ΓΙΟΥ­ΓΚΟ­ΣΛΑ­ΒΙΑ 1999: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!

Χρο­νι­κό  |> γρά­φει  η «Νέα Σερ­βι­κή πολι­τι­κή σκέ­ψη» |> «Нова српска политичка мисао» στο «σαν σήμε­ρα» [ 24-Μαρ-1999] 

Tο 1941, τα γερ­μα­νι­κά στρα­τεύ­μα­τα κατέ­λα­βαν το Βελι­γρά­δι …το 1961 σοβιε­τι­κό δια­στη­μι­κό σκά­φος με τον Yuri Gagarin, μπή­κε σε τρο­χιά γύρω από τη Γη…

Tο 1999 το ΝΑΤΟ βομ­βάρ­δι­ζε ‑από «αβλε­ψία» μέρα μεση­μέ­ρι με λια­κά­δα, με πυραύ­λους της «διε­θνούς κοι­νό­τη­τας» το επι­βα­τι­κό τρέ­νο Βελι­γρά­δι-Θεσ­σα­λο­νί­κη καθώς αυτό περ­νού­σε τη γέφυ­ρα του Νότιου Μορά­βα κοντά στη Grdelica σκο­τώ­νο­ντας  του­λά­χι­στον 55 άτο­μα. Την  ίδια μέρα απα­νω­τές αερο­πο­ρι­κές επι­δρο­μές στο εργο­στά­σιο αυτο­κι­νή­των της «Zastava» στο Kragujevac - τρεις ημέ­ρες μετά από επί­θε­ση με 126 τραυ­μα­τί­ες, το δια­λύ­ουν κυριο­λε­κτι­κά με ρίψη 15 έξυ­πνων πυραύ­λων (παρά­πλευ­ρες απώ­λειες του­λά­χι­στον 36 εργα­ζό­με­νοι). Και ταυ­τό­χρο­να στο εργο­στά­σιο θέρ­μαν­σης Κρού­σε­βατς και στο «14 Οκτώ­βρη». Σχε­δόν την ίδια στιγ­μή, άλλα μαχη­τι­κά του ΝΑΤΟ δολο­φο­νούν τρεις άμα­χους σε ένα αυτο­κί­νη­το στο Polje (Πρί­στι­να), βομ­βαρ­δί­ζο­νται τα διυ­λι­στή­ρια σε Πάν­τσε­βο και Νόβι Σαντ, ισο­πε­δώ­νε­ται  το μονα­στή­ρι Vojlovica του 14^ου αιώ­να. Σχε­τι­κά με τη δολο­φο­νία των επι­βα­τών του τρέ­νου, ο διοι­κη­τής του ΝΑΤΟ στην Ευρώ­πη,  Wesley Clark παρου­σί­α­σε βίντεο, λέγο­ντας ότι «ο πιλό­τος δεν μπό­ρε­σε να απο­φύ­γει ένα τρέ­νο που “εμφα­νί­στη­κε ξαφ­νι­κά”» αφού «ο πιλό­τος έπρε­πε να αντι­δρά­σει σε λιγό­τε­ρο από ένα δευ­τε­ρό­λε­πτο»…

Πριν από 20 χρό­νια, στις 24 Μάρ­τη 1999, λίγα μόλις χι­λιό­με­τρα βο­ρεί­ως των ελ­λη­νι­κών συ­νό­ρων ξε­κι­νού­σε η τε­λευ­ταία με­γά­λη σφα­γή του 20ου αιώ­να. Ήταν τότε που στη βαλ­κα­νι­κή χερ­σό­νη­σο ξε­δι­πλώ­νο­νταν σε όλο της το τρα­γι­κό με­γα­λείο η βαρ­βα­ρό­τη­τα του ιμπε­ρια­λι­σμού των ΗΠΑ-ΝΑ­ΤΟ-ΕΕ. Μια βαρ­βα­ρό­τη­τα που ο λαός της Γιου­γκο­σλα­βί­ας την έζη­σε κυ­ριο­λε­κτι­κά στο πετσί του επί 78 συ­νε­χό­με­να με­ρό­νυ­χτα.

(οι υπό­τι­τλοι περιττεύουν…)

Δύο δε­κα­ε­τί­ες μετά, το ΝΑ­ΤΟϊ­κό έγκλη­μα στη Γιου­γκο­σλα­βία απο­τε­λεί πηγή χρή­σι­μων συ­μπε­ρα­σμά­των για τους λαούς των Βαλ­κα­νί­ων και της Ευ­ρώ­πης. Οι λαοί οφεί­λουν όχι μόνο να δια­τη­ρή­σουν στην συλ­λο­γι­κή μνήμη το ιμπε­ρια­λι­στι­κό έγκλη­μα, αλλά πρω­τί­στως να δι­δα­χθούν απ’ αυτό, να βγά­λουν τα κα­τάλ­λη­λα συ­μπε­ρά­σμα­τα που αφο­ρούν το παρόν και το μέλ­λον.

Το ΝΑ­ΤΟϊ­κό μα­κε­λειό στη Γιου­γκο­σλα­βία απο­τέ­λε­σε την κο­ρύ­φω­ση του κα­τα­κερ­μα­τι­σμού της Γιου­­γκο­­σλα­­βί­­ας- ενός κα­τα­κερ­μα­τι­σμού που ξε­κί­νη­σε και με­θο­δεύ­τη­κε στα­δια­κά έπει­τα από τις αντε­πα­να­στα­τι­κές ανα­τρο­πές στην ΕΣΣΔ και την ανα­το­λι­κή Ευ­ρώ­πη στις αρχές της δε­κα­ε­τί­ας του ’90. Η κυ­ριαρ­χία των κα­πι­τα­λι­στι­κών σχέ­σε­ων πα­ρα­γω­γής στη Γιου­γκο­σλα­βία έπει­τα από πολ­λές δε­κα­ε­τί­ες έδω­σε το έναυ­σμα για τις προ­σπά­θειες διά­λυ­σης της, με κύριο στρα­τη­γι­κό στό­χο το μοί­ρα­σμα των νέων αγο­ρών που δη­μιουρ­γή­θη­καν και την αύ­ξη­ση της κερ­δο­φο­ρί­ας των μο­νο­πω­λια­κών ομί­λων που θα καρ­πώ­νο­νταν τη «λεία» της κα­τα­κερ­μα­τι­σμέ­νης πρώ­ην ομο­σπον­δια­κής Γιουγκοσλαβίας.

Της ερη­μο­ποί­η­σης που προ­κά­λε­σε η θη­ριω­δία των στρα­τευ­μά­των του ΝΑΤΟ, ακο­λού­θη­σε ένα «πλιά­τσι­κο» ξε­που­λή­μα­τος και ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων των κρα­τι­κών υπο­δο­μών της χώρας. Κερ­δι­σμέ­να βγή­καν ασφα­λώς ευ­ρω­παϊ­κά και αμε­ρι­κα­νι­κά μο­νο­πώ­λια. Υπο­λο­γί­ζε­ται ότι στη με­τά-Μι­λό­­σε­­βιτς επο­χή, από το 2000 έως το 2009, έλα­βαν χώρα πε­ρισ­σό­τε­ρες από 1.800 ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις κρα­τι­κής πε­ριου­σί­ας και επι­χει­ρή­σε­ων, η πλειο­ψη­φία της σερ­βι­κής βιο­μη­χα­νί­ας με­τάλ­λου έχει πε­ρά­σει σε αμε­ρι­κα­νι­κά χέρια ενώ η εθνι­κή αυ­το­κι­νη­το­βιο­μη­χα­νία «Ζά­στα­βα» εξα­γο­ρά­στη­κε από τον ιτα­λι­κό κο­λοσ­σό Fiat.

Στο «παι­χνί­δι» της «οι­κο­νο­μι­κής ανα­συ­γκρό­τη­σης» της χώρας μπή­καν τόσο το Διε­θνές Νο­μι­σμα­τι­κό Τα­μείο όσο και η Πα­γκό­σμια Τρά­πε­ζα. Σύμ­φω­να με τον κα­να­δό οι­κο­νο­μο­λό­γο, διευ­θυ­ντή του Κέ­ντρου Ερευ­νών για την Πα­γκο­σμιο­ποί­η­ση, Μισέλ Χο­σου­ντόφ­σκι, ΔΝΤ και Πα­γκό­σμια Τρά­πε­ζα είχαν ήδη, πριν τη ΝΑ­ΤΟι­κή επέμ­βα­ση, εκ­πο­νή­σει σχε­τι­κό σχέ­διο οι­κο­νο­μι­κής ανα­συ­γκρό­τη­σης (Linking NATO, the IMF, and the World Bank- Michel Chossudovsky (http://​www.​converge.​org.​nz/​pma/​apmich.​htm).

 Η «ανα­συ­γκρό­τη­ση» αυτή ευ­θυ­γραμ­μί­ζο­νταν πλή­ρως με μια σει­ρά στρα­τη­γι­κών επι­λο­γών και με­ταρ­ρυθ­μί­σε­ων (ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις, ξε­πού­λη­μα δη­μό­σιων υπη­ρε­σιών, άνοιγ­μα αγο­ρών, πλή­ρης διά­λυ­ση ερ­γα­­τι­­κών-κοι­­νω­­νι­­κών κε­κτη­μέ­νων κλπ) που θα άνοι­γαν το δρό­μο για τη μελ­λο­ντι­κή έντα­ξη της νέας Σερ­βί­ας στην ΕΕ.

Ασφα­λώς, προ­κει­μέ­νου να πε­τύ­χουν τη διά­λυ­ση της Γιου­γκο­σλα­βί­ας και η λε­η­λα­σία που ακο­λού­θη­σε από μο­νο­πώ­λια και με­γά­λους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους, οι ιμπε­ρια­λι­στές φρό­ντι­σαν να βρουν τα κα­τάλ­λη­λα «προ­σχή­μα­τα». Πα­τώ­ντας στη δο­κι­­μα­­σμέ­­νη- γι΄αυ­τούς- μέ­θο­δο του «διαί­ρει και βα­σί­λευε», υπο­κί­νη­σαν υπαρ­κτά και ανύ­παρ­κτα μειο­νο­τι­κά ζη­τή­μα­τα (πα­ρι­στά­νο­ντας πως δήθεν «νοιά­ζο­νται» για τις μειο­νο­τι­κές ελευ­θε­ρί­ες), ενώ δε δί­στα­σαν στο πλαί­σιο αυτό να εξο­πλί­σουν εγκλη­μα­τι­κές ορ­γα­νώ­σεις με απο­σχι­στι­κές βλέ­ψεις, όπως για πα­ρά­δειγ­μα ο αλ­βα­νι­κός «Απε­λευ­θε­ρω­τι­κός Στρα­τός του Κοσ­συ­φο­πε­δί­ου», ο γνω­στός UCK.  Το πα­ρά­δειγ­μα της με­τα­γε­νέ­στε­ρης ανε­ξαρ­τη­το­ποί­η­σης του Κο­σό­βου, ενός κρά­­τους-προ­­τε­­κτο­­ρά­­του, είναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό του που στό­χευε η τα­κτι­κή αυτή των αμε­ρι­κα­νών και ευ­ρω­παί­ων ιμπεριαλιστών.

Η ΣΟ­ΣΙΑΛ­ΔΗ­ΜΟ­ΚΡΑ­ΤΙΑ ΣΥ­ΝΕ­ΝΟ­ΧΗ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ.

Οι αερο­πο­ρι­κές επι­θέ­σεις, που δολο­φό­νη­σαν χιλιά­δες άμα­χους και κυριο­λε­κτι­κά κατέ­στρε­ψαν μια ολό­κλη­ρη χώρα (και που απο­τέ­λε­σαν τον πραγ­μα­τι­κό πόλε­μο ‑για­τί, πρα­κτι­κά πόλε­μος «χερ­σαί­ων δυνά­με­ων» δεν υπήρ­ξε…)  ξεκι­νού­σαν από την ιτα­λι­κή Νατοϊ­κή βάση του Aviano, έχο­ντας πάρει εν λευ­κώ άδεια από τον “αρι­στε­ρό” — οπορ­του­νι­στή ολκής, Massimo D’Alema, που ήταν ο πρώ­τος πρω­θυ­πουρ­γός που προ­ερ­χό­ταν από το Ιτα­λι­κό Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα PCI).

Ξεκί­νη­σε το 1971 σαν γραμ­μα­τέ­ας της κομ­μου­νι­στι­κής νεο­λαί­ας (FGCI) και μετά το θάνα­το του (θεω­ρη­τι­κού και πατέ­ρα του ευρω­κομ­μου­νι­σμού) Ενρί­κο Μπερ­λίν­γκου­ερ, εξε­λί­χθη­κε σε σημαί­νον στέ­λε­χος του κόμ­μα­τος, που μετά τις απα­νω­τές δια­σπά­σεις και ανα­κα­τα­τά­ξεις (απόρ­ρι­ψη κομ­μου­νι­στι­κών συμ­βό­λων, δημιουρ­γία του Κόμ­μα­τος της Δημο­κρα­τι­κής Αρι­στε­ράς [PDS] κλπ) το 1998 έγι­νε πρω­θυ­πουρ­γός, σαν επι κεφα­λής του «Συνα­σπι­σμού της Ελιάς». Υπήρ­ξε για χρό­νια διευ­θυ­ντής της «L’Unità»,
Ο ντ’Α­λέ­μα πάλε­ψε με νύχια και με δόντια (και το καυ­χιό­ταν…) για “την απο­κο­πή του ΚΚΙ από τις κομ­μου­νι­στι­κές ρίζες” και για τη μετε­ξέ­λι­ξή του “σε σύγ­χρο­νο, ευρω­παϊ­κό, σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κό κόμ­μα”.
Την από­φα­σή του για συμ­με­το­χή στον βρώ­μι­κο πόλε­μο κατά της Γιου­γκο­σλα­βί­ας, σε ρόλο μάλι­στα πρώ­του βιο­λιού, υπο­στή­ρι­ξαν θερ­μά τόσο ο Σίλ­βιο Μπερ­λου­σκό­νι όσο και σύσ­σω­μη δεξιά αντιπολίτευση.

Ένα μήνα μετά (25-Απρ-99) οι ηγέ­τες των κρα­τών – του ΝΑΤΟ (από την Ελλά­δα ο Σημί­της) υπέ­γρα­φαν το ανα­θε­ω­ρη­θέν «νέο στρα­τη­γι­κό δόγ­μα» για «ειρη­νευ­τι­κές επι­χει­ρή­σεις» όπου γης, «αντι­με­τώ­πι­ση της δια­σπο­ράς όπλων μαζι­κής κατα­στρο­φής» και αγώ­να ενά­ντια στη «διε­θνή τρομοκρατία».

Ταυ­τό­χρο­να μέσω πρω­τό­κολ­λου «θεσμο­θε­τεί­ται» η χωρίς όρια δρά­ση του και η μετα­τρο­πή του σε παγκό­σμιο κατα­σταλ­τι­κό μηχα­νι­σμό, που ασχο­λεί­ται με «ζωτι­κά συμ­φέ­ρο­ντα, δια­χεί­ρι­ση κρί­σε­ων, επι­βο­λή κυρώ­σε­ων» κλπ. επί­σης αλλά­ζει η σχέ­ση ΟΗΕ — ΝΑΤΟ δηλα­δή γίνε­ται διε­θνής χωρο­φύ­λα­κας με τη βού­λα του νόμου (χωρίς καν μνεία για υπο­χρέ­ω­ση εντο­λής από το Συμ­βού­λιο Ασφα­λεί­ας, όσον αφο­ρά σε ενέρ­γειες του).

Το «νέο δόγ­μα» του ΝΑΤΟ που σημα­το­δό­τη­σε την ανα­τρο­πή των βασι­κών αρχών και κανό­νων του Διε­θνούς Δικαί­ου και συνο­λι­κά την ανα­τρο­πή της διε­θνούς έννο­μης τάξης, που είχε οικο­δο­μη­θεί μετά το Β‘ Παγκό­σμιο Πόλε­μο ήταν αντα­νά­κλα­ση των νέων στρα­τη­γι­κών σχε­δια­σμών ΗΠΑ ΕΕ (μετά και τη διά­λυ­ση της ΕΣΣΔ και τις ανα­τρο­πές στις σοσια­λι­στι­κές χώρες) και απο­τέ­λε­σε “ληξιαρ­χι­κή” πρά­ξη δημιουρ­γί­ας της παγκό­σμιας στρα­τιω­τι­κής δικτα­το­ρί­ας της νέας ιμπε­ρια­λι­στι­κής τάξης πραγ­μά­των, της τάξης της PAX AMERICANA.

Ο πό­λε­μος στη Γιου­γκο­σλα­βία ανέ­δει­ξε τον πραγ­μα­τι­κό ρόλο της ευ­ρω­παϊ­κής σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας και των διά­­φο­­ρων- δή­θεν- «αρι­στε­ρών» και «σο­σια­λι­στι­κών» κομ­μά­των που έβα­λαν πλά­τη ώστε να επι­τευ­χθεί το αι­μα­το­κύλ­λι­σμα του λαού της Γιου­γκο­σλα­βί­ας. Άλ­λω­στε, από τους πρώ­τους που τά­χθη­καν ενερ­γά στο πλευ­ρό της κυ­βέρ­νη­σης των ΗΠΑ και του προ­έ­δρου Κλί­ντον ήταν οι σο­σιαλ­δη­μο­κρά­τες ηγέ­τες της Γερ­μα­νί­ας (Γκέρ­χαρντ Σρέ­ντερ), της Βρε­τα­νί­ας (Τόνι Μπλερ), της Γαλ­λί­ας (Λιο­νέλ Ζο­σπέν) και της Ιτα­λί­ας (Μά­σι­μο Ντ’ Αλέ­μα). Στο ίδιο πλαί­σιο κι­νή­θη­κε και η τότε ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση του ΠΑΣΟΚ, με πρω­θυ­πουρ­γό τον Κ.Ση­μί­τη και υπουρ­γό εξω­τε­ρι­κών το Γ.Πα­παν­δρέ­ου, που έδω­σε «γη και ύδωρ» στα ΝΑ­ΤΟϊ­κά στρα­τεύ­μα­τα με­τα­τρέ­πο­ντας την Ελ­λά­δα σε ορ­μη­τή­ριο των ιμπεριαλιστών.

Για την στά­ση της κυ­βέρ­νη­σης του ΠΑΣΟΚ στον πό­λε­μο της Γιου­γκο­σλα­βί­ας ση­μεί­ω­νε, με­τα­ξύ άλλων, η από­φα­ση της ΚΕ του ΚΚΕ στις 10.7.1999:

«Οι ευ­θύ­νες της ελ­λη­νι­κής κυ­βέρ­νη­σης είναι ιστο­ρι­κές. Η κυ­βέρ­νη­ση του ΠΑΣΟΚ ήρθε σε πλή­ρη αντί­θε­ση με τη με­γά­λη πλειο­ψη­φία του λαού μας, που κα­τα­δί­κα­σε με διά­φο­ρους τρό­πους, όχι μόνο τον πό­λε­μο, αλλά και την ελ­λη­νι­κή συμ­με­το­χή. Προ­κά­λε­σε βά­ναυ­σα το αί­σθη­μα και τη λο­γι­κή του ελ­λη­νι­κού λαού με τη δι­πλο­πρό­σω­πη στά­ση της, που, ενώ συμ­με­τεί­χε στον πό­λε­μο, δια­κή­ρυσ­σε την ει­ρή­νη. Στην από­φα­ση συμ­με­το­χής της Ελ­λά­δας στον πό­λε­μο, αντα­να­κλά­ται και η επι­θε­τι­κή στά­ση του πιο σκλη­ρού πυ­ρή­να του με­γά­λου κε­φα­λαί­ου της χώρας μας, που επι­διώ­κει να δρά­σει στις αγο­ρές της Βαλ­κα­νι­κής και ευ­ρύ­τε­ρα. Από την αρχή της κρί­σης στο Κοσ­συ­φο­πέ­διο, έτσι όπως έκα­νε και προη­γού­με­να με όλα τα μέτρα σε βάρος της Γιου­γκο­σλα­βί­ας, η κυ­βέρ­νη­ση απο­δέ­χτη­κε τους σχε­δια­σμούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ για πό­λε­μο στη Γιου­γκο­σλα­βία. Ανέ­λα­βε να παί­ξει το ρόλο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, στην προ­σπά­θειά τους να απο­μο­νώ­σουν την ΟΔ της Γιου­γκο­σλα­βί­ας από τις υπό­λοι­πες χώρες της Βαλ­κα­νι­κής. Υπέ­γρα­ψε το Κοι­νό Ανα­κοι­νω­θέν της Σό­φιας, που απέ­δι­δε την ευ­θύ­νη της έντα­σης στους Γιου­γκο­σλά­βους και ευ­χό­ταν την επέμ­βα­ση της “διε­θνούς κοι­νό­τη­τας” και αμέ­σως μετά, στην αρχή ο τότε υπουρ­γός Εξω­τε­ρι­κών Θ. Πά­γκα­λος και σε συ­νέ­χεια ο υπουρ­γός Αμυ­νας Α. Τσο­χα­τζό­που­λος, έδω­σαν με δη­λώ­σεις τους την “ιδε­ο­λο­γι­κή” κά­λυ­ψη για τον πό­λε­μο, ανε­βά­ζο­ντας τους τό­νους για εθνο­κά­θαρ­ση των Σέρ­βων, από­λυ­τα ευ­θυ­γραμ­μι­σμέ­νοι με τα “επι­χει­ρή­μα­τα” των ΗΠΑ και των ΝΑΤΟικών.

 Πέρα απ’ αυτό, η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση, όχι μόνο στή­ρι­ξε ενερ­γά σε όλες τις φά­σεις τους τα σχέ­δια στο Ρα­μπου­γιέ, αλλά και επι­χεί­ρη­σε να τρα­βή­ξει και τις υπό­λοι­πες βαλ­κα­νι­κές χώρες σε μια θέση ενερ­γού υπο­στή­ρι­ξής του. Συμ­φώ­νη­σε με όλες τις απο­φά­σεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και αντα­πο­κρί­θη­κε πρό­θυ­μα στις απαι­τή­σεις τους για στή­ρι­ξη των στρα­τιω­τι­κών επι­χει­ρή­σε­ων. Πέρα από τις διευ­κο­λύν­σεις, που απο­τε­λούν κα­τα­πά­τη­ση του Διε­θνούς Δι­καί­ου και του ελ­λη­νι­κού Συ­ντάγ­μα­τος, είναι σο­βα­ρή η εμπλο­κή της Ελ­λά­δας, μέσω της “στρα­τιω­τι­κής συ­νερ­γα­σί­ας με την Αλ­βα­νία”, της στρα­τιω­τι­κής πα­ρου­σί­ας στη Βοσ­νία και στην ΠΓΔΜ.

 Ολες οι πρω­το­βου­λί­ες της κυ­βέρ­νη­σης κι­νή­θη­καν στην κα­τεύ­θυν­ση πί­ε­σης στην ΟΔ της Γιου­γκο­σλα­βί­ας για να υιο­θε­τή­σει τις επι­λο­γές του ΝΑΤΟ με τις διά­φο­ρες πα­ραλ­λα­γές που πλα­σά­ρο­νταν κατά και­ρούς. Φι­λο­δο­ξεί να παί­ξει έναν ιδιαί­τε­ρο ρόλο στην προ­ώ­θη­ση του συμ­φώ­νου για τη “Στα­θε­ρό­τη­τα στα Βαλ­κά­νια”, εντεί­νο­ντας τον αντα­γω­νι­σμό της με την Ιτα­λία και την Τουρ­κία στην πε­ριο­χή. Ηδη, έχει πάρει ση­μα­ντι­κές πρω­το­βου­λί­ες προς την κα­τεύ­θυν­ση της με­λέ­της των προ­βλη­μά­των ανοι­κο­δό­μη­σης των Βαλ­κα­νί­ων και μέσα σε αυτά τα πλαί­σια επι­διώ­κει την προ­ώ­θη­ση του ελ­λη­νι­κού κε­φα­λαί­ου στη μοι­ρα­σιά».

«Στην κα­τά­στα­ση που έχει δη­μιουρ­γη­θεί, ίπε, δεν υπάρ­χει άλλη απά­ντη­ση από την έντα­ση της πάλης ενά­ντια στη ΝΑ­ΤΟι­κή επέμ­βα­ση στα Βαλ­κά­νια. Αν απο­τύ­χουν εδώ οι ιμπε­ρια­λι­στές θα είναι με­γά­λο το όφε­λος για τους λαούς. Πά­ντως σε κάθε πε­ρί­πτω­ση αυτοί θα είναι οι ητ­τη­μέ­νοι. Μπο­ρεί να κά­νουν κα­τα­στρο­φές, μπο­ρεί να βομ­βαρ­δί­ζουν ανε­λέ­η­τα αλλά ο τε­λι­κός λο­γα­ρια­σμός θα είναι σε βάρος τους».

– Χα­ρί­λα­ος Φλω­ρά­κης, Βε­λι­γρά­δι, Απρί­λης 1999.

Πέραν της στά­σης των τότε κε­ντρο­α­ρι­στε­ρών ευ­ρω­παϊ­κών κυ­βερ­νή­σε­ων (Ιτα­λί­ας, Γερ­μα­νί­ας, Γαλ­λί­ας, Βρε­τα­νί­ας, Ελ­λά­δας, κλπ.), που στή­ρι­ξαν, με άμε­σο ή έμ­με­σο τρό­πο, τη ΝΑ­ΤΟϊ­κή θη­ριω­δία, εν­δια­φέ­ρον πα­ρου­σιά­ζει ο ρόλος ευ­ρω­παϊ­κών «αρι­στε­ρών» και οπορ­του­νι­στι­κών δυ­νά­με­ων. Πρό­κει­ται για πο­λι­τι­κούς σχη­μα­τι­σμούς τύπου ΣΥΝ/ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που, σε ορι­σμέ­νες πε­ρι­πτώ­σεις, έχουν ανα­δει­χθεί σή­με­ρα σε νέα σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τία της Ευρώπης.

Για πα­ρά­δειγ­μα, ο τότε Συ­να­σπι­σμός (στη νε­ο­λαία του οποί­ου πρω­το­στα­τού­σε τότε ο Α.Τσί­πρας), φρό­ντι­ζε να είναι και με τον αστυ­φύ­λα­κα και με τον χω­ρο­φύ­λα­κα: από τη μια κα­τα­δί­κα­ζε τους βομ­βαρ­δι­σμούς και από την άλλη υιο­θε­τού­σε το πρό­σχη­μα των ιμπε­ρια­λι­στών περί «εθνο­κά­θαρ­σης» στο Κοσ­συ­φο­πέ­διο. Από τη μια ενα­ντιώ­νο­ταν στον πό­λε­μο και, από την άλλη, ζη­τού­σαν «πρω­το­βου­λί­ες» από τις ευ­ρω­παϊ­κές κυ­βερ­νή­σεις για την… ανα­συ­γκρό­τη­ση των Βαλ­κα­νί­ων. Ταυ­τό­χρο­να δε, ζη­τού­σαν από την Ε.Ε. (που συμ­με­τεί­χε στο έγκλη­μα) να πα­ρα­μεί­νει «ενω­μέ­νη» και «ισχυ­ρή πο­λι­τι­κή δύ­να­μη, πα­ρά­γο­ντας ει­ρή­νης και ελευ­θε­ρί­ας στον κόσμο»!

Με την υιο­θέ­τη­ση του- εξαι­ρε­τι­κά βο­λι­κού για τους ιμπε­­ρια­­λι­­στές- προ­σχή­μα­τος της «εθνο­κά­θαρ­σης» της αλ­βα­νι­κής μειο­νό­τη­τας του Κο­σό­βου από την κυ­βέρ­νη­ση Μι­λό­σε­βιτς, μια σει­ρά οπορ­του­νι­στι­κών Κομ­μου­νι­στι­κών Κομ­μά­των (όπως το Γαλ­λι­κό και το Ιτα­λι­κό ΚΚ) έδω­σαν άλ­λο­θι στις κυ­βερ­νή­σεις τους για την συμ­με­το­χή στον πό­λε­μο. Πάνω στην ίδια λο­γι­κή, ορι­σμέ­νοι «δια­νο­ού­με­νοι» της «αρι­στε­ράς» – που αρ­γό­τε­ρα έμελ­λε να γί­νουν πνευ­μα­τι­κοί μέ­ντο­ρες του κ.Τσί­πρα- τά­χθη­καν ανοι­χτά υπέρ της ΝΑ­ΤΟϊ­κής φρι­κα­λε­ό­τη­τας. Όπως ο πο­λυ­δια­φη­μι­σμέ­νος αμπε­λο­φι­λό­σο­φος Σλά­βοϊ Ζίζεκ που ση­μεί­ω­νε το 1999: «…η απά­ντη­σή μου στο δί­λημ­μα ‘Να βομ­βαρ­δί­σου­με ή όχι;’ είναι: δεν βομ­βαρ­δί­σα­τε ακό­μα ΑΡ­ΚΕ­ΤΑ, και έχε­τε ΑΡ­ΓΗ­ΣΕΙ να το κά­νε­τε» (Slavoj Zizek, Against the Double Blackmail). Τέσ­σε­ρα χρό­νια αρ­γό­τε­ρα, το 2003, ο ίδιος αυτός κύ­ριος σε συ­νέ­ντευ­ξη του συ­νέ­χι­ζε να δι­καιο­λο­γεί το ΝΑ­ΤΟϊ­κό σφα­γείο της Γιου­γκο­σλα­βί­ας: «Προς σφο­δρή απο­γο­ή­τευ­ση πολ­λών αρι­στε­ρι­στών, ακό­μα κι εγώ έδει­ξα κά­ποια κα­τα­νό­η­ση για τον βομ­βαρ­δι­σμό της πρώ­ην Γιου­γκο­σλα­βί­ας απ’ το ΝΑΤΟ. Λυ­πά­μαι, αλλά ο βομ­βαρ­δι­σμός αυτός στα­μά­τη­σε μια φρι­κτή σύρ­ρα­ξη. Μπο­ρού­σες να αντι­λη­φθείς κά­ποιου εί­δους αν­θρω­πι­στι­κή προ­σπά­θεια, και η πρά­ξη αυτή είχε κά­ποιου εί­δους διε­θνή νο­μι­μο­ποί­η­ση».

Την ίδια ώρα που τα ελ­λη­νι­κά αστι­κά κόμ­μα­τα (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Συ­να­σπι­σμός κλπ.) πα­ρί­στα­ναν, με τον έναν ή τον άλλο τρό­πο, τους Πό­ντιους Πι­λά­τους, το ΚΚΕ από την πρώ­τη στιγ­μή ενα­ντιώ­θη­κε στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πό­λε­μο. Από την πρώ­τη κιό­λας μέρα των βομ­βαρ­δι­σμών, η ΓΓ Αλέ­κα Πα­πα­ρή­γα ση­μεί­ω­νε πως ο μόνος δρό­μος είναι η ενα­ντί­ω­ση στα ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια και κα­λού­σε το λαό σε ξε­ση­κω­μό.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ ρί­χτη­καν στη δρά­ση με κάθε τρό­πο, κι­νη­το­ποιώ­ντας φο­ρείς του αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κού κι­νή­μα­τος, διορ­γα­νώ­νο­ντας συλ­λα­λη­τή­ρια απ’ άκρη σ’ άκρη της χώρας και στή­νο­ντας αν­θρώ­πι­να μπλό­κα στη Βό­ρεια Ελ­λά­δα για να εμπο­δί­σουν τη διέ­λευ­ση στο ΝΑ­ΤΟϊ­κό κομ­βόϊ του θανάτου.

Το ιστο­ρι­κό φύλ­λο του Ριζοσπάστη

Είκοσι χρό­νια μετά, το έγκλη­μα στη Γιου­γκο­σλα­βία μας υπεν­θυ­μί­ζει τη βάρ­βα­ρη και αι­μο­δι­ψή φύση του ιμπεριαλισμού.

Χρέος των κομ­μου­νι­στών και κάθε φι­λει­ρη­νι­κού αν­θρώ­που είναι η ενα­ντί­ω­ση στη λο­γι­κή του αστι­κού εθνι­κι­σμού, των ιμπε­ρια­λι­στι­κών επεμ­βά­σε­ων και η δια­τρά­νω­ση, με κάθε δυ­να­τό τρόπο, της τα­ξι­κής αλ­λη­λεγ­γύ­ης και του προ­λε­τα­ρια­κού διεθνισμού.

Μο­νά­χα η ενό­τη­τα δράσης της πα­γκό­σμιας ερ­γα­τι­κής τάξης μπο­ρεί να βάλει φραγ­μό στα σχέ­δια τους, ώστε να γίνει πράξη το σύν­θη­μα: Στον ιμπε­ρια­λι­σμό καμιά υπο­τα­γή, η μόνη υπερ­δύ­να­μη είναι οι λαοί !

ΝΑΤΟ-Γιουγκοσλαβία 1999: «Έχε το νου σου στο παιδί…»

Το όνο­μα της ήταν Μίλι­τσα Ράκιτς. Γεν­νη­μέ­νη το 1996, ζού­σε με τους γονείς της, Ζάρ­κο και Ντού­σι­τσα, σε ένα μικρό δια­μέ­ρι­σμα στη Μπα­τά­νι­τσα, στα βόρεια του Βελι­γρα­δί­ου. Όπως για κάθε παι­δί της ηλι­κί­ας της, έτσι και για την τρί­χρο­νη Μίλι­τσα ο κόσμος όλος ήταν ένα παι­χνί­δι. Ένας κόσμος αθω­ό­τη­τας, τρυ­φε­ρό­τη­τας, ανε­με­λιάς που κάθε παι­δί στον κόσμο έχει το ανα­φαί­ρε­το δικαί­ω­μα να βιώνει.

Η Μίλι­τσα θα ήταν σήμε­ρα 22 ετών. Μόνο που, όπως συμ­βαί­νει με εκα­τομ­μύ­ρια παι­διά από την Συρία και την Υεμέ­νη μέχρι τη Λιβύη και την Παλαι­στί­νη, την πρό­λα­βε ο πόλε­μος. Ο ιμπε­ρια­λι­στι­κός πόλε­μος των «συμ­μά­χων». Των «πολι­τι­σμέ­νων» υπερ­δυ­νά­με­ων ΗΠΑ και Ευρώ­πης. Ο πόλε­μος του ΝΑΤΟ. Ο βάρ­βα­ρος πόλε­μος της λυκο­συμ­μα­χί­ας, στο όνο­μα της οποί­ας πίνουν νερό η συγκυ­βέρ­νη­ση και όλο το ελλη­νι­κό αστι­κό πολι­τι­κό σύστημα. 

Η Μίλι­τσα δεν πρό­λα­βε να μεγα­λώ­σει. Μια από τις «έξυ­πνες βόμ­βες» της ΝΑΤΟϊ­κής συμ­μο­ρί­ας της στέ­ρη­σε το χαμό­γε­λο, το όνει­ρο, τη ζωή. Το θανα­τη­φό­ρο ΝΑΤΟϊ­κό βλή­μα τη βρή­κε στο μπά­νιο του σπι­τιού της, λίγο πριν πέσει για ύπνο. Στο νοσο­κο­μείο όπου δια­κο­μί­στη­κε εσπευ­σμέ­να, μέσα στα αίμα­τα, δια­πι­στώ­θη­κε ο θάνα­τος της. Το ημε­ρο­λό­γιο έγρα­φε 17 Απρί­λη 1999. Ήταν μόλις τριών ετών.

Οι γονείς της Μίλι­τσα δεν ξανά­φτια­ξαν ποτέ το κατε­στραμ­μέ­νο μπά­νιο του σπι­τιού. Η τρύ­πα που άνοι­ξε στον τοί­χο το ΝΑΤΟϊ­κό βόλι, προ­τού πέσει στο κεφά­λι της μικρής σερ­βί­δας, παρα­μέ­νει 19 χρό­νια μετά, να θυμί­ζει τη φρι­κα­λε­ό­τη­τα των αμε­ρι­κα­νο­να­τοϊ­κών βομ­βαρ­δι­σμών στη Γιου­γκο­σλα­βία. Μια φρι­κα­λε­ό­τη­τα που ο λαός της χώρας έζη­σε κυριο­λε­κτι­κά στο πετσί του επί 78 συνε­χό­με­να μερόνυχτα.

Η τρί­χρο­νη Μίλι­τσα ήταν ανά­με­σα στους περί­που 2.500 αμά­χους- «παρά­πλευ­ρες απώ­λειες» στην ιμπε­ρια­λι­στι­κή διά­λε­κτο- που δολο­φο­νή­θη­καν από τις βόμ­βες του ΝΑΤΟ. Ένα μικρό μνη­μείο, με την επι­γρα­φή «ήμα­σταν παι­διά», γραμ­μέ­νη στα αγγλι­κά και τα σέρ­βι­κα, σε ένα κεντρι­κό πάρ­κο του Βελι­γρα­δί­ου, παρα­μέ­νει για να θυμί­ζει τη Μίλι­τσα και τα υπό­λοι­πα παι­διά, που οι φονιά­δες ιμπε­ρια­λι­στές τους στέ­ρη­σαν τη ζωή.

Χρέ­ος της εργα­τι­κής τάξης, της νεο­λαί­ας, του αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κού-φιλει­ρη­νι­κού κινή­μα­τος, είναι η εντα­ντι­κο­ποί­η­ση της πάλης ενά­ντια στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς και πολέ­μους και, κυρί­ως, ενά­ντια στο σάπιο εκμε­ταλ­λευ­τι­κό σύστη­μα που τους γεν­νά και τους αναπαράγει. 

Η πάλη αυτή είναι ο καλύ­τε­ρος φόρος τιμής στα αθώα θύμα­τα της ιμπε­ρια­λι­στι­κής βαρ­βα­ρό­τη­τας και ταυ­τό­χρο­να η καλύ­τε­ρη παρα­κα­τα­θή­κη για τις γενιές που θα ‘ρθουν.

Κάπο­τε θα ‘ρθουν …

Κάπο­τε θα ‘ρθουν να σου πουν …πως σε πιστεύ­ουν, σ’ αγα­πούν # και πώς σε θένε… # Έχε τον νου σου στο παι­δί  / κλεί­σε την πόρ­τα με κλει­δί …ψέμα­τα λένε

Κάπο­τε θα ‘ρθουν γνω­στι­κοί λογά­δες και γραμ­μα­τι­κοί για να σε πεί­σουν # Έχε τον νου σου στο παι­δί κλεί­σε την πόρ­τα με κλει­δί θα σε που­λή­σουν # Και όταν θα ‘ρθουν οι και­ροί που θα ‘χει σβή­σει το κερί στην καταιγίδα

Υπερασπίσου το παιδί γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα

[ Μ.Θεοδωράκης, Στι­χουρ­γός Λ.Παπαδόπουλος, Ερμη­νευ­τής Π.Σιδηροπουλος ]

Η Μίλι­τσα (Milica Rakić) ένα από 78 παι­διά που σκο­τώ­θη­καν σ’ εκει­νο το βομ­βαρ­δι­σμό απο­τε­λεί το ίσως το πιο τρα­ντα­χτό σύμ­βο­λο των αμά­χων θυμά­των της επι­θε­τι­κό­τη­τας του ΝΑΤΟ.

Σημείο γρα­φής: Ένα λιτό μνη­μείο που στή­θη­κε λίγο αργό­τε­ρα «εξα­φα­νί­στη­κε» το 2001, για­τί «”προ­κα­λού­σε” τις χώρες-εταί­ρους του ΝΑΤΟ» !! …ανα­κα­τα­σκευά­στη­κε  δύο φορές και τελι­κά 14 χρό­νια μετά, απο­κα­τα­στά­θη­κε στην αρχι­κή του μορφή.

Το όνο­μα της Μίλι­τσα φέρει κι ένας δρό­μο στη Batajnica, το χωριό Veternik στο Novi Sad και στη Μονή Tvrdoš κοντά στο Trebinje, δημιουρ­γή­θη­κε μια τοι­χο­γρα­φία με την εικό­να της

◊◊ |> Από … ◊◊

|> Βασι­κή αρχι­κή πηγή + πλη­ρο­φο­ρί­ες:δύο άρθρα του Νίκου Μότ­τα (2017 & 2018) στο «Ατέ­χνως»  |>[ 1 ]<| & |>[ 2 ]<|

χρή­σι­μοι σύν­δε­σμοι (Ριζο­σπά­στης — δια­χρο­νι­κά συμπεράσματα)
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=5009236
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3286351  
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3768568
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=9602575  
https://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=25/3/2000&pageNo=12
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=6638606  
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=9434742
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=443959  
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3640983

Επί­σης… στο “Ατέ­χνως”  https://atexnos.gr

Aggression on Serbia 1999. NATO agresija nad Srbijim 1999 — NATO IS LEGAL TERRORIST ORGANIZATION !! — Da se nikad ne zaboravi !!

Στις 24 Μαρ­τί­ου του 1999 το ΝΑΤΟ, η πιο ισχυ­ρή στρα­τιω­τι­κή δύνα­μη του κόσμου, γιόρ­τα­ζε τα 50 χρό­νια της ίδρυ­σής του και χάρι­σε στον εαυ­τό του ένα «μεγά­λο δώρο» με το οποίο έπρε­πε να δικαιο­λο­γή­σει και την ύπαρ­ξη του: την έναρ­ξη των βομ­βαρ­δι­σμών κατά της Σερβίας!

Η Αμε­ρι­κή και οι δεκα­εν­νέα χώρες της Ατλα­ντι­κής Συμ­μα­χί­ας (ανά­με­σα τους και πρώ­ην χώρες του Άξο­να), όλοι μαζί, «εχθροί» και σύμ­μα­χοι από το Β’ Παγκό­σμιο Πόλε­μο (εκτός της Ρωσί­ας), βομ­βάρ­δι­ζαν ανε­λέ­η­τα κάθε νύχτα, για 78 μέρες, τη Σερ­βία. Οι «έξυ­πνες» βόμ­βες ανα­ζη­τού­σαν τους στό­χους τους από ύψος 10.000 μέτρων και δεν έδι­ναν πολύ σημα­σία στις «παρά­πλευ­ρες απώ­λειες». Άλλω­στε εκεί­νοι που τις εκτό­ξευαν δεν ήταν ήρω­ες, αλλά κάποιοι καλοί ή κακοί παί­κτες των πολε­μι­κών video games. Μόνο που αυτή τη φορά οι στό­χοι ήταν πραγ­μα­τι­κοί. Για αυτούς άρα­γε υπήρ­χε καμία διαφορά;

Οι βόμ­βες έπρε­πε να πέσουν. Το κύριο μήνυ­μα του ΝΑΤΟ ήταν ότι: «Πρέ­πει να βομ­βαρ­δι­στεί η Σερ­βία για­τί πρέ­πει να πέσει ο Μιλό­σε­βιτς(!)». Κανέ­νας δεν το πίστευε αυτό για­τί ήταν τόσο άδι­κο να κατα­στρέ­φει το ΝΑΤΟ έναν λαό που στην πλειο­ψη­φία του δεν ήθε­λε τον Μιλό­σε­βιτς στην εξου­σία, αλλά δεν είχε αρκε­τή δύνα­μη για να τον διώ­ξει, για­τί και αυτός ήταν ένας «εσω­τε­ρι­κός εχθρός» που έλεγ­χε τα πάντα. Ό,τι και να έλε­γαν, οι πύραυ­λοι έπρε­πε να εκτο­ξευ­τούν. Κάπου έπρε­πε να πέσουν.

Ο απο­λο­γι­σμός των βομ­βαρ­δι­σμών, σε ανθρώ­πι­νες απώ­λειες και υλι­κές ζημιές είναι περί­που ως εξής:

• 150 μαχη­τι­κά αερο­πλά­να του ΝΑΤΟ συμ­με­τεί­χαν στις επι­θέ­σεις / Εκτο­ξεύ­τη­καν 420.600 πύραυλοι.
• Η συνο­λι­κή μάζα των πυραύ­λων που έπε­σαν ήταν περί­που 22.000 τόνοι.
• 59 βάσεις του ΝΑΤΟ στο έδα­φος 12 χωρών-μελών του ήταν στη διά­θε­ση να βοη­θή­σουν τις νατοϊ­κές επι­θέ­σεις κατά της Σερ­βί­ας και Μαυ­ρο­βου­νί­ου / Εκτο­ξεύ­τη­καν περί­που 20.000 μεγά­λοι πύραυ­λοι αέρος-εδάφους
• Σε 30 με 100 δισε­κα­τομ­μύ­ρια δολά­ρια εκτι­μά­ται ότι είναι περί­που το κόστος της υλι­κής ζημιάς που προ­κλή­θη­κε με τους βομβαρδισμούς.
• 1.002 μέλη του Γιου­γκο­σλα­βι­κού Στρα­τού σκο­τώ­θη­καν και περί­που 2.000 πολί­τες, 6.100 άνθρω­ποι τραυματίστηκαν.
• 54 μέσα μαζι­κής μετα­φο­ράς κατα­στρά­φη­καν, 305 σχο­λές, νοσο­κο­μεία και άλλα δημό­σια κτίρια.
• Κατα­στρά­φη­καν 176 μνη­μεία πολι­τι­σμού κι ανά­με­σά τους και 23 μεσαιω­νι­κά μοναστήρια.
• 45 γέφυ­ρες και 28 σιδη­ρο­δρο­μι­κές γέφυρες
• 561 κτι­ρια­κές κατα­σκευ­ές του Γιου­γκο­σλα­βι­κού Στρα­τού κατα­στρά­φη­καν ολο­σχε­ρώς και 686 έπα­θαν σοβα­ρές ζημίες.
• Συνο­λι­κά πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν 2.300 επι­θέ­σεις μαχη­τι­κών του ΝΑΤΟ.

Της Μίλι­τσα Κοσά­νο­βιτς |>  Πηγή  |> συγ­γρα­φέα & αρχι­συ­ντά­κτριας του περιο­δι­κού ΖΕΝΙΘ  (www.zenithmag.wordpress.com) ([email protected])

◊ ◊ ◊  НАТО бомбардовање 1999 — ◊ ◊ ◊

Δεν ξεχνάμε τη Γιουγκοσλαβία

του Νίκου ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Αντι­συ­νταγ­μα­τάρ­χη ε.α

24 Μάρ­τη 1999, ώρα 19.45. Είναι η μέρα και η ώρα, είκο­σι χρό­νια πριν, που τα αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κά αερο­πλά­να και οι πύραυ­λοι αρχί­ζουν να ξερ­νούν φωτιά στη Γιου­γκο­σλα­βία, προ­σθέ­το­ντας μια ακό­μη αιμα­το­βαμ­μέ­νη σελί­δα στο ΝΑΤΟι­κό παρελ­θόν. Ξεκί­νη­σε ένα μακε­λειό που κρά­τη­σε 78 μέρες.

Η Γιου­γκο­σλα­βία ήταν μια χώρα που ο λαός της έγρα­ψε ηρω­ι­κές σελί­δες αντί­στα­σης, με τους παρ­τι­ζά­νους του Λαϊ­κού Απε­λευ­θε­ρω­τι­κού Στρα­τού, ενά­ντια στις χιτλε­ρι­κές μεραρ­χί­ες. Ο Χίτλερ προ­σπά­θη­σε να δια­λύ­σει τη Γιου­γκο­σλα­βία και δημιούρ­γη­σε το «Ανε­ξάρ­τη­το Κρά­τος της Κρο­α­τί­ας», το «Ανε­ξάρ­τη­το Βασί­λειο του Μαυ­ρο­βου­νί­ου», τη λεγό­με­νη «Συμ­βου­λευ­τι­κή της Σλο­βε­νί­ας». Είχε τη βοή­θεια των άθλιων συνερ­γα­τών του Χίτλερ, της κρο­α­τι­κής φασι­στι­κής, ρατσι­στι­κής οργά­νω­σης Ούστα­σε, που δολο­φό­νη­σε χιλιά­δες Σέρ­βους, Εβραί­ους, Ρομά. Αυτό που δεν κατά­φε­ρε ο Χίτλερ το έκα­νε το ΝΑΤΟ σε συνερ­γα­σία με την ΕΕ.

Η Γιου­γκο­σλα­βία δεν επε­λέ­γη τυχαία ως πεδίο θερ­μής εφαρ­μο­γής του νέου ΝΑΤΟι­κού δόγ­μα­τος. Γεω­γρα­φι­κά, βρι­σκό­ταν στο κέντρο των Βαλ­κα­νί­ων. Βρι­σκό­ταν στην καρ­διά μιας περιο­χής — σταυ­ρο­δρό­μι δύο Παγκό­σμιων Πολέ­μων, μιας περιο­χής που στον αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κό σχε­δια­σμό για τον έλεγ­χό της στη σκα­κιέ­ρα των ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών, προ­ϋ­πό­θε­ση ήταν ο κατα­κερ­μα­τι­σμός της και η στα­δια­κή ΝΑΤΟ­ποί­η­σή της.

Η ΝΑΤΟι­κή στρα­τιω­τι­κή επι­χεί­ρη­ση κατά της Γιου­γκο­σλα­βί­ας, στην Ιστο­ρία κατα­γρά­φη­κε ως η μεγα­λύ­τε­ρη επι­χεί­ρη­ση στην Ευρώ­πη μετά τον Β’ Παγκό­σμιο Πόλε­μο. Στη διάρ­κεια των έντε­κα βδο­μά­δων που διήρ­κε­σαν οι βομ­βαρ­δι­σμοί, πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν 2.300 αερο­πο­ρι­κές επι­δρο­μές με τη χρή­ση 1.130 πολε­μι­κών αερο­σκα­φών. Εκτό­ξευ­σαν απ’ τον αέρα συνο­λι­κά 420.000 βλή­μα­τα, πυραύ­λους και βόμ­βες, ενώ από τα πλοία στην Αδρια­τι­κή 1.300 πυραύ­λους τύπου «Κρουζ» (Cruise). Το ΝΑΤΟ, επι­πλέ­ον, χρη­σι­μο­ποί­η­σε 37.000 βόμ­βες δια­σπο­ράς που προ­κά­λε­σαν τις περισ­σό­τε­ρες απώ­λειες μετα­ξύ του άμα­χου πλη­θυ­σμού. Εγι­νε εκτε­τα­μέ­νη ρίψη βλη­μά­των που στην κεφα­λή τους έφε­ραν ραδιε­νερ­γό απε­μπλου­τι­σμέ­νο ουρά­νιο, μολύ­νο­ντας τους κατοί­κους, το έδα­φος, τα ποτά­μια και τις θάλασσες.

Η τότε κυβέρ­νη­ση του ΠΑΣΟΚ, στη διάρ­κεια της αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κής θηριω­δί­ας, δήλω­νε ότι «η Ελλά­δα ΔΕΝ συμ­με­τέ­χει στον πόλε­μο». Ομως, στο πλαί­σιο αυτής της «μη συμ­με­το­χής», ο Ελλη­νας στρα­τιω­τι­κός εκπρό­σω­πος στο ΝΑΤΟι­κό στρα­τη­γείο, καθη­με­ρι­νά, με εντο­λή του υπουρ­γού Εξω­τε­ρι­κών, Γ. Παπαν­δρέ­ου, υπέ­γρα­φε και ενέ­κρι­νε τον κατά­λο­γο των προ­γραμ­μα­τι­σμέ­νων δολο­φο­νι­κών βομ­βαρ­δι­σμών. Στο πλαί­σιο αυτής της «μη συμ­με­το­χής», επί­σης, η κυβέρ­νη­ση Σημί­τη έστει­λε το αντι­τορ­πι­λι­κό «Θεμι­στο­κλής» στην Αδρια­τι­κή υπό τη σημαία του ΝΑΤΟ. Στην ενέρ­γεια αυτή της κυβέρ­νη­σης του ΠΑΣΟΚ, ένας αξιω­μα­τι­κός, ένας υπα­ξιω­μα­τι­κός και ένας ναύ­της δια­μαρ­τυ­ρή­θη­καν εκφρά­ζο­ντας την αντί­θε­σή τους στη συμ­με­το­χή του πολε­μι­κού πλοί­ου στις ΝΑΤΟι­κές επι­δρο­μές κατά του λαού της Γιουγκοσλαβίας.

Πρέ­πει επί­σης να ξανα­θυ­μη­θού­με τους αγώ­νες του ΚΚΕ και άλλων αγω­νι­στών δια­δη­λω­τών, που παρε­μπό­δι­σαν στρα­τεύ­μα­τα του ΝΑΤΟ να εξέλ­θουν από το λιμά­νι της Θεσ­σα­λο­νί­κης, με προ­ο­ρι­σμό τη Γιου­γκο­σλα­βία. Επί­σης, εκα­το­ντά­δες κομ­μου­νι­στές συγκε­ντρώ­θη­καν στην ακτή του Λιτό­χω­ρου για να παρε­μπο­δί­σουν την από­βα­ση των ΝΑΤΟι­κών στρα­τευ­μά­των, καθώς και στο οδι­κό και σιδη­ρο­δρο­μι­κό δίκτυο για να βάλουν εμπό­δια στη διέ­λευ­ση των τανκς των ΑμερικανοΝΑΤΟικών.

Η τότε κυβέρ­νη­ση του ΠΑΣΟΚ, λίγο μετά τη λήξη των βομ­βαρ­δι­σμών, πάνω στα απο­κα­ΐ­δια της δια­λυ­μέ­νης χώρας, οργά­νω­σε φιέ­στα με τη συμ­με­το­χή εκπρο­σώ­πων της ΝΔ και του ΣΥΝ (πρό­δρο­μου πολι­τι­κού σχή­μα­τος της σημε­ρι­νής κυβέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ). Σ’ εκεί­νη τη φιέ­στα, η κα Δαμα­νά­κη, εκπρο­σω­πώ­ντας τον ΣΥΝ και απευ­θυ­νό­με­νη στους Ελλη­νες στρα­τιώ­τες και στε­λέ­χη που συμ­με­τεί­χαν στη ΝΑΤΟι­κή δύνα­μη κατο­χής του Κοσ­συ­φο­πε­δί­ου, δήλω­νε: «Παρά τις δυσκο­λί­ες που αντι­με­τω­πί­ζε­τε, μας βγά­ζε­τε ασπρο­πρό­σω­πους και η Ελλά­δα μπο­ρεί να είναι περή­φα­νη για σας». Δήλω­νε υπε­ρή­φα­νη (εκπρο­σω­πώ­ντας τον ΣΥΝ), επει­δή Ελλη­νες στρα­τιω­τι­κοί λει­τουρ­γού­σαν ως μισθο­φό­ροι του ΝΑΤΟ. Δήλω­νε υπε­ρή­φα­νη, απ’ το γεγο­νός ότι Ελλη­νες στρα­τιω­τι­κοί επι­χει­ρού­σαν εκτός των συνό­ρων της χώρας, κάτω απ’ τις δια­τα­γές των Αμε­ρι­κα­νών μακε­λά­ρη­δων. Επί­σης, οι μεταλ­λαγ­μέ­νοι κομ­μου­νι­στές στην Ιτα­λία, που πρό­σφα­τα είχαν εγκα­τα­λεί­ψει ιδα­νι­κά και αξί­ες, στη­ρί­ζο­ντας τις ανα­τρο­πές του σοσια­λι­σμού, όπως ο περι­βό­η­τος Ντ’ Αλέ­μα, που δήλω­νε: «Τα μέλη του ΝΑΤΟ θα πρέ­πει να συνε­χί­σουν τις στρα­τιω­τι­κές τους επι­χει­ρή­σεις, με όποια μορ­φή κρί­νουν απα­ραί­τη­τη τα κρά­τη — μέλη του και οι στρα­τιω­τι­κοί του ιθύ­νο­ντες», παρα­χω­ρώ­ντας τη βάση του Αβιά­νο για τους βομβαρδισμούς.

Στον αντί­πο­δα όλων των παρα­πά­νω ήταν η αγω­νι­στι­κή παρου­σία του ΚΚΕ, του Πανερ­γα­τι­κού Αγω­νι­στι­κού Μετώ­που (ΠΑΜΕ), μαζί με εκπρο­σώ­πους ταξι­κών συν­δι­κά­των, μαζι­κών φορέ­ων, που συμπα­ρα­στά­θη­καν στους χιλιά­δες Σέρ­βους, που φύλα­γαν τις γέφυ­ρες του παρα­πο­τά­μου Σάβα, για την προ­στα­σία τους από τους ΝΑΤΟι­κούς βομβαρδισμούς.

Ο πόλε­μος στη Γιου­γκο­σλα­βία ήταν η αρχή. Η συνέ­χεια στα Δυτι­κά Βαλ­κά­νια γρά­φτη­κε με την έντα­ξη στο ΝΑΤΟ της Κρο­α­τί­ας, της Αλβα­νί­ας, της Σλο­βε­νί­ας, του Μαυ­ρο­βου­νί­ου. Τελευ­ταία χρο­νι­κά πρά­ξη, στο ματω­μέ­νο απ’ την αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κή θηριω­δία ιστο­ρι­κό ΝΑΤΟ­ποί­η­σης των Βαλ­κα­νί­ων, είναι η υπο­γρα­φή του ΝΑΤΟι­κού πρω­το­κόλ­λου εισ­δο­χής στο ΝΑΤΟ της Β. Μακε­δο­νί­ας. Μια πρά­ξη με σημαιο­φό­ρο στην υλο­ποί­η­σή της την κυβέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ.

Όλες οι απο­φά­σεις που λαμ­βά­νο­νται σήμε­ρα στην περιο­χή των Βαλ­κα­νί­ων στο πλαί­σιο της πολε­μι­κής προ­ε­τοι­μα­σί­ας απέ­να­ντι στη Ρωσία, ακό­μα και η από­φα­ση για το πρώ­το πυρη­νι­κό πλήγ­μα, έχουν την υπο­γρα­φή της κυβέρ­νη­σης του ΣΥΡΙΖΑ. Από­δει­ξη της ακό­μη βαθύ­τε­ρης εμπλο­κής της Ελλά­δας στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς απο­τε­λεί και η ΝΑΤΟι­κή ανά­θε­ση της «ασφά­λειας» του ενα­έ­ριου χώρου της Αλβα­νί­ας, της Βουλ­γα­ρί­ας και του Μαυ­ρο­βου­νί­ου στην ελλη­νι­κή Πολε­μι­κή Αεροπορία.

Απο­τε­λεί κρι­τή­ριο στις σημε­ρι­νές συν­θή­κες, όπως και τότε, η στά­ση απέ­να­ντι στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και διά­φο­ροι άλλοι πίνουν νερό στο όνο­μά τους. Γι’ αυτό η συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ σε όλες τις ερχό­με­νες εκλο­γι­κές ανα­με­τρή­σεις μπο­ρεί να συμ­βά­λει στη δημιουρ­γία προ­ϋ­πο­θέ­σε­ων για την ανα­τρο­πή της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής και της παρου­σί­ας των Αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κών στη χώρα μας.

◊ ◊ ◊  Πηγή (Ριζο­σπά­στης)  ◊ ◊ ◊

Βίντεο ακα­τάλ­λη­λο για ανη­λί­κους (βάσει των Οδη­γιών κοινότητας)

περισ­σό­τε­ρα |> Ήταν μόνο παιδιά

Lepa sela lepo gore — τα όμορ­φα χωριά όμορ­φα καί­γο­νται κλικ |>https://www.imdb.com/title/tt0116860/videoplayer/vi2172715289?ref_=tt_ov_vi

Τα Βαλκάνια κάτω από τις πολεμικές και διπλωματικές «φτερούγες» του ΝΑΤΟ

Εκτε­νή απο­σπά­σμα­τα από την ομι­λία του Ελι­σαί­ου Βαγε­νά, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύ­θυ­νου του Τμή­μα­τος Διε­θνών Σχέ­σε­ων, στην εκδή­λω­ση των Οργα­νώ­σε­ων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στο Πάντειο Πανε­πι­στή­μιο στις 20 Μάρτη

Αυτές τις μέρες συμπλη­ρώ­νο­νται 20 χρό­νια από τους ΝΑΤΟι­κούς βομ­βαρ­δι­σμούς στη Γιου­γκο­σλα­βία και δύο μήνες από την κύρω­ση της συμ­φω­νί­ας των Πρε­σπών από το ελλη­νι­κό Κοι­νο­βού­λιο. Δύο δια­φο­ρε­τι­κά γεγο­νό­τα, ένα πολε­μι­κό, που οδή­γη­σε στο θάνα­το πάνω από 3,5 χιλιά­δες ανθρώ­πους (εκ των οποί­ων τα 3/4 άμα­χοι και μετα­ξύ αυτών 400 παι­διά) και, από την άλλη, μια «ειρη­νι­κή», όπως μας την παρου­σιά­ζουν, δια­κρα­τι­κή συμ­φω­νία. Κι όμως, αυτά τα δύο γεγο­νό­τα συν­δέ­ο­νται στε­νά με έναν ισχυ­ρό δεσμό: Τους σχε­δια­σμούς του ιμπε­ρια­λι­στι­κού οργα­νι­σμού του ΝΑΤΟ. Ενός εγκλη­μα­τι­κού οργα­νι­σμού, που μπο­ρεί να σχε­διά­ζει και να υλο­ποιεί στρα­τιω­τι­κά πρα­ξι­κο­πή­μα­τα, βομ­βαρ­δι­σμούς χωρών, δια­με­λι­σμούς κρα­τών, βομ­βαρ­δι­σμούς αμά­χων και δηλη­τη­ρί­α­ση εδα­φών με τις βόμ­βες απε­μπλου­τι­σμέ­νου ουρα­νί­ου και άλλα εγκλή­μα­τα κατά των λαών και ταυ­τό­χρο­να να είναι και …«ειρη­νο­ποιός».

Το ΝΑΤΟ κατα­φέρ­νει αυτόν το ρόλο του «ειρη­νο­ποιού» να τον προ­ω­θεί πότε με τα οπλι­κά του συστή­μα­τα, την πολε­μι­κή του ισχύ, όπως π.χ. έγι­νε στη Γιου­γκο­σλα­βία το 1999, γρά­φο­ντας στα παλιά του τα παπού­τσια το «Διε­θνές Δίκαιο» και το Συμ­βού­λιο Ασφα­λεί­ας του ΟΗΕ, ή στη Λιβύη το 2011 (απο­σπώ­ντας αυτήν τη φορά την έγκρι­ση του Συμ­βου­λί­ου Ασφα­λεί­ας του ΟΗΕ), και άλλο­τε προ­ω­θώ­ντας δια­κρα­τι­κές συμ­φω­νί­ες, όπως αυτή των Πρε­σπών, που φέρει πάνω της τη σφρα­γί­δα του.

Απα­τώ­νται όσοι θεω­ρούν ότι αυτό το δεύ­τε­ρο είδος της ΝΑΤΟι­κής «ειρή­νης», μέσω των δια­κρα­τι­κών συμ­φω­νιών, είναι καλύ­τε­ρο από την «ειρή­νη» που επι­βάλ­λε­ται με τους βομ­βαρ­δι­σμούς. Κι αυτό για­τί η «ειρή­νη» της διπλω­μα­τί­ας των ιμπε­ρια­λι­στών είναι εκεί­νο το είδος της «ειρή­νης» που προ­ε­τοι­μά­ζει τους επό­με­νους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέμους.

ΣΥΡΙΖΑ — ΝΔ κρύβουν την ουσία!

Τους τελευ­ταί­ους μήνες παρα­κο­λου­θού­με μια παρα­πλα­νη­τι­κή δια­μά­χη, με ψευ­το­κα­βγά­δες, εθνι­κι­σμού — κοσμο­πο­λι­τι­σμού, που κρύ­βει τη βαθιά, στρα­τη­γι­κή σύμπλευ­ση ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, συνο­λι­κά των κομ­μά­των του κεφα­λαί­ου, που βρί­σκε­ται στην υπε­ρά­σπι­ση των συμ­φε­ρό­ντων της πλου­το­κρα­τί­ας, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Αυτή είναι η στα­θε­ρή «τρο­χιά», τόσο του ΣΥΡΙΖΑ, που υπο­στή­ρι­ξε το «ναι» στη συμ­φω­νία των Πρε­σπών, μαζί με το Ποτά­μι, όσο και της ΝΔ, που μαζί με τη φασι­στι­κή Χρυ­σή Αυγή, τα απο­μει­νά­ρια των ΑΝΕΛ, άλλων εθνι­κι­στι­κών ομά­δων, αλλά και του τμή­μα­τος του ΠΑΣΟΚ, που απέ­μει­νε στο ΚΙΝΑΛ, κινή­θη­καν με το «όχι» στη συμ­φω­νία των Πρεσπών.

Αλλω­στε, σε αυτό ζήτη­σαν από το λαό της γει­το­νι­κής μας χώρας να τοπο­θε­τη­θεί. Το ερώ­τη­μα στο δημο­ψή­φι­σμα, που έκα­νε η κυβέρ­νη­ση Ζάεφ, είχε ως εξής: «Είστε υπέρ της έντα­ξης στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, με την απο­δο­χή της συμ­φω­νί­ας μετα­ξύ της Δημο­κρα­τί­ας της Μακε­δο­νί­ας και της Ελλη­νι­κής Δημοκρατίας;».

Δεν υπήρ­χε, δηλα­δή, κου­βέ­ντα για το όνο­μα της «Βόρειας Μακε­δο­νί­ας», κάτι γύρω από το οποίο στην Ελλά­δα διε­ξά­γε­ται σφο­δρή «κοντα­ρο­μα­χία» των αστι­κών κομ­μά­των. Αυτό ήταν, όπως λέμε, στα «ψιλά γράμ­μα­τα». Τα «χοντρά» ήταν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ.

Στην ίδια τη συμ­φω­νία Τσί­πρα — Ζάεφ, ξεκά­θα­ρα, από το άρθρο 2 κιό­λας της συμ­φω­νί­ας, δρο­μο­λο­γεί­ται η δια­δι­κα­σία έντα­ξης στο ΝΑΤΟ καταρ­χήν και στη συνέ­χεια στην ΕΕ. Για την Ιστο­ρία, να σημειώ­σου­με πως εκεί­νο το δημο­ψή­φι­σμα, η μεγά­λη πλειο­ψη­φία του λαού της γει­το­νι­κής χώρας (πάνω από το 63%) το μποϊ­κό­τα­ρε. Μετα­ξύ αυτών και το ΚΚ Μακε­δο­νί­ας, που έχει την ίδια θέση με το ΚΚΕ, ενά­ντια στην έντα­ξη σε ΕΕ και ΝΑΤΟ. Αυτό το υπο­γραμ­μί­ζου­με, μιας και διά­φο­ρα στε­λέ­χη της κυβέρ­νη­σης μας λένε πως «τι να κάνου­με, αφού οι γεί­το­νες θέλα­νε σώνει και καλά να μπού­νε στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ;».

Το άσχη­μο δικομ­μα­τι­κό παι­χνί­δι, που παί­ζε­ται στις πλά­τες του ελλη­νι­κού λαού και της νεο­λαί­ας, εστιά­ζει στο όνο­μα της γει­το­νι­κής χώρας, όταν υπάρ­χουν πολύ σοβα­ρά ζητή­μα­τα σ’ αυτήν που δια­τη­ρούν το «σπέρ­μα» του αλυ­τρω­τι­σμού, όπως είναι οι ανι­στό­ρη­τες θεω­ρί­ες περί «μακε­δο­νι­κής γλώσ­σας», «έθνους», «λαού». Αλυ­τρω­τι­σμοί που δια­τη­ρού­νται και ενι­σχύ­ουν τον εθνι­κι­σμό και από τις δύο μεριές των συνό­ρων, όπως με το εξί­σου ανι­στό­ρη­το σύν­θη­μα «Η Μακε­δο­νία είναι ελλη­νι­κή», που επί­σης δεν έχει καμία σχέ­ση με την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα και προ­βάλ­λει αλυ­τρω­τι­σμό σε βάρος άλλων γει­το­νι­κών λαών. Οι αλυ­τρω­τι­σμοί και εθνι­κι­σμοί είναι ένα «εργα­λείο» που κάθε φορά αξιο­ποιούν ιμπε­ρια­λι­στι­κές δυνά­μεις, όπως είναι το ΝΑΤΟ, στη βάση του «διαί­ρει και βασίλευε».

Ανά­λο­γα ζητή­μα­τα αξιο­ποι­ή­θη­καν για την έξαρ­ση του εθνι­κι­σμού και το δια­με­λι­σμό της Γιου­γκο­σλα­βί­ας στα 1992, που έγι­νε με τις πλά­τες των ΗΠΑ, της Γερ­μα­νί­ας, συνο­λι­κά της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και συνε­χί­στη­κε με τους ΝΑΤΟι­κούς βομ­βαρ­δι­σμούς του 1999 στη Γιουγκοσλαβία.

Και οι δύο πλευ­ρές απο­σιω­πούν πως έχου­με μια συμ­φω­νία «δια­βο­λι­κά καλή» για ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ. Μια συμ­φω­νία που δρο­μο­λο­γεί τη διεύ­ρυν­ση των ιμπε­ρια­λι­στι­κών οργα­νι­σμών με την ΠΓΔΜ, συνο­λι­κά τις υπό­λοι­πες χώρες της Δυτι­κής Βαλ­κα­νι­κής, ασκώ­ντας και σχε­τι­κές πιέ­σεις στη Σερ­βία, που έχει ανα­πτύ­ξει στε­νές οικο­νο­μι­κές και πολι­τι­κο-στρα­τιω­τι­κές σχέ­σεις με τη Ρωσία. Εδώ είναι και η ουσία αυτής της συμ­φω­νί­ας, που αφο­ρά το πώς «θα κοπεί ο βήχας» στη Ρωσία, στην Κίνα, σε κάθε άλλο αντα­γω­νι­στή των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ στην περιο­χή.

Αυτό το ομο­λο­γεί η έκθε­ση της πρε­σβεί­ας των ΗΠΑ, που δημο­σιο­ποι­ή­θη­κε και με σαφή­νεια περι­γρά­φει τον στό­χο της «αντι­με­τώ­πι­σης της ρωσι­κής και κινε­ζι­κής επιρροής».

Εδώ είναι που χρειά­στη­κε ένας πολύ­τι­μος «μεντε­σές», γι’ αυτά τα σχέ­δια, που θα ανοί­ξει την πόρ­τα για την έντα­ξη της ΠΓΔΜ στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς οργα­νι­σμούς. Τέτοιος απο­δεί­χτη­κε ο κ. Τσί­πρας και η κυβέρ­νη­σή του, όπως με αφο­πλι­στι­κό κυνι­σμό τους κατο­νό­μα­σε (ως «μεντε­σέ­δες») ο Αμε­ρι­κα­νός πρέ­σβης στη χώρα μας, Τζ. Πάιατ.

Οπως για τους πολέ­μους στη Γιου­γκο­σλα­βία, στη Λιβύη, στη Συρία αξιο­ποιεί­ται η συμ­με­το­χή της Ελλά­δας στο ΝΑΤΟ, η παρα­χώ­ρη­ση των αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κών βάσε­ων, που λει­τουρ­γούν ως «ορμη­τή­ρια» πολέ­μου, έτσι και η συμ­φω­νία των Πρε­σπών γίνε­ται «εφαλ­τή­ριο» προ­ώ­θη­σης των ίδιων συμφερόντων.

Μέσα από αυτήν την «επι­χεί­ρη­ση», που κατα­γρά­φη­κε με τη συμ­φω­νία των Πρε­σπών, η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ δεν εμφα­νί­ζε­ται απλώς ως το «τσι­ρά­κι» των αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κών και ευρω­α­τλα­ντι­κών σχε­δί­ων, αλλά και ως ο καλύ­τε­ρος εκπρό­σω­πος των συμ­φε­ρό­ντων της αστι­κής τάξης της Ελλά­δας. Ιδιαί­τε­ρα εκεί­νου του τμή­μα­τος που προσ­δο­κά νέα κέρ­δη από την επί­λυ­ση των όποιων ζητη­μά­των με την ΠΓΔΜ, μέσα από τη διευ­κό­λυν­ση της διείσ­δυ­σης των κεφα­λαί­ων του εκεί, για την εκμε­τάλ­λευ­ση και άλλων βαλ­κα­νι­κών λαών, για την αύξη­ση της κερ­δο­φο­ρί­ας από τα ενερ­γεια­κά σχέ­δια που κατα­στρώ­νουν ΗΠΑ και ΕΕ.

Συμφωνία — «μοντέλο» για τη «θωράκιση» του ΝΑΤΟ

Η συμ­φω­νία των Πρε­σπών παρου­σιά­ζε­ται ως «μοντέ­λο», ως «πρό­τυ­πο» για να κλεί­σουν και άλλα «εκκρε­μή» ζητή­μα­τα: Το Κυπρια­κό, ακού­στη­κε από τα χεί­λη του κ. Τσί­πρα. Οι ελλη­νο­τουρ­κι­κές σχέ­σεις, ακού­στη­κε από κάποιους βου­λευ­τές του ΣΥΡΙΖΑ. Οι ελλη­νο­αλ­βα­νι­κές σχέ­σεις. Το ζήτη­μα του Κοσό­βου. Για­τί όμως; Προς τι τέτοια βια­σύ­νη; Τι το κοι­νό έχουν όλα αυτά τα ζητή­μα­τα, που απαι­τούν το ίδιο «χάπι» των Πρεσπών;

Κι όμως, έχουν! Σε συν­θή­κες όπου η ηγε­σία της Τουρ­κί­ας «φλερ­τά­ρει» με τη Ρωσία, προ­κα­λώ­ντας ΝΑΤΟ και ΗΠΑ, βλέ­που­με το κυπρια­κό ζήτη­μα, που είναι ένα διε­θνές ζήτη­μα εισβο­λής και κατο­χής, μαζί με τις διεκ­δι­κή­σεις της τουρ­κι­κής αστι­κής τάξης στο Αιγαίο, να μετα­τρέ­πε­ται σε «χαρ­τί» για τη «θωρά­κι­ση» του ΝΑΤΟ και των θέσε­ων των ΗΠΑ στην περιο­χή. Βλέ­που­με την προ­σπά­θεια να κλεί­σουν ζητή­μα­τα στα Βαλ­κά­νια, για να ολο­κλη­ρω­θεί η ενσω­μά­τω­σή τους στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς οργα­νι­σμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

«Ειρήνη» που «ανάβει τις μηχανές» των νέων ιμπεριαλιστικών πολέμων

Τι σημαί­νει, όμως, η έντα­ξη των Δυτι­κών Βαλ­κα­νί­ων στις ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώ­σεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ; Σημαί­νει ακό­μη μεγα­λύ­τε­ρη εκμε­τάλ­λευ­ση για τους λαούς αυτών των χωρών, ενί­σχυ­ση της εξου­σί­ας του κεφα­λαί­ου με τις «πλά­τες» των ισχυ­ρό­τε­ρων ιμπε­ρια­λι­στι­κών ενώ­σε­ων, εμπλο­κή αυτών των λαών σε νέα πολε­μο­κά­πη­λα σχέ­δια. Είναι πρώ­τα απ’ όλα μια αρνη­τι­κή εξέ­λι­ξη για τον ίδιο το λαό της ΠΓΔΜ και των άλλων χωρών της Βαλ­κα­νι­κής. Επι­πλέ­ον, πρό­κει­ται για μια εξέ­λι­ξη που οξύ­νει τους ενδοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κούς αντα­γω­νι­σμούς, ενι­σχύ­ο­ντας το ευρω­α­τλα­ντι­κό μπλοκ, την ώρα που διε­ξά­γε­ται ο εμπο­ρι­κός πόλε­μος με τη Ρωσία, που είναι ανοι­χτές οι πλη­γές της ένο­πλης σύγκρου­σης στην Ουκρα­νία, στη Μαύ­ρη Θάλασ­σα, στη Μέση Ανα­το­λή και που οποια­δή­πο­τε στιγ­μή μπο­ρούν να ανοί­ξουν νέες εστίες.

Το ΝΑΤΟ προ­ω­θεί τη στρα­τιω­τι­κή περι­κύ­κλω­ση της Ρωσί­ας, μετα­φέ­ρο­ντας στρα­τιω­τι­κές δυνά­μεις και νέα όπλα στην περί­με­τρο των συνό­ρων της από τη Βαλ­τι­κή έως τη Μαύ­ρη Θάλασ­σα. Κατα­στρώ­νει μεγά­λα επι­χει­ρη­σια­κά σχέ­δια, με τα λεγό­με­να 4 30άρια, δηλα­δή 30 μηχα­νο­κί­νη­τα τάγ­μα­τα, 30 αερο­πο­ρι­κές μοί­ρες και 30 πλοία μάχης να είναι έτοι­μα να ανα­πτυ­χθούν οπου­δή­πο­τε το πολύ σε 30 μέρες. Εκπο­νεί ακό­μη και σχέ­δια χρή­σης πυρη­νι­κών όπλων σε βάρος της Ρωσίας.

Από την άλλη μεριά βλέ­που­με να ανα­πτύσ­σο­νται νέα ρωσι­κά «υπε­ρό­πλα», που μπο­ρεί να κατα­φέ­ρουν συντρι­πτι­κά πλήγ­μα­τα στις δυνά­μεις του ΝΑΤΟ.

Με δυο λέξεις, ο λαός μας, οι άλλοι λαοί της περιο­χής, που συμ­με­τέ­χουν ενερ­γά σε αυτά τα αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κά σχέ­δια, στο­χο­ποιού­νται. Κι αυτό γίνε­ται όταν οι εγκα­τα­στά­σεις στον Αρα­ξο εκσυγ­χρο­νί­ζο­νται για να φέρουν στη χώρα μας οι ΗΠΑ πυρη­νι­κά όπλα, όπως είχαν στο παρελ­θόν. Οταν η Σού­δα μεγε­θύ­νε­ται, όταν νέες βάσεις μπαί­νουν στα σκα­ριά, όπως στην Αλε­ξαν­δρού­πο­λη και στη Σύρο, όταν στη Λάρι­σα φέρ­νουν τους ιπτά­με­νους δολο­φό­νους του αμε­ρι­κα­νι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού, τα drones, όταν στη γει­το­νι­κή ΠΓΔΜ (στα σύνο­ρα με το Κόσο­βο) οι ΗΠΑ δια­θέ­τουν τη μεγα­λύ­τε­ρη στρα­τιω­τι­κή βάση τους εκτός συνό­ρων, τη βάση Μπόν­στιλ, μόλις 150 χιλιό­με­τρα από την ελλη­νι­κή επικράτεια.

Οι εξε­λί­ξεις στη Συρία, όπου διε­ξά­γε­ται ένας ιμπε­ρια­λι­στι­κός πόλε­μος, που έχει στοι­χί­σει τη ζωή σε εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες ανθρώ­πους, που έχει ανα­γκά­σει εκα­τομ­μύ­ρια άλλους να πάρουν το δρό­μο της προ­σφυ­γιάς, είναι ιδιαί­τε­ρα χαρα­κτη­ρι­στι­κές. Ενας πόλε­μος στον οποίο σήμε­ρα εμπλέ­κε­ται ήδη μεγά­λος αριθ­μός χωρών και ο οποί­ος έχει να κάνει με τη μοι­ρα­σιά του πλού­του αυτής της χώρας, τους δρό­μους μέσα από τους οποί­ους το πετρέ­λαιο και το φυσι­κό αέριο της περιο­χής θα φτά­σουν στην Ευρώ­πη, αλλά και με γεω­πο­λι­τι­κά στη­ρίγ­μα­τα, στρα­τιω­τι­κές βάσεις, γενι­κό­τε­ρα γεω­πο­λι­τι­κούς λόγους.

Αυτοί που κλέ­βουν τον ιδρώ­τα της εργα­τι­κής τάξης σε συν­θή­κες ειρή­νης, είναι οι ίδιοι που τη στέλ­νουν στον πόλε­μο για να σκο­τω­θεί για τα συμ­φέ­ρο­ντά τους.

«Ασφάλεια» για τα κέρδη, όχι για τους λαούς

Ο ισχυ­ρι­σμός της κυβέρ­νη­σης, όπως και όλων των αστι­κών κομ­μά­των, πως δήθεν «η ισχυ­ρο­ποί­η­ση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ απο­τε­λεί παρά­γο­ντα στα­θε­ρό­τη­τας και ειρή­νης στην περιο­χή» είναι του­λά­χι­στον προ­σβο­λή στα χιλιά­δες θύμα­τα των ιμπε­ρια­λι­στι­κών επεμ­βά­σε­ων, στα εκα­τομ­μύ­ρια των ξερι­ζω­μέ­νων, στους δεκά­δες λαούς που έχουν ζήσει τη βαρ­βα­ρό­τη­τα των ιμπε­ρια­λι­στι­κών οργα­νι­σμών. Πολύ περισ­σό­τε­ρο δεν μπο­ρεί να λέγε­ται στα Βαλ­κά­νια, όπου ΝΑΤΟ και ΕΕ πρω­το­στά­τη­σαν στη διά­λυ­ση της Γιου­γκο­σλα­βί­ας, στην επα­να­χά­ρα­ξη συνό­ρων, στη δια­μόρ­φω­ση κρα­τών — προτεκτοράτων.

Δεν μπο­ρεί να λέγε­ται όταν το ΝΑΤΟ βρί­σκε­ται σε φάση φανε­ρής προ­πα­ρα­σκευ­ής νέων πολέ­μων, όπως μαρ­τυ­ρούν οι τελευ­ταί­ες μεγά­λες στρα­τιω­τι­κές ασκή­σεις του με δεκά­δες χιλιά­δες στρα­τιώ­τες από όλες τις χώρες — μέλη του, ανά­με­σά τους και από την Ελλά­δα. Την ίδια στιγ­μή, και η ΕΕ εντεί­νει τη στρα­τιω­τι­κο­ποί­η­σή της, δια­μορ­φώ­νο­ντας δομές συμπλη­ρω­μα­τι­κές του ΝΑΤΟ, ή αυτο­τε­λείς, με χαρα­κτη­ρι­στι­κό παρά­δειγ­μα τη Μόνι­μη Διαρ­θρω­μέ­νη Συνερ­γα­σία, γνω­στή ως PESCO.

Σε καμία περί­πτω­ση, λοι­πόν, η ισχυ­ρο­ποί­η­ση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ δεν απο­τε­λεί παρά­γο­ντα «στα­θε­ρό­τη­τας και ειρή­νης», αλλά επι­τά­χυν­σης της πολε­μι­κής ανα­μέ­τρη­σης και της μεγα­λύ­τε­ρης εμπλο­κής σε σχε­δια­σμούς που μυρί­ζουν μπα­ρού­τι, που είναι απει­λη­τι­κοί για όλους τους λαούς.

Οι «ισχυροί σύμμαχοι»

Οι εκπρό­σω­ποι του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομ­μά­των ισχυ­ρί­ζο­νται πως «δεν μπο­ρού­με δια­φο­ρε­τι­κά», «είμα­στε μικρή χώρα», «χρεια­ζό­μα­στε ισχυ­ρούς συμ­μά­χους» κ.ο.κ.

Οπο­τε τους βολεύ­ει είμα­στε «μικρή χώρα», όταν δεν τους βολεύ­ει «είμα­στε ισχυ­ρή Ελλά­δα και στο σκλη­ρό πυρή­να των απο­φά­σε­ων», ηγε­τι­κή δύνα­μη π.χ. στα Βαλκάνια.

Ομως, οι συμ­μα­χί­ες, τις οποί­ες επι­κα­λού­νται, δεν είναι του λαού και ούτε γίνο­νται για τα λαϊ­κά συμ­φέ­ρο­ντα. Είναι συμ­μα­χί­ες της αστι­κής τάξης, εκεί­νων που κρα­τούν σήμε­ρα στα χέρια τους τα ηνία της οικο­νο­μί­ας και της εξου­σί­ας. Αυτούς βολεύ­ουν! Για­τί μέσα από αυτές είναι εκεί­νοι που προσ­δο­κούν να συνε­χί­σουν την εκμε­τάλ­λευ­ση του λαού μας και να επε­κτεί­νουν την εκμε­τάλ­λευ­ση και σε βάρος άλλων λαών.

Οι ισχυ­ροί «σύμ­μα­χοί» μας, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, που όπως μας υπό­σχο­νται «δεν θα μας αφή­σουν έτσι… θα μας υπε­ρα­σπι­στούν», ποτέ δεν βάζουν στο «ζύγι» το δίκαιο των λαών, ούτε καν το «Διε­θνές Δίκαιο». Το παρά­δειγ­μα των ελλη­νο­τουρ­κι­κών σχέ­σε­ων είναι υπε­ραρ­κε­τό. Εδώ και δεκα­ε­τί­ες, κι ενώ είμα­στε, υπο­τί­θε­ται στο πλαί­σιο του ΝΑΤΟ, «σύμ­μα­χοι», η Τουρ­κία αμφι­σβη­τεί εμπρά­κτως τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της Ελλά­δας και της Κύπρου. Ούτε είναι τυχαίο το γεγο­νός ότι στα 10 χρό­νια που η Αλβα­νία είναι μέλος του ΝΑΤΟ τα προ­βλή­μα­τα με τη χώρα μας κάθε άλλο παρά λύθη­καν. Είναι από­δει­ξη πως το ΝΑΤΟ, οι «ισχυ­ροί σύμ­μα­χοί» μας δεν μπο­ρούν να εγγυ­η­θούν την ειρή­νη και την ασφά­λεια των λαών, και είναι οι ίδιοι φορείς του πολέ­μου, των ιμπε­ρια­λι­στι­κών επεμ­βά­σε­ων και αιματοχυσιών.

Οι «ισχυ­ροί μας σύμ­μα­χοι» έχουν πάντα «πυξί­δα» το κέρ­δος των καπι­τα­λι­στών, των μεγά­λων μονο­πω­λια­κών συμ­φε­ρό­ντων. Η πεί­ρα μάς λέει πως αυτά τα συμ­φέ­ρο­ντα είναι εκεί­να που δια­με­λί­ζουν χώρες και αιμα­το­κυ­λούν λαούς. Αυτά τα συμ­φέ­ρο­ντα, όλα τα προη­γού­με­να χρό­νια υπη­ρε­τού­σαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και τώρα τα υπη­ρε­τεί η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ.

Να για­τί το ΚΚΕ ευθέ­ως δηλώ­νει πως δεν μπο­ρεί να υπάρ­ξει καμία «εθνι­κή γραμ­μή» με όλα εκεί­να τα αστι­κά κόμ­μα­τα, που στη­ρί­ζουν το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, τον ευρω­α­τλα­ντι­κό δρό­μο, που καλ­λιερ­γούν αυτα­πά­τες στο λαό πως δεν κιν­δυ­νεύ­ει δήθεν από τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλεμο.

Πίσω από το «κλείσιμο εκκρεμοτήτων» και το «μέτωπο της προόδου»

Στα δικά μας αυτιά ηχεί μόνο ως ανέκ­δο­το ο ισχυ­ρι­σμός των κυβερ­νώ­ντων πως «η συμ­φω­νία θα κλεί­σει μια εκκρε­μό­τη­τα, στην οποία η Ελλά­δα ξοδεύ­ει άσκο­πα διπλω­μα­τι­κό κεφά­λαιο».

Κι αυτό για­τί το πρό­βλη­μα με την εξω­τε­ρι­κή πολι­τι­κή της χώρας δεν είναι στη σφαί­ρα της ποσό­τη­τας, της επαγ­γελ­μα­τι­κό­τη­τας της κυβέρ­νη­σης, στο πού — όπως μας λένε — «ξοδεύ­ει» αυτή το «διπλω­μα­τι­κό κεφά­λαιο». Είναι βαθύ­τε­ρο! Αφο­ρά τον προ­σα­να­το­λι­σμό, που αυτή έχει. Η σημε­ρι­νή κυβέρ­νη­ση έχει «πυξί­δα» της τα συμ­φέ­ρο­ντα εκεί­νων των κύκλων, που εξυ­πη­ρε­τού­νται καλύ­τε­ρα μέσα από τη στρα­τη­γι­κή συμ­μα­χία με τις ΗΠΑ, τη βαθύ­τε­ρη ενσω­μά­τω­ση στους επι­κίν­δυ­νους σχε­δια­σμούς των ΝΑΤΟ — ΕΕ. Η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ και στα ζητή­μα­τα της εξω­τε­ρι­κής πολι­τι­κής, παρά τις μεγα­λο­στο­μί­ες περί «πολυ­διά­στα­της πολι­τι­κής», ακο­λού­θη­σε κι ακο­λου­θεί την πεπα­τη­μέ­νη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Βεβαί­ως, τώρα, με τη συμ­φω­νία των Πρε­σπών προ­σπα­θεί να μας πεί­σει πως οι «προ­ο­δευ­τι­κές δυνά­μεις» συγκρού­ο­νται με τις «συντη­ρη­τι­κές». Μάλι­στα, ο συκο­φα­ντι­κός «οίστρος» της έφτα­σε στο επί­πε­δο να κατη­γο­ρεί το ΚΚΕ πως δήθεν «διο­λι­σθαί­νει σε εθνι­κι­στι­κές θέσεις», πως τάχα συντάσ­σε­ται με το «Οχι», που προ­βάλ­λουν οι δυνά­μεις της «συντή­ρη­σης». Εφτα­σαν ακό­μη και στο σημείο να επι­κα­λού­νται τους αντάρ­τες του ηρω­ι­κού ΔΣΕ και τον Λένιν για να «ξεπλύ­νουν» την αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κή συμ­φω­νία των Πρε­σπών. Είναι φανε­ρός ο γκε­μπε­λι­κός κατή­φο­ρος της «κυβερ­νώ­σας αριστεράς»…

Εμείς θα δεί­ξου­με μόνο ένα στοι­χείο, που καταρ­ρί­πτει όλη αυτήν τη φιλο­λο­γία περί «προ­ο­δευ­τι­κού μετώ­που», που φτιά­χνε­ται με αφορ­μή και τη συμ­φω­νία των Πρε­σπών. Η αλή­θεια, λοι­πόν, είναι πως αυτή η συμ­φω­νία έχει την πλέ­ρια στή­ρι­ξη του λεγό­με­νου Ευρω­παϊ­κού Λαϊ­κού Κόμ­μα­τος, του κόμ­μα­τος, δηλα­δή, που ενώ­νει στις γραμ­μές του όλα τα δεξιά κόμ­μα­τα της Ευρώ­πης, τα ευρω­παϊ­κά «αδελ­φά­κια» της ΝΔ, όπως π.χ. το κόμ­μα της κας Μέρ­κελ. Είναι τόσο «προ­ο­δευ­τι­κό» το μέτω­πο που δια­μορ­φώ­νει αυτή η συμ­φω­νία, που συνέ­νω­σε όλη την «αφρό­κρε­μα» του παγκό­σμιου ιμπεριαλισμού.

Καμία υποταγή στη μοιρολατρία

Δεν θα μεί­νου­με με σταυ­ρω­μέ­να χέρια! Θα κάνου­με ό,τι περ­νά από το χέρι μας για να απο­τι­νά­ξου­με τη μοι­ρο­λα­τρία που καλ­λιερ­γεί στις λαϊ­κές συνει­δή­σεις ο ΣΥΡΙΖΑ και από κοντά και οι άλλοι «πρω­τα­γω­νι­στές» και «κομπάρ­σοι» του αστι­κού πολι­τι­κού σκηνικού.

Ναι, μπο­ρού­με σήμε­ρα να ζήσου­με σε έναν κόσμο χωρίς εκμε­τάλ­λευ­ση, χωρίς πολέ­μους κι αδι­κία! Τα τελευ­ταία εκα­τό χρό­νια απέ­δει­ξαν πως προ­ϋ­πό­θε­ση για κάθε θετι­κό βήμα προς αυτήν την κατεύ­θυν­ση είναι το ισχυ­ρό ΚΚΕ παντού, ο κυμα­το­θραύ­στης κάθε αντι­λαϊ­κής φουρ­τού­νας, όσο άγριος κι αν είναι ο καιρός.

|>  Ενα προ­σχε­δια­σμέ­νο έγκλη­μα με πολ­λούς συνερ­γούς…Ανά­με­σά τους και οι ελλη­νι­κές κυβερνήσεις

|> Για να … μαθαί­νουν οι νεότεροι

Επι­μέ­λεια  Ομά­δα ¡H.lV.S!

Επι­κοι­νω­νία — [ FaceBook |>1<|-|>2<| ] — Blog

         Αρχεια­κό υλι­κό της τότε “καθη­με­ρι­νό­τη­τας”