Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ένας ζεστός Νοέμβρης — Πλήθος κόσμου στην προβολή του ντοκιμαντέρ της ΚΝΕ _Video+Φωτο

Άνθρω­ποι όλων των ηλι­κιών έσμι­ξαν το από­γευ­μα στο ιστο­ρι­κό κτί­ριο του Πολυ­τε­χνεί­ου στην εκδή­λω­ση που διορ­γά­νω­σε το ΚΣ της ΚΝΕ για την πρώ­τη προ­βο­λή του ντο­κι­μα­ντέρ “Ενας ζεστός Νοέμ­βρης” που ετοί­μα­σε η Οργά­νω­ση προς τιμή της συμπλή­ρω­σης 50 χρό­νων από τον ξεση­κω­μού του Πολυτεχνείου.
Μια εκδή­λω­ση που πλού­τι­σε το νου μα και την καρ­διά όσων την παρα­κο­λού­θη­σαν, που έδω­σε ανά­τα­ση για τους αγώ­νες που έρχο­νται. Το κτί­ριο Αβέ­ρωφ απο­δεί­χθη­κε μικρό και η προ­βο­λή του ντο­κι­μα­ντέρ πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε τόσο μέσα στο κτί­ριο όσο και στον εξω­τε­ρι­κό χώρο, ενώ τα συν­θή­μα­τα για το Κόμ­μα και την ΚΝΕ δονού­σαν τον ιστο­ρι­κό χώρο.

Δ. Κουτσούμπας:
Το Πολυτεχνείο αποτελεί έμπνευση 
στους λαϊκούς ξεσηκωμούς 
που έρχονται

«Το Πολυ­τε­χνείο απο­τε­λεί έμπνευ­ση, πεί­ρα, στή­ριγ­μα στους μεγά­λους μελ­λο­ντι­κούς αγώ­νες, στους λαϊ­κούς ξεση­κω­μούς που έρχο­νται. Από αυτή την άπο­ψη μικρή συμ­βο­λή απο­τε­λεί σήμε­ρα η εκδή­λω­ση που κάνει η ΚΝΕ για την παρου­σί­α­ση του ντο­κι­μα­ντέρ με αφορ­μή τα 50 χρό­νια του Πολυ­τε­χνεί­ου», δήλω­σε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημή­τρης Κου­τσού­μπας από την πρώ­τη προ­βο­λή του ντο­κι­μα­ντέρ της ΚΝΕ για τα 50 χρό­νια από τον ξεση­κω­μό του Πολυτεχνείου.

Μεγα­λύ­τε­ροι σε ηλι­κία σύντρο­φοι, οι “πρω­τα­γω­νι­στές” εκεί­νων των ημε­ρών, οι αγω­νι­στές της αντι­δι­κτα­το­ρι­κής πάλης έδω­σαν μαζι­κά το παρών στην εκδή­λω­ση. Στο πλευ­ρό τους και εκα­το­ντά­δες Κνί­τες και Κνί­τι­σες που κρα­τά­νε γερά τη σκυ­τά­λη που τους παρα­δό­θη­κε, πάντα στη σωστή πλευ­ρά της Ιστορίας.

Στο πλαί­σιο της εκδή­λω­σης η Κομ­μα­τι­κή Οργά­νω­ση Αττι­κής του ΚΚΕ και το Κεντρι­κό Συμ­βού­λιο της ΚΝΕ πρό­σφε­ραν σε αγω­νι­στές που πήραν μέρος στους αγώ­νες κατά της δικτα­το­ρί­ας και στον ξεση­κω­μό του Πολυ­τε­χνεί­ου τις εκδό­σεις της “Σύγ­χρο­νης Επο­χής”: “Πολυ­τε­χνείο Νοέμ­βρης 1973, έμπνευ­ση, γνώ­ση και στή­ριγ­μα στους λαϊ­κούς ξεση­κω­μός του μέλ­λο­ντος”, “Οι μέρες του Πολυ­τε­χνεί­ου μέσα από τη “φωνή της αλή­θειας”, το λεύ­κω­μα της ΚΝΕ: “Η σπί­θα του Νοέμ­βρη δε σβή­νει”. Σε όλους τους συμ­με­τέ­χο­ντες δόθη­κε μια ανα­μνη­στι­κή κάρ­τα με ποί­η­μα του Δημή­τρη Ραβά­νη Ρεντή από την έκδο­ση της ποι­η­τι­κής συλ­λο­γής ρεπορ­τάζ για ένα ζεστό Νοέμ­βρη και σκί­τσο του Γ. Βαρ­λά­μου που συνό­δευε την έκδο­ση της Σύγ­χρο­νης Εποχής.

Παρευ­ρέ­θη­κε πολυ­με­λής αντι­προ­σω­πεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επι­κε­φα­λής τον ΓΓ, Δημή­τρη Κου­τσού­μπα, ενώ χαι­ρε­τι­σμό απηύ­θυ­νε ο Θοδω­ρής Κωτσα­ντής, Γραμ­μα­τέ­ας του ΚΣ της ΚΝΕ σημειώ­νο­ντας πως ο λαός μαζί με το ΚΚΕ θα γρά­ψει νέες λαμπρές σελί­δες ιστο­ρί­ας. (Δια­βά­στε εδώ ανα­λυ­τι­κά) via 902.gr

Μετα­ξύ άλλων, παρα­βρέ­θη­καν οι αγω­νι­στές του αντι­δι­κτα­το­ρι­κού αγώ­να: Αλέ­κα Παπα­ρή­γα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Γόντι­κας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, Στέρ­γιος Βασι­λεί­ου, μέλος ΔΣ ΣΦΕΑ, Γιώρ­γος Γιώ­γος, Σερα­φείμ Δημα­κό­που­λος, Βασί­λης Δού­ρος, μέλος ΔΣ ΣΦΕΑ, Νίκος Καπλά­νης, Φωτει­νή Καρα­βί­δα, Γιώρ­γος Καρα­γιάν­νης, Ντί­να Κού­κου, Σπύ­ρος Κουρ­σά­ρης, Θανά­σης Πανα­γιω­τα­κό­που­λος, μέλος ΔΣ ΣΦΕΑ, Στέ­φα­νος Πάντος, Αλκης Παπα­δή­μας, Γιάν­νης Παπα­μι­χα­λά­κης, Θεο­λό­γος Πατε­ρέ­λης, Σταύ­ρος Σκουρ­τό­που­λος, Γιώρ­γος Σορο­λο­πί­δης, Αγγε­λι­κή Σωτή­ρη, Λάμπρος Τόκας, Βαγ­γέ­λης Τού­ντας, Νίκος Τρια­ντα­φύλ­λου, μέλος ΔΣ ΣΦΕΑ, Ολγα Τσο­λα­κί­δου, μέλος ΔΣ ΣΦΕΑ, Σπύ­ρος Χαλ­βα­τζής, αντι­πρό­ε­δρος ΣΦΕΑ, Γερά­σι­μος Ιωαν­νά­τος, Λόλα Ζαζο­πού­λου, Ανδρέ­ας Ζαζό­που­λος, Κώστας Σεφέ­ρης, Άγγε­λος Βλά­σης, Κώστας Παπα­σω­τη­ρί­ου, Ελέ­νη Παπα­δο­πού­λου. Ακό­μα, παρα­βρέ­θη­καν βου­λευ­τές του Κόμ­μα­τος, ενώ στο πλή­θος δια­κρί­να­με και τον Διο­νύ­ση Τσακνή.

… και ξαφνικά
πιά­σαν οι ζέστες το Νοέβρη
καλο­και­ριά
στην καρ­διά του χειμώνα.

Ήταν οι ανά­σες των παιδιών,
κοντά — κοντά,
σαν να ‘ταν μια αναπνοή
κι οι ανά­σες στα παράθυρα
κοντά — κοντά,
σα να ‘τανε ένα μπαλ­κό­νι η Αθήνα,
κι οι φωτιές που καί­γα­νε στους δρό­μους τα σκουπίδια,
κοντά — κοντά,
σα να ‘ταν πυρκαγιά,
κι ήταν οι σφαίρες
κι ήταν το αίμα.

“Ένας ζεστός Νοέμ­βρης”, με τίτλο δανει­σμέ­νο από το ομώ­νυ­μο ποί­η­μα του κομ­μου­νι­στή λογο­τέ­χνη Δημή­τρη Ραβά­νη — Ρεντή, η ΚΝΕ τιμά τα 50 χρό­νια από τον ξεση­κω­μό του Πολυ­τε­χνεί­ου με ένα ντο­κι­μα­ντέρ. Μια ξεχω­ρι­στή περι­ή­γη­ση στα γεγο­νό­τα της περιό­δου μέσα από πρω­τό­τυ­πο αρχεια­κό υλι­κό, συνε­ντεύ­ξεις με πρω­τα­γω­νι­στές της επο­χής και animation. Ένα μονα­δι­κό οπτι­κο­α­κου­στι­κό ντο­κου­μέ­ντο αφιε­ρω­μέ­νο στους “ανώ­νυ­μους ήρω­ες της αντι­δι­κτα­το­ρι­κής πάλης”.

  • Ένα ντο­κι­μα­ντέρ που όχι μόνο δια­τρέ­χει καρέ — καρέ όλη την περί­ο­δο της εφτα­ε­τί­ας, αλλά φτά­νει ακό­μα πιο πίσω ανα­ζη­τώ­ντας τα αίτια της χού­ντας. Ένα ντο­κι­μα­ντέρ που ανι­χνεύ­ει μια πλευ­ρά της σύγ­χρο­νης ιστο­ρί­ας του τόπου μας μαζί με τους αγώ­νες που ανα­πτύ­χθη­καν με μπρο­στά­ρη­δες τους κομμουνιστές.
  • Ενα ντο­κι­μα­ντέρ — φόρος τιμής σε όλους αυτούς που κρά­τη­σαν ψηλά τη σημαία του αγώ­να. Σε αυτούς που αγω­νί­στη­καν, δε συμ­βι­βά­στη­καν, μπή­καν μπρο­στά στην ανα­συ­γκρό­τη­ση του Κόμ­μα­τος, διά­βη­καν ορθοί τα ξερο­νή­σια, τις φυλα­κές, τις “ανη­φό­ρες” της ταξι­κής πάλης.
  • Ενα ντο­κι­μα­ντέρ που σκορ­πά στον νεα­ρό, αλλά και τον μεγα­λύ­τε­ρο θεα­τή συγκί­νη­ση και περη­φά­νια, καθώς συνε­χί­ζει αυτόν τον “σίγου­ρο δρό­μο”, τον “δρό­μο που δεν έχει τέλος”, αλλά και του καλ­λιερ­γεί, παράλ­λη­λα, τη διά­θε­ση να το ψάξει παρα­πά­νω, να γνω­ρί­σει βαθύ­τε­ρα την ιστο­ρία, ώστε να είναι πιο έτοι­μος στις απαι­τή­σεις και τις προ­κλή­σεις των καιρών.
  • Ενα ντο­κι­μα­ντέρ που απευ­θύ­νε­ται και στον καθέ­να που προ­βλη­μα­τί­ζε­ται για το παρόν και το μέλ­λον, αφού η συναρ­πα­στι­κή Ιστο­ρία του ΚΚΕ και της ΚΝΕ μπο­ρεί να προ­σφέ­ρει γνώ­ση και χρή­σι­μα διδάγ­μα­τα για το σήμε­ρα. Αλλω­στε το προ­σε­χές διά­στη­μα θα κυκλο­φο­ρή­σει και ο νέος τόμος του Δοκι­μί­ου Ιστο­ρί­ας του ΚΚΕ που ανα­φέ­ρε­ται στη συγκε­κρι­μέ­νη περίοδο.

Στο ντο­κι­μα­ντέρ συμ­με­τέ­χουν αλφα­βη­τι­κά οι Αριά­δνη Αλα­βά­νου, μέλος της Συντο­νι­στι­κής Επι­τρο­πής Κατά­λη­ψης του Πολυ­τε­χνεί­ου, Δημή­τρης Γόντι­κας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμ­μα­τέ­ας του ΚΣ της ΚΝΕ την περί­ο­δο 1972–1979, Γιώρ­γος Καρα­γιάν­νης, δημο­σιο­γρά­φος, στρα­τευ­μέ­νος φοι­τη­τής την περί­ο­δο της δικτα­το­ρί­ας και στέ­λε­χος της ΚΝΕ, Δημή­τρης Κου­τσού­μπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλκης Παπα­δή­μας, γραμ­μα­τέ­ας της Οργά­νω­σης Φυσι­κο­μα­θη­μα­τι­κής Σχο­λής της ΚΝΕ κατά τον ξεση­κω­μό του Πολυ­τε­χνεί­ου, Αλέ­κα Παπα­ρή­γα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, Λάμπρος Τόκας, δημο­σιο­γρά­φος, εργα­ζό­με­νος μαθη­τής την περί­ο­δο της δικτα­το­ρί­ας, Σπύ­ρος Χαλ­βα­τζής, αντι­πρό­ε­δρος του Συν­δέ­σμου Φυλα­κι­σθέ­ντων και Εξο­ρι­σθέ­ντων Αντι­στα­σια­κών 1967–1974 (ΣΦΕΑ).

Οι συμμετέχοντες μοιράζονται τις μνήμες τους.
Μαζί τους “ταξιδεύουμε” σε εκείνα τα χρόνια…

Πώς βίω­σαν τις πρώ­τες μέρες εγκα­θί­δρυ­σης της δικτα­το­ρί­ας; Πώς ήταν η ζωή στα ξερο­νή­σια και τις φυλα­κές; Πώς δυνά­μω­νε σιγά — σιγά, κύρια από το 1972 και μετά, οι δια­θέ­σεις και η οργά­νω­ση του λαού, ειδι­κά της νεο­λαί­ας και των φοι­τη­τών; Πώς δού­λευαν στην παρα­νο­μία; Τι ήταν οι τριά­δες; Πώς ήταν η ζωή στα ξερο­νή­σια και τις φυλα­κές, αλλά και στα Κέντρα Ασφά­λειας; Πώς ξανά­σμι­ξαν παλιοί και νέοι σύντρο­φοι στα Γιού­ρα; Πώς ατσά­λω­ναν τους νεώ­τε­ρους οι παλιό­τε­ροι σύντρο­φοι; Και οι μέρες του 1973, τόσο με την κατά­λη­ψη της Νόμι­κης όσο και με τον 3μερο ξεση­κω­μό του Πολυτεχνείου;

Πλάι σε αυτά γίνε­ται προ­σπά­θεια να κατα­νοη­θούν και βασι­κές πλευ­ρές των ιστο­ρι­κών γεγο­νό­των, όσο και της δρά­σης του Κόμ­μα­τος, της στρα­τη­γι­κής που είχε εκεί­νη την περί­ο­δο. Ποια ήταν τα αίτια της χού­ντας; Ηταν η χού­ντα αμε­ρι­κα­νο­κί­νη­τη; Ποιοι στή­ρι­ξαν τη χού­ντα; Πώς φανε­ρώ­νε­ται και σε αυτές τις στιγ­μές ο ανα­ντι­κα­τά­στα­τος ρόλος του Κόμ­μα­τος; Σε ποιες συν­θή­κες ιδρύ­θη­κε η ΚΝΕ; Μερι­κά μόνο από τα βαθύ­τε­ρα ερω­τή­μα­τα που θα προ­σεγ­γί­σει κανείς παρα­κο­λου­θώ­ντας το ντοκιμαντέρ.

Ενα μπόι ψηλο­τέ­ρα σε γνώ­ση και συναί­σθη­μα βγή­καν τα μέλη της Επι­τρο­πής Προ­πα­γάν­δας του ΚΣ της ΚΝΕ, η οποία επι­με­λή­θη­κε το ντο­κι­μα­ντέρ. Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κά όσα αναφέρει:

«Στο ερώ­τη­μα, “πώς αντέ­ξα­τε, πώς τα κατα­φέ­ρα­τε όλα αυτά;”, οι απα­ντή­σεις ήταν πολ­λές και μπο­ρούν να δεί­ξουν τον δρό­μο για κάθε νέο και νέα που θέλει να αγω­νι­στεί απέ­να­ντι στη βαρ­βα­ρό­τη­τα. “Είχα­με δίψα για διά­βα­σμα που μας εξό­πλι­ζε”, “ήμα­σταν όπου ήταν η νεο­λαία και κάνα­με ψηστή­ρι”, “είχα­με τις αξί­ες μας, την αλλη­λεγ­γύη, τη συλ­λο­γι­κό­τη­τα και την Οργά­νω­ση που μας ατσά­λω­ναν”. “Οι συν­θή­κες γέν­νη­σαν τον ηρω­ι­σμό” μας έλε­γαν ξανά και ξανά. Κρα­τά­με κάθε τους κου­βέ­ντα, κάθε συμ­βου­λή και εμπει­ρία τους

Όλα τα παρα­πά­νω είναι μόνο ορι­σμέ­νες πλευ­ρές από την επα­φή μας με τη ζωντα­νή ιστο­ρία του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, του εργα­τι­κού και φοι­τη­τι­κού κινή­μα­τος της χώρας μας. Η συνά­ντη­ση αυτή με την ιστο­ρία του ΚΚΕ, πέρα από την έντο­νη συναι­σθη­μα­τι­κή φόρ­τι­ση, μας έδω­σε επί­σης την απα­ραί­τη­τη έμπνευ­ση και δύνα­μη για να προ­χω­ρή­σου­με μπρο­στά. Ελπί­ζου­με το ντο­κι­μα­ντέρ να μετα­φέ­ρει κάποιες από τις εμπει­ρί­ες που ζήσα­με εμείς και να δώσει την απα­ραί­τη­τη ώθη­ση για την παρα­πέ­ρα μελέ­τη της ιστο­ρί­ας του Κόμ­μα­τος”.

  • Ποιοι παρα­κο­λου­θού­σαν μαθή­μα­τα οικο­δο­μι­κού σχε­δί­ου και αγγλικά;
  • Πού ανέ­βη­κε ο Φιλάρ­γυ­ρος του Μολιέ­ρου και οι Πέρ­σες του Αισχύλου;
  • Πώς η έπαρ­ση της σημαί­ας βοή­θη­σε στο να σκορ­πι­στούν εκα­το­ντά­δες τρι­κά­κια σε ένα σχο­λείο που καλού­σαν σε αντί­στα­ση και οργάνωση;
  • Πώς ένα χοντρό παλ­τό βοή­θη­σε έναν σύντρο­φό μας να αντι­με­τω­πί­σει το ξύλο και τις δύσκο­λες συν­θή­κες της εξορίας;
  • Για­τί ένας φυλα­κι­σμέ­νος ζήτη­σε στο επό­με­νο επι­σκε­πτή­ριο απλά ένα λουλούδι;
  • Πώς μια πολι­τι­στι­κή εκδή­λω­ση ενός εθνο­το­πι­κού συλ­λό­γου της Στε­ρε­άς Ελλά­δας για τον Πικά­σο επέ­τρε­ψε στους οργα­νω­τές να μιλή­σουν για τη χούντα;
  • Πώς η Ντόι­τσε Βέλε μίλη­σε για τα βασανιστήρια;
  • Πώς φανε­ρώ­θη­καν οι ακα­τά­λυ­τοι δεσμοί που έχει το Κόμ­μα μας με τον λαό στο πρό­σω­πο ενός παλιού Μακρο­νη­σιώ­τη που μόλις είχε απο­φυ­λα­κι­στεί από τη χούντα;

Οι απα­ντή­σεις στο ντοκιμαντέρ…

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο