ρα Όσκαρ, φιλμ του Τζό­ζεφ Μάν­κε­βιτς, με την μελα­χρι­νή ομορ­φιά της να καθο­ρί­ζει στο εξής την κινη­μα­το­γρα­φι­κή εικό­να της θρυ­λι­κής βασί­λισ­σας, οδη­γώ­ντας (για παρά­δειγ­μα) και στην επι­λο­γή της Μόνι­κα Μπε­λού­τσι στο «Αστε­ρίξ και Οβε­λίξ _Επιχείρηση Κλε­ο­πά­τρα» του 2002.

10

Ο τάφος της Κλεοπάτρας (1899)

Ο τάφος της Κλε­ο­πά­τρας, γνω­στός και ως Ληστεία του τάφου της Κλε­ο­πά­τρας, ήταν μια μικρού μήκους βου­βή ται­νία σε σκη­νο­θε­σία Georges Méliès. Είναι μια από τις πρώ­τες ται­νί­ες τρό­μου που δημιουρ­γή­θη­καν ποτέ και πρω­τα­γω­νι­στεί ο ίδιος ο Méliès ως ληστής τάφων και η Jehanne d’Alcy ως το φάντα­σμα της Κλεοπάτρας.

Στην ται­νία, ένας άνδρας που σκά­βει σε έναν αιγυ­πτια­κό τάφο βεβη­λώ­νει τη μού­μια της βασί­λισ­σας και δημιουρ­γεί μια γυναί­κα από ένα μαγκά­λι που καπνί­ζει. Ο D’Alcy ήταν ο πρώ­τος κινη­μα­το­γρα­φι­κός ηθο­ποιός που απει­κό­νι­σε την Κλε­ο­πά­τρα (αν και ως το φάντα­σμά της). Ο Τάφος της Κλε­ο­πά­τρας είναι μια χαμέ­νη ται­νία. Ένα απο­τύ­πω­μα ανα­φέρ­θη­κε ότι ανα­κα­λύ­φθη­κε από την Lobster Film Company στη Γαλ­λία, αλλά απο­δεί­χθη­κε ότι ήταν μια δια­φο­ρε­τι­κή ται­νία για μια ληστεία τάφου που είχε μπερ­δευ­τεί με τον τάφο της Κλεοπάτρας.

9

Κλεοπάτρα (1970)

Η Κλε­ο­πά­τρα είναι μια ιαπω­νι­κή ται­νία κινου­μέ­νων σχε­δί­ων φαντα­σί­ας για ενή­λι­κες σε σκη­νο­θε­σία των Eiichi Yamamoto και Osamu Tezuka. Πρω­τα­γω­νί­στη­σε η Chinatsu Nakayama ως Cleopatra, ο Hajime Hana ως Καί­σα­ρας και ο Osami Nabe ως Μάρ­κος Αντώ­νιος. Στην ται­νία, τρεις άνθρω­ποι ανα­κα­λύ­πτουν ότι στο μακρι­νό μέλ­λον, μια εξω­γή­ι­νη φυλή που ονο­μά­ζε­ται Pasateli σκο­πεύ­ει να κατα­κτή­σει την ανθρω­πό­τη­τα με το μυστη­ριώ­δες σχέ­διο της Κλε­ο­πά­τρας. Χρη­σι­μο­ποιώ­ντας μια μηχα­νή του χρό­νου, οι τρεις τους μετα­φέ­ρουν το μυα­λό τους στα σώμα­τα των μελών της αυλής της ιστο­ρι­κής Κλε­ο­πά­τρας για να δια­κρί­νουν και να απο­τρέ­ψουν το σχέδιο.

Η ται­νία δεν έγι­νε δεκτή από το κοι­νό στην Αμε­ρι­κή και την Ιαπω­νία. Έλα­βε μικτές κρι­τι­κές από κρι­τι­κούς _μερικοί επαί­νε­σαν το χρώ­μα και τις εικό­νες του, ενώ άλλοι είπαν ότι η ται­νία ήταν εν μέρει δευ­τε­ρεύ­ου­σα. Η ται­νία ήταν επί­σης εμπο­ρι­κή αποτυχία.

8

Serpen of the Nile (1953)

Πρό­κει­ται για μια ιστο­ρι­κή περι­πέ­τεια Technicolor σε σκη­νο­θε­σία William Castle και παρα­γω­γή Sam Katzman. Στην ται­νία πρω­τα­γω­νί­στη­σε η Rhonda Fleming ως Κλε­ο­πά­τρα και ο Raymond Burr ως Μάρ­κος Αντώ­νιος. Ανοί­γει το 44 π.Χ. μετά τη δολο­φο­νία του Ιου­λί­ου Καί­σα­ρα και περι­στρέ­φε­ται γύρω από την Κλε­ο­πά­τρα και τη σχέ­ση της με τον στρα­τη­γό Μάρ­κο Αντώ­νιο. Αν και η ται­νία είχε χαμη­λό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό, τα κοστού­μια είναι εξαι­ρε­τι­κά. Για παρά­δειγ­μα, η Κλε­ο­πά­τρα φορά αναμ­φι­σβή­τη­τα ένα σου­τιέν με χρυ­σές πού­λιες που ήταν της μόδας τη δεκα­ε­τία του 1950, και τα κορί­τσια της Αιγύ­πτου που χορεύ­ουν ένα μπι­κί­νι της ίδιας επο­χής. Το σενά­ριο δεν είναι αξιό­πι­στο καθώς ανα­φέ­ρε­ται σε ανύ­παρ­κτα περι­στα­τι­κά για τη ζωή και τους έρω­τες της Κλε­ο­πά­τρας. Η Ρόντα Φλέ­μινγκ υπο­κρι­τι­κά είναι άψο­γη και ξεχω­ρί­ζει ως μια από τις πιο λαχτα­ρι­στές ενσαρ­κώ­σεις της Βασί­λισ­σας του Νεί­λου μέχρι σήμερα.

7

Antony & Cleopatra (1972)

Το Μάρ­κος Αντώ­νιος & Cleopatra είναι μια κινη­μα­το­γρα­φι­κή μετα­φο­ρά του ομώ­νυ­μου έργου του William Shakespeare. Γυρί­στη­κε στην Ισπα­νία και το σκη­νο­θέ­τη­σε ο Charlton Heston. Η Hildegarde Neil πρω­τα­γω­νι­στεί ως Κλε­ο­πά­τρα ενώ ο Ήστον υπο­δύ­ε­ται τον Μάρ­κο Αντώ­νιο. Η πλο­κή ακο­λου­θεί μια σχέ­ση μετα­ξύ τους η Νιλ κάνει εξαι­ρε­τι­κή δου­λειά ωστό­σο, η ται­νία δεν έτυ­χε καλής υπο­δο­χής και, ως εκ τού­του, είχε και περιο­ρι­σμέ­νη κυκλο­φο­ρία στις ΗΠΑ.

Αυτό δεν σημαί­νει ότι δεν είναι για πέτα­μα, η ται­νία είναι όμορ­φα γυρι­σμέ­νη, σκη­νο­θε­τη­μέ­νη, σενά­ριο και μοντάζ, αλλά δεν άνοι­ξε κανέ­να νέο δρό­μο όπως είχαν κάνει οι ται­νί­ες του Σαίξ­πηρ του Λόρενς Ολί­βιε. Με υπέ­ρο­χα κοστού­μια και πολυ­τε­λή σκη­νι­κά, είναι μια ται­νία που υποτιμάται.

6

Δύο Νύχτες με την Κλεοπάτρα (1954)

Το due notti con Cleopatra είναι μια ιτα­λι­κή κωμω­δία σε σκη­νο­θε­σία Mario Mattoli και σενά­ριο Ruggero Maccari και Ettore Scola. Στην ται­νία πρω­τα­γω­νι­στεί η Σοφία Λόρεν, η οποία ανα­λαμ­βά­νει δύο ρόλους, ως η συνε­πής Βασί­λισ­σα του Νεί­λου με όρε­ξη πόρ­νης «μιας νύχτας» και ως όμορ­φη όμοια σκλά­βα που την προ­σπερ­νά­ει και απο­γοη­τεύ­ε­ται έναν σωμα­το­φύ­λα­κας που σκέ­φτε­ται είναι η πραγ­μα­τι­κή βασίλισσα.

Στην ται­νία, η Κλε­ο­πά­τρα περ­νά τις νύχτες της με έναν από τους σωμα­το­φύ­λα­κες του Μάρ­κου Αντώ­νιου (Ettore Manni), ο οποί­ος δηλη­τη­ριά­ζε­ται την επό­με­νη μέρα για να μην μπο­ρεί να πει τα γεγο­νό­τα της προη­γού­με­νης νύχτας. Η ται­νία απει­κο­νί­ζει την Κλε­ο­πά­τρα σύμ­φω­να με τον μύθο ότι χρη­σι­μο­ποί­η­σε την ομορ­φιά της για να σαγη­νεύ­σει και να μαγέ­ψει τους πανί­σχυ­ρους Ρωμαί­ους. Τα σκη­νι­κά και τα κοστού­μια είναι εξαι­ρε­τι­κά και η Sophia Loren πάντα άψο­γη στο ύψος της.

5

Αστερίξ και Κλεοπάτρα (1968)

Μια βελ­γο-γαλ­λι­κή κωμω­δία κινου­μέ­νων σχε­δί­ων σε σκη­νο­θε­σία René Goscinny και Albert Uderzo όντας η δεύ­τε­ρη περι­πέ­τεια του Αστε­ρίξ που γίνε­ται ται­νία μεγά­λου μήκους. Η ται­νία είναι εντυ­πω­σια­κά πιο καλής παρα­γω­γής από την προη­γού­με­νη, το κινού­με­νο σχέ­διο έχει πολύ περισ­σό­τε­ρες λεπτο­μέ­ρειες και το soundtrack είναι πιο κομ­ψό. Στην ται­νία, ο Obelix (Hal Brav) και ο Asterix (Lee Payant) πηγαί­νουν στην Αίγυ­πτο για να βοη­θή­σουν τον αρχι­τέ­κτο­να Numerobis να χτί­σει ένα παλά­τι για την Κλε­ο­πά­τρα (Ginger Hall).

Η ται­νία είναι βασι­κά μιού­ζι­καλ, που περιέ­χει τρεις δια­φο­ρε­τι­κές ακο­λου­θί­ες τρα­γου­διών και μια πιο ποι­κί­λη παρ­τι­τού­ρα από τον προ­κά­το­χό της. Η ται­νία είναι το πιο διά­ση­μο animation για την Κλε­ο­πά­τρα, γεμά­τη δια­σκε­δα­στι­κούς χαρα­κτή­ρες, καλό οπτι­κό χιού­μορ και έξυ­πνο παι­χνί­δι λέξε­ων. Η ται­νία είχε καλή απο­δο­χή, (βαθ­μο­λο­γία 79% στο Rotten Tomatoes).

4

Asterix & Obelix: Mission Cleopatra (2002)

Γαλλο/ιταλική κωμω­δία φαντα­σί­ας σε σκη­νο­θε­σία και σενά­ριο Alain Chabat βασι­σμέ­νη στη σει­ρά κόμικ Asterix των Albert Uderzo και René Goscinny. Η ται­νία είναι η δεύ­τε­ρη δόση της σει­ράς Asterix Film και η συνέ­χεια του Asterix & Obelix vs Caesar (1999). Την Κλε­ο­πά­τρα υπο­δύ­ε­ται η Μόνι­κα Μπε­λού­τσι, τον Οβε­λίξ ο Ζεράρ Ντε­παρ­ντιέ και τον Αστε­ρίξ ο Κρί­στιαν Κλα­βιέ. Στην ται­νία, η βασί­λισ­σα Κλε­ο­πά­τρα συνά­πτει συμ­φω­νία με τον Ιού­λιο Καί­σα­ρα (Alain Chabat) ότι αν οι Αιγύ­πτιοι χτί­σουν ένα παλά­τι στην Αλε­ξάν­δρεια, το οποίο να είναι μεγα­λύ­τε­ρο από το παλά­τι του Καί­σα­ρα στη Ρώμη, θα παρα­δε­χτεί ότι η Αίγυ­πτος ήταν το μεγα­λύ­τε­ρο έθνος.

Η Κλε­ο­πά­τρα προ­σλαμ­βά­νει τον αρχι­τέ­κτο­να Numerobis για να ολο­κλη­ρώ­σει το έργο, ο οποί­ος στη συνέ­χεια επι­στρα­τεύ­ει τη βοή­θεια των πιο έμπι­στων συμ­μά­χων του, του Obelix και του Asterix. Η ται­νία είναι η πιο πρό­σφα­τη διά­ση­μη κινη­μα­το­γρα­φι­κή απει­κό­νι­ση της Κλε­ο­πά­τρας. Χαι­ρε­τί­στη­κε από τους κρι­τι­κούς για τις ερμη­νεί­ες του και γνώ­ρι­σε επι­τυ­χία στο box office στη Γαλλία.

3

Caesar & Cleopatra (1945)

Βρε­τα­νι­κή ται­νία σε σκη­νο­θε­σία Gabriel Pascal που δια­σκευά­στη­κε από το θεα­τρι­κό έργο Καί­σαρ και Κλε­ο­πά­τρα (1901) του George Bernard Shaw. Πρό­κει­ται για τον έρω­τα και την πολι­τι­κή στην Αρχαία Αίγυ­πτο και τη Ρώμη και αφη­γεί­ται την ιστο­ρία της κατά­λη­ψης της Αλε­ξάν­δρειας από τον Καί­σα­ρα μετά την ήττα του από τον Πομπή­ιο. Η Vivien Leigh έπαι­ζε την Κλε­ο­πά­τρα και ο Claude Rains τον Καίσαρα.

Η ται­νία γυρί­στη­κε σε Technicolor και είχε πολυ­τε­λή σκη­νι­κά, γεγο­νός που την έκα­νε την πιο ακρι­βή βρε­τα­νι­κή ται­νία που παρή­χθη ποτέ εκεί­νη την επο­χή. Ο σκη­νο­θέ­της παρήγ­γει­λε άμμο από την Αίγυ­πτο για να πετύ­χει το σωστό κινη­μα­το­γρα­φι­κό χρώ­μα. Μετά την κυκλο­φο­ρία της, η ται­νία απέ­τυ­χε να κερ­δί­σει τον τερά­στιο προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό της, αλλά αυτό δεν σημαί­νει ότι δεν είχε καλή πορεία. Ξεχω­ρι­στές οι ερμη­νεί­ες των δύο πρω­τα­γω­νι­στών _υποψήφιοι για Όσκαρ

2

Cleopatra (1934)

Αμε­ρι­κα­νι­κή επι­κή ται­νία σε σκη­νο­θε­σία Cecil B. DeMille και βασί­στη­κε στην προ­σαρ­μο­γή ιστο­ρι­κού υλι­κού του Bartlett Cormack. Το σενά­ριο γρά­φτη­κε από τους Vincent Lawrence και Waldemar Young, ήταν μικρό­τε­ρη από άλλες κανο­νι­κές ιστο­ρι­κές ται­νί­ες, αλλά η σκη­νο­θε­σία ήταν φαντα­στι­κή, κέρ­δι­σε και Όσκαρ. Η Claudette Colbert έπαι­ξε την Κλε­ο­πά­τρα, ο Henry Wilcoxon τον Μάρ­κο Αντώ­νιο και ο Warren William τον Ιού­λιο Καίσαρα.

Η ται­νία επι­κε­ντρώ­νε­ται στην ερω­τι­κή ζωή της Κλε­ο­πά­τρας, η οποία ξεκι­νά από τη σχέ­ση της με τον Ιού­λιο Καί­σα­ρα και αργό­τε­ρα με τον Μάρ­κο Αντώ­νιο. Η Claudette Colbert βρι­σκό­ταν στο από­γειο της καριέ­ρας της _την ίδια χρο­νιά, πήρε το Όσκαρ Α’ Γυναι­κεί­ου Ρόλου στο It Happened One Night (1934).

1

Cleopatra (1963)

Η αμε­ρι­κα­νι­κή επι­κή ιστο­ρι­κή δρα­μα­τι­κή ται­νία σκη­νο­θε­τη­μέ­νη από τον Joseph L. Mankiewicz, βρα­βευ­μέ­νη με 4 Όσκαρ (9 υπο­ψη­φιό­τη­τες), σε προ­σαρ­μο­σμέ­νο σενά­ριο από τους Sidney Buchman, Mankiewicz και Ranald MacDougall από το βιβλίο του 1957 The Life and Times of Cleopatra του Carlo Maria Franzero. Είναι η πιο γνω­στή Κλε­ο­πά­τρα στη μεγά­λη οθό­νη με Ελί­ζα­μπεθ Τέι­λορ, Ρεξ Χάρι­σον (Ιού­λιος Καί­σα­ρας) και Ρίτσαρντ Μπάρ­τον (Μάρ­κος Αντώνιος).

Περι­στρέ­φε­ται γύρω από τη νεα­ρή βασί­λισ­σα της Αιγύ­πτου, καθώς αγω­νί­ζε­ται να αντι­στα­θεί στις αυτο­κρα­το­ρι­κές φιλο­δο­ξί­ες της Ρώμης. Η Τέι­λορ έπαι­ξε πολύ καλά τον ρόλο της και ο ρομα­ντι­σμός της στην οθό­νη με τον Μάρ­κο Αντώ­νιο μαγνή­τι­σαν το κοινό.
Οι θεα­τές μπο­ρούν να δουν τους σπιν­θή­ρες που πετούν ανά­με­σά τους, ειδι­κά στη σκη­νή που κοι­τά­ζο­νται στα­μά­τια. Η Taylor άλλα­ξε το θρυ­λι­κό κοστού­μι της 65 φορές.

Δεί­τε και –imdb Οι πιο δημο­φι­λείς ται­νί­ες για την “cleopatra” στη μεγά­λη οθό­νη και τηλε­ο­πτι­κές Ταξι­νό­μη­ση κατά δημοτικότητα

1. Αστε­ρίξ & Οβε­λίξ: Επι­χεί­ρη­ση Κλε­ο­πά­τρα (2002)
2. Ο Αλα­ντίν και ο βασι­λιάς των κλε­φτών (1996 Video)
3. Carry on Cleo (1964)
4. Cleopatra (1999)
5. Mahô shôjo Madoka magika: Puella Magi Madoka Magica (2011)
6. Cleopatra (1917)
7. The Exotic House of Wax (1997)
8. Scooby-Doo που είναι η μού­μια? (2005 Video)
9. Κλπ.κλπ

Ονο­ρέ ντε Μπαλ­ζάκ: Γρα­πτά πάνω στο μυθι­στό­ρη­μα – Οι καλλιτέχνες