Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Tα θύματα για τα οποία δεν ενδιαφέρεται κανείς

Γρά­φει η Φαίη Λιά­ρα /

Μισό δισε­κα­τομ­μύ­ριο ζώα κάη­καν στις πυρ­κα­γιές της Αυστρα­λί­ας, με τα ΜΜΕ να στρέ­φουν, και πολύ σωστά, την προ­σο­χή μας, στα αθώα θύμα­τα. Άρα­γε πόσα θα άλλα­ζαν, αν έδει­χναν την ίδια ευαι­σθη­σία και για τα θύμα­τα της βιο­μη­χα­νι­κής κτηνοτροφίας;

56 δις ζώα σκο­τώ­νο­νται κάθε χρό­νο στα σύγ­χρο­να Ντα­χά­ου της βιο­μη­χα­νι­κής κτη­νο­τρο­φί­ας, αφού ζήσουν μια σύντο­μη φρι­κτή ζωή, περιο­ρι­σμέ­να, χωρίς να δού­νε ποτέ το φως του ήλιου και αφού υπο­στούν κάθε είδους φρι­κτή κακο­ποί­η­ση. Ο ξέφρε­νος ρυθ­μός παρα­γω­γής στον καπι­τα­λι­σμό που δεν έχει ηθι­κούς φραγ­μούς ούτε για τα ζώα ούτε για τους ανθρώ­πους, όταν πρό­κει­ται για το κέρδος.

Nα μην ξεχνά­με ότι το σύστη­μα με όλα τα μέσα που δια­θέ­τει προ­ω­θεί την αντι­κει­με­νο­ποί­η­ση των ζώων, ώστε να μπο­ρεί να τα εκμε­ταλ­λεύ­ε­ται χωρίς αντι­δρά­σεις. Αυτό δεν σημαί­νει ότι τα ζώα είναι όντως αντι­κεί­με­να που δε νιώθουν. 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο