Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Θα καταργήσετε και την πάλη των τάξεων, κύριε Μητσοτάκη;

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

Η κυβέρ­νη­ση βρί­σκε­ται σε τρο­χιά κλι­μά­κω­σης της αντι­λαϊ­κής της ατζέ­ντας. Μέρα με τη μέρα, βδο­μά­δα με τη βδο­μά­δα, ξετυ­λίσ­σε­ται μια ολο­μέ­τω­πη επί­θε­ση στα εργα­τι­κά-λαϊ­κά δικαιώματα. 

Ξεκί­νη­σαν με την κατάρ­γη­ση του πανε­πι­στη­μια­κού ασύ­λου, προ­χώ­ρη­σαν με την υπο­γρα­φή και κύρω­ση της επαί­σχυ­ντης και επι­κίν­δυ­νης συμ­φω­νί­ας με τις ΗΠΑ για τις στρα­τιω­τι­κές βάσεις και συνέ­χι­σαν με το αντια­σφα­λι­στι­κό έκτρω­μα του νόμου «Κατρού­γκα­λου-Βρού­τση».

Τώρα, στο πλαί­σιο του δόγ­μα­τος «νόμος και τάξη», η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ ετοι­μά­ζε­ται να κατα­θέ­σει το επό­με­νο διά­στη­μα στη Βου­λή νομο­σχέ­διο που περι­λαμ­βά­νει περιο­ρι­σμούς, διά­λυ­ση, απα­γό­ρευ­ση δια­δη­λώ­σε­ων έως και ιδιώ­νυ­μα αδι­κή­μα­τα. Η «κανο­νι­κό­τη­τα» σε όλο της το αυταρ­χι­κό μεγαλείο… 

Πρό­κει­ται για νομο­σχέ­διο-επι­το­μή της αυθαι­ρε­σί­ας και της κατα­στο­λής, κομ­μέ­νο και ραμ­μέ­νο κατά παραγ­γε­λία του κεφα­λαί­ου. Όσο κι’ αν η κυβέρ­νη­ση ισχυ­ρί­ζε­ται πως πρό­κει­ται για νομο­σχέ­διο που δήθεν «στο­χεύ­ει στις ολι­γο­με­λείς συγκε­ντρώ­σεις» που δημιουρ­γούν φασα­ρί­ες, δεν πεί­θει κανέναν. 

Ο στό­χος τους, άλλω­στε, ήταν και είναι πάντα το οργα­νω­μέ­νο εργα­τι­κό-λαϊ­κό κίνη­μα. Αυτό φοβού­νται και αυτό θέλουν να χτυ­πή­σουν. Το έπρα­ξαν πολ­λές φορές στο παρελ­θόν με σωρεία προ­βο­κα­τό­ρι­κων ενερ­γειών, όπως η συντο­νι­σμέ­νη δολο­φο­νι­κή επί­θε­ση παρα­κρα­τι­κών στην απερ­για­κή συγκέ­ντρω­ση του ΠΑΜΕ στην Πλ. Συντάγ­μα­τος στις 20 Οκτώ­βρη 2011. 

Το ταξι­κό εργα­τι­κό κίνη­μα, η νεο­λαία, συνο­λι­κά ο λαός δεν πρέ­πει να παρα­χω­ρή­σει ούτε χιλιο­στό του κατα­κτη­μέ­νου με αγώ­νες και αίμα δικαιώ­μα­τος του στη δημό­σια συνά­θροι­ση, στην συγκέ­ντρω­ση, στη δια­δή­λω­ση. Κανέ­νας νόμος, κανέ­να ιδιώ­νυ­μο αδί­κη­μα, δεν πρό­κει­ται να διώ­ξει τις σημαί­ες του ταξι­κού αγώ­να από τους δρό­μους.

Ενδε­χο­μέ­νως, η κυβέρ­νη­ση να ζήλε­ψε τη «δόξα» του περι­βό­η­του «Νόμου 330» περί «εργα­τι­κών οργα­νώ­σε­ων και συν­δι­κα­λι­στι­κών ελευ­θε­ριών» που είχε φέρει στη Βου­λή το Μάη του 1976 η τότε κυβέρ­νη­ση του Κων. Καρα­μαν­λή. Ήταν τότε που ο αλή­στου μνή­μης υπουρ­γός Εργα­σί­ας Κ. Λάσκα­ρης, με θρά­σος παρό­μοιο με αυτό του σημε­ρι­νού υπουρ­γού Βρού­τση, ανα­κοί­νω­νε την… «κατάρ­γη­ση της πάλης των τάξε­ων»!

Δε μπο­ρού­με να αντι­στα­θού­με στον πει­ρα­σμό να απευ­θύ­νου­με, έστω και ρητο­ρι­κά, στον πρω­θυ­πουρ­γό το ερώ­τη­μα: Μήπως θα καταρ­γή­σε­τε και την πάλη των τάξε­ων, κύριε Μητσοτάκη;

Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο