Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Το αμερικανικό όνειρο στους μαζικούς τάφους του Hart Island

Οι μαζι­κοί τάφοι στη Νέα Υόρ­κη συγκλο­νί­ζουν! Είναι μια από τις θλι­βε­ρές εικό­νες της παν­δη­μί­ας που θα μεί­νουν στην ιστο­ρία. Το αμε­ρι­κα­νι­κό όνει­ρο θάβε­ται στο Hart Island.

Με συνο­πτι­κές δια­δι­κα­σί­ες καθη­με­ρι­νά θάβο­νται εκεί κατά δεκά­δες άνθρω­ποι που είναι στα αζή­τη­τα. Μάλι­στα το χρο­νι­κό όριο ανα­ζή­τη­σης μειώ­θη­κε από τις 30 στις 14 μέρες και αν δεν τους ανα­ζη­τή­σει κάποιος τότε η σορός του νεκρού μπαί­νει σε ειδι­κή σακού­λα και στέλ­νε­ται σε μαζι­κό τάφο στο νησί του Μπρονξ. Περί­που 25 άνθρω­ποι τη μέρα θάβο­νται εκεί, έγρα­ψε το Associated Press.

Στις 12 Απρί­λη οι ΗΠΑ είχαν πλέ­ον τους περισ­σό­τε­ρους νεκρούς από τη νόσο Covid-19 με 20.577 θανά­τους. Μπρο­στά από την Ιτα­λία με 19.468, την Ισπα­νία με 16.606, τη Γαλ­λία με 13.832 και τη Βρε­τα­νία με 9.875 νεκρούς. Πρώ­τες οι ΗΠΑ και σε επι­βε­βαιω­μέ­να κρού­σμα­τα με 532.879.

Το πρό­βλη­μα είναι τόσο έντο­νο που εξε­τά­ζε­ται το ενδε­χό­με­νο να γίνουν μαζι­κές ταφές και σε πάρ­κα, όπως πρό­τει­νε ο δημο­τι­κός σύμ­βου­λος Μαρκ Λιβάιν που στις 6 Απρι­λί­ου δήλω­σε στο Bloomberg πως στη Νέα Υόρ­κη «είμα­στε γεμά­τοι τώρα σε προ­σω­ρι­νά νεκρο­το­μεία και κατα­ψύ­κτες απο­θή­κευ­σης». Ήδη αξιο­ποιού­νται έως και φορ­τη­γά κατα­ψύ­κτες για την προ­σω­ρι­νή δια­τή­ρη­ση των σορών.

Είναι πολ­λοί εκεί­νοι που πεθαί­νουν στο σπί­τι με συμ­πτώ­μα­τα της νόσου covid-19. Άρρω­στοι που δεν φτά­νουν ποτέ σε νοσο­κο­μείο και ΜΕΘ πεθαί­νουν από ανα­κο­πή καρ­διάς. Χιλιά­δες είναι καθη­με­ρι­νά οι κλή­σεις που δέχε­ται το αντί­στοι­χο ΕΚΑΒ.

«Τις περισ­σό­τε­ρες μέρες έχου­με συνο­λι­κά περισ­σό­τε­ρες από 6.500 κλή­σεις. Την 11η Σεπτεμ­βρί­ου το κέντρο είχε δεχθεί 6.400 κλή­σεις. Αλλά δεν ήταν 6.400 ασθε­νείς και ετοι­μο­θά­να­τοι…» περιέ­γρα­ψε πρό­σφα­τα την κατά­στα­ση στο BBC νοση­λευ­τής ασθε­νο­φό­ρου. Η περι­γρα­φή του σοκά­ρει «ο ασύρ­μα­τος χτυ­πά­ει στις 07:00 για περι­στα­τι­κό καρ­δια­κής ανα­κο­πής… Βρί­σκου­με έναν άνθρω­πο. Η οικο­γέ­νειά του λέει ότι είχε πυρε­τό και βήχα για πέντε μέρες. Ξεκι­νά­με CPR και οι για­τροί προ­σπα­θούν να του περά­σουν έναν σωλή­να για να ανα­πνεύ­σει. Κατα­βά­λου­με προ­σπά­θειες επί 30 λεπτά για να τον επα­να­φέ­ρου­με, αλλά χωρίς επι­τυ­χία. Είναι νεκρός. Επι­στρέ­φω στο ασθε­νο­φό­ρο, έχο­ντας απο­λυ­μά­νει πρώ­τα τα πάντα» και συνε­χί­ζει «είκο­σι λεπτά αργό­τε­ρα, έχω μια άλλη μία καρ­δια­κή ανα­κο­πή. Τα ίδια συμ­πτώ­μα­τα, οι ίδιες δια­δι­κα­σί­ες, τα ίδια αποτελέσματα».

Τρα­γι­κή η κατά­στα­ση και στα νοσο­κο­μεία. Στις ΜΕΘ λεί­πουν ανα­πνευ­στή­ρες και για­τροί ανα­γκά­ζο­νται να χρη­σι­μο­ποιούν ένα ανα­πνευ­στή­ρα σε δύο ασθε­νείς με την ελπί­δα ότι θα φτά­σουν επι­πλέ­ον αναπνευστήρες.

Ο δρ. Λορέν­τζο Παλα­ντί­νο είναι για­τρός σε ΜΕΘ σε νοσο­κο­μείο του Μπρού­κλιν και είναι μετα­ξύ των επι­στη­μό­νων που προ­σπα­θεί να κρα­τή­σει στη ζωή δύο ασθε­νείς με ένα ανα­πνευ­στή­ρα. Στις 6 Απρί­λη δήλω­σε στο CNN πως «ήταν πάντα μια προ­σω­ρι­νή γέφυ­ρα για ώρες, 12 ώρες, έως ότου ένα νοσο­κο­μείο της περιο­χής μας μπο­ρέ­σει να μας δώσει μερι­κούς ανα­πνευ­στή­ρες ή μέχρι να φθά­σουν οι προμήθειες».

Το ρεπορ­τάζ χαρα­κτή­ρι­ζε τους ανα­πνευ­στή­ρες «ακρι­βές μηχα­νές (που) είναι απα­ραί­τη­τες για την κατα­πο­λέ­μη­ση του κορο­νοϊ­ού» και πως ο κυβερ­νή­της Αντριου Κουό­μο «δήλω­σε ότι η πολι­τεία της Νέας Υόρ­κης θα μπο­ρού­σε να χρεια­στεί περισ­σό­τε­ρους από 30.000 επι­πλέ­ον ανεμιστήρες».

Ακρι­βοί οι ανα­πνευ­στή­ρες, ακρι­βές οι ΜΕΘ, ακρι­βά τα νοσο­κο­μεία και η περί­θαλ­ψη. Κόσμος πεθαί­νει «μένο­ντας στο σπί­τι» για­τί η νοση­λεία κοστί­ζει. Φτω­χοί και ανή­μπο­ροι σε μαζι­κούς τάφους!

Θύμα­τα του κορο­νοϊ­ού, θύμα­τα όμως και του καπι­τα­λι­σμού! Το Αμε­ρι­κα­νι­κό όνει­ρο δεν έχει πρό­βλη­μα με τα μαζι­κά φέρε­τρα των στρα­τιω­τι­κών επεμ­βά­σε­ων του και φυσι­κά δεν έχει κανέ­να πρό­βλη­μα με τους μαζι­κούς τάφους των φτω­χών του. Στο Hart Island από τον 19ο αιώ­να σε τάφρους τριών μέτρων θάβο­νται άπο­ροι, τοξι­κο­μα­νείς, ασθε­νείς AIDS. Το ίδιο γίνε­ται και τώρα. Το αμε­ρι­κα­νι­κό όνει­ρο ξανα­θά­βε­ται στο νησί των νεκρών του.

Πηγή: 902.gr

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο