Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

“Έφυγε” η Τζία Γιοβάνη

Επι­μέ­λεια Βασί­λης Κρί­τσας //

“Έφυ­γε” σήμε­ρα από τη ζωή, στα 61 της χρό­νια, μετά από πολύ­χρο­νη και σκλη­ρή μάχη με την επά­ρα­τη νόσο, η αγα­πη­τή δημο­σιο­γρά­φος του Ριζο­σπά­στη, Τζία Γιοβάνη.

Η Τζία Γιο­βά­νη γεν­νή­θη­κε το 55′ στη Νέα Ιωνία, από γονείς που ήταν δρα­στή­ριοι οπα­δοί του Κόμ­μα­τος. Μπή­κε στη Δρα­μα­τι­κή Σχο­λή του Εθνι­κού Θεά­τρου, ολο­κλή­ρω­σε τις θεα­τρι­κές της σπου­δές και συνερ­γά­στη­κε με αξιό­λο­γους καλ­λι­τέ­χνες, όπως ο Μάνος Κατρά­κης. Οργα­νώ­θη­κε στην ΚΝΕ το 1974 και μετα­κό­μι­σε στη Σου­η­δία, έχο­ντας γίνει στο μετα­ξύ οργα­νω­μέ­νο μέλος του Κόμ­μα­τος. Συνέ­χι­σε τις σπου­δές της στην Ιτα­λι­κή Φιλο­λο­γία και το χώρο του κινη­μα­το­γρά­φου. Ανέ­πτυ­ξε πλού­σια πολι­τι­κή και πολι­τι­στι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα στην ελλη­νι­κή κοι­νό­τη­τα της Στοκ­χόλ­μης, για να επα­να­πα­τρι­στεί το 2008 και να ανα­λά­βει την εβδο­μα­διαία στή­λη με την κρι­τι­κή των ται­νιών, στο Ριζο­σπά­στη. Παράλ­λη­λα είχε την επι­μέ­λεια της εκπο­μπής «Κινη­μα­το­γρα­φι­κές Σημειώ­σεις» στο webradio 902.gr και έγι­νε μέλος της ΠΕΚΚ (της Πανελ­λή­νιας Ένω­σης Κρι­τι­κών Κινηματογράφου).

Αρρώ­στη­σε πρώ­τη φορά το 2009, αλλά κατά­φε­ρε να νική­σει την επά­ρα­τη νόσο. Αρρώ­στη­σε ξανά το 2013 κι αντι­με­τώ­πι­σε με σθέ­νος κι αξιο­πρέ­πεια την περι­πέ­τειά της, φεύ­γο­ντας όρθια, μαχό­με­νη και με το κεφά­λι ψηλά, όχι ηττη­μέ­νη από τον καρκίνο.

Το Γρα­φείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέ­δω­σε ανα­κοί­νω­ση στην οποία εξαί­ρει τη βαθιά επι­στη­μο­νι­κή γνώ­ση της στο αντι­κεί­με­νο του κινη­μα­το­γρά­φου, το ζήλο και την αφο­σί­ω­σή της, ενώ σημειώ­νει πως “θα τη θυμό­μα­στε πάντα σα μία ακού­ρα­στη μαχή­τρια, παρού­σα με το “Ριζο­σπά­στη” στο χέρι σε κάθε κομ­μα­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα ως το τέλος”.

Η κηδεία της Τζί­ας Γιο­βά­νη θα γίνει την ερχό­με­νη Δευ­τέ­ρα 1η Αυγού­στου. Ας είναι ελα­φρύ το χώμα που θα τη σκε­πά­σει και ας είναι παρά­δειγ­μα για όλους η αγω­νι­στι­κή στά­ση της στη ζωή, αλλά και μπρο­στά στο θάνατο.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο