Ανακοίνωση του ΚΚΕ για την επέτειο της 25ης Μαρτίου

«Η αστι­κή εθνι­κο­α­πε­λευ­θε­ρω­τι­κή επα­νά­στα­ση του 1821 που γκρέ­μι­σε την οθω­μα­νι­κή φεου­δαρ­χι­κή κυριαρ­χία και οδή­γη­σε στη συγκρό­τη­ση του ελλη­νι­κού αστι­κού κρά­τους παρα­μέ­νει πολύ­τι­μη πηγή διδαγ­μά­των. Διδά­σκει πρω­ταρ­χι­κά ότι όσο κυρί­αρ­χη και αν φαντά­ζει μια ταξι­κή εξου­σία δεν μπο­ρεί να μεί­νει τελι­κά αλώ­βη­τη από τα χτυ­πή­μα­τα των επα­να­στα­τών και ανί­κη­τη, όταν έχουν ωρι­μά­σει οι υλι­κές προ­ϋ­πο­θέ­σεις για την ανα­τρο­πή της, φέρ­νο­ντας στο προ­σκή­νιο και τις αντί­στοι­χες κοι­νω­νι­κές δυνά­μεις» τονί­ζει το ΚΚΕ σε ανα­κοί­νω­σή του για την επέ­τειο της επα­νά­στα­σης του 1821.

Στην ανα­κοί­νω­ση γίνε­ται ανα­φο­ρά στις κινη­τή­ριες κοι­νω­νι­κές δυνά­μεις της επα­νά­στα­σης στις πολι­τι­κές και ιδε­ο­λο­γι­κές πηγές έμπνευ­σής της και στη συγκρό­τη­ση της Φιλι­κής Εται­ρεί­ας ως απα­ραί­τη­του φορέα της επα­να­στα­τι­κής αλλαγής.

Επι­ση­μαί­νε­ται, μετα­ξύ άλλων, ότι «η Επα­νά­στα­ση όχι μόνο σάρω­σε τη φαι­νο­με­νι­κά παντο­δύ­να­μη Οθω­μα­νι­κή Αυτο­κρα­το­ρία, αλλά είχε και τη δική της συμ­βο­λή στην ευρω­παϊ­κή δια­δι­κα­σία επι­κρά­τη­σης της καπι­τα­λι­στι­κής εξου­σί­ας, απο­δει­κνύ­ο­ντας στην πρά­ξη ότι τα πισω­γυ­ρί­σμα­τα της ιστο­ρί­ας είναι προσωρινά».

«Δύο αιώ­νες αργό­τε­ρα, η καπι­τα­λι­στι­κή εξου­σία, που τότε απο­τε­λού­σε τη μονα­δι­κή διέ­ξο­δο στα αδιέ­ξο­δα του φεου­δαρ­χι­κού κόσμου, έχει στα­μα­τή­σει προ πολ­λού να υπη­ρε­τεί την κοι­νω­νι­κή πρό­ο­δο» τονί­ζει η ανα­κοί­νω­ση, προ­σθέ­το­ντας, μετα­ξύ άλλων, ότι «σήμε­ρα η καπι­τα­λι­στι­κή εξου­σία ευθύ­νε­ται μόνο για δει­νά της ανθρω­πό­τη­τας, “προ­σφέ­ρο­ντας απλό­χε­ρα” καπι­τα­λι­στι­κές οικο­νο­μι­κές κρί­σεις και πολέ­μους, πεί­να και προσφυγιά».

«Ταυ­τό­χρο­να» υπο­γραμ­μί­ζει, «τη θέση των δια­φω­τι­στι­κών και απε­λευ­θε­ρω­τι­κών ιδε­ών και δια­κη­ρύ­ξε­ων της περιό­δου της επα­να­στα­τι­κής ανό­δου της αστι­κής τάξης έχει πάρει ο σύγ­χρο­νος σκο­τα­δι­σμός και ανορ­θο­λο­γι­σμός που υπη­ρε­τεί τη δικαιο­λό­γη­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης της συντρι­πτι­κής πλειο­ψη­φί­ας της ανθρω­πό­τη­τας, την πολύ­πλευ­ρη χει­ρα­γώ­γη­σή της».

«Η πρω­το­πο­ρία της κοι­νω­νι­κής εξέ­λι­ξης έχει περά­σει αντι­κει­με­νι­κά στα χέρια της εργα­τι­κής τάξης, της μόνης που μπο­ρεί να εκφρά­σει τις ανα­γκαί­ες νέες σοσια­λι­στι­κές σχέ­σεις παρα­γω­γής-κατα­νο­μής, να τις διεκ­δι­κή­σει και να τις επι­βά­λει επα­να­στα­τι­κά, καταρ­γώ­ντας την αστι­κή εκμε­ταλ­λευ­τι­κή τάξη. Στο πλάι της εργα­τι­κής τάξης συσπει­ρώ­νο­νται όλο και περισ­σό­τε­ρο εκεί­νες οι κοι­νω­νι­κές δυνά­μεις, αγρό­τες, βιο­τέ­χνες και επαγ­γελ­μα­τί­ες, επι­στή­μο­νες, καλ­λι­τέ­χνες, που συνει­δη­το­ποιούν πως οι ζωές τους δε χωρούν στο στε­νό ορί­ζο­ντα των καπι­τα­λι­στι­κών κερ­δών και πως η καπι­τα­λι­στι­κή εξου­σία αδυ­να­τεί να τους εξα­σφα­λί­σει ακό­μα και στοι­χειώ­δεις σύγ­χρο­νες ανά­γκες» υπο­γραμ­μί­ζει το ΚΚΕ και προσθέτει:

«Οι μεγα­λειώ­δεις εργα­τι­κές απερ­γί­ες του προη­γού­με­νου δια­στή­μα­τος, ο πανελ­λα­δι­κός αγρο­τι­κός ξεση­κω­μός, οι τερά­στιες φοι­τη­τι­κές και μαθη­τι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις ενά­ντια στα ιδιω­τι­κά πανε­πι­στή­μια και στην ιδιω­τι­κο­οι­κο­νο­μι­κή λει­τουρ­γία του δημό­σιου σχο­λεί­ου και πανε­πι­στη­μί­ου, οι συνε­χι­ζό­με­νες κινη­το­ποι­ή­σεις των υγειο­νο­μι­κών και όλων των εργα­τι­κών-λαϊ­κών δυνά­με­ων για την απο­τρο­πή των νέων αντι­λαϊ­κών μεταρ­ρυθ­μί­σε­ων στην υγεία, η αντί­δρα­ση του εργα­τι­κού-λαϊ­κού κινή­μα­τος και των στρα­τευ­μέ­νων στην όλο και μεγα­λύ­τε­ρη εμπλο­κή της χώρας στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς αντα­γω­νι­σμούς, κόντρα στις απαι­τή­σεις της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης και του ΝΑΤΟ, η πάν­δη­μη καταγ­γε­λία του εγκλή­μα­τος των Τεμπών φανε­ρώ­νουν όλο και περισ­σό­τε­ρο τον πραγ­μα­τι­κό κοι­νω­νι­κό συσχε­τι­σμό δυνά­με­ων, την ανα­γκαιό­τη­τα της κοι­νω­νι­κής συμ­μα­χί­ας και της συμπό­ρευ­σης με το ΚΚΕ».

«Οι προ­σε­χείς ευρω­ε­κλο­γές με την ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ μπο­ρούν να απο­τυ­πώ­σουν σε νέο ποιο­τι­κά επί­πε­δο αυτή την ανα­γκαιό­τη­τα, να απο­τε­λέ­σουν σημα­ντι­κό σταθ­μό της συγκέ­ντρω­σης δυνά­με­ων για την αντε­πί­θε­ση και την νικη­φό­ρα υπέρ­βα­ση της σύγ­χρο­νης καπι­τα­λι­στι­κής βαρ­βα­ρό­τη­τας, ενά­ντια στη μοι­ρο­λα­τρία, κόντρα στους ντό­πιους και ξένους υπο­στη­ρι­κτές της και τις “Ιερές” ιμπε­ρια­λι­στι­κές συμ­μα­χί­ες του και­ρού μας, να έχουν συμ­βο­λή στο δρό­μο της πάλης για την Ελλά­δα και την Ευρώ­πη του σοσια­λι­σμού» τονί­ζει, κατα­λή­γο­ντας, η ανα­κοί­νω­ση του κόμματος.

Ο δαί­μων του τυπο­γρα­φεί­ου, του Ηρα­κλή Κακαβάνη