ΝΑΤΟικό αεροπλανοφόρο η Ελλάδα — Οι βάσεις του θανάτου και της αμερικανοδουλείας

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

«Πρώ­τα απ’ όλα- ξεκα­θά­ρι­σε στην πρό­σφα­τη συνέ­ντευ­ξη του στην ΕΡΤ ο υπουρ­γός άμυ­νας Π.Καμμένος- δεν είναι βάσεις του θανά­του». Ανα­φέ­ρο­νταν στις αμε­ρι­κα­νο­να­τοϊ­κές βάσεις που η συγκυ­βέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επε­κτεί­νει, ανα­βαθ­μί­ζει και εκσυγ­χρο­νί­ζει στο πλαί­σιο της «στρα­τη­γι­κής συνερ­γα­σί­ας» με τις ΗΠΑ.

Ασφα­λώς, δεν περι­μέ­να­με από τον κ.Καμμένο να ντρα­πεί για τα εξό­φθαλ­μα και προ­κλη­τι­κά ψέμα­τα που εκστο­μί­ζει (πλέ­ον ντρέ­πο­νται τα ίδια τα ψέμα­τα για λογα­ρια­σμό των στε­λε­χών της κυβέρ­νη­σης) μιας και η έννοια της «τσί­πας» ήταν και είναι άγνω­στη στο πολι­τι­κό σινά­φι του αμερικανοτσολιαδισμού. 

Είναι επί­σης προ­φα­νές πως για μια κυβέρ­νη­ση που έχει απο­δει­χθεί ο καλύ­τε­ρος μαθη­τής του ΝΑΤΟ, πίνο­ντας νερό στο όνο­μα του «δια­βο­λι­κά καλού» Τραμπ, μηδα­μι­νή σημα­σία έχουν τα εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες θύμα­τα των ιμπε­ρια­λι­στι­κών επεμ­βά­σε­ων των τελευ­ταί­ων 30 χρό­νων, για την υλο­ποί­η­ση των οποί­ων οι αμε­ρι­κα­νο­να­τοϊ­κές βάσεις στην Ελλά­δα προ­σέ­φε­ραν σημα­ντι­κές υπηρεσίες. 

Αυτές, λοι­πόν, οι αμε­ρι­κα­νο­να­τοϊ­κές βάσεις – που σύμ­φω­να με τον υπουρ­γό άμυ­νας «δεν είναι βάσεις του θανά­του» — να θυμί­σου­με πως είναι βου­τηγ­μέ­νες στο αίμα των λαών που έζη­σαν στο πετσί τους το βάρ­βα­ρο, δολο­φο­νι­κό χαρα­κτή­ρα της ιμπε­ρια­λι­στι­κής συμ­μα­χί­ας του ΝΑΤΟ. 

Πιο συγκε­κρι­μέ­να, αναφερόμαστε:

- Στο ρόλο της βάσης της Σού­δας στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μου του Κόλ­που το 1991, στο πρώ­το μακέ­λε­μα του λαού του Ιράκ από τις ΗΠΑ και τους συμ­μά­χους της. Πρό­κει­ται για εκεί­νη την δολο­φο­νι­κή επέμ­βα­ση της κυβέρ­νη­σης Μπους που υπο­λο­γί­ζε­ται πως κόστι­σε τη ζωή σε του­λά­χι­στον 20.000 ιρακινούς. 

Για την παρα­χώ­ρη­ση της Σού­δας στις αμε­ρι­κα­νι­κές στρα­τιω­τι­κές δυνά­μεις, η τότε κυβέρ­νη­ση Μητσο­τά­κη πήρε τα εύση­μα από τον ίδιο τον πρό­ε­δρο των ΗΠΑ Τζόρτζ Μπους που δήλω­νε: «Από τις 2 Αυγού­στου του 1990 η Σού­δα συντή­ρη­σε 97 πλοία, φόρ­τω­σε και ξεφόρ­τω­σε 13.000 τόνους (πολε­μι­κού υλι­κού), εξυ­πη­ρέ­τη­σε 31.000 πτή­σεις και τρο­φο­δό­τη­σε αερο­σκά­φη με 4.500 λίβρες υγρών καυ­σί­μων, λει­τούρ­γη­σε 24 ώρες το 24ωρο με εξου­θε­νω­τι­κούς ρυθ­μούς, 300%-400% πιο γρή­γο­ρα από τους κανο­νι­κούς. Κάθε μέρα η βάση καλού­νταν να δια­τη­ρεί τον ανε­φο­δια­σμό των γραμ­μών μας και κάθε μέρα έπρατ­τε το καθή­κον της κατά τρό­πον άψο­γο» (Ομι­λία Τζ.Μπους στη Σού­δα, 19/7/1991).

Η επί­σκε­ψη του αρχι­σφα­γέα Τζωρτζ Χ. Μπους στην Σού­δα, Ιού­λης 1991.

- Στο ρόλο της κυβέρ­νη­σης του ΠΑΣΟΚ την άνοι­ξη του 1999, όταν για χάρη των Νατοι­κών μετέ­τρε­πε τη βόρεια Ελλά­δα σε ορμη­τή­ριο των ιμπε­ρια­λι­στών φονιά­δων που εφορ­μού­σαν ενά­ντια στη Γιου­γκο­σλα­βία. Την ώρα που η κυβέρ­νη­ση Σημί­τη υπο­κρί­νο­νταν την «αθώα περι­στέ­ρα»- που δήθεν «δεν συμ­με­τέ­χει στο έγκλη­μα»- αμε­ρι­κα­νο­να­τοϊ­κά στρα­τεύ­μα­τα απο­βι­βά­ζο­νταν στο Λιτό­χω­ρο και το λιμά­νι της Θεσ­σα­λο­νί­κης σχη­μα­τί­ζο­ντας κομ­βόι με προ­ο­ρι­σμό το σφα­γείο της Γιουγκοσλαβίας. 

Υπεν­θυ­μί­ζου­με ότι σύμ­φω­να με στοι­χεία του ΓΕΕΘΑ, η τότε κυβέρ­νη­ση έδω­σε άδεια σε 60.000 νατοι­κούς στρα­τιώ­τες, περισ­σό­τε­ρα από 40.000 οχή­μα­τα, 420 νατοι­κά πλοία, 1000 αερο­σκά­φη και περισ­σό­τε­ρους από 500 σιδη­ρο­δρο­μι­κούς συρ­μούς να περά­σουν μέσα από την ελλη­νι­κή επι­κρά­τεια.

- Στο ρόλο της βάσης της Σού­δας στις ιμπε­ρια­λι­στι­κές επεμ­βά­σεις ενά­ντια στο Αφγα­νι­στάν το 2001 («πόλε­μος κατά της τρο­μο­κρα­τί­ας») και το Ιράκ το 2003 («Σοκ και Δέος»). «Η αερο­ναυ­τι­κή βάση της Σού­δας ήταν το Νο 2 στή­ριγ­μά μας στις επι­χει­ρή­σεις στο Ιράκ και στο Αφγα­νι­στάν μετά το 2001» έχουν παρα­δε­χθεί αμε­ρι­κα­νοί παρά­γο­ντες σε σχε­τι­κή απόρ­ρη­τη ενη­μέ­ρω­ση προς τους συμμάχους. 

Τo 2008, σε τηλε­γρά­φη­μα του τότε πρέ­σβη των ΗΠΑ στην Αθή­να Ντά­νιελ Σπέκ­χαρντ – που είδε το φως της δημο­σιό­τη­τας μέσω των Wikileaks- υπεν­θυ­μί­ζο­νταν ότι όταν η Τουρ­κία αρνή­θη­κε να επι­τρέ­ψει στις ΗΠΑ και τις συμ­μά­χους τους να επι­χει­ρή­σουν από βάσεις εντός τουρ­κι­κού εδά­φους κατά τη διάρ­κεια της εισβο­λής στο Ιράκ, η αμε­ρι­κα­νι­κή Πολε­μι­κή Αερο­πο­ρία μετέ­φε­ρε 6KC-135 τάν­κερ από το Ιντσιρ­λίκ στο αερο­δρό­μιο της Σού­δας, όπου οι Ελλη­νες βοή­θη­σαν στον εφο­δια­σμό τους με καύ­σι­μα.

Κατά το κρί­σι­μο διά­στη­μα της αμε­ρι­κα­νι­κής επί­θε­σης στο Ιράκ (Μάρ­της-Απρί­λης 2003), υπο­λο­γί­ζε­ται πως 5.270 αερο­σκά­φη, των ΗΠΑ αλλά και συμ­μα­χι­κά, προ­σγειώ­θη­καν ή πέρα­σαν από τη Σού­δα. Στην πλειο­ψη­φία τους επρό­κει­το για μετα­φο­ρι­κά αερο­σκά­φη, ενώ η βάση απο­τέ­λε­σε ορμη­τή­ριο για καθη­με­ρι­νή απο­γεί­ω­ση 22–28 κατα­σκο­πευ­τι­κών και ηλε­κτρο­νι­κού πολέ­μου αερο­σκα­φών, ιπτά­με­νων τάν­κερ και ραντάρ. Επι­πλέ­ον, σε 200 υπο­λο­γί­ζο­νται τα αερο­πλα­νο­φό­ρα, οι φρε­γά­τες και τα υπο­βρύ­χια που έδε­σαν στη ναυ­τι­κή βάση της Σού­δας το ίδιο διά­στη­μα (in.gr, 12/4/2018).

Τα απο­τε­λέ­σμα­τα της βάρ­βα­ρης ιμπε­ρια­λι­στι­κής επί­θε­σης στο Ιράκ – και ότι ακο­λού­θη­σε αυτής- είναι γνω­στά: Περισ­σό­τε­ρο από 1,5 εκα­τομ­μύ­ριο νεκροί ιρα­κι­νοί, εκα­τομ­μύ­ρια τραυ­μα­τί­ες, εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες πρό­σφυ­γες, απάν­θρω­ποι βασα­νι­σμοί κρα­τού­με­νων από τους αμε­ρι­κα­νούς εισβο­λείς-κατα­κτη­τές, εκτε­τα­μέ­νη κατα­στρο­φή υλι­κο­τε­χνι­κών υποδομών.

Μάρ­της 2003: Οι δυνά­μεις των ΗΠΑ και των συμ­μά­χων τους βομ­βαρ­δί­ζουν τη Βαγδάτη.

- Στο ρόλο των βάσε­ων σε Σού­δα και Άκτιο στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό και άδι­κο πόλε­μο ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στη Λιβύη το 2011. Τότε που παρά­γο­ντες της κυβέρ­νη­σης Γ.Παπανδρέου σημεί­ω­ναν με νόη­μα πως η Ελλά­δα «συμ­με­τέ­χει σ΄ όλα εκτός από τους βομ­βαρ­δι­σμούς στο λιβυ­κό έδα­φος» (Ριζο­σπά­στης, 20/3/2011) και προ­σέ­θε­ταν πως «είναι δεδο­μέ­νη η χρη­σι­μο­ποί­η­ση της Σού­δας». Εξί­σου δεδο­μέ­νη ήταν και η χρή­ση της βάσης του Ακτί­ου, αφού εκεί εδρεύ­ουν ΝΑΤΟι­κά αερο­σκά­φη — ιπτά­με­να ραντάρ τύπου «AWACS», που συνι­στούν τον προ­πο­μπό κάθε επίθεσης. 

Και στην περί­πτω­ση της Λιβύ­ης, λοι­πόν, ελλη­νι­κό έδα­φος χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε ως ορμη­τή­ριο των ιμπε­ρια­λι­στών φονιά­δων που, με πρό­σχη­μα την εκδί­ω­ξη του «κακού» Καντά­φι, αιμα­το­κύλ­λη­σαν τον λαό της χώρας. Τα δε δει­νά που προ­κά­λε­σε η δολο­φο­νι­κή στρα­τιω­τι­κή επέμ­βα­ση των νατοι­κών δυνά­με­ων συνε­χί­ζουν να ταλα­νί­ζουν μέχρι και σήμε­ρα τη Λιβύη. 

- Στο ρόλο των αμε­ρι­κα­νο­να­τοϊ­κών βάσε­ων (με τη Σού­δα να βρί­σκε­ται και πάλι στο επί­κε­ντρο) σε μια σει­ρά ιμπε­ρια­λι­στι­κών επι­θέ­σε­ων ενά­ντια στο λαό της Συρί­ας από το 2014. 

Αρκεί να ανα­φέ­ρου­με ότι τη διε­τία 2014–2016, προ­σγειώ­θη­καν και απο­γειώ­θη­καν από το αερο­δρό­μιο της βάσης (115 Πτέ­ρυ­γα Μάχης) περισ­σό­τε­ρα από 10.000 (!) αμε­ρι­κα­νο­να­τοϊ­κά πολε­μι­κά αερο­σκά­φη, ενώ μεγά­λος είναι και ο αριθ­μός των πολε­μι­κών πλοί­ων (147 το 2014, πάνω από 70 το 2015) που αγκυ­ρο­βό­λη­σαν στην ναυ­τι­κή βάση της Σούδας. 

Τόσο η κυβέρ­νη­ση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, όσο και αργό­τε­ρα αυτή των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έδω­σαν κυριο­λε­κτι­κά «γη και ύδωρ» στα αμε­ρι­κα­νο­να­τοϊ­κά στρα­τεύ­μα­τα στις επι­θέ­σεις ενά­ντια στην Συρία, εμπλέ­κο­ντας τη χώρα ολο­έ­να και βαθύ­τε­ρα στους επι­κίν­δυ­νους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς στην ευρύ­τε­ρη περιοχή.

Αμε­ρι­κα­νο­δου­λεία με… αρι­στε­ρό προσωπείο.

Γι’΄αυτό το λόγο, άλλω­στε, οι αστι­κές κυβερ­νή­σεις της χώρας μας έχουν γίνει δέκτες συγ­χα­ρη­τη­ρί­ων από αμε­ρι­κα­νο­να­τοϊ­κούς αξιω­μα­τού­χους, όπως ο σύγ­χρο­νος «Πιου­ρι­φόι», πρέ­σβης Τζέ­φρυ Πάιατ ο οποί­ος σε ομι­λία του στην σχο­λή Ικά­ρων τον περα­σμέ­νο Απρί­λη υπο­γράμ­μι­ζε, μετα­ξύ άλλων, την ευγνω­μο­σύ­νη των ΗΠΑ «για την υπο­στή­ρι­ξη που παρέ­χει η ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση μέσω της αμε­ρι­κα­νι­κής βάσης στη Σού­δα», επι­βε­βαιώ­νο­ντας πως «αποτε­λεί απα­ραί­τη­το μέσο στή­ρι­ξης των επι­χει­ρή­σε­ων του 6ου στό­λου στην Ανα­το­λι­κή Μεσό­γειο».

Ασφα­λώς, ο ρόλος των αμε­ρι­κα­νο­να­τοϊ­κών βάσε­ων δεν ξεκι­νά το 1991, αλλά πάει πολ­λές δεκα­ε­τί­ες πίσω, όταν οι μετεμ­φυ­λια­κές αστι­κές κυβερ­νή­σεις μετέ­τρε­παν τη χώρα σε προ­κε­χω­ρη­μέ­νο φυλά­κιο του ευρω­α­τλα­ντι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού ενά­ντια στη Σοβιε­τι­κή Ένω­ση και τις σοσια­λι­στι­κές χώρες. Να υπεν­θυ­μί­σου­με ότι πολύ πριν τον πόλε­μο του Κόλ­που, οι αμε­ρι­κα­νι­κές βάσεις είχαν ενερ­γο­ποι­η­θεί σε μια σει­ρά περι­πτώ­σεις, από τον αρα­βοισ­ραη­λι­νό πόλε­μο («Γιόμ Κιπούρ») το 1973 και την τουρ­κι­κή εισβο­λή το 1974 μέχρι την ισραη­λι­νή επι­δρο­μή στο Λίβα­νο το 1982. 

Η ίδια η ιστο­ρία επι­βε­βαιώ­νει το γεγο­νός ότι οι βάσεις των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στην Ελλά­δα δεν είναι μονά­χα βάσεις του θανά­του. Είναι ορμη­τή­ρια δολο­φό­νων και σύμ­βο­λα ιμπε­ρια­λι­στι­κής βαρ­βα­ρό­τη­τας. Η ύπαρ­ξη τους στο έδα­φος της πατρί­δας μας όχι μόνο απο­τε­λεί ύβρη απέ­να­ντι στα φιλει­ρη­νι­κά αισθή­μα­τα του ελλη­νι­κού λαού, αλλά επι­πλέ­ον βάζει τη χώρα σε τερά­στιους κιν­δύ­νους και περι­πέ­τειες, κατα­στώ­ντας την ουσια­στι­κά στό­χο σε ενδε­χό­με­νο γενι­κευ­μέ­νης ιμπε­ρια­λι­στι­κής πολε­μι­κής σύγκρουσης. 

Γι΄αυτο, σε πεί­σμα των κάθε λογής πραι­το­ρια­νών της αμε­ρι­κα­νο­δου­λεί­ας και του νατο­τσο­λια­δι­σμού, τα συν­θή­μα­τα «Έξω οι βάσεις του θανά­του» και «Φονιά­δες των λαών Αμε­ρι­κά­νοι» δεν θα πάψουν να είναι επί­και­ρα, μέχρι ο λαός, με την πάλη του, να διώ­ξει μια και καλή απ’ αυτήν την πατρί­δα τους ιμπε­ρια­λι­στές και τα εγχώ­ρια τσι­ρά­κια τους.

____________________________________________________________________________

Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.