Γράφει ο Βασίλης Λιόγκαρης //
Σε γνωρίζω από την ιστορία σου, τα πάθη και τον πολιτισμό σου. Σε γνωρίζω σαν σύμβολο ελευθερίας και δημοκρατίας!
Σε γνωρίζω από τον Παρθενώνα, το Θησείο, την Αρχαία Ολυμπία, τους Δελφούς, την Δωδώνη, την Επίδαυρο, τους Φιλίππους, την Δήλο, το Σούνιο και άλλα πολλά. Σε γνωρίζω από το άρωμα που σκορπά η πανέμορφη φύση σου, από την πρασινάδα του πεύκου και του έλατου, από την ανθισμένη αμυγδαλιά. Σε γνωρίζω από την γαλήνη και την όμορφη γαλανή θάλασσα με τις φανταστικές παραλίες.
Τον πανέμορφο ουρανό και τους βασανισμένους ανθρώπους. Σε γνωρίζω από τον Αριστοτέλη, τον Πλάτωνα, τον Σωκράτη, τον Πίνδαρο, τον Αισχύλο, τον Ευριπίδη, τον Αριστοφάνη. Σε γνωρίζω από την Ηλιάδα και την Οδύσσεια του Όμηρου! Σε γνωρίζω από τον Καζαντζάκη, τον Παπαδιαμάντη, τον Ελ Γκρέκο.
Τον Ελύτη, τον Σεφέρη, τον Σικελιανό, τον Παλαμά, τον Βάρναλη. Το Δημοτικό μας τραγούδι…Σε γνωρίζω από τον Ρήγα Φεραίο «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερης ζωής παρά 40 χρόνια σκλαβιάς και φυλακής», τον Κολοκοτρώνη, τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, τον Παπαφλέσσα…τον Μακρυγιάννη. Την Φιλική εταιρία. Ήρωες μεταξύ ηρών, μάρτυρες, αδικοχαμένοι και προδομένοι. 200 χρόνια αγώνες και θυσίες (τα τελευταία 100 χρόνια με το ΚΚΕ στην πρωτορία0 με αγώνες, εκτελεστικά αποσπάσματα, μπουντρούμια και θυσίες.
Σε γνωρίζω από την Μακρόνησο, τον Άι Στράτη, τον Τρίκη, την Ακραναυπλία, την Ικαρία, την Αμοργό, την Φολέγανδρο. Σε γνωρίζω από το Ιτζέδιν, το Γεντί Κουλέ, την Αίγινα, την Κέρκυρα, την Καλλιθέα.
Σε γνωρίζω από τον Μπολογιάννη, τον Άρη Πλουμπίδη, τους χιλιάδες αγωνιστές.
Τον Γραμμο-το Βίτσι, τις Πρέσπες, τον Γοργοπόταμο, τον Υμηττό και το Μπιζάνι.
(Γιατί όπως λέει και το τραγούδι)
Με ψηλά ονόματα μια χαρά
Ακρίτας, είτε Αρματολός
Αντάρτης, κλέφτης, Παλικάρι
Πάντα είναι ίδιος ο λαός
Σε γνωρίζω από το μεγάλο συναίσθημα των αγωνιστών και εξεγερμένων «όταν η Τυραννία απειλεί τον Λαό, αυτός πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στα όπλα και τος αλυσίδες»
Μαυροντυμένες κοπέλες με ψηλά το κεφάλι.
Σε γνωρίζω και από κακούς δαίμονες, εφιάλτες, σπιούνους, χαφιέδες, βασανιστές! Από φτώχεια, ανεργία, εκμετάλλευση, αδικία.
Σε γνωρίζω από την παγκόσμια λάμψη σου. Από το κατακόκκινο κερασάκι που είναι πάνω στη τούρτα!