Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

100 χρόνια Οκτωβριανή Επανάσταση — «Η παλίρροια»

Τα Ατέ­χνως με αφορ­μή τα 100 χρό­νια από την Οχτω­βρια­νή Επα­νά­στα­ση ξεκι­νά από σήμε­ρα 4 Ιου­νί­ου λογο­τε­χνι­κό αφιέ­ρω­μα στον κόκ­κι­νο Οχτώ­βρη και στον Λένιν. Αν έχε­τε κάτι να μας προ­τεί­νε­τε σχε­τι­κό ή να μας υπο­δεί­ξε­τε, περι­μέ­νου­με το μήνυ­μά σας στο [email protected].

Συνε­χί­ζου­με το αφιέ­ρω­μα με επι­λο­γή από τη Γερ­μα­νι­κή ποί­η­ση από το βιβλίο του Αντ. Στε­μνή «Επι­λο­γή από τη γερ­μα­νι­κή ποί­η­ση» (1978), ποι­ή­μα­τα εμπνευ­σμέ­να από την Οχτω­βρια­νή Επανάσταση.

ΧΑΪΝΤΣ ΤΣΕΧΟΦΣΚΙ

Η ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ

Ι

Από ποιαν όχθη σε ποιαν αμμουδιά,

 Ποια παλίρ­ροια σας έφε­ρε; Ερχόσαστε

Με της Βαϊ­κά­λης τη ρημαγ­μέ­νη βάρκα,

Απ ’ την μελαγ­χο­λία τον μποστανιού,

Απ ‘ τις νότιες στέ­πες, τα ερημοτόπια,

Από του μου­χλια­σμέ­νου κράτους

Τον αίμα­τό­βαλ­το.

II

Ξυπό­λη­τοι,

Μα με χιλιο­δια­βα­σμε­να βιβλία,

Απ’ τις κρύ­ες παρά­γκες, με σάπια καράβια,

Από τις βρω­με­ρές βότ­κα — ταβέρ­νες του Αρμπάτ

 Στο φως δε βγαί­να­τε, όμως

Τ’ αλφά­βη­το του Λένιν συλλαβίζατε.

Σε άδεια αμπάρια,

Σε μύλους δίχως αλεύρι,

Σας φτύ­να­νε και σας παρακολουθούσαν

Από τη μιαν άκρη του κόσμου ως την άλλη

Απ’ τους άνε­μους δαγκωμένοι

Δον Κιχώ­τες.

III

Τι σας είχα­νε τάξει; Κρυ­στάλ­λι­νες λάμπες;

Γεμά­τα τρα­πέ­ζια; Αυτοκίνητα

Για τον καθένα;

IV

Ή ήταν η παλίρ­ροια, που σας κινούσε;

Τη ζωή να ζωντα­νέ­ψε­τε, στο τέλος να γλιτώσετε

Από τα δόντια και τα νύχια, θεριεύοντας

Με σαπι­σμέ­νο κρέας;

V

Πεταγ­μέ­νοι από το φτω­χι­κό κρεβάτι,

 Γυμνοί παρα­δο­μέ­νοι στον άνε­μο, κυνηγημένοι,

Κινού­σα­τε την παλίρροια

 Αυτού του αιώνα.

ΧΑΪΝΤΣ ΤΣΕΧΟΦΣΚΙ

Γεν­νή­θη­κε το 1935. Ο πατέ­ρας του ήταν κρα­τι­κός υπάλ­λη­λος στην Δρέσ­δη. Άρχι­σε να γρά­φει τα πρώ­τα του ποι­ή­μα­τα, όταν ήταν ακό­μη τεχνι­κός-σχε­δια­στής. Από το 1958 και για τρία χρό­νιο σπού­δα­σε στο ’ Ινστι­τού­το Λογο­τε­χνί­ας. Δού­λε­ψε για μερι­κά χρό­νιο σ’ ένα εκδο­τι­κό της Χάλ­λης. Έγρα­ψε ποι­η­τι­κές συλ­λο­γές. Πολ­λά από τα ποι­ή­μα­τα του δημο­σιεύ­ο­νται σε περιο­δι­κά κι εφημερίδες·

Βιογραφικό του Αντώνη Στεμνή

Αντώ­νης Στεμνής

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο