Aνα­κοί­νω­ση — κάλε­σμα της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Ελλά­δας:

1. Τη Δευ­τέ­ρα 7 Σεπτέμ­βρη 2020 συνε­δρί­α­σε η Κεντρι­κή Επι­τρο­πή του ΚΚΕ και εξέ­τα­σε τα καθή­κο­ντα και τη δρά­ση του Κόμ­μα­τος και της ΚΝΕ στις σύν­θε­τες και δύσκο­λες συν­θή­κες, που δια­μορ­φώ­νο­νται για τον λαό, από την πορεία των διε­θνών και εσω­τε­ρι­κών εξε­λί­ξε­ων. Οι εξε­λί­ξεις αυτές καθορίζονται:

📌  Από την περαιτέρω όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, μέσα στους οποίους εντάσσονται και οι αντιθέσεις των αστικών τάξεων Ελλάδας — Τουρκίας, η κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας  📌 

📌  Από την πορεία και το φούντωμα της πανδημίας στη χώρα μας και διεθνώς, την τραγική κατάσταση στα δημόσια συστήματα Υγείας, τις συνέπειες της πανδημίας στη ζωή και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, ως αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής και μέτρων  📌 

📌  Από το ξέσπασμα, την εξέλιξη και το βάθος της οικονομικής κρίσης, η οποία δεν έχει ως βασική αιτία την πανδημία, όπως ισχυρίζονται οι αστικές κυβερνήσεις και οι διεθνείς οργανισμοί. Στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία προϋπήρχαν σοβαρά προβλήματα υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου, που οδηγούσαν μαθηματικά σε μια νέα κρίση, η οποία επιταχύνθηκε από την πανδημία  📌 

📌   Από την ένταση του αυταρχισμού, της καταστολής, του αντικομμουνισμού, όπως εκδηλώθηκε το τελευταίο διάστημα με την ψήφιση από την κυβέρνηση της ΝΔ του νέου νόμου για τον περιορισμό και την απαγόρευση των διαδηλώσεων 🔻🔻

Οι παρα­πά­νω παρά­γο­ντες, παρά τη σχε­τι­κή τους αυτο­τέ­λεια, δεν είναι ανε­ξάρ­τη­τοι ο ένας από τον άλλον, ούτε πολύ περισ­σό­τε­ρο «συνέ­πε­σαν» συγκυ­ρια­κά, όπως ισχυ­ρί­ζο­νται η κυβέρ­νη­ση και τα άλλα αστι­κά κόμ­μα­τα, που αντα­γω­νί­ζο­νται μετα­ξύ τους για το ποιος είναι καλύ­τε­ρος δια­χει­ρι­στής της ίδιας αντι­λαϊ­κής στρατηγικής.

Αυτοί οι παρά­γο­ντες αλλη­λο­τρο­φο­δο­τού­νται, για­τί στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα πρό­κει­ται για εκφάν­σεις της ίδιας αστι­κής πολι­τι­κής, που στον πυρή­να της έχει τη δια­σφά­λι­ση της κερ­δο­φο­ρί­ας του κεφα­λαί­ου σε όλα τα επί­πε­δα, την εξυ­πη­ρέ­τη­ση της καπι­τα­λι­στι­κής λει­τουρ­γί­ας και ιδιαί­τε­ρα τη θωρά­κι­ση της αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τας της καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας. Κατά συνέ­πεια, έρχο­νται σε ριζι­κή αντί­θε­ση με τις ανά­γκες των εργα­ζο­μέ­νων και των λαών. Δεν είναι τυχαίο ότι ακό­μη και η «θερα­πευ­τι­κή» αντι­με­τώ­πι­ση της παν­δη­μί­ας, π.χ. εμβό­λιο, υπο­τάσ­σε­ται στους διά­φο­ρους ενδοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κούς αντα­γω­νι­σμούς. Πρό­κει­ται, τελι­κά, για τα αδιέ­ξο­δα του ίδιου του καπι­τα­λι­στι­κού συστήματος.

Αυτή η πολι­τι­κή, από τη μία ενι­σχύ­ει την επί­θε­ση στα εργα­τι­κά — λαϊ­κά δικαιώ­μα­τα, επι­κα­λού­με­νη και τις «έκτα­κτες συν­θή­κες», ενώ από την άλλη εμπλέ­κει το λαό στους αντα­γω­νι­σμούς ανά­με­σα στα καπι­τα­λι­στι­κά κρά­τη και τις συμ­μα­χί­ες τους, για το ποιος θα βγει πιο κερ­δι­σμέ­νος στην παρού­σα φάση. Αυτούς τους αντα­γω­νι­σμούς, που αφο­ρούν τόσο τις δια­πραγ­μα­τεύ­σεις για τα νέα χρη­μα­το­δο­τι­κά πακέ­τα στή­ρι­ξης των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων όσο και τον έλεγ­χο πλου­το­πα­ρα­γω­γι­κών πηγών και ενερ­γεια­κών δρό­μων, καλού­νται να τους πλη­ρώ­σουν οι λαοί με περισ­σό­τε­ρη εκμε­τάλ­λευ­ση, φτώ­χεια, ανερ­γία, ακό­μη και με το αίμα τους σε περι­πτώ­σεις πολε­μι­κών εμπλοκών.

Μέσα σε αυτές τις συν­θή­κες, η Κεντρι­κή Επι­τρο­πή του ΚΚΕ απευ­θύ­νε­ται στην εργα­τι­κή τάξη, στους βιο­πα­λαι­στές αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νους ΕΒΕ και αγρό­τες, στη νεο­λαία και τις γυναί­κες των λαϊ­κών δυνά­με­ων, στους συντα­ξιού­χους, στους προ­ο­δευ­τι­κούς ανθρώ­πους, επι­στή­μο­νες, καλ­λι­τέ­χνες. Τους καλεί σε αγω­νι­στι­κή συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ:

• Για την προ­στα­σία της ζωής και της υγεί­ας του λαού.
• Για την υπε­ρά­σπι­ση των εργα­τι­κών — λαϊ­κών δικαιω­μά­των, για να καταρ­γη­θούν οι αντερ­γα­τι­κές δια­τά­ξεις των Πρά­ξε­ων Νομο­θε­τι­κού Περιε­χο­μέ­νου, να μη μεί­νει κανέ­νας εργα­ζό­με­νος χωρίς αξιο­πρε­πές εισόδημα.
• Για την υπε­ρά­σπι­ση των λαϊ­κών ελευ­θε­ριών ενά­ντια στην κρα­τι­κή κατα­στο­λή και τις απα­γο­ρεύ­σεις, ενά­ντια στην εργο­δο­τι­κή τρομοκρατία.
• Για να δυνα­μώ­σει ο αγώ­νας ενά­ντια στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους και τη συμ­με­το­χή της χώρας μας στα σχέ­δια των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ. Καμία αλλα­γή διε­θνών συν­θη­κών, καμία συμ­με­το­χή στα παζά­ρια συνεκ­με­τάλ­λευ­σης του Αιγαί­ου υπό «ευρω­ΝΑ­ΤΟι­κή επο­πτεία». Τα σύνο­ρα, τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα, την εδα­φι­κή ακε­ραιό­τη­τα της χώρας δεν μπο­ρούν να τα εγγυ­η­θούν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, τα παζά­ρια και οι συμ­φω­νί­ες των αστι­κών τάξε­ων και κυβερνήσεων.

🔻🔻

2. Για τους ανταγωνισμούς στην Ανατολική Μεσόγειο, τις αντιθέσεις των αστικών τάξεων Ελλάδας — Τουρκίας, την όξυνση της τουρκικής επιθετικότητας.

Βρι­σκό­μα­στε μπρο­στά σε πολύ επι­κίν­δυ­νες εξε­λί­ξεις στην περιο­χή της Ανα­το­λι­κής Μεσο­γεί­ου, του Αιγαί­ου, της Κύπρου. Αυτές οι εξε­λί­ξεις καθο­ρί­ζο­νται από την πολι­τι­κή των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, τους αντα­γω­νι­σμούς τους με Κίνα, Ρωσία για τον έλεγ­χο λιμα­νιών, φυσι­κού πλού­του από τους ενερ­γεια­κούς κολοσ­σούς, την εμπλο­κή των αστι­κών τάξε­ων της περιο­χής, που επι­διώ­κουν τη γεω­στρα­τη­γι­κή τους ανα­βάθ­μι­ση. Σε αυτήν την παγκό­σμια ισορ­ρο­πία δυνά­με­ων επι­δρούν και οι συνέ­πειες της παν­δη­μί­ας. Αυτό είναι και το πλαί­σιο μέσα στο οποίο εξε­λίσ­σε­ται σήμε­ρα και η αντι­πα­ρά­θε­ση των αστι­κών τάξε­ων Ελλά­δας — Τουρ­κί­ας, η κλι­μά­κω­ση της τουρ­κι­κής επι­θε­τι­κό­τη­τας με την αμφι­σβή­τη­ση συνό­ρων και διε­θνών συν­θη­κών. Μάλι­στα, η βαθύ­τε­ρη εμπλο­κή της Ελλά­δας στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ αλλά και δυνά­με­ων της ΕΕ, όπως η Γαλ­λία, με επι­λο­γή της ελλη­νι­κής αστι­κής τάξης, είναι παρά­γο­ντας που κάνει πιο περί­πλο­κη και επι­κίν­δυ­νη την κατά­στα­ση στις ελλη­νο­τουρ­κι­κές σχέσεις.

Και μόνο το γεγο­νός ότι οι πολε­μι­κοί στό­λοι των δύο κρα­τών είναι παρα­ταγ­μέ­νοι, εδώ και έναν μήνα, σε θέση μάχης στην Ανα­το­λι­κή Μεσό­γειο, αρκεί για να δεί­ξει τους μεγά­λους κιν­δύ­νους για τους λαούς, αλλά και για να καταρ­ρί­ψει τον εφη­συ­χα­σμό που καλ­λιερ­γού­σαν συστη­μα­τι­κά όλες οι κυβερ­νή­σεις, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, που ισχυ­ρί­ζο­νται ότι αν η Ελλά­δα ήταν «πρω­τα­γω­νί­στρια» στα ΝΑΤΟι­κά σχέ­δια, αυτό θα θωρά­κι­ζε και τα κυριαρ­χι­κά της δικαιώ­μα­τα. Σήμε­ρα χρε­ο­κο­πεί με πάτα­γο αυτή η θέση, με βάση την οποία γέμι­σαν την Ελλά­δα αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κές βάσεις, έστει­λαν στρα­τιω­τι­κές απο­στο­λές εκτός συνό­ρων, δαπα­νούν κάθε χρό­νο 4 δισ. ευρώ για το ΝΑΤΟ. Παρ΄ όλα αυτά, επί­κει­ται νέος γύρος εξο­πλι­σμών, που θα κλη­θεί πάλι να πλη­ρώ­σει ο ελλη­νι­κός λαός και που δεν γίνο­νται για την άμυ­να της χώρας, όπως δεί­χνει η από­φα­ση απο­στο­λής συστοι­χί­ας «Πάτριοτ» των ελλη­νι­κών Ενό­πλων Δυνά­με­ων στη Σαου­δι­κή Αρα­βία, που εξυ­πη­ρε­τεί τα επι­θε­τι­κά σχέ­δια των ΗΠΑ σε βάρος των λαών.

Η στά­ση των παρα­πά­νω δυνά­με­ων — συμ­μά­χων της ελλη­νι­κής αστι­κής τάξης, παρά τα — κατά και­ρούς — λόγια «συμπά­θειας», δεν μπο­ρεί να κρύ­ψει ότι υπα­γο­ρεύ­ε­ται από την επι­δί­ω­ξη ενί­σχυ­σης των θέσε­ών τους στην περιο­χή ενά­ντια σε Ρωσία, Κίνα, τη δια­τή­ρη­ση της ΝΑΤΟι­κής συνο­χής — η οποία συνο­χή δέχε­ται κλο­νι­σμούς — και τη στα­δια­κή προ­ώ­θη­ση της ανα­βάθ­μι­σης της Τουρ­κί­ας στο καθε­στώς συνεκ­με­τάλ­λευ­σης στο Αιγαίο και την Ανα­το­λι­κή Μεσόγειο.

Οι συμ­φω­νί­ες σκο­πι­μό­τη­τας, που υπέ­γρα­ψε η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ με την Ιτα­λία και την Αίγυ­πτο για την οριο­θέ­τη­ση των θαλάσ­σιων οικο­νο­μι­κών ζωνών, είναι ενταγ­μέ­νες στην προ­ο­πτι­κή της συν­δια­χεί­ρι­σης και στον μεγα­λύ­τε­ρο ακό­μα συμ­βι­βα­σμό που θα ακο­λου­θή­σει με την Τουρκία.

Το επι­χεί­ρη­μα που καλ­λιερ­γεί­ται συστη­μα­τι­κά από διά­φο­ρα τμή­μα­τα της αστι­κής τάξης, ότι με αυτόν τον τρό­πο απο­φεύ­γε­ται μια πολε­μι­κή ανα­μέ­τρη­ση, είναι ψεύ­τι­κο και παρα­πλα­νη­τι­κό, κρύ­βει τις ευθύ­νες της αστι­κής εξω­τε­ρι­κής πολι­τι­κής, που υπη­ρε­τεί γενι­κά τα μονο­πώ­λια, εγχώ­ρια και ξένα, συγκα­λύ­πτει ταυ­τό­χρο­να τις μεγά­λες δια­χρο­νι­κές ευθύ­νες των μέχρι σήμε­ρα κυβερ­νή­σε­ων (συμ­φω­νί­ες Ελσίν­κι, Μαδρί­της, για τις στρα­τιω­τι­κές βάσεις και άλλα), οι οποί­ες είναι συνέ­νο­χες για το πώς φτά­σα­με στη σημε­ρι­νή κατά­στα­ση. Εκμε­ταλ­λεύ­ε­ται την αυτο­νό­η­τη θέλη­ση του ελλη­νι­κού λαού να ζει ειρη­νι­κά και φιλι­κά με τους άλλους λαούς. Αυτή η γραμ­μή της αστι­κής τάξης ανοί­γει το δρό­μο σε νέες εκχω­ρή­σεις κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των σε βάρος του λαού.

Οι όποιες τέτοιες συμ­φω­νί­ες ανοί­γουν μόνο το νέο γύρο των πολε­μι­κών συγκρού­σε­ων, βάζο­ντας σε κίν­δυ­νο τον ελλη­νι­κό και τους γει­το­νι­κούς λαούς.

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, πρό­κει­ται για προ­σω­ρι­νές συμ­φω­νί­ες ανά­με­σα σε αστι­κές τάξεις, ιμπε­ρια­λι­στι­κές συμ­μα­χί­ες και ενερ­γεια­κούς κολοσ­σούς, που προ­ε­τοι­μά­ζουν το νέο γύρο αντα­γω­νι­σμών και πολε­μι­κών συγκρού­σε­ων. Άλλω­στε, και οι ιμπε­ρια­λι­στι­κές συμ­φω­νί­ες αλλά­ζουν με ανα­διά­τα­ξη δυνά­με­ων και συμ­φε­ρό­ντων, με την όξυν­ση του ανταγωνισμού.

ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, παρά κάποιες επι­μέ­ρους δια­φο­ρές για αντι­πο­λι­τευ­τι­κούς κυρί­ως λόγους, στη­ρί­ζουν την κυβερ­νη­τι­κή πολι­τι­κή και τις συμ­φω­νί­ες που υπο­γρά­φει η ΝΔ. Δεσμεύ­ο­νται μάλι­στα να τις τηρή­σουν. Διά­φο­ρες, επί­σης, οπορ­του­νι­στι­κές δυνά­μεις, με τις θέσεις τους, ρίχνουν νερό στον μύλο της γραμ­μής της συνεκ­με­τάλ­λευ­σης που προ­ω­θεί η ελλη­νι­κή αστι­κή τάξη σε συνερ­γα­σία με τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Ορι­σμέ­νοι, μάλι­στα, φτά­νουν στο σημείο να αρνού­νται την ύπαρ­ξη κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των ή να τα απο­σπούν τελεί­ως από την εδα­φι­κή ακε­ραιό­τη­τα. Στην πρά­ξη, παί­ζουν το παι­χνί­δι των ιμπε­ρια­λι­στι­κών κέντρων και της ελλη­νι­κής αστι­κής τάξης, η επι­θε­τι­κό­τη­τα της οποί­ας μπο­ρεί να συνυ­πάρ­χει και με παρα­χω­ρή­σεις για να απο­κτή­σει αλλού οφέ­λη. Αφή­νουν το «ελεύ­θε­ρο» στην αστι­κή τάξη να ορί­ζει ως «πατριω­τι­κό συμ­φέ­ρον» τα κάθε φορά δικά της ταξι­κά συμ­φέ­ρο­ντα και να εγκλω­βί­ζει τον λαό κάτω από τη δική της σημαία, με την απο­δο­χή των εθνι­κι­στι­κών της εξάρ­σε­ων αλλά και των ιμπε­ρια­λι­στι­κών παζα­ριών και συμβιβασμών.

Άλλω­στε, η ελλη­νι­κή αστι­κή τάξη συμ­βάλ­λει στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο και με τη στά­ση της στην όξυν­ση των αντι­θέ­σε­ων, στις επεμ­βά­σεις και στις πολύ­μορ­φες πιέ­σεις, άρα και στις επα­κό­λου­θες αλλα­γές συνό­ρων, προ­βλή­μα­τα δηλα­δή που όλα πλήτ­τουν τους λαούς. Το ελλη­νι­κό αστι­κό κρά­τος καθώς και όλες οι κυβερ­νή­σεις που υπη­ρε­τούν την αστι­κή τάξη, διεκ­δι­κούν να δια­δρα­μα­τί­ζουν ρόλο — κλει­δί στη συμ­με­το­χή εκμε­τάλ­λευ­σης του πλού­του της περιο­χής, σε επι­κίν­δυ­να σχέ­δια για τους λαούς, αφού στη­ρί­ζουν έμπρα­κτα τον πολ­λα­πλα­σια­σμό στην Ελλά­δα αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κών στρα­τιω­τι­κών βάσε­ων, την πλή­ρη έντα­ξη των ελλη­νι­κών στρα­τιω­τι­κών δυνά­με­ων στα ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια, που οδη­γούν στον πόλε­μο, στην αλλα­γή συνό­ρων, στον κατα­κερ­μα­τι­σμό, σε προ­σαρ­τή­σεις, που γεν­νούν και το Προ­σφυ­γι­κό — Μετα­να­στευ­τι­κό κ.λπ.

Η Ελλά­δα είναι απο­λύ­τως ευθυ­γραμ­μι­σμέ­νη με τη στρα­τη­γι­κή του ΝΑΤΟ, που έχει στό­χο την περι­κύ­κλω­ση της Ρωσί­ας και την ανά­πτυ­ξη δυνά­με­ων στη Μαύ­ρη Θάλασ­σα και τη Βαλ­τι­κή, έχει απο­δε­χτεί το δόγ­μα του «πρώ­του πυρη­νι­κού πλήγ­μα­τος», τα σχέ­δια για παρα­πέ­ρα επέ­κτα­ση του ΝΑΤΟ στα Βαλ­κά­νια με «οδη­γό» τη Συμ­φω­νία των Πρε­σπών. Ανα­λαμ­βά­νει με προ­θυ­μία, στο πλαί­σιο του ΝΑΤΟι­κού κατα­με­ρι­σμού, το ρόλο «διαύ­λου» προς τους αντα­γω­νι­στές του ΝΑΤΟ, π.χ. της Ρωσί­ας, του «μεντε­σέ» στα Βαλ­κά­νια. Έχει μετα­τρα­πεί σε διευ­ρυ­μέ­νη, σε σχέ­ση με το παρελ­θόν, βάση εξόρ­μη­σης των ΗΠΑ. Οι κυβερ­νή­σεις της ΝΔ σε σύμπρα­ξη και με το ΠΑΣΟΚ και πριν οι κυβερ­νή­σεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι συνέ­νο­χες στην επι­κίν­δυ­νη μετα­τρο­πή της Ελλά­δας σε στό­χο των ιμπε­ρια­λι­στι­κών ανταγωνισμών.

Ο λαός μας πρέ­πει να απορ­ρί­ψει όλα τα εκβια­στι­κά διλήμ­μα­τα, να μη δεχτεί καμία υπο­χώ­ρη­ση σε κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα. H υπε­ρά­σπι­ση των κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των, της εδα­φι­κής ακε­ραιό­τη­τας, των συνό­ρων, από τη σκο­πιά των λαϊ­κών συμ­φε­ρό­ντων, δεν είναι θεω­ρί­ες, κού­φια λόγια. Απο­κτούν πραγ­μα­τι­κό νόη­μα, μόνο όταν συμ­βα­δί­ζουν με την πάλη:

• Για την απε­μπλο­κή της χώρας μας από τα επι­κίν­δυ­να σχέ­δια του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ.
• Για να κλεί­σουν οι ξένες στρα­τιω­τι­κές βάσεις στην Ελλάδα.
• Για την απο­δέ­σμευ­ση από αυτούς τους οργα­νι­σμούς, με τον λαό στην εξου­σία, ιδιο­κτή­τη του πλού­του που παράγει.

Αυτός είναι ο μόνος δρό­μος που συμ­φέ­ρει την Ελλά­δα των εργα­τών, των αγρο­τών, των βιο­πα­λαι­στών επαγ­γελ­μα­τιών, βιο­τε­χνών, εμπό­ρων, επι­στη­μό­νων, ανδρών και γυναι­κών, των νέων και των συντα­ξιού­χων. Και όχι η Ελλά­δα των μονο­πω­λί­ων, του κοσμο­πο­λι­τι­σμού του μεγά­λου κεφα­λαί­ου και των κάθε είδους πολι­τι­κών δια­χει­ρι­στών τους.

Αν οι λαοί στην περιο­χή βαδί­σουν το δικό τους δρό­μο, θα βρουν τρό­πο να λύσουν τις όποιες δια­φο­ρές. Δεν ισχυ­ρι­ζό­μα­στε ότι δεν θα υπο­γρά­φο­νται Συμ­φω­νί­ες, ότι δεν θα γίνε­ται κανέ­νας διά­λο­γος, ότι δεν θα υπάρ­χουν και κάποιοι αμοι­βαί­οι συμ­βι­βα­σμοί σε αυτήν την πορεία, αλλά αυτοί θα είναι σε όφε­λος των ίδιων των λαών και των δικών τους αμοι­βαί­ων συμ­φε­ρό­ντων. Είμα­στε κάθε­τα αντί­θε­τοι με τις συμ­φω­νί­ες κερ­δο­φο­ρί­ας των μονο­πω­λια­κών ομί­λων, τις συμ­φω­νί­ες που εκφρά­ζουν συμ­φέ­ρο­ντα των αστι­κών τάξε­ων και όχι των λαών, έχουν κλη­ρο­νο­μη­θεί ή ανα­κύ­ψει σε συν­θή­κες αντα­γω­νι­σμού γει­το­νι­κών καπι­τα­λι­στι­κών κρατών.

🔻🔻

3. Για την προστασία της ζωής και της υγείας του λαού από την πανδημία και την κρατική πολιτική.

Η ανα­ζω­πύ­ρω­ση της παν­δη­μί­ας στην Ελλά­δα φέρει τη σφρα­γί­δα της κυβερ­νη­τι­κής πολι­τι­κής, που έπαι­ξε την υγεία του λαού στον τζό­γο των μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων, ειδι­κά στον Του­ρι­σμό και τις Μετα­φο­ρές, που έκα­νε «εκπτώ­σεις» στα υγειο­νο­μι­κά πρω­τό­κολ­λα και τα μέτρα προ­στα­σί­ας. Άλλω­στε, και από την αρχή της δια­χεί­ρι­σης, κρι­τή­ριο δεν ήταν η υγεία του λαού, όπως υπο­κρι­τι­κά έλε­γε η κυβέρ­νη­ση, αλλά το να μη γονα­τί­σει το ρημαγ­μέ­νο δημό­σιο σύστη­μα Υγεί­ας, που με ευθύ­νη της σημε­ρι­νής και όλων των προη­γού­με­νων κυβερ­νή­σε­ων βρί­σκε­ται στη σημε­ρι­νή κατά­στα­ση. Κρι­τή­ριο ήταν να ελεγ­χθούν καλύ­τε­ρα οι συνέ­πειες της παν­δη­μί­ας στην οικο­νο­μία, κυρί­ως κατά την του­ρι­στι­κή περί­ο­δο, να απο­φευ­χθούν τριγ­μοί στην κυβερ­νη­τι­κή στα­θε­ρό­τη­τα από μια ανε­ξέ­λεγ­κτη έξαρ­ση της παν­δη­μί­ας, όπως αυτή που είδα­με σε άλλες χώρες της ΕΕ και των ΗΠΑ. Κρι­τή­ριο ήταν, επο­μέ­νως, η εύρυθ­μη λει­τουρ­γία του καπι­τα­λι­σμού. Η διε­θνής, μάλι­στα, δυσκο­λία του συστή­μα­τος στην αντι­με­τώ­πι­ση της παν­δη­μί­ας, με τις εκα­τόμ­βες νεκρών, φανε­ρώ­νει ότι το πρό­βλη­μα είναι βαθύ­τε­ρο, οφεί­λε­ται συνο­λι­κά στην αντι­με­τώ­πι­ση της υγεί­ας ως εμπο­ρεύ­μα­τος, στη βαρ­βα­ρό­τη­τα του συστήματος.

Από τη µια, περιο­ρι­σµός στο ελά­χι­στο κάθε προ­λη­πτι­κού µέτρου που θα απέ­τρε­πε τους του­ρί­στες — πελά­τες, συνω­στι­σμός στα Μέσα Μετα­φο­ράς, ελλι­πή μέτρα στις δομές ηλι­κιω­μέ­νων και προ­σφύ­γων — μετα­να­στών, αυξά­νο­ντας την πιθα­νό­τη­τα ακό­μα και µαζι­κών κρου­σµά­των και, από την άλλη, «νου­θε­σί­ες» προς τον λαό για την τήρη­ση των προ­λη­πτι­κών µέτρων, προ­σαρ­μό­ζο­ντας και κάποια επι­στη­μο­νι­κά δεδο­μέ­να. Την ίδια στιγ­μή, η μεγα­λο­ερ­γο­δο­σία απο­κρύ­πτει κρού­σμα­τα κορο­νοϊ­ού σε χώρους δου­λειάς, ενώ απαι­τεί ακό­μη και την προ­σέ­λευ­ση στη δου­λειά εργα­ζο­μέ­νων που θα έπρε­πε να είναι σε καραντίνα.

Η αύξη­ση των κρου­σμά­των, η όποια χαλα­ρό­τη­τα καλ­λιερ­γή­θη­κε, είναι ο καθρέ­φτης της δικής της ανευ­θυ­νό­τη­τας, των παλι­νω­διών και των αντι­φά­σε­ών της στα μέτρα προ­στα­σί­ας, κυρί­ως όμως της υπο­τα­γής της δημό­σιας υγεί­ας στην κερ­δο­φο­ρία των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Η ανη­συ­χία γίνε­ται ακό­μη μεγα­λύ­τε­ρη ενό­ψει της έναρ­ξης της νέας εκπαι­δευ­τι­κής χρο­νιάς, που ξεκι­νά με τερά­στιες ελλεί­ψεις σε εκπαι­δευ­τι­κούς και υπο­δο­μές, ως απο­τέ­λε­σμα της πολι­τι­κής όλων των μέχρι σήμε­ρα κυβερ­νή­σε­ων. Αυτές οι ελλεί­ψεις είναι που δια­μορ­φώ­νουν συν­θή­κες συγ­χρω­τι­σμού στα σχολεία.

Το πιο σημα­ντι­κό είναι ότι η κυβέρ­νη­ση δεν αξιο­ποί­η­σε τον κερ­δι­σμέ­νο χρό­νο από τις θυσί­ες του λαού, για να θωρα­κί­σει το δημό­σιο σύστη­μα Υγεί­ας από ένα ανα­με­νό­με­νο δεύ­τε­ρο κύμα στις συν­θή­κες του χει­μώ­να και από τον κίν­δυ­νο αδυ­να­μί­ας κάλυ­ψης οξυ­μέ­νων ανα­γκών για άλλες σοβα­ρές ασθέ­νειες (όπως προ­γραμ­μα­τι­σμέ­να χει­ρουρ­γεία, που ανα­βλή­θη­καν στο πρώ­το κύμα με το γενι­κό lockdown).

Οι κλί­νες και οι ΜΕΘ, η περιο­ρι­σμέ­νη αύξη­σή τους, για τις οποί­ες πανη­γυ­ρί­ζει η κυβέρ­νη­ση, δεν επαρ­κούν ούτε για τις τρέ­χου­σες ανά­γκες, πόσο μάλ­λον για συν­θή­κες παν­δη­μί­ας. Η ανα­µο­νή για κρε­βά­τι σε ΜΕΘ σε «κανο­νι­κές» συν­θή­κες φτά­νει µέχρι και τους 50 ασθε­νείς τη µέρα, ενώ το χει­µώ­να, µε την έξαρ­ση της γρί­πης, ξεπερ­νά τους 100.

Άμε­σα απαιτείται:

• Να γίνουν μαζι­κές προ­σλή­ψεις μόνι­μων ιατρών και νοση­λευ­τών στην Πρω­το­βάθ­μια Φρο­ντί­δα Υγεί­ας και τα Νοσο­κο­μεία, καμία από­λυ­ση, μονι­μο­ποί­η­ση όλων των συμ­βα­σιού­χων και των επικουρικών.
• Μαζι­κά, επα­να­λαμ­βα­νό­με­να τεστ στους εργα­ζό­με­νους στην Υγεία και την Πρό­νοια, στα ΜΜΜ, στην Εστί­α­ση, στον Του­ρι­σμό, στο Εμπό­ριο αλλά και στους μεγά­λους χώρους δου­λειάς (εργο­στά­σια κ.τ.λ.).
• Να ανοί­ξουν όλες οι μονά­δες Υγεί­ας και τα προ­νοια­κά ιδρύ­μα­τα για ανά­πη­ρους και χρό­νιους πάσχο­ντες, που έκλει­σαν τα τελευ­ταία χρό­νια, εξα­σφα­λί­ζο­ντας πλή­ρες μόνι­μο προ­σω­πι­κό και ανά­λο­γες υπο­δο­μές λειτουργίας.
• Σχέ­διο επί­τα­ξης όλων των δομών και υπη­ρε­σιών του ιδιω­τι­κού τομέα Υγεί­ας και Πρό­νοιας, για να μπει σε εφαρ­μο­γή, ανά­λο­γα με τις ανά­γκες (π.χ. και για τα τεστ μορια­κού ελέγχου).
• Μέτρα προ­στα­σί­ας των εργα­ζο­μέ­νων στους τόπους δου­λειάς με όλα τα απα­ραί­τη­τα μέσα για την υγεία και την ασφά­λειά τους.
• Δωρε­άν χορή­γη­ση του αντι­γρι­πι­κού εμβο­λί­ου και για τον πνευμονιόκοκκο.
• Κατε­πεί­γου­σες προ­σλή­ψεις μόνι­μου προ­σω­πι­κού στα Μέσα Μετα­φο­ράς για να αυξη­θούν τα δρο­μο­λό­για, για να μειω­θεί ο συγ­χρω­τι­σμός, με ταυ­τό­χρο­νη μεί­ω­ση στην πλη­ρό­τη­τα των πλοί­ων και των αερο­πλά­νων, με παράλ­λη­λη μεί­ω­ση της τιμής των εισιτηρίων.
• Απο­φα­σι­στι­κή μεί­ω­ση του αριθ­μού μαθη­τών ανά τάξη, ώστε κανέ­να τμή­μα να μην έχει πάνω από 15 μαθητές.
• Ανά­πτυ­ξη δικτύ­ου Πρω­το­βάθ­μιας Φρο­ντί­δας Υγεί­ας που θα εκφρά­ζε­ται συγκε­κρι­μέ­να και στα σχο­λεία. Με παρου­σία νοση­λευ­τών στις σχο­λι­κές μονά­δες, με πρό­βλε­ψη στα­θε­ρής παρου­σί­ας για­τρών σε ομά­δες σχο­λεί­ων ή και μόνι­μης παρου­σί­ας σε πολυ­πλη­θή σχολεία.
• Έκτα­κτα κον­δύ­λια από τον κρα­τι­κό προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό για μαζι­κούς διο­ρι­σμούς εκπαι­δευ­τι­κών και άλλων εργα­ζο­μέ­νων, για την ανα­βάθ­μι­ση υπο­δο­μών και εξο­πλι­σμού, για καθα­ριό­τη­τα και έλεγ­χο εφαρ­μο­γής των μέτρων υγιει­νής και των ατο­μι­κών μέσων προ­στα­σί­ας κ.λπ., στις εκπαι­δευ­τι­κές δομές όλων των βαθ­μί­δων και για την προ­σχο­λι­κή ηλικία.

🔻🔻

4. Για την υπεράσπιση των εργατικών — λαϊκών δικαιωμάτων στις συνθήκες της νέας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης.

Η παν­δη­μία επέ­δρα­σε σαν κατα­λύ­της για το ξέσπα­σμα μιας νέας και βαθιάς καπι­τα­λι­στι­κής κρί­σης σε παγκό­σμια διά­στα­ση, αφού τα σημά­δια ήταν ορα­τά από πριν. Η κρί­ση προ­έ­κυ­ψε από την «κανο­νι­κό­τη­τα» των αντι­φά­σε­ων του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος και κανέ­να μείγ­μα δια­χεί­ρι­σης δεν μπο­ρεί να απο­τρέ­ψει την εκδή­λω­σή της.

Η υιο­θέ­τη­ση επε­κτα­τι­κής — κεϊν­σια­νής πολι­τι­κής από την ΕΕ και τα καπι­τα­λι­στι­κά κρά­τη, δηλα­δή η μεγα­λύ­τε­ρη κρα­τι­κή παρέμ­βα­ση, με διά­θε­ση κεφα­λαί­ων στους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους και άλλα παρό­μοια μέτρα, που είναι ανα­γκαία για την καπι­τα­λι­στι­κή οικο­νο­μι­κή ανά­καμ­ψη, δεν θα φέρει δυνα­μι­κή ανά­πτυ­ξη, ούτε καν στο όποιο επί­πε­δο του παρελ­θό­ντος, για­τί και η προη­γού­με­νη καπι­τα­λι­στι­κή ανά­καμ­ψη ήταν ασθε­νι­κή, δεν έφτα­σε στα προ κρί­σης επί­πε­δα. Παρα­μέ­νει και οξύ­νε­ται το βασι­κό πρό­βλη­μα του καπι­τα­λι­σμού, να επα­νέλ­θει σε παλαιό­τε­ρους ρυθ­μούς ανά­πτυ­ξης και να δια­χει­ρι­στεί την υπερ­συσ­σώ­ρευ­ση κεφα­λαί­ου, το χρέ­ος κ.λπ.

Πολύ περισ­σό­τε­ρο, από αυτήν την ανά­πτυ­ξη δεν θα ωφε­λη­θούν οι εργα­ζό­με­νοι, ενώ συνε­χί­ζε­ται και η μεγά­λη επί­θε­ση στο εργα­τι­κό — λαϊ­κό εισό­δη­μα και όλα τα δικαιώ­μα­τα. Η μεγα­λύ­τε­ρη κρα­τι­κή παρέμ­βα­ση, άλλω­στε, φορ­τώ­νει ξανά, με δια­φο­ρε­τι­κό τρό­πο, τα βάρη στις πλά­τες του λαού. Ο λαός καλεί­ται να απο­πλη­ρώ­σει τα νέα κρα­τι­κά δάνεια και να σηκώ­σει τα βάρη των ζημιο­γό­νων ιδιω­τι­κών επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομίλων.

Γι΄ αυτό κι αυτή η πολι­τι­κή δεν συνι­στά φιλο­λαϊ­κή στρο­φή, όπως ισχυ­ρί­ζο­νται ιδιαί­τε­ρα δυνά­μεις σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που κατη­γο­ρεί τη ΝΔ ότι «δεν μπο­ρεί να εφαρ­μό­σει μια τέτοια πολι­τι­κή για­τί δεν την πιστεύ­ει». Απο­δει­κνύ­ε­ται ότι τα αστι­κά κόμ­μα­τα, παρά τις δια­φο­ρές τους, έχουν δυνα­τό­τη­τα προ­σαρ­μο­γής στις κάθε φορά ανά­γκες και προ­τε­ραιό­τη­τες του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος. Το ίδιο, άλλω­στε, έκα­νε και ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κυβέρ­νη­ση, υιο­θε­τώ­ντας πολι­τι­κές που δήθεν πριν αντι­πά­λευε. Απο­δει­κνύ­ε­ται, επί­σης, πως το αστι­κό κρά­τος, όχι μόνο δεν είναι «πάνω από τάξεις», αλλά παρεμ­βαί­νει με από­λυ­το κρι­τή­ριο τη σωτη­ρία του καπι­τα­λι­στι­κού συστήματος.

Τα χρή­μα­τα, που κατευ­θύ­νο­νται στη στή­ρι­ξη του κεφα­λαί­ου, μέσω κρα­τι­κών επι­δο­τή­σε­ων, απαλ­λάσ­σο­ντας τους επι­χει­ρη­μα­τί­ες από χρέη και ζημιές, θα βγουν πάλι από το ξεζού­μι­σμα και τη φορο­λη­στεία των εργα­ζο­μέ­νων και των λαϊ­κών στρωμάτων.

Η κατά­στα­ση που δια­μορ­φώ­νε­ται στους χώρους δου­λειάς, με την αξιο­ποί­η­ση της παν­δη­μί­ας, είναι εκρη­κτι­κή και δεν εξω­ρα­ΐ­ζε­ται με τα ψίχου­λα των επι­δο­τή­σε­ων, όπως π.χ. το πρό­γραμ­μα ΣΥΝ-Εργα­σία, από το οποίο ωφε­λη­μέ­νη βγαί­νει πάλι η μεγα­λο­ερ­γο­δο­σία, με την επι­δό­τη­ση των μισθών. Η ανερ­γία, οι απο­λύ­σεις, η ημια­πα­σχό­λη­ση, η ραγδαία διεύ­ρυν­ση των ελα­στι­κών μορ­φών εργα­σί­ας, η εντα­τι­κο­ποί­η­ση, οι άδειες ειδι­κού σκο­πού, η επέ­κτα­ση της τηλερ­γα­σί­ας, η αύξη­ση του απλή­ρω­του εργά­σι­μου χρό­νου, οι απλή­ρω­τες υπε­ρω­ρί­ες σε περί­πτω­ση προ­λη­πτι­κής καρα­ντί­νας εργα­ζο­μέ­νων, οι μειώ­σεις μισθών, τα χρέη νοι­κο­κυ­ριών, αυτο­α­πα­σχο­λου­μέ­νων, μικρο­με­σαί­ων αγρο­τών «χτυ­πά­νε κόκ­κι­νο». Τα μέτρα αυτά, που πέρα­σαν με τις διά­φο­ρες κυβερ­νη­τι­κές Πρά­ξεις Νομο­θε­τι­κού Περιε­χο­μέ­νου, δεν πρό­κει­ται να φύγουν με τον κορο­νο­ϊό, αν το ίδιο το εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνη­μα δεν επι­βά­λει την κατάρ­γη­σή τους. Το ίδιο, άλλω­στε, έγι­νε με την «έκτα­κτη προ­σω­ρι­νή νομο­θε­σία» των μνη­μο­νί­ων που μονι­μο­ποι­ή­θη­κε από όλες τις κυβερνήσεις.

Χρειά­ζε­ται να δυνα­μώ­σει η εργα­τι­κή — λαϊ­κή πάλη για:

• Να καταρ­γη­θούν άμε­σα οι αντερ­γα­τι­κές — αντι­λαϊ­κές δια­τά­ξεις των ΠΝΠ.
• Να εξα­σφα­λι­στεί εισό­δη­μα που να αντα­πο­κρί­νε­ται στις οξυ­μέ­νες ανά­γκες για όλους τους εργα­ζό­με­νους και ανέργους.
• Να μη γίνει κανέ­νας πλει­στη­ρια­σμός πρώ­της κατοι­κί­ας, καμιά δια­κο­πή σε λαϊ­κή κατοι­κία για χρέη σε νερό, ρεύ­μα, τηλέφωνο.
• Να μειω­θεί ο εργά­σι­μος χρό­νος, χωρίς μειώ­σεις μισθών. Κατάρ­γη­ση όλων των μορ­φών ελα­στι­κής εργασίας.
• Κοι­νω­νι­κή Ασφά­λι­ση υπο­χρε­ω­τι­κή για όλους και όλες, με μεί­ω­ση έως κατάρ­γη­ση των εισφο­ρών των εργα­ζο­μέ­νων. Να πλη­ρώ­σουν κρά­τος και εργο­δο­σία. Υγεία — Πρό­νοια απο­κλει­στι­κά δημό­σια και δωρε­άν για όλους.
• Άμε­ση στή­ρι­ξη των αυτο­α­πα­χο­λου­μέ­νων με κατο­χύ­ρω­ση αφο­ρο­λό­γη­του ορί­ου στα 12.000 ευρώ και δια­γρα­φή μέρους χρε­ών σε τρά­πε­ζες και Δημόσιο.
• Κατο­χύ­ρω­ση κατώ­τε­ρων εγγυ­η­μέ­νων τιμών στα αγρο­τι­κά προϊόντα.

🔻🔻

5. Για την υπεράσπιση των λαϊκών, συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Το τελευ­ταίο διά­στη­μα, η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ ενί­σχυ­σε το νομι­κό οπλο­στά­σιο για την έντα­ση της κατα­στο­λής των λαϊ­κών αγώ­νων, επι­βε­βαιώ­νο­ντας ότι η αντι­λαϊ­κή οικο­νο­μι­κή πολι­τι­κή πάει χέρι — χέρι με την κρα­τι­κή κατα­στο­λή και τον αυταρ­χι­σμό. Ο νόμος για τον περιο­ρι­σμό των δια­δη­λώ­σε­ων σε συν­δυα­σμό με τα — ευρω­ε­νω­σια­κής έμπνευ­σης — μέτρα κατά του λεγό­με­νου «ριζο­σπα­στι­σμού» έρχο­νται να συμπλη­ρώ­σουν το θεσμι­κό πλαί­σιο περιο­ρι­σμού του απερ­για­κού δικαιώ­μα­τος, των κινη­το­ποι­ή­σε­ων ενά­ντια στους πλει­στη­ρια­σμούς κ.λπ. που δια­μόρ­φω­σαν όλες οι προη­γού­με­νες κυβερνήσεις.

Την ίδια στιγ­μή, η κυβέρ­νη­ση και οι διά­φο­ροι προ­πα­γαν­δι­στι­κοί της μηχα­νι­σμοί εντεί­νουν τον αντι­κομ­μου­νι­σμό και την επί­θε­ση στο ΚΚΕ, με αφορ­μή κυρί­ως την από­φα­ση για παρου­σία εκπρο­σώ­που της κυβέρ­νη­σης στις εκδη­λώ­σεις της Ένω­σης Απο­στρά­των στον Γράμ­μο και την επι­βο­λή προ­στί­μου για τα οικο­νο­μι­κά του Κόμματος.

Η πάλη απέ­να­ντι στην κρα­τι­κή κατα­στο­λή, την εργο­δο­τι­κή τρο­μο­κρα­τία και τον αυταρ­χι­σμό, απέ­να­ντι στην επί­θε­ση στα λαϊ­κά συν­δι­κα­λι­στι­κά δικαιώ­μα­τα, στα δικαιώ­μα­τα των προ­σφύ­γων και μετα­να­στών πρέ­πει να μπει στην προ­με­τω­πί­δα της πάλης του ταξι­κού εργα­τι­κού κινή­μα­τος και της Κοι­νω­νι­κής Συμ­μα­χί­ας, ξεκι­νώ­ντας από τους χώρους δου­λειάς. Σε αυτόν τον αγώ­να μπο­ρεί και πρέ­πει να συνει­σφέ­ρει κάθε εργα­ζό­με­νος, προ­ο­δευ­τι­κός άνθρω­πος, επι­στή­μο­νας, καλ­λι­τέ­χνης, νομι­κός κ.λπ. Ιδιαί­τε­ρης σημα­σί­ας μέτω­πο είναι η δίκη της Χρυ­σής Αυγής που μπαί­νει σε φάση ολοκλήρωσης.

Η υπε­ρά­σπι­ση των λαϊ­κών, συν­δι­κα­λι­στι­κών δικαιω­μά­των θα στη­ρί­ζε­ται στην οργα­νω­μέ­νη απει­θαρ­χία του ταξι­κού κινή­μα­τος, με στό­χο την ακύ­ρω­ση στην πρά­ξη των αντι­δρα­στι­κών νόμων. Κυρί­ως, όμως, αυτός ο αγώ­νας θα ενι­σχύ­ει τον συνο­λι­κό αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κό — αντι­μο­νο­πω­λια­κό προ­σα­να­το­λι­σμό της πάλης, την ανά­δει­ξη της ταξι­κής ουσί­ας της αστι­κής δημο­κρα­τί­ας, κόντρα σε λογι­κές που απο­σπούν την κατα­στο­λή από τον καπι­τα­λι­στι­κό εκμε­ταλ­λευ­τι­κό χαρα­κτή­ρα του αστι­κού κρά­τους, ενι­σχύ­ο­ντας τα κάλ­πι­κα δίπο­λα (πρό­ο­δος — συντή­ρη­ση) και διευ­κο­λύ­νο­ντας τις αυτα­πά­τες μιας μελ­λο­ντι­κής σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κής κυβερ­νη­τι­κής διαχείρισης.

Να καταρ­γη­θούν άμε­σα: Ο νόμος περιο­ρι­σμού του απερ­για­κού δικαιώ­μα­τος που ψήφι­σε η κυβέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποί­ος συμπλη­ρώ­θη­κε από τη ΝΔ, και ο νόμος απα­γό­ρευ­σης και περιο­ρι­σμού των δια­δη­λώ­σε­ων που ψήφι­σε η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ.

6. Με βάση τις παρα­πά­νω εξε­λί­ξεις, είναι επεί­γου­σα ανά­γκη οι Κομ­μα­τι­κές Οργα­νώ­σεις, η ΚΝΕ, οι φίλοι και οπα­δοί του Κόμ­μα­τος να βρε­θούν από τώρα σε θέση μάχης για την οργά­νω­ση της εργα­τι­κής — λαϊ­κής αντε­πί­θε­σης. Δεν υπάρ­χει χρό­νος για χάσι­μο, πολύ περισ­σό­τε­ρο που οι εξε­λί­ξεις μπο­ρεί να είναι καται­γι­στι­κές και απρό­βλε­πτες. Το ΚΚΕ, η ΚΝΕ, το ταξι­κά προ­σα­να­το­λι­σμέ­νο εργα­τι­κό κίνη­μα έχουν απο­δεί­ξει ότι μπο­ρούν να συν­δυά­ζουν αυτόν τον αγώ­να με την ανα­γκαία τήρη­ση των μέτρων προ­στα­σί­ας του λαού, σε συν­θή­κες παν­δη­μί­ας, όπως η σημερινή.

Τα νέα μέτρα, που ετοι­μά­ζε­ται να εξαγ­γεί­λει η κυβέρ­νη­ση στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, δεν θα φέρουν τίπο­τε ωφέ­λι­μο για τον λαό. Αυτό προ­κύ­πτει από τις προ­τά­σεις της Επι­τρο­πής Πισ­σα­ρί­δη όπως και από το ίδιο το Ευρω­παϊ­κό Ταμείο.

Αυτός ο αγώ­νας πρέ­πει να οργα­νω­θεί με ανοι­χτό το μέτω­πο σε λογι­κές και από­ψεις, που καλ­λιερ­γού­νται μεθο­δι­κά από την κυβέρ­νη­ση, τα άλλα αστι­κά κόμ­μα­τα, διά­φο­ρους μηχα­νι­σμούς του συστή­μα­τος και ενι­σχύ­ουν τη συντη­ρη­τι­κο­ποί­η­ση, το φόβο, την παθη­τι­κο­ποί­η­ση, σε τελι­κή ανά­λυ­ση οδη­γούν από τον ένα ή άλλον δρό­μο στον αφο­πλι­σμό εργα­τι­κών — λαϊ­κών δυνάμεων.

Τέτοιες είναι, για παρά­δειγ­μα, οι θέσεις που ενο­χο­ποιούν απο­κλει­στι­κά το λαό, αλλά και τη λαϊ­κή πάλη για την εξέ­λι­ξη της παν­δη­μί­ας και των επι­πτώ­σε­ών της, στο όνο­μα μιας ψευ­δε­πί­γρα­φης ατο­μι­κής ευθύ­νης, ενώ την ίδια στιγ­μή εξω­ρα­ΐ­ζουν το ρόλο του κρά­τους και συγκα­λύ­πτουν τις κυβερ­νη­τι­κές ευθύ­νες στη λήψη των ανα­γκαί­ων μέτρων προ­στα­σί­ας της ζωής, της υγεί­ας, του εισο­δή­μα­τος του λαού. Μέσα σε αυτό το πλαί­σιο αξιο­ποιού­νται και οι διά­φο­ρες θεω­ρί­ες συνω­μο­σί­ας, ανορ­θο­λο­γι­κές και μετα­φυ­σι­κές εξη­γή­σεις για την προ­έ­λευ­ση και εξέ­λι­ξη της πανδημίας.

Κυρί­ως, όμως, είναι η άπο­ψη που καλεί σε «εθνι­κή ομο­ψυ­χία και συνεν­νό­η­ση για την αντι­με­τώ­πι­ση των πρω­τό­γνω­ρων δυσκο­λιών» και που προ­βάλ­λε­ται συστη­μα­τι­κά τόσο από τη ΝΔ, όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ — στο όνο­μα μιας «υπεύ­θυ­νης» πλην όμως άσφαι­ρης αντι­πο­λί­τευ­σης — το ΚΙΝΑΛ και τα άλλα κόμ­μα­τα. Αυτή η θέση ουσια­στι­κά καλεί τον λαό να υπο­στεί­λει τη σημαία των διεκ­δι­κή­σε­ων για τις ανά­γκες του, να συναι­νέ­σει στους στό­χους της αστι­κής τάξης, παρου­σιά­ζο­ντάς τους ως «εθνι­κούς» και ‑στην «καλύ­τε­ρη» περί­πτω­ση- να επι­λέ­γει κάθε φορά τους δια­χει­ρι­στές της ίδιας επι­κίν­δυ­νης αντι­λαϊ­κής στρα­τη­γι­κής. Οι εξε­λί­ξεις έφε­ραν ξανά στο προ­σκή­νιο τη χρε­ο­κο­πία του λεγό­με­νου μοντέ­λου της «εξω­στρέ­φειας», που είχαν κάνει σημαία τους όλες οι κυβερ­νή­σεις, ανα­γο­ρεύ­ο­ντας τον Του­ρι­σμό σε «ατμο­μη­χα­νή» της οικο­νο­μί­ας, υπο­νο­μεύ­ο­ντας παράλ­λη­λα τις παρα­γω­γι­κές δυνα­τό­τη­τες της χώρας.

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, αυτές οι δύσκο­λες και σύν­θε­τες συν­θή­κες φέρ­νουν ακό­μη περισ­σό­τε­ρο στην επι­φά­νεια τις αγε­φύ­ρω­τες ταξι­κές αντι­θέ­σεις που υπάρ­χουν μέσα στην κοι­νω­νία και απο­δει­κνύ­ουν ότι δεν υπάρ­χει — και ούτε μπο­ρεί να υπάρ­ξει — κοι­νό συμ­φέ­ρον ανά­με­σα στο κεφά­λαιο, από τη μια μεριά, και την εργα­τι­κή τάξη, τον λαό, από την άλλη. Το ξεπέ­ρα­σμα της οικο­νο­μι­κής κρί­σης και η αντι­με­τώ­πι­ση των οξυ­μέ­νων αντα­γω­νι­σμών απαι­τούν την περαι­τέ­ρω συντρι­βή των εργα­τι­κών — λαϊ­κών δικαιω­μά­των, αλλά και νέο γύρο πολε­μι­κών ανα­με­τρή­σε­ων. Η ίδια η εξέ­λι­ξη και δια­χεί­ρι­ση της παν­δη­μί­ας, με επί­κε­ντρο την κερ­δο­φο­ρία των μονο­πω­λια­κών ομί­λων και τη δημο­σιο­νο­μι­κή στα­θε­ρό­τη­τα του αστι­κού κρά­τους, έφε­ρε, για μια ακό­μη φορά, στο προ­σκή­νιο τη βαρ­βα­ρό­τη­τα και τη σήψη του ίδιου του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος. Γι΄ αυτό και το αστι­κό κρά­τος — ειδι­κά σε τέτοιες συν­θή­κες — εντεί­νει την ιδε­ο­λο­γι­κή και πολι­τι­κή του παρέμ­βα­ση, συν­δυά­ζο­ντας μεθό­δους και μέσα με εκεί­να της χει­ρα­γώ­γη­σης και της καταστολής.

Από τις ίδιες τις εξε­λί­ξεις (όξυν­ση ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών και κίν­δυ­νοι πολε­μι­κών συγκρού­σε­ων, παν­δη­μία και δια­χεί­ρι­ση της οικο­νο­μι­κής κρί­σης), μπαί­νει στο επί­κε­ντρο το ζήτη­μα της μονα­δι­κής πραγ­μα­τι­κής διε­ξό­δου από την πλευ­ρά των εργα­τι­κών — λαϊ­κών συμφερόντων.

Η ανα­γκαιό­τη­τα να σπά­σει ο φαύ­λος κύκλος των αντι­φά­σε­ων ενός συστή­μα­τος, που αδυ­να­τεί να ικα­νο­ποι­ή­σει ζωτι­κά δικαιώ­μα­τα και ανά­γκες για τη μεγά­λη λαϊ­κή πλειο­ψη­φία, την ίδια ακρι­βώς στιγ­μή που η άνο­δος της παρα­γω­γι­κό­τη­τας, η ανά­πτυ­ξη της τεχνο­λο­γί­ας και της επι­στή­μης δια­μορ­φώ­νουν προ­ϋ­πο­θέ­σεις για άλμα­τα στη ριζι­κή βελ­τί­ω­ση και αντι­με­τώ­πι­ση των κοι­νω­νι­κών προ­βλη­μά­των. Ανα­δει­κνύ­ε­ται ακό­μη περισ­σό­τε­ρο και με πιο παρα­στα­τι­κό τρό­πο το πώς η οργά­νω­ση της οικο­νο­μί­ας με κρι­τή­ριο το καπι­τα­λι­στι­κό κέρ­δος, η εξου­σία στα χέρια μιας κοι­νω­νι­κής μειο­ψη­φί­ας, των εκπρο­σώ­πων των μονο­πω­λια­κών ομί­λων, γίνε­ται εμπό­διο για την κοι­νω­νι­κή πρό­ο­δο και ευη­με­ρία. Συσ­σω­ρεύ­ο­νται στοι­χεία που φανε­ρώ­νουν την ανα­γκαιό­τη­τα του σοσια­λι­σμού — κομ­μου­νι­σμού, δηλα­δή της εργα­τι­κής εξου­σί­ας, για τη θεμε­λί­ω­ση της κοι­νω­νι­κής ιδιο­κτη­σί­ας, του κεντρι­κού επι­στη­μο­νι­κού σχε­δια­σμού της οικο­νο­μί­ας, με κρι­τή­ριο την διευ­ρυ­νό­με­νη ικα­νο­ποί­η­ση όλων των κοι­νω­νι­κών αναγκών.

Το ΚΚΕ είναι το μονα­δι­κό κόμ­μα που όχι μόνο έχει ως Πρό­γραμ­μα αυτήν τη διέ­ξο­δο, αλλά και δεν απο­κό­βει από αυτόν το δρό­μο την πάλη για όλα τα εργα­τι­κά — λαϊ­κά προ­βλή­μα­τα, τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις για να δοθούν λύσεις σε αυτά. Είναι και το μονα­δι­κό κόμ­μα που δια­θέ­τει όλες του τις δυνά­μεις, ώστε ο λαός μας, οι εργα­ζό­με­νοι να πιστέ­ψουν στη δύνα­μη και τη δυνα­τό­τη­τά τους να καθο­ρί­σουν τις εξε­λί­ξεις, να βάλουν τη δική τους σφρα­γί­δα, να υλο­ποι­ή­σουν αυτήν τη διέ­ξο­δο. Τα μέλη και τα στε­λέ­χη του ΚΚΕ παλεύ­ουν από κάθε μετε­ρί­ζι σε αυτήν την κατεύ­θυν­ση, πρω­το­στα­τούν στην οργά­νω­ση των εργα­τι­κών — λαϊ­κών αγώ­νων για όλα τα προ­βλή­μα­τα, διε­ξά­γουν την ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κή δια­πά­λη με τις αντι­λή­ψεις, τις δια­στρε­βλώ­σεις, τις προ­κα­τα­λή­ψεις, που θεω­ρούν αιώ­νιο το σημε­ρι­νό σύστη­μα, παρό­λο που σαπί­ζει και που προ­βάλ­λουν ως μονα­δι­κή δήθεν διέ­ξο­δο για τον λαό την ολο­έ­να και μεγα­λύ­τε­ρη προ­σαρ­μο­γή των ανα­γκών και δικαιω­μά­των του στα όρια που το καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα θέτει, με βάση τους «εκσυγ­χρο­νι­σμούς» και τις «ανα­διαρ­θρώ­σεις» του. Αξιο­ποιούν τα διά­φο­ρα μέτω­πα πάλης για να δεί­ξουν τις δυνα­τό­τη­τες του άλλου δρό­μου ανά­πτυ­ξης, του σοσια­λι­σμού, καθώς και ότι σήμε­ρα υπάρ­χουν αυτές οι δυνα­τό­τη­τες στην Ελλάδα.

Γι΄ αυτό, άλλω­στε, οι κομ­μου­νι­στές και οι κομ­μου­νί­στριες δίνουν τη μάχη, ώστε ο καθη­με­ρι­νός αγώ­νας να μην εγκλω­βί­ζε­ται στις διά­φο­ρες παραλ­λα­γές της αστι­κής κυβερ­νη­τι­κής δια­χεί­ρι­σης και στα όρια που καθο­ρί­ζο­νται από τους διε­θνείς ιμπε­ρια­λι­στι­κούς οργα­νι­σμούς — ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΔΝΤ κ.λπ. Υπάρ­χει, πλέ­ον, πλού­σια πεί­ρα στον λαό, από τη δεκα­ε­τία που προη­γή­θη­κε και τη στά­ση όλων των κυβερ­νή­σε­ων, για να ξεπε­ρά­σει τις παγί­δες και τα κάλ­πι­κα διλήμ­μα­τα, που του στή­νουν η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ — ως ο νέος φορέ­ας της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας — το ΚΙΝΑΛ και τα άλλα κόμ­μα­τα, στο πλαί­σιο της συνε­χούς ανα­μόρ­φω­σης του αστι­κού πολι­τι­κού συστήματος.

Δίνου­με τη μάχη, ώστε οι καθη­με­ρι­νοί αγώ­νες στα διά­φο­ρα μέτω­πα να οδη­γούν στην ενί­σχυ­ση του ταξι­κά προ­σα­να­το­λι­σμέ­νου εργα­τι­κού κινή­μα­τος, σε μαζι­κή συμ­με­το­χή στα εργα­τι­κά σωμα­τεία, στους φορείς των αυτο­α­πα­σχο­λου­μέ­νων — επαγ­γελ­μα­τιών, των αγρο­τών, του ριζο­σπα­στι­κού γυναι­κεί­ου κινή­μα­τος, των μαθη­τών, των φοι­τη­τών. Να δυνα­μώ­νει η κοι­νή δρά­ση, η Κοι­νω­νι­κή Συμ­μα­χία, σε αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή — αντι­μο­νο­πω­λια­κή κατεύ­θυν­ση, η σύγκρου­ση με τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς οργα­νι­σμούς, να ανοί­γει ο δρό­μος στην πάλη για την ανα­τρο­πή της καπι­τα­λι­στι­κής βαρβαρότητας.

Ακριβώς για όλους αυτούς τους λόγους είναι αναγκαίο όσο ποτέ σήμερα ακόμα περισσότερο να δυναμώσει η συμπόρευση με το ΚΚΕ.

Σεπτέμ­βρης 2020
Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΚΕ