Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Άρτα: Ανείπωτη οδύνη και θρήνος στην κηδεία της μικρής Λυδίας

Συντε­τριμ­μέ­νοι οι συγ­γε­νείς της μικρού­λας Λυδί­ας και σε κλί­μα ανεί­πω­του θρή­νου και οδύ­νης απο­χαι­ρέ­τη­σαν πριν λίγο στο νεκρο­τα­φείο της Άρτας, το άτυ­χο κορι­τσά­κι που βρή­κε μαρ­τυ­ρι­κό θάνα­το στο αυτο­κί­νη­το όπου το ξέχα­σε ο πατέ­ρας του. Νωρί­τε­ρα στον Ιερό Ναό Ταξιαρ­χών εψά­λη η ακο­λου­θία των νηπί­ων και έγι­νε η ονο­μα­το­δο­σία του άτυ­χου μωρού.

Οι γονείς, μαζί, απο­χαι­ρέ­τη­σαν το κορι­τσά­κι τους την μικρή Λυδία και αντί κολύ­βων, όπως γίνε­ται σε τέτοιες περι­πτώ­σεις στην Ήπει­ρο, μοι­ρά­στη­καν μπο­μπο­νιέ­ρες βάπτι­σης και γλυ­κό με το όνο­μα του βρέφους.

 

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο