Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αναμνήσεις από «Βόρειο Σέλας» στην …Καστέλα το 1979! — Γράφει ο Γιώργος Μουσγάς

Η ΕΙΔΗΣΗ: H Ελλά­δα έγι­νε… Ισλαν­δία: Οι κάτοι­κοι στις Σέρ­ρες, την Πιε­ρία και τη Θεσ­σα­λο­νί­κη αντί­κρυ­σαν το Βόρειο Σέλας. Σύμ­φω­να με τον Διευ­θυ­ντή της Εθνι­κής Μετε­ω­ρο­λο­γι­κής Υπη­ρε­σί­ας, Θοδω­ρή Κολυ­δά, «μια ισχυ­ρή γεω­μα­γνη­τι­κή καται­γί­δα επι­πέ­δου G3 επη­ρέ­α­σε την Ευρώ­πη προ­κα­λώ­ντας φαι­νό­με­να σέλα­ος ακό­μη και σε Ιτα­λία και Βουλ­γα­ρία». 

Κι όμως! Το Βόρειο Σέλας είχε …ροβο­λή­σει μέχρι το Λοφά­κι της Καστέ­λας από το 1979! Εκεί το κατέ­βα­σαν ο αξέ­χα­στος Μανώ­λης Ρασού­λης (1945–2011) με τους στί­χους του στο «Σου­ξε­διά­ρι­κο» και τις ερμη­νεί­ες του –επί­σης αξέ­χα­στου- Νίκου Παπά­ζο­γλου (1948–2011)

αλλά και του Δημή­τρη Κοντο­γιάν­νη. Τη μου­σι­κή έγρα­ψε ο Νίκος Ξυδάκης.


Στο τέλος της δεκα­ε­τί­ας του 70 εμφα­νί­στη­κε το δίδυ­μο δύο νεα­ρών δημιουρ­γών, του Νίκου Ξυδά­κη και του στι­χουρ­γού Μανώ­λη Ρασού­λη. Οι δύο δισκο­γρα­φι­κές δου­λειές τους «Η εκδί­κη­ση της γυφτιάς» και τα «Δήθεν», ήταν μια εξαι­ρε­τι­κά ευχά­ρι­στη έκπλη­ξη. «Η εκδί­κη­ση της γυφτιάς» έσπα­σε τα κοντέρ καθώς πού­λη­σε πάνω από 200.000 κομμάτια.

Ένα από τα τρα­γού­δια του δίσκου είναι «Το σου­ξε­διά­ρι­κο», που ται­ριά­ζει στην εμφά­νι­ση του «Βορεί­ου Σέλα­ος» και στη χώρα μας!

OΙ ΣΤΙΧΟΙ:

Δήμαρ­χος εγώ δεν είμαι για να μου παραπονιέσαι,/ 
στον Καρ­πό­ζη­λο να πας και μαζί του να ξηγιέσαι.
Βρε καθέ­τως το καλά­μι, αχ, μας το καβάλησες/ και την ταπει­νή μας γνώ­μη συ την εχαράμισες.
Λάμπεις σαν το Βόρειο Σέλας στο λοφά­κι της Καστέλας./
Είσαι γύρω μου ένα θαύ­μα κι είσαι μέσα μου ένα τραύμα.
Έβα­λες σκι­στή τη φού­στα και μου ζάλι­σες τα γούστα,/ έχει γού­στο να με στή­σεις και χαρ­μά­νη να μ’ αφήσεις.
Το πολύ το πηγαι­νέ­λα την ανά­βει την κοπέλα,/ το πολύ το νάνι νάνι κάνει το παι­δί χαϊβάνι.
Λάμπεις σαν το Βόρειο Σέλας …

Απο­λαύ­στε το και με τον Παπά­ζο­γλου και με τον Κοντο­γιάν­νη. Κάθε ερμη­νεία έχει τη δική της χάρη.

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο