Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Για τις άδειες των καναλιών

Γρά­φει ο 2310net //

Κανο­νι­κά σήμε­ρα δεν έπρε­πε να γρά­ψω κεί­με­νο, δια­μαρ­τυ­ρό­με­νος για την προ­σπά­θεια φίμω­σης του φτω­χού και τίμιου καπι­τα­λι­στή ο οποί­ος μπο­ρεί να μην πάρει άδεια για να μας ενη­με­ρώ­νει και να μας ψυχα­γω­γεί. Θα ήταν μια συμ­βο­λι­κή αλλά σημα­ντι­κή κίνη­ση δια­μαρ­τυ­ρί­ας που θα έμοια­ζε με το ενός λεπτού σιγής για τους νεκρούς του σει­σμού της Ιτα­λί­ας, πάνω στα πτώ­μα­τα των οποί­ων έπαι­ζαν μπά­λα σαν να μη συνέ­βη τίπο­τα που έγρα­φε τις προ­άλ­λες και ο Σφυ­ρο­δρέ­πα­νος.

Θα ήταν σαν κάτι τελειω­μέ­νους χίπ­στερ της καλής κοι­νω­νί­ας των πολι­τών που πάνε και κοι­τά­ζο­νται στα μάτια ή μοι­ρά­ζουν αγκα­λιές με άγνω­στους για να δώσουν ένα ισχυ­ρό ράπι­σμα στο σύγ­χρο­νο τρό­πο ζωής που απο­προ­σω­πο­ποιεί τις ανθρώ­πι­νες σχέ­σεις και επι­βάλ­λει την από­στα­ση μετα­ξύ των ανθρώπων.

Αλλά η αλή­θεια είναι ότι δεν είχα και τι να γρά­ψω για τις τηλε­ο­πτι­κές άδειες. Από την ώρα που γρά­φο­νται αυτές οι λέξεις μέχρι να τις δια­βά­σε­τε μπο­ρεί να αλλά­ξουν τα πάντα και να έχουν ολο­κλη­ρω­θεί οι δια­δι­κα­σί­ες. Οπό­τε θα αρα­διά­σω λίγες σκέ­ψεις, αφού αντί να είμα­στε κλει­σμέ­νοι σε μια αίθου­σα και να δια­πραγ­μα­τευό­μα­στε την άδεια για το Atexnos TV είμα­στε ακό­μα εδώ στο χάος του ίντερ­νετ να γρά­φου­με χωρίς άδεια ό,τι μας κατέ­βει στο κεφάλι.

Ελπί­ζω, αν και δεν είμαι καθό­λου αισιό­δο­ξος, ότι αυτή η ιστο­ρία με τους υπο­ψή­φιους αδειού­χους θα έδει­ξε στο μυα­λό κάποιων φιλά­θλων κάποια πράγ­μα­τα. Ίσως να κατά­λα­βαν ότι ο πρό­ε­δρας δεν «επεν­δύ­ει» στην ομά­δα για την αγνή και άδο­λη αγά­πη του για αυτήν αλλά για­τί έχει κάτι να κερδίσει.

Ελπί­ζω, αν και δεν είμαι καθό­λου αισιό­δο­ξος, ότι η δια­δι­κα­σία των αδειο­δο­τή­σε­ων αλλά και η εν γένει συμπε­ρι­φο­ρά των επι­χει­ρη­μα­τιών αυτών έγι­νε πλέ­ον η αφορ­μή για να κατα­λά­βει και ο πιο αγα­θός φίλα­θλος ότι τα χρή­μα­τα για μια μετα­γρα­φή δεν τα βάζει από την τσέ­πη του ο πρό­ε­δρας, αλλά είναι κάτι σαν επέν­δυ­ση για την οποία κάνει από­σβε­ση από μια άλλη μπίζνα.

Ελπί­ζω, αν και δεν είμαι καθό­λου αισιό­δο­ξος, ότι βλέ­πο­ντας και μόνο ποιοι είναι οι υπο­ψή­φιοι ιδιο­κτή­τες των κανα­λιών θα αρχί­σει η πλειο­ψη­φία του κόσμου να αμφι­σβη­τεί περισ­σό­τε­ρο αυτά που ακού­ει και να πιστεύ­ει λιγό­τε­ρο την αγα­θή ενη­μέ­ρω­ση που του παρέχεται.

Ελπί­ζω, αν και δεν είμαι καθό­λου αισιό­δο­ξος, ότι μαζί με τη στη­μέ­νη ενη­μέ­ρω­ση, η πλειο­ψη­φία του κόσμου θα κατα­φέ­ρει να φτύ­σει στα μού­τρα το lifestyle και το κυρί­αρ­χο πολι­τι­στι­κό πρό­τυ­πο που υπη­ρε­τούν οι μεγαλοεπιχειρηματίες.

Ελπί­ζω, αν και δεν είμαι καθό­λου αισιό­δο­ξος, ότι από όλη αυτή τη δια­δι­κα­σία θα γίνει κατα­νοη­τός ο τρό­πος με τον οποίο η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προ­σπα­θεί να οικο­δο­μή­σει τις σχέ­σεις της με μια μερί­δα του κεφα­λαί­ου και πως θα πάψει και ο τελευ­ταί­ος ΣΥΡΙ­ΖΑιος να μιλά­ει για αρι­στε­ρά και άλλα κουραφέξαλα.

Ελπί­ζω, αν και δεν είμαι καθό­λου αισιό­δο­ξος, ότι αυτή η δια­δι­κα­σία θα γίνει η αφορ­μή να γίνει πραγ­μα­τι­κό­τη­τα το όνει­ρο: να κλεί­σου­με την tv και να ανοί­ξου­με κανέ­να βιβλίο!

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο