Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ: Για τον δίκαιο αγώνα των εκπαιδευτικών

1. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας χαιρετίζει τους δίκαιους, μαζικούς αγώνες των χιλιάδων εκπαιδευτικών, που σε πείσμα του αυταρχικού κατήφορου της κυβέρνησης της ΝΔ και του Υπουργείου Παιδείας, αρνούνται να γίνουν “γρανάζι” στα αντιδραστικά — αντιπαιδαγωγικά σχέδια που προωθούν το σχολείο των κοινωνικών φραγμών και διακρίσεων, της ημιμάθειας, της εμπορευματοποίησης της γνώσης, που θα αναγκάζει τους γονείς να βάλουν περισσότερο το χέρι στην τσέπη.

Οι χιλιά­δες εκπαι­δευ­τι­κοί που αγω­νί­ζο­νται, έχουν την αμέ­ρι­στη στή­ρι­ξη των γονιών, συνα­ντιού­νται στους δρό­μους με τους μαθη­τές τους, δέχο­νται την αλλη­λεγ­γύη των εργα­τι­κών σωμα­τεί­ων, για­τί η σύγ­χρο­νη κοι­νω­νι­κή απαί­τη­ση για τη μορ­φω­τι­κή πρό­ο­δο των παι­διών του λαού είναι συνυ­φα­σμέ­νη με την πάλη για τη στή­ρι­ξη του έργου των εκπαι­δευ­τι­κών, με τον αγώ­να για να στα­θούν όρθιοι και όχι σκυ­φτοί, μέσα κι έξω από τη σχο­λι­κή τάξη.

Οι εκπαι­δευ­τι­κοί με τους μαζι­κούς τους αγώ­νες και τις διεκ­δι­κή­σεις τους, αξιο­λο­γούν το σχο­λείο, όπως επί­σης και οι γονείς που τους στη­ρί­ζουν, παρά τη βρώ­μι­κη προ­σπά­θεια κοι­νω­νι­κού αυτο­μα­τι­σμού που έπε­σε στο κενό.

Το ΚΚΕ στη­ρί­ζει τον δίκαιο αγώ­να των εκπαι­δευ­τι­κών, για­τί, με τη στά­ση τους, λένε ένα μεγά­λο “όχι” σε αυτή την πολι­τι­κή και ταυ­τό­χρο­να ανοί­γουν τη συζή­τη­ση για ένα μεγά­λο “ναι” στην ανά­γκη για ένα σχο­λείο που θα προ­σφέ­ρει σύγ­χρο­νη μόρ­φω­ση σε όλα τα παι­διά, σε όλα τα πεδία της γνώ­σης, ικα­νό­τη­τα στη γρα­πτή γλώσ­σα και στην ανά­πτυ­ξη της κρι­τι­κής σκέ­ψης. Ένα σχο­λείο των ίσων και των πολ­λών, χωρίς δια­χω­ρι­σμούς και αποκλεισμούς.

Ανά­με­σα σε αυτές τις ανά­γκες και στη συνε­χή από­κλι­ση από την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα του δημό­σιου σχο­λεί­ου, το ΚΚΕ απο­κα­λύ­πτει και φέρ­νει στη συζή­τη­ση εκπαι­δευ­τι­κών, μαθη­τών, γονιών, τις δια­χρο­νι­κές κυβερ­νη­τι­κές ευθύ­νες. Στο υπο­κρι­τι­κό σύν­θη­μα της κυβέρ­νη­σης “αυτός που αξιο­λο­γεί, αξιο­λο­γεί­ται”, αντι­πα­ρα­θέ­τει την ανά­γκη “αυτός που μορ­φώ­νει να βοη­θιέ­ται ουσια­στι­κά για ενιαία καθο­λι­κή μόρ­φω­ση όλων των παιδιών”.

2. Η εκπαιδευτική πολιτική όλων των κυβερνήσεων στην Ελλάδα έχει ταξικό πρόσημο.

Οι πακτω­λοί των χρη­μά­των για τους ΝΑΤΟϊ­κούς εξο­πλι­σμούς και τις απο­στο­λές των ελλη­νι­κών στρα­τευ­μά­των εκτός της Ελλά­δας, τα πρά­σι­να πακέ­τα της “ανά­πτυ­ξης” που φορ­τώ­νε­ται ο λαός μας, οι φορο­α­παλ­λα­γές στο μεγά­λο κεφά­λαιο, απο­δει­κνύ­ουν περί­τρα­να ότι ο συσ­σω­ρευ­μέ­νος πλού­τος που παρά­γε­ται από τους πολ­λούς δια­νέ­με­ται για τα συμ­φέ­ρο­ντα των λίγων.

Όλες οι κυβερ­νή­σεις, εναρ­μο­νι­σμέ­νες με την πολι­τι­κή της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης, υπο­λο­γί­ζουν ως κόστος τη στοι­χειώ­δη ικα­νο­ποί­η­ση των μορ­φω­τι­κών ανα­γκών των παι­διών του λαού, για­τί έχουν δια­με­τρι­κά αντί­θε­τες προ­τε­ραιό­τη­τες. Χρη­σι­μο­ποιούν με υπο­κρι­τι­κό τρό­πο την έννοια της “αξιο­λό­γη­σης” για να κρύ­ψουν τις εγκλη­μα­τι­κές τους ευθύ­νες για την κατά­στα­ση του δημό­σιου σχο­λεί­ου και το ακό­λου­θο απα­ρά­δε­κτο τοπίο:

  • Οι δαπά­νες για την Παι­δεία έχουν μειω­θεί κατά 1,8 δισ. ευρώ στα τελευ­ταία 11 χρόνια.
  • Η παγιο­ποί­η­ση των ιδιω­τι­κών δαπα­νών για εκπαι­δευ­τι­κές, μορ­φω­τι­κές ανά­γκες, δεί­χνει την πραγ­μα­τι­κή κατά­στα­ση. Οι γονείς δίνουν από την τσέ­πη τους 1,2 δισ. ευρώ το χρό­νο στην ιδιω­τι­κή εκπαίδευση.
  • το 30% των σχο­λι­κών κτη­ρί­ων είναι 50ετίας.
  • 70% είναι η περι­κο­πή των κρα­τι­κών κον­δυ­λί­ων για τη Σχο­λι­κή Στέγη.
  • Γυμνα­στή­ριο έχει το 6% των Δημο­τι­κών και το 22% των Γυμνα­σί­ων – Λυκεί­ων. Αίθου­σα πολ­λα­πλών χρή­σε­ων έχει το 27% Δημο­τι­κών. Εργα­στή­ριο Φυσι­κών Επι­στη­μών έχει το 5% Δημο­τι­κών και το 26% των Γυμνα­σί­ων – Λυκεί­ων. Βιβλιο­θή­κη έχει το 12% των Δημο­τι­κών και το 38% των Γυμνα­σί­ων – Λυκείων.
  • 700.000 μαθη­τές και μαθή­τριες φοι­τούν σε τμή­μα­τα από 21 έως 30 μαθητών.
  • Το 32% των εκπαι­δευ­τι­κών μετα­κι­νεί­ται σε 2 έως 5 σχολεία.
  • Αυτή την περί­ο­δο, μάλι­στα, σε συν­θή­κες παν­δη­μί­ας, το Υπουρ­γείο Παι­δεί­ας προ­ω­θεί συγ­χω­νεύ­σεις τμη­μά­των, με απο­τέ­λε­σμα να στοι­βά­ζο­νται οι μαθη­τές σε 27άρια και 28άρια τμήματα!

3. Η διαχρονική πείρα από τις εξελίξεις στην εκπαίδευση αποδεικνύει ένα πολύ σημαντικό γεγονός:

Μπο­ρεί οι κυβερ­νή­σεις και οι Υπουρ­γοί Παι­δεί­ας να αλλά­ζουν, αλλά στα συρ­τά­ρια μένουν οι ανε­ξό­φλη­τες πολι­τι­κές επι­τα­γές που αφή­νει ο ένας στον άλλον, για να συνε­χι­στούν οι κατευ­θύν­σεις της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης, του ΟΟΣΑ, του ΣΕΒ, κ.ά. για ένα σχο­λείο δήθεν αυτό­νο­μο, αλλά στην ουσία περισ­σό­τε­ρο εξαρ­τη­μέ­νο από τις τσέ­πες των γονιών και δεσμευ­μέ­νο στις συνο­λι­κές κοι­νω­νι­κές ανι­σό­τη­τες. Σε αυτόν τον στρα­τη­γι­κό στό­χο δεν υπάρ­χει καμία δια­φω­νία. Αυτός είναι η πηγή των αντι­δρα­στι­κών αλλα­γών στα σχο­λεία. Και γι’ αυτόν τον λόγο όλα τα Μνη­μό­νια, που ψηφί­στη­καν, έθε­ταν τη δέσμευ­ση και τη σαφή κατεύ­θυν­ση για εφαρ­μο­γή της αντι­δρα­στι­κής αξιολόγησης.

Σε αυτό το πλαί­σιο, τον ίδιο ακρι­βώς στό­χο έθε­τε και η προη­γού­με­νη κυβέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ, που κι αυτή είχε σημαία της “το αυτό­νο­μο σχο­λείο” και την ανά­γκη καλ­λιέρ­γειας “κουλ­τού­ρας αξιο­λό­γη­σης στα σχο­λεία”, όπως έλε­γαν οι υπουρ­γοί Παι­δεί­ας επί ΣΥΡΙΖΑ. Άλλω­στε, το 2015, η έκθε­ση της Κομι­σιόν για την εκπαί­δευ­ση στην Ελλά­δα έδω­σε συγ­χα­ρη­τή­ρια στην κυβέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ για­τί με νόμο της «προ­ω­θεί τις κατευ­θύν­σεις της μεγα­λύ­τε­ρης αυτο­νο­μί­ας και των δια­δι­κα­σιών εσω­τε­ρι­κής-εξω­τε­ρι­κής αξιο­λό­γη­σης σχο­λεί­ων και εκπαι­δευ­τι­κών». Μάλι­στα, ο νόμος 4547/18 του κ. Γαβρό­γλου για την δήθεν αυτο­α­ξιο­λό­γη­ση της σχο­λι­κής μονά­δας είναι αυτός που εφαρ­μό­ζε­ται σήμε­ρα, με προ­σθή­κες, από την κ. Κεραμέως.

4. Οι εκπαιδευτικοί δεν αρνούνται την αξιολόγηση.

Κάθε μέρα εξε­τά­ζουν και απο­τι­μούν τη δου­λειά τους, στους συλ­λό­γους διδα­σκό­ντων ανταλ­λάσ­σουν σκέ­ψεις και προ­τά­σεις για να γίνει καλύ­τε­ρη η σύν­θε­τη παι­δα­γω­γι­κή πρά­ξη. Και μάλι­στα, αυτή ακρι­βώς η δια­δι­κα­σία είναι που ζητούν να στη­ρι­χθεί ουσια­στι­κά από το κράτος.

Τα κριτήρια της αξιολόγησης, που προωθεί η κυβέρνηση, δεν έχουν καμία σχέση με αυτή την ανάγκη και αποκαλύπτουν το πραγματικό αντιπαιδαγωγικό περιεχόμενό της.

Το ΚΚΕ απευ­θύ­νε­ται στον εκπαι­δευ­τι­κό κόσμο, σε όλο τον λαό και τους καλεί να αξιο­λο­γή­σουν αυτοί ‑με βάση τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες τους και την πεί­ρα τους- το σχο­λείο των κοι­νω­νι­κών φραγ­μών, των άνι­σων ταχυ­τή­των, της υποβάθμισης.

Απέ­να­ντι στο κρι­τή­ριο της «ικα­νό­τη­τας δια­χεί­ρι­σης των οικο­νο­μι­κών πόρων», το ΚΚΕ απα­ντά με την ανά­γκη να στη­ρι­χτεί ουσια­στι­κά το σχο­λείο, απο­κλει­στι­κά από το κρά­τος, χωρίς να βάζουν το χέρι στην τσέ­πη οι γονείς. Καλού­με τους εκπαι­δευ­τι­κούς να αντι­στα­θούν στη διά­δο­ση ανορ­θο­λο­γι­κών και σκο­τα­δι­στι­κών θεω­ριών. Να δια­μορ­φώ­σουν διεκ­δι­κη­τι­κό μέτω­πο για το συν­δυα­σμό της μορ­φω­τι­κής δια­δι­κα­σί­ας με την κοι­νω­νι­κή στή­ρι­ξη των παιδιών.

Απέ­να­ντι στο κρι­τή­ριο για τη λεγό­με­νη «απο­τε­λε­σμα­τι­κή αξιο­ποί­η­ση του προ­σω­πι­κού», το ΚΚΕ απα­ντά με το αίτη­μα για τη μόνι­μη πρό­σλη­ψη των 50.000 συμ­βα­σιού­χων εκπαι­δευ­τι­κών που “σήμε­ρα είναι, αύριο δεν είναι”, γεγο­νός που έχει σοβα­ρές αρνη­τι­κές συνέ­πειες στην ανα­γκαία στα­θε­ρή, παι­δα­γω­γι­κή, μορ­φω­τι­κή και ψυχο­λο­γι­κή σχέ­ση που πρέ­πει να υπάρ­χει ανά­με­σα στους εκπαι­δευ­τι­κούς και τους μαθη­τές. Να καταρ­γη­θεί επι­τέ­λους η απα­ρά­δε­κτη πραγ­μα­τι­κό­τη­τα των εκπαι­δευ­τι­κών-λάστι­χο που ανα­γκά­ζο­νται να διδά­σκουν άσχε­τα με την ειδι­κό­τη­τά τους μαθή­μα­τα με ό,τι αυτό σημαί­νει για τη μόρ­φω­ση των μαθητών.

Απέ­να­ντι στο κρι­τή­ριο της «αξιο­ποί­η­σης των σχο­λι­κών υπο­δο­μών», το ΚΚΕ αντι­πα­ρα­θέ­τει την ανά­γκη να ανα­βαθ­μι­στούν εδώ και τώρα οι σχο­λι­κές υπο­δο­μές, να θωρα­κι­στούν από σει­σμούς, πλημ­μύ­ρες, να φτια­χτούν εργα­στή­ρια, γυμνα­στή­ρια παντού, να δεσμευ­τούν άμε­σα χώροι για ανέ­γερ­ση σχο­λι­κών κτη­ρί­ων, για να καταρ­γη­θεί ορι­στι­κά η αθλιό­τη­τα των κοντέι­νερς, των “τάξε­ων-κλου­βιά”.

Απέ­να­ντι στο κρι­τή­ριο της «καλ­λιέρ­γειας δεξιο­τή­των στους μαθη­τές», το ΚΚΕ αντι­πα­ρα­θέ­τει τη σύγ­χρο­νη ανά­γκη και δυνα­τό­τη­τα για ένα σχο­λείο ολό­πλευ­ρης μόρ­φω­σης και σύγ­χρο­νης γενι­κής παι­δεί­ας, που θα ενσω­μα­τώ­νει δημιουρ­γι­κά τη δυνα­τό­τη­τα γνώ­σης των νέων εξελίξεων.

Απέ­να­ντι στην κατεύ­θυν­ση για δημο­σί­ευ­ση των αξιο­λο­γή­σε­ων των σχο­λεί­ων με βάση τα “μαθη­σια­κά απο­τε­λέ­σμα­τα”, το ΚΚΕ θέτει το ουσια­στι­κό ερώ­τη­μα του ποιος έχει την ευθύ­νη για τις σχο­λι­κές επι­δό­σεις, θέτει την ανά­γκη για στή­ρι­ξη των σχο­λεί­ων και όχι κατά­τα­ξή τους σε “καλά” και “κακά”, που θα αντα­γω­νί­ζο­νται μετα­ξύ τους, ανά­λο­γα με την πρό­σβα­σή τους σε καπι­τα­λι­στι­κούς ομί­λους-χορη­γούς, ανά­λο­γα με την ταξι­κή σύν­θε­ση του Δήμου, της Περι­φέ­ρειας κτλ.

5. Το ΚΚΕ καλεί τον λαό να εξετάσει και τη διεθνή πείρα από το σχολείο που οικοδομείται, ως αποτέλεσμα της αντιδραστικής αξιολόγησης, που υλοποιείται απ’ όλες τις κυβερνήσεις είτε φιλελεύθερες είτε σοσιαλδημοκρατικές.

Αυτή η πεί­ρα υπο­γραμ­μί­ζει τις τερά­στιες μορ­φω­τι­κές ανι­σό­τη­τες, στα κατά τ’ άλλα αξιο­λο­γη­μέ­να σχο­λεία. Έτσι:

  • Τα σχο­λεία των φτω­χών έχουν δια­φο­ρε­τι­κό και κατώ­τε­ρου επι­πέ­δου πρό­γραμ­μα και βιβλία από τα σχο­λεία των πλου­σί­ων. Το μέλ­λον των παι­διών της λαϊ­κής οικο­γέ­νειας είναι από πολύ μικρή ηλι­κία προ­ο­ρι­σμέ­νο για τη φτη­νή εργα­σία, ενώ η προ­ο­πτι­κή των πανε­πι­στη­μια­κών σπου­δών φαντά­ζει εξω­πραγ­μα­τι­κή γι’ αυτά. Στο όνο­μα της ανα­βάθ­μι­σης και της και­νο­το­μί­ας, αφαι­ρού­νται μαθή­μα­τα, όπως Γεω­γρα­φία και Ιστο­ρία και εισά­γο­νται μαθή­μα­τα “υπη­ρε­σιών καφετέριας”…

Απο­τέ­λε­σμα και αυτής της κατεύ­θυν­σης είναι και ο λει­τουρ­γι­κός αναλ­φα­βη­τι­σμός, η αδυ­να­μία συγκρό­τη­σης ενός στέ­ρε­ου μορ­φω­τι­κού υπό­βα­θρου, ο σύγ­χρο­νος ανορθολογισμός.

Πανεκπαιδευτικό_Συλλαλητήριο 11 Οκτ

6. Απέναντι στον ενωμένο αγώνα των εκπαιδευτικών, η κυβέρνηση επιστρατεύει τον αυταρχισμό και το ψέμα!

Εφαρ­μό­ζει απα­ρά­δε­κτες δια­τά­ξεις του νόμου Χατζη­δά­κη, αλλά και των νόμων Βρού­τση, Αχτσιόγλου.
Επι­κα­λεί­ται το γεγο­νός ότι οι εκπαι­δευ­τι­κοί είναι κρα­τι­κοί υπάλ­λη­λοι, πατώ­ντας στο αντι­δρα­στι­κό πλαί­σιο του δημο­σιο­ϋ­παλ­λη­λι­κού κώδι­κα, αλλά και την τιμω­ρη­τι­κή τρο­πο­λο­γία που ψηφί­στη­κε επί ΣΥΡΙΖΑ και καταρ­γή­θη­κε κάτω από την πάλη των εργα­ζο­μέ­νων, και τώρα επα­να­φέ­ρε­ται από την κυβέρ­νη­ση της ΝΔ.

Οι εκπαιδευτικοί έχουν κάθε λόγο να αγωνίζονται ενάντια σε νόμο του κράτους, γιατί αυτός ο νόμος είναι άδικος, ενάντια στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών τους!

Αυτόν τον δρό­μο έχουν ακο­λου­θή­σει οι εργα­ζό­με­νοι στην εκπαί­δευ­ση, οι μαθη­τές, οι φοι­τη­τές και έχουν κατα­φέ­ρει να καθυ­στε­ρή­σουν αντι­δρα­στι­κές αλλα­γές, να εμπο­δί­σουν αντι­λαϊ­κά μέτρα.

Σήμε­ρα είναι η ώρα της αλλη­λεγ­γύ­ης, για να πιε­στεί ακό­μα περισ­σό­τε­ρο η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, να ηττη­θεί η προ­σπά­θεια τρο­μο­κρά­τη­σης των εκπαιδευτικών.

Να δυνα­μώ­σει η πάλη ενά­ντια στο αντι­δρα­στι­κό περιε­χό­με­νο της αξιο­λό­γη­σης και όλων των νόμων που έχουν φέρει συνο­λι­κά οι παλιές και νέες κυβερνήσεις.

Να συνε­χι­στεί η παρε­μπό­δι­ση του νόμου της κυβέρ­νη­σης της ΝΔ ακό­μα πιο μαζι­κά, με όλες τις μορ­φές και όλα τα μέσα, αγκα­λιά­ζο­ντας όλο και περισσότερους.

Πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο

7. Το ενδιαφέρον των πολλών για την εκπαίδευση των παιδιών τους είναι διαμετρικά αντίθετο με τα συμφέροντα και την εκπαιδευτική πολιτική των κυβερνήσεων που δουλεύουν για τους λίγους.

Σε αυτή τη δια­χρο­νι­κή ανα­μέ­τρη­ση ‑και στον τόπο μας- ύψω­σαν το μπόι τους κορυ­φαί­οι κομ­μου­νι­στές παι­δα­γω­γοί με το έργο τους και τη στά­ση ζωής τους και κρί­θη­καν από το εκά­στο­τε σύστη­μα ως “ακα­τάλ­λη­λοι”. Όμως, η ακτι­νο­βο­λία του Γλη­νού, της Ιμβριώ­τη, του Παπα­μαύ­ρου και πολ­λών άλλων βρί­σκει σήμε­ρα έκφρα­ση στα συν­θή­μα­τα και τα πανό των εκπαι­δευ­τι­κών σωμα­τεί­ων, όπου τα σύγ­χρο­να παι­δα­γω­γι­κά ποι­ή­μα­τα γρά­φο­νται στους δρό­μους και τις σχο­λι­κές τάξεις!

Τα προβλήματα των σχολείων δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν από μια γερασμένη εκπαιδευτική πολιτική που πατάει σ’ ένα γερασμένο σύστημα οργάνωσης της κοινωνίας και της οικονομίας.

Η συσ­σω­ρευ­μέ­νη πεί­ρα και οργή από τους αλλε­πάλ­λη­λους νόμους που ψηφί­ζουν οι κυβερ­νή­σεις, τόσο της ΝΔ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, δεί­χνει ότι ο φαύ­λος κύκλος της υπο­βάθ­μι­σης, της ανα­ντι­στοι­χί­ας ανά­με­σα στην πρό­ο­δο της επι­στή­μης και τη μόρ­φω­ση με το στα­γο­νό­με­τρο, μπο­ρεί να σπά­σει μόνο αν ανοί­ξει ο δρό­μος για μια κοι­νω­νία που το κίνη­τρο και οι στό­χοι της παρα­γω­γής δεν θα είναι το καπι­τα­λι­στι­κό κέρ­δος, αλλά η κοι­νω­νι­κή ευη­με­ρία. Ν’ ανοί­ξει ο δρό­μος διεκ­δί­κη­σης και κατά­κτη­σης των κοι­νω­νι­κών-πολι­τι­κών προ­ϋ­πο­θέ­σε­ων ώστε το εκπαι­δευ­τι­κό σύστη­μα σε όλες του τις βαθ­μί­δες να στο­χεύ­ει στη συνο­λι­κή ανύ­ψω­ση του μορ­φω­τι­κού επί­πε­δου και την ολό­πλευ­ρη ανά­πτυ­ξη της προ­σω­πι­κό­τη­τας των μαθη­τών, αφού θα έχει ξεμπερ­δέ­ψει με την εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρωπο.

Το ΚΚΕ, σήμε­ρα, στη­ρί­ζο­ντας τον δίκαιο αγώ­να των εκπαι­δευ­τι­κών, δίνει όλες του τις δυνά­μεις για να χαρα­χτεί αυτός ο δρόμος.

ΑΘΗΝΑ 15/10/2021
ΤΟ ΠΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο