Μια θρησκεία, ένας νόμος, ένα δίκαιο: Η δουλειά του εργάτη!

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

Με την πρό­σφα­τη ξεδιά­ντρο­πη προ­σπά­θεια της συγκυ­βέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να περά­σει, στα γρή­γο­ρα και με ύπου­λο τρό­πο, σχε­τι­κή τρο­πο­λο­γία για το ξήλω­μα του ιερού δικαιώ­μα­τος στην απερ­γία επι­βε­βαί­ω­σε μιαν αλή­θεια: πως πρό­κει­ται για την πλέ­ον αδί­στα­κτη κυβέρ­νη­ση των τελευ­ταί­ων δεκα­ε­τιών, πρό­θυ­μη να διεκ­πε­ραιώ­σει τη βρώ­μι­κη δου­λειά για λογα­ρια­σμό του κεφαλαίου. 

Η «πρώ­τη φορά αρι­στε­ρά» του ΣΥΡΙΖΑ πατά­ει στα­θε­ρά στα αντι­λαϊ­κά-αντερ­γα­τι­κά βήμα­τα των προ­κα­τό­χων της, των κυβερ­νή­σε­ων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. 

«Θρη­σκεία» τους είναι η εξυ­πη­ρέ­τη­ση της κερ­δο­φο­ρί­ας του κεφα­λαί­ου, των μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων που έχουν κάθε λόγο να επι­θυ­μούν την ουσια­στι­κή κατάρ­γη­ση του δικαιώ­μα­τος των εργα­ζό­με­νων στην απερ­γία. Κρυ­πτό­με­νη πίσω από προ­σχή­μα­τα περί «απαι­τή­σε­ων των θεσμών», η συγκυ­βέρ­νη­ση απο­κρύ­βει ότι το ξήλω­μα του απερ­για­κού δικαιώ­μα­τος απο­τε­λεί πάγια απαί­τη­ση του κεφα­λαί­ου. Αυτήν την απαί­τη­ση θέλει να εξυπηρετήσει. 

«Νόμος» γι’ αυτούς είναι το δικαί­ω­μα του καπι­τα­λι­στή στην άσκη­ση εργο­δο­τι­κής τρο­μο­κρα­τί­ας, στις ομα­δι­κές απο­λύ­σεις, στην κατάρ­γη­ση των συλ­λο­γι­κών συμ­βά­σε­ων, στη διευ­κό­λυν­ση των απο­λύ­σε­ων. Πρό­κει­ται για τον ίδιο “νόμο” που επι­τάσ­σει τη βίαιη αστυ­νο­μι­κή κατα­στο­λή ενά­ντια σε εργα­ζό­με­νους που διεκ­δι­κούν τα δικαιώ­μα­τα τους. Αυτόν το «νόμο» και αυτήν την «ελευ­θε­ρία» υπη­ρε­τούν – μια ελευ­θε­ρία που στα­μα­τά μπρο­στά στις πύλες των εργο­στα­σί­ων και των επιχειρήσεων.

Το «Δίκαιο» τους είναι το «δίκαιο» μιας μειο­ψη­φί­ας που καρ­πώ­νε­ται τη δου­λειά των πολ­λών, το «δίκαιο» που στο πλαί­σιο της ξέφρε­νης κούρ­σας για την αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα και την κερ­δο­φο­ρία ισο­πε­δώ­νει κυριο­λε­κτι­κά ζωές, εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα και ανά­γκες της λαϊ­κής πλειο­ψη­φί­ας. Αυτό το «δίκαιο»- της παρα­σι­τι­κής τάξης των πλου­το­κρα­τών, του ΣΕΒ, των βιο­μη­χά­νων και των εφο­πλι­στών- υπη­ρε­τεί πιστά ο ΣΥΡΙΖΑ και τα λοι­πά αστι­κά κόμματα.

Αυτή είναι η θρη­σκεία τους, ο νόμος και το δίκαιο τους. Κομ­μέ­να και ραμ­μέ­να στα μέτρα της καπι­τα­λι­στι­κής ανάπτυξης. 

Χρέ­ος του λαού, των εργα­ζο­μέ­νων, του ταξι­κού κινή­μα­τος, της νεο­λαί­ας είναι να περά­σουν στην αντε­πί­θε­ση, υπε­ρα­σπι­ζό­με­νοι με κάθε τρό­πο και μέσο το απα­ρα­βί­α­στο δικαί­ω­μα στην απερ­γία. Στη βαρ­βα­ρό­τη­τα τους, μια απά­ντη­ση αρμό­ζει: Μια θρη­σκεία, ένας νόμος, ένα δίκαιο: Η δου­λειά του εργά­τη! (Ναζίμ Χικμέτ).

ΚΚΕ: “Κάτω τα χέρια σας από την απεργία!”

________________________________________________________________________________________________________

Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες από το Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.