Αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη: Ασίγαστη η έκφραση συμπαράστασης απ’ όλο τον πλανήτη σε πλατείες, γήπεδα, χώρους δουλειάς, μικρές και μεγάλες πόλεις (ΦΩΤΟ)

Πολύ­μορ­φα συνε­χί­ζε­ται η έκφρα­ση αλλη­λεγ­γύ­ης στον Παλαι­στι­νια­κό λαό, στο δικαί­ω­μά του να έχει ελεύ­θε­ρη πατρί­δα και να παλεύ­ει γι’ αυτό, κόντρα σε προ­σπά­θειες φίμω­σης και συκο­φά­ντη­σης όσων καταγ­γέλ­λουν το έγκλη­μα στη Γάζα, στις οποί­ες πρω­το­στα­τεί η εργο­δο­σία σε μεγά­λες πολυ­ε­θνι­κές εται­ρεί­ες. Μαζι­κές είναι οι δια­δη­λώ­σεις σε όλο τον κόσμο, με βασι­κό σύν­θη­μα «Λευ­τε­ριά στην Παλαιστίνη!».

Στο Λέστερ της Βρε­τα­νί­ας, εργά­τες μπλό­κα­ραν την είσο­δο του εργο­στα­σί­ου όπλων «HOWMET», που ανή­κει στην ισραη­λι­νή εται­ρεία «Elbit Systems», δια­μη­νύ­ο­ντας ότι δεν θα γίνουν ούτε συνέ­νο­χοι ούτε θεα­τές στο έγκλημα.

Την Τετάρ­τη, μαχη­τι­κή συγκέ­ντρω­ση με κεντρι­κό σύν­θη­μα «Αφή­στε τη Γάζα να ζήσει!» έγι­νε και πάλι στο Καπι­τώ­λιο, στην Ουά­σιγ­κτον των ΗΠΑ. Αυτήν τη φορά οι δια­δη­λω­τές κατέ­λα­βαν συμ­βο­λι­κά τα γρα­φεία πρω­το­κλα­σά­των γερου­σια­στών και βου­λευ­τών, καλώ­ντας τους να πάρουν θέση.

Ξεχω­ρι­στά ήταν και τα στιγ­μιό­τυ­πα με τα πανό και τις σημαί­ες της Παλαι­στί­νης, με τα οποία οι φίλα­θλοι της σκο­τσέ­ζι­κης Σέλ­τικ γέμι­σαν το γήπε­δο «Celtic Park» της Γλα­σκό­βης, τρα­γου­δώ­ντας ταυ­τό­χρο­να το «You’ll Never Walk Alone» (Ποτέ δεν θα είσαι μόνη), στη διάρ­κεια του ματς με την Ατλέ­τι­κο Μαδρί­της, αψη­φώ­ντας τις απει­λές της UEFA και άλλων ποδο­σφαι­ρι­κών και πολι­τι­κών κύκλων.

Σε τέτοιες απει­λές πρω­το­στά­τη­σε και η ίδια η διοί­κη­ση της Σέλ­τικ, ανα­κοι­νώ­νο­ντας ότι περιο­ρί­ζει τα εισι­τή­ρια στον μεγα­λύ­τε­ρο σύν­δε­σμο οπα­δών, τον «Green Brigade» (Πρά­σι­νη Ταξιαρ­χία), μετά την ανάρ­τη­ση παλαι­στι­νια­κών σημαιών σε παι­χνί­δι για το πρωτάθλημα.

Δυνα­μι­κές δια­δη­λώ­σεις συμπα­ρά­στα­σης στον Παλαι­στι­νια­κό λαό συνε­χί­στη­καν και τη βδο­μά­δα που πέρα­σε, σε Ευρώ­πη, Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή, Αυστρα­λία, ενώ ιδιαί­τε­ρα μεγά­λες ήταν αυτές που έγι­ναν σε διά­φο­ρες χώρες της Ασί­ας και της Μέσης Ανα­το­λής.

Την Τετάρ­τη, συγκέ­ντρω­ση έγι­νε στο Μόνα­χο της Γερ­μα­νί­ας, κόντρα στο κλί­μα εκφο­βι­σμού που καλ­λιερ­γού­σε η παρου­σία της αστυ­νο­μί­ας. Στο πλαί­σιο της προ­κλη­τι­κής υπε­ρά­σπι­σης του «σύμ­μα­χου (της γερ­μα­νι­κής κυβέρ­νη­σης Σοσιαλ­δη­μο­κρα­τών — Πρα­σί­νων — Φιλε­λεύ­θε­ρων) Ισρα­ήλ» είχε απα­γο­ρευ­τεί η ανα­φώ­νη­ση (!) συν­θη­μά­των που σύμ­φω­να με τις τοπι­κές αρχές στρέ­φο­νται ενά­ντια στο κρά­τος του Ισρα­ήλ, σε συνέ­χεια της απα­γό­ρευ­σης δεκά­δων αντί­στοι­χων συγκε­ντρώ­σε­ων σε όλη τη χώρα.

Στο μετα­ξύ, συνε­χί­ζε­ται η επι­χεί­ρη­ση φίμω­σης όσων καταγ­γέλ­λουν τη νέα σφα­γή. Χαρα­κτη­ρι­στι­κή είναι η ανα­στο­λή της σύμ­βα­σης εργα­σί­ας οδη­γού στο Λον­δί­νο, αφού φώνα­ξε συν­θή­μα­τα όπως «Ελευ­θε­ρία στην Παλαι­στί­νη» από τα μικρό­φω­να του συρ­μού, με την ισραη­λι­νή πρε­σβεία να θεω­ρεί «βαθιά ανη­συ­χη­τι­κό να βλέ­πει τέτοια μισαλ­λο­δο­ξία στα μετρό του Λον­δί­νου». Αντί­στοι­χο περι­στα­τι­κό σημειώ­θη­κε στις Βρυ­ξέλ­λες, με οδη­γό σε συρ­μό του μετρό.

Κάλεσμα από τα παλαιστινιακά συνδικάτα

Την ευγνω­μο­σύ­νη τους για την πλα­τιά αλλη­λεγ­γύη που δέχε­ται ο Παλαι­στι­νια­κός λαός εκφρά­ζουν οι συν­δι­κα­λι­στι­κές οργα­νώ­σεις της Παλαι­στί­νης, καλώ­ντας ταυ­τό­χρο­να τους εργα­ζό­με­νους όλου του κόσμου να κλι­μα­κώ­σουν την αγω­νι­στι­κή δρά­ση ενά­ντια στην κατο­χή και τη νέα σφαγή.

Την ανα­κοί­νω­ση υπο­γρά­φουν η Γενι­κή Ενω­ση Παλαι­στι­νί­ων Εργα­ζο­μέ­νων (General Union of Palestinian Workers), η Συμ­μα­χία Συν­δι­κά­των Παλαι­στί­νης (Labor Union Coalition of Palestine) και η Παλαι­στι­νια­κή Ομο­σπον­δία Συν­δι­κά­των (Palestine Federation of Trade Unions).

Ανά­με­σα σε άλλα ανα­φέ­ρουν: «Οι στιγ­μές είναι δρα­μα­τι­κές. Κάθε ώρα, κάθε λεπτό, κάθε δευ­τε­ρό­λε­πτο που περ­νά ένα ακό­μη παι­δί της Παλαι­στί­νης δολο­φο­νεί­ται από το Ισρα­ήλ. Τα δάκρυά μας έχουν στε­ρέ­ψει, όπως έχουν στε­ρέ­ψει το νερό, το φαγη­τό, η βεν­ζί­νη, το ηλε­κτρι­κό στη μεγα­λύ­τε­ρη φυλα­κή του κόσμου, στη Γάζα των 2 εκα­τομ­μυ­ρί­ων ψυχών, ενώ το Ισρα­ήλ ετοι­μά­ζε­ται για τη μαζι­κή σφα­γή τους.

Αυτό που μας μένει είναι η ελπί­δα! Η ελπί­δα ότι ο λαός μας δεν είναι μόνος του απέ­να­ντι στη βάρ­βα­ρη ισραη­λι­νή κατο­χή και αδι­κία! Μας μένει η ελπί­δα ότι οι λαοί, τα αγω­νι­στι­κά συν­δι­κά­τα του κόσμου, η παγκό­σμια εργα­τι­κή τάξη για μια ακό­μη φορά θα σηκώ­σει το ανά­στη­μά της και θα υπε­ρα­σπι­στεί τα αδέρ­φια της. Σε κάθε χώρα του κόσμου τα συν­δι­κά­τα να δια­δώ­σουν το μήνυ­μά μας! Ο λαός μας δεν θα λυγίσει!

Οσο και αν μας πονέ­σουν, όσο και αν μας ματώ­σουν, ο αγώ­νας μας θα συνε­χι­στεί για­τί έχου­με το δίκιο και στο τέλος θα νική­σουν οι λαοί! Τού­τη τη γη τη λέγαν Παλαι­στί­νη. Παλαι­στί­νη τη λένε ακόμα!».

Πηγή: Ριζο­σπά­στης