2 Δεκεμβρίου 1979: Η νύχτα που ο «Θεός» φόρεσε τη φανέλα του Άρη — Νίκος Γκάλης

Νίκος Γκά­λης — Κυρια­κή 2 Δεκεμ­βρί­ου 1979: Το βρά­δυ που έμελ­λε να χαρά­ξει ανε­ξί­τη­λα το ελλη­νι­κό και, κατ’ επέ­κτα­ση, το ευρω­παϊ­κό μπά­σκετ… Μόνο που ελά­χι­στοι το είχαν τότε κατά νου! Οι περισ­σό­τε­ροι, δε, μετά το πρώ­το αγω­νι­στι­κό δείγ­μα γρα­φής απο­γοη­τεύ­τη­καν, γκρί­νια­ξαν, απο­δο­κί­μα­σαν. Οι αντί­πα­λοι σκέ­φτη­καν, χωρίς να το…φωνάζουν, «Μάλ­λον, πολ­λή… φασα­ρία για το τίπο­τα»! Εκεί­νο το βρά­δυ, όμως, της Κυρια­κής, στις 2 Δεκεμ­βρί­ου 1979, με μάρ­τυ­ρες τους θεα­τές στο γεμά­το γήπε­δο, στο Αλε­ξάν­δρειο Μέλα­θρο της Θεσ­σα­λο­νί­κης, άρχι­σε να γρά­φε­ται ιστορία!

Η φωτό είναι από τον αγώ­να εκεί­νο. Ο Γκά­λης,- Γεωρ­γα­λής με το Νο. 7. Στο τάμπολ, ο Βασί­λης Παρα­μα­νί­δης με τον Τάκη Καρατζουλίδη

Ήταν εκεί­νο το βρά­δυ, σαν σήμε­ρα πριν από 38 χρό­νια, που το 22χρονο Αμε­ρι­κα­νο­α­να­θρεμ­μέ­νο, με κατα­γω­γή από τη Ρόδο, αγό­ρι, με το αφά­να μαλ­λί, που ξένι­ζε στο μάτι και το μικρό­τε­ρο, από το ανα­με­νό­με­νο, μπόι, «συστή­θη­κε» στο ελλη­νι­κό κοι­νό, έγι­νε αγα­πη­τός αρκε­τά αργό­τε­ρα, λατρεύ­τη­κε, στην πορεία, απο­τέ­λε­σε «φάρο» ζωής για χιλιά­δες ανθρώ­πους! Ήταν ο τότε… λίγος, Νίκος Γκά­λις (σ.σ. έτσι όπως γρα­φό­ταν στις εφη­με­ρί­δες, με την άφι­ξή του στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, το επί­θε­τό του), ο κορυ­φαί­ος, στις μέρες μας, για το ελλη­νι­κό μπα­σκε­τι­κό στε­ρέ­ω­μα, Νίκος Γκά­λης! Ο Νίκος Γκά­λης της αιω­νιό­τη­τας, μετά την είσο­δό του, προ εβδο­μά­δων, στο Naismith Memorial Basketball Hall of Fame!

Η ιστο­ρία για το ντε­μπού­το του με τη φανέ­λα του Άρη στο παι­χνί­δι για την 1η αγω­νι­στι­κή του Πρω­τα­θλή­μα­τος της Α΄ Εθνι­κής, της περιό­δου 1979–1980, με αντί­πα­λο τον Ηρα­κλή, στο Παλέ Ντε Σπορ της συμπρω­τεύ­ου­σας, είναι απο­τυ­πω­μέ­νη στα γρα­πτά ντου­κου­μέ­ντα της επο­χής, χιλιοει­πω­μέ­νη, για χρό­νια, από την πλευ­ρά των νικη­τών, όχι τόσο, ωστό­σο, από αυτήν των ηττη­μέ­νων. Ο Άρης κέρ­δι­σε εκεί­νο το ματς στα τελευ­ταία δευ­τε­ρό­λε­πτα με 79–78, με τον Γκά­λη να πετυ­χαί­νει το τελευ­ταίο καλά­θι της ομά­δας του (79–76) και να βάζει… φρέ­νο στην ύστα­τη προ­σπά­θεια του Ηρα­κλή για να πάρει τη νίκη, στα­μα­τώ­ντας, με κόψι­μο, τον κορυ­φαίο του «Γηραιού», Σωτή­ρη Σακελλαρίου.

Το συνο­λι­κό… ταμείο του στον αγώ­να ήταν μέτρια εμφά­νι­σή και 30 πόντοι, που συν­δυά­στη­καν, όμως, με πολ­λές χαμέ­νες πρω­το­βου­λί­ες του για να μπει η μπά­λα στο καλά­θι. Δεδο­μέ­νο που… ενό­χλη­σε στον Άρη, σε σημείο που ο Βαγ­γέ­λης Αλε­ξαν­δρής, εκπρο­σω­πώ­ντας, ουσια­στι­κά, τους υπό­λοι­πους παί­κτες, ως αρχη­γός, να του επι­ση­μά­νει την επό­με­νη μέρα, με δια­κρι­τι­κό­τη­τα, πως το μπά­σκετ είναι ομα­δι­κό άθλη­μα και πως έχα­σε πολ­λά σουτ…

«Βλέ­πα­με έναν και­νούρ­γιο παί­κτη να… καπε­λώ­νει τους σταρ της ομά­δας του! Δεδο­μέ­να περ­νά­ει από το μυα­λό σου πως αυτό μπο­ρεί και να δημιουρ­γή­σει πρό­βλη­μα» ομο­λό­γη­σε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, επι­βε­βαιώ­νο­ντας το κλί­μα γκρί­νιας που δημιουρ­γή­θη­κε στους νικη­τές της ανα­μέ­τρη­σης, ο Τάκης Καρα­τζου­λί­δης, εκ των κορυ­φαί­ων μονά­δων για τον Ηρα­κλή εκεί­νη την επο­χή και δεύ­τε­ρου σκό­ρερ της ομά­δας του στο «παρ­θε­νι­κό» παι­χνί­δι του Γκά­λη στο ελλη­νι­κό πρωτάθλημα.

Ο ίδιος ο Γκά­λης, λίγες μέρες μετά το ντε­μπού­το του με τη φανέ­λα του Άρη, έκα­νε την αυτο­κρι­τι­κή του για την παρου­σία του στο παι­χνί­δι με τον Ηρα­κλή, μιλώ­ντας στην εφη­με­ρί­δα «Θεσ­σα­λο­νί­κη». Δηλώ­σεις με τις οποί­ες έδω­σε και «τον λόγο της τιμής μου ότι θα παί­ξω στον Άρη πολύ μεγά­λο μπά­σκετ…». Υπό­σχε­ση που τήρη­σε μέχρι κεραίας!

«Ισως και υπερβολές…»

Εργα­λεία δου­λειάς, για επαρ­κές scouting αντι­πά­λων, εκεί­νη την επο­χή, δεν υφί­στα­ντο. Πόσο μάλ­λον, όταν παί­κτης του αντι­πά­λου προ­ερ­χό­ταν από άλλη ήπει­ρο. Ο Ηρα­κλής, ως εκ τού­του, δεν μπο­ρού­σε να κάνει πολ­λά για να έχει εικό­να για το νεο­φερ­μέ­νο καλα­θο­σφαι­ρι­στή του πρω­τα­θλη­τή (σ.σ. από την περα­σμέ­νη περί­ο­δο), Άρη. «Δεν είχα­με εύκο­λη την πρό­σβα­ση στην πλη­ρο­φο­ρία. Ήταν ένα παι­χνί­δι που, πραγ­μα­τι­κά, δεν μπο­ρού­σα­με να κάνου­με κατα­σκο­πεία στον αντί­πα­λο, δεν ξέρα­με τι παί­κτη φέρ­νει. Δεν ξέρα­με πως μπο­ρεί να επη­ρε­ά­σει αυτή η κίνη­ση στην ομά­δα του Άρη, στο παι­χνί­δι της. Λέγα­με ότι μπο­ρού­σε να επι­δρά­σει πάνω τους και αρνη­τι­κά, καθώς ο Άρης ήταν μια ήδη καλο­δου­λε­μέ­νη ομά­δα. Ακού­γα­με διά­φο­ρα εγκω­μια­στι­κά για τον Γκά­λη, πιστέ­ψα­με πως ίσως όλα να ήταν και κάπως υπερ­βο­λι­κά. Κανείς μας δεν ήταν δυνα­τό να φαντα­στεί, τότε, πως αυτός ο παί­κτης θα επη­ρέ­α­ζε κατα­λυ­τι­κά το μέλ­λον του ελλη­νι­κού και ευρω­παϊ­κού μπά­σκετ» ήταν τα σχε­τι­κά λόγια του Τάκη Καρατζουλίδη.

Πρό­σθε­σε ανα­φέ­ρο­ντας: «Το γήπε­δο, θυμά­μαι, ήταν γεμά­το! Ο Άρης πάντα είχε μπα­σκε­τι­κό κοι­νό, αρκε­τοί, όμως, είχαν και την περιέρ­γεια να δουν το νέο παί­κτη της ομά­δας τους, για τον οποίο είχαν ειπω­θεί τόσα! Ο Γκά­λης πέτυ­χε πολ­λούς πόντους, αλλά τελεί­ω­σε το ματς με άσχη­μα ποσο­στά. Αυτό, σε συν­δυα­σμό με τη γενι­κό­τε­ρη συμπε­ρι­φο­ρά του στο παι­χνί­δι, μας έκα­νε να σκε­φτού­με ότι μπο­ρεί και να μην είναι τίπο­τα ιδιαί­τε­ρο τελικά…».

«Κομπιούτερ που δεν ξεδίπλωσε το ολοκληρωμένο ταλέντο του»

Ο Τάκης Καρα­τζου­λί­δης, σε εκεί­νο το «παρ­θε­νι­κό» παι­χνί­δι του Νίκου Γκά­λη στην Ελλά­δα, δεν μίλη­σε μαζί του. «Ήταν αντί­πα­λος, δεν είχα λόγο να το κάνω, δεν τον ξέρα­με! Νομί­ζω πως πολ­λές κου­βέ­ντες μαζί του δεν έκα­ναν ούτε καν οι συμπαί­κτες του!» απο­κά­λυ­ψε. Συνέ­χι­σε επι­ση­μαί­νο­ντας: «Βρέ­θη­κα, όμως, με τον Γκά­λη, προς το τέλος εκεί­νης της χρο­νιάς, στην Εθνι­κή ομά­δα. Ο άνθρω­πος ήταν κομπιού­τερ! Ηξε­ρε, θεω­ρώ, ανά πάσα στιγ­μή πόσους πόντους είχε ο ίδιος, οι συμπαί­κτες του και ο αντί­πα­λός του! Νομί­ζω, όμως, πως δεν ξεδί­πλω­σε το ολο­κλη­ρω­μέ­νο ταλέ­ντο του. Διό­τι, εκτός από δει­νός εκτε­λε­στής, ήταν και απί­στευ­τος πασα­δό­ρος! Μπο­ρού­σε να πασά­ρει όπου ήθε­λε, όπο­τε το ήθε­λε και το έκα­νε, συνή­θως, αφού σκό­ρα­ρε τους πόντους που πίστευε ο ίδιος ότι θα έπρε­πε να βάλει».

Η συμφωνία και η άφιξη

Ο Νίκος Γκά­λης άρχι­σε να «γρά­φει» αγω­νι­στι­κά χιλιό­με­τρα με τον Άρη στις 2 Δεκέμ­βρη του 1979, φορώ­ντας τη φανέ­λα με το νού­με­ρο 7 την πρώ­τη χρο­νιά και όχι αυτή με το 6 που είχε από τη δεύ­τε­ρη σεζόν (σ.σ. με την οποία τον έχου­με όλοι… απο­θη­κευ­μέ­νο στο μυα­λό μας), η συμ­φω­νία συνερ­γα­σί­ας, όμως, με τους «κιτρι­νό­μαυ­ρους» είχε επι­τευ­χθεί πολύ νωρίτερα.

Στις 28 Σεπτεμ­βρί­ου, ειδι­κό­τε­ρα, ανα­κοι­νώ­θη­κε η από­κτη­σή του, ύστε­ρα από δια­πραγ­μα­τεύ­σεις που έγι­ναν στο Νιού Τζέρ­σεϊ, με απε­σταλ­μέ­νο της διοί­κη­σης του Άρη στην Αμε­ρι­κή, τον έφο­ρο τότε της ομά­δας, Γιώρ­γο Τσι­λι­γκα­ρί­δη. Εκεί ήταν και ο Φρεντ Ντέ­βε­λι, ο Αμε­ρι­κα­νός προ­πο­νη­τής που είχαν επι­λέ­ξει οι Θεσ­σα­λο­νι­κείς να δίνει οδη­γί­ες από τον πάγκο για τη σεζόν (σ.σ. πήρε τη θέση του Γιάν­νη Ιωαν­νί­δη, με τον οποίο είχε πανη­γυ­ρί­σει ο Άρης την περα­σμέ­νη περί­ο­δο την κατά­κτη­ση του πρω­τα­θλή­μα­τος), προ­κει­μέ­νου να βοη­θή­σει και αυτός στη δια­δι­κα­σία. Τα… χέρια δόθη­καν, εν τέλει, με τον Άρη να δαπα­νά περισ­σό­τε­ρα από 30.000 δολά­ρια για να κλεί­σει η μετα­γρα­φή και να κερ­δί­ζει τη «μάχη» απέ­να­ντι σε Ολυ­μπια­κό, Πανα­θη­ναϊ­κό, που ήθε­λαν επί­σης να εντά­ξουν στο δυνα­μι­κό τους τον Γκάλη!

Στις 19 Οκτω­βρί­ου 1979, ο Νίκος Γκά­λης πάτη­σε για πρώ­τη φορά το πόδι του στην Ελλά­δα και τη Θεσ­σα­λο­νί­κη, με την άφι­ξή του να προ­κα­λεί… φρε­νί­τι­δα στους φιλά­θλους του Άρη, αλλά και μικρή… απο­γο­ή­τευ­ση, καθώς άπα­ντες τον περί­με­ναν ψηλό­τε­ρο (σ.σ. οι συστά­σεις που τον συνό­δευαν για το ύψος του μιλού­σαν για αθλη­τή με 1,91 μέτρα, ενώ ο ίδιος ήταν 1,83 μέτρα)! Χρειά­στη­κε, δε, χρό­νος να διευ­θε­τη­θούν γρα­φειο­κρα­τι­κές δια­δι­κα­σί­ες, ώστε να απο­κτή­σει δικαί­ω­μα συμ­με­το­χής στις υπο­χρε­ώ­σεις της ομάδας.

Το… κοντέρ του, που άρχι­σε να δου­λεύ­ει εκεί­νη την Κυρια­κή, στα­μά­τη­σε να κατα­γρά­φει δεδο­μέ­να από τις 18 Οκτω­βρί­ου 1994, με το αλη­σμό­νη­το παι­χνί­δι του Πανα­θη­ναϊ­κού, στο κλει­στό του Μετς, με τους Αμπε­λό­κη­πους. Η καριέ­ρα του τελεί­ω­σε μετά από 8 πρω­τα­θλή­μα­τα Ελλά­δας, 7 Κύπελ­λα Ελλά­δας, 1 Ευρω­παϊ­κό Πρω­τά­θλη­μα με την Εθνι­κή Ανδρών και δεκά­δες ατο­μι­κές διακρίσεις!

Το φύλλο αγώνα του ιστορικού πρώτου ματς

1η αγω­νι­στι­κή Πρω­τα­θλή­μα­τος Α΄ Εθνι­κής περιό­δου 1979–1980
Αλε­ξάν­δρειο Μέλα­θρο, Κυρια­κή 2 Δεκεμ­βρί­ου 1979, ώρα έναρ­ξης 21:00

ΑΡΗΣ-ΗΡΑΚΛΗΣ 79–78 (44–37 ημ.)

ΑΡΗΣ (Φρεντ Ντέ­βε­λι): Αλε­ξαν­δρής 10, Παπα­γε­ωρ­γί­ου 20, Παρα­μα­νί­δης 8, Σπάρ­τα­λης, Γκά­λης 30, Σκόν­δρας 5, Καλα­ντί­δης 2, Ανα­νιά­δης, Βαμ­βα­κού­δης, Στυ­λια­νού 4
ΗΡΑΚΛΗΣ (Μάκης Πυρι­τί­δης): Πιλα­φί­δης 13, Τζά­μος, Καρα­τζου­λί­δης 16, Καρά­ο­γλου, Σακελ­λα­ρί­ου 19, Μάντης 12, Τσο­μπα­νά­κης 6, Βαγια­κά­κος 2, Τσου­μής 10, Ναλμπάντης

Διαι­τη­τές: Γιώρ­γος Προ­ε­στός, Πανα­γιώ­της Οικονομίδης
Αντι­πρό­σω­πος ΕΟΚ: Κωστί­νος. Χρο­νο­μέ­τρης: Παπα­δό­που­λος. Σημειω­τής: Δρο­μπου­λια­νού­δης. Χρο­νο­μέ­τρης 30″: Μπέλτζου

Πηγή: Δημό­σια σελί­δα ΑΠΕ