Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Μ. Κομνηνάκα: Με άθλιο τρόπο ο πρωθυπουργός στη Λέσβο εργαλειοποίησε το προσφυγικό

Ο πρω­θυ­πουρ­γός με άθλιο τρό­πο εργα­λειο­ποί­η­σε το προ­σφυ­γι­κό στην ομι­λία του χθες στην Λέσβο, τόνι­σε η Μαρία Κομνη­νά­κα, βου­λευ­τής Λέσβου του ΚΚΕ και εκ νέου υπο­ψή­φια, μιλώ­ντας το βρά­δυ της Παρα­σκευ­ής στο «Kontra», απα­ντώ­ντας σε ερώ­τη­ση σχε­τι­κά με την επί­σκε­ψη του Κ. Μητσο­τά­κη στην Λέσβο.

Πρό­σθε­σε ότι ο Κ. Μητσο­τά­κης επέ­λε­ξε να στή­σει την φιέ­στα στην άδεια Μόρια, ενώ δεν είπε ότι δημιουρ­γή­θη­κε επί συγκυ­βέρ­νη­σης ΝΔ ΠΑΣΟΚ ούτε ότι γιγα­ντώ­θη­κε επί δια­κυ­βέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ και βέβαια σήμε­ρα εκτός από την εικό­να της άδειας Μόριας, παρα­μέ­νει σε ισχύ η φυλα­κή στο Μαυ­ρο­βού­νι που μάλι­στα ο πλη­θυ­σμός της αυξά­νε­ται το τελευ­ταίο διά­στη­μα και χτί­ζε­ται στην καρ­διά του νησιού μια απάν­θρω­πη φυλα­κή με χωρη­τι­κό­τη­τα πάνω από 5.000 προ­σφύ­γων και μετα­να­στών που πρό­κει­ται να λει­τουρ­γή­σει πραγ­μα­τι­κά ως κέντρο — φυλακή.

Συνε­χί­ζο­ντας την κρι­τι­κή της στον πρω­θυ­πουρ­γό η Μ. Κομνη­νά­κα σημεί­ω­σε ότι, ακό­μα και ο τρό­πος που επέ­λε­ξε να μιλή­σει για την απο­τρο­πή και την φύλα­ξη των συνό­ρων στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα στο­χο­ποιώ­ντας τους ξερι­ζω­μέ­νους και κατα­τρεγ­μέ­νους παρου­σιά­ζο­ντάς τους ως ότι αυτοί είναι ο κίν­δυ­νος για τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα και τα σύνο­ρα, κρύ­βει αν θέλε­τε, ή νομι­μο­ποιώ­ντας και με ένα τρό­πο και τις επα­να­προ­ω­θή­σεις και πραγ­μα­τι­κά μη βγά­ζο­ντας τσι­μου­διά για τις ευθύ­νες για τους χιλιά­δες ξερι­ζω­μέ­νους νεκρούς στα νερά του Αιγαίου.

Και βέβαια, συμπλή­ρω­σε η Μ. Κομνη­νά­κα, την ίδια στιγ­μή που στο­χο­ποιεί τους πρό­σφυ­γες και τους μετα­νά­στες ως τον κίν­δυ­νο, όταν πριν λίγο και­ρό δεν τον ενδιέ­φε­ρε να παρου­σιά­ζει και να μιλά για Νατοϊ­κά νησιά ανοί­γο­ντας άλλου είδους κιν­δύ­νους. Ο πρω­θυ­πουρ­γός, επε­σή­μα­νε η Μ. Κομνη­νά­κα, δεν είπε κου­βέ­ντα ότι τα νησιά μας συνε­χί­ζουν να παρα­μέ­νουν τα νησιά του εγκλω­βι­σμού, για­τί δεν άλλα­ξε τίπο­τα στην κοι­νή δήλω­ση ΕΕ — Τουρ­κί­ας, ούτε βέβαια στον κανο­νι­σμό του Δου­βλί­νου, τον οποίο τήρη­σαν με ευλά­βεια, όλες οι κυβερ­νή­σεις, που θα συνε­χί­σουν να μετα­τρέ­πουν τα νησιά μας σε χώρο εγκλω­βι­σμού αυτών των ανθρώπων.

Ασκώ­ντας κρι­τι­κή στα άλλα κόμ­μα­τα στο θέμα των υπο­κλο­πών, η Μ. Κομνη­νά­κα υπο­γράμ­μι­σε ότι κανείς δεν μιλά για το ποιος δια­μόρ­φω­σε τελι­κά και συν­δια­μόρ­φω­σε το πλαί­σιο του ουδείς εξαι­ρεί­ται των υπο­κλο­πών, που είναι το Ευρω­παϊ­κό πλαί­σιο που ψηφί­στη­κε, που είναι η κοι­νή γραμ­μή και η βάση που συν­δέ­ει και όλα τ’ άλλα κόμ­μα­τα. Και για­τί προ­χω­ρά­με προς τις εκλο­γές, κατέ­λη­ξε η Μ. Κομνη­νά­κα, τα άλλα κόμ­μα­τα έχουν ανα­λά­βει δεσμεύ­σεις και στα ζητή­μα­τα αυτά που αφο­ρούν τα δικαιώ­μα­τα του λαού, όπως και αυτά του προ­σφυ­γι­κού μετα­να­στευ­τι­κού και του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης, ψηφί­ζο­ντας από κοι­νού τις οδη­γί­ες και τις κατευ­θύν­σεις της ΕΕ, και εδώ βέβαια μπο­ρεί να κοκο­ρο­μα­χούν και για άλλους λόγους.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο