Βλ. Μαγιακόφσκι: Συνομιλία με τον σύντροφο Λένιν

Με τις σκο­τού­ρες μας,

ένα σωρό,

στων γεγο­νό­των τη δίνη

πέρα­σε η μέρα

σιγά σιγά σκοτεινιάζοντας.

Οι δυο μας στο δωμάτιο:

Εγώ

κι ο Λένιν ―

εκεί στον άσπρο τοίχο

η φωτο­γρα­φία.

Το στό­μα ανοιγμένο

στου λόγου το ξάναμμα

ανα­στραμ­μέ­νο

του μου­στα­κιού

το βουρ­τσά­κι

μια σκέ­ψη σφιγμένη

μεσ’ στις πτυ­χές της

πέρα πέρα

στο πελώ­ριο μέτωπο.

Σαν

από κάτω

χιλιά­δες να διαβαίνουν…

σημαί­ες, δάση…

τα χέρια-σπα­θό­χορ­τα…

Σηκώ­νο­μαι,

Χαρού­με­νη μου ‘ρθε μια σκέψη

να πάω

να τον χαιρετήσω

και να του πω:

«Σύντρο­φε Λένιν, σας αναφέρω

όχι ιεραρ­χί­ες και τέτοια ―

της ψυχής πράματα.

Σύντρο­φε Λένιν,

μια κόλα­ση η δου­λειά μας

θα γίνει όμως ―

γίνε­ται πες.

Κάνου­με διαφώτιση

ντέ­νου­με τη φτώ­χια και τη γύμνια

άνο­δο σημεί­ω­να η παραγωγή

σε κάρ­βου­νο και μετάλλευμα.

Κοντά σε τούτα

πλή­θος

βέβαια

μέγα πλή­θος

από λογής

σκου­πι­δο­τε­νε­κέ­δες.

Σου βγαί­νει η ψυχή

να τους κάνεις πέρα και να ρεύεσαι.

Πολ­λοί στην απου­σία σας

σταυ­ρώ­σα­νε τα χέρια.

Πλη­θαί­νουν και πληθαίνουν

τζε­ρε­μέ­δες διάφοροι

βρί­θουν εδώ στη γη μας

κι ολό­γυ­ρά της.

Αδύ­να­το

να τους μετρήσεις

και να τους ξεχω­ρί­σεις με ονόματα.

Τύποι

ται­νία ολό­κλη­ρη από δαύτους

ξεδι­πλώ­νε­ται

γρα­φειο­κρά­τες

κου­λά­κοι

κόλα­κες

αιρε­τι­κοί

μεθύ­στα­κες ―

περ­νά­νε και περνάνε

καμα­ρω­τά

φου­σκώ­νο­ντας τα στήθη

διά­στι­κτα από κοντυλοφόρους

και των επαί­νων τα διάσημα.

Εμείς

ασφα­λώς

όλους θα τους μπαγλαρώσουμε

μα και πάλι

όλους να τους δέσεις

δια­βο­λι­κά ‘ναι δύσκολο.

Σύντρο­φε Λένιν,

στις καπνι­σμέ­νες φάμπρικες

στη γη

από τα χιό­νια σκεπασμένη

κι απ’ των σπαρ­τών τις καλαμιές

με τη δική σου,

σύντρο­φε

καρ­διά

και τ’ όνο­μά σου

σκε­φτό­μα­στε

ανα­σαί­νου­με

παλεύ­ου­με και ζούμε!…»

Με τις σκο­τού­ρες μας,

ένα σωρό,

στων γεγο­νό­των τη δίνη

πέρασ’ η μέρα

σιγά σιγά σκοτεινιάζοντας.

Οι δυο μας στο δωμάτιο:

Εγώ

κι ο Λένιν ―

εκεί στον άσπρο τοίχο

η φωτο­γρα­φία.

ΒΛΑΝΤΙΜΙΡ ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ

Μετά­φρα­ση: Μήτσος Αλεξανδρόπουλος

Σαν σήμε­ρα, στις 14 Απρί­λη του 1930, έφυ­γε από τη ζωή ο Βλα­ντι­μίρ Μαγιακόφσκι

ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Βλα­ντί­μιρ Μαγια­κόφ­σκι: Για τον Φουτουρισμό

«Τώρα για τον Μαγια­κόφ­σκι δεν μιλούν και είναι πολύ φυσι­κό για τις μέρες που ζούμε»

Ξελα­σπώ­στε το μέλλον

Για τον Βλα­δί­μη­ρο των προ­λε­τά­ριων: Έξι ποι­ή­μα­τα και έξι πίνα­κες του Ισα­άκ Μπρόντσκι

Βλα­ντι­μίρ Μαγια­κόφ­σκι, Για το κάθαρ­μα ή… Περί σκουπιδιών

Ήταν αντι­κομ­μα­τι­κός ο Μαγιακόφσκι;

Β. Ι. Λένιν