Απεβίωσε ο συγγραφέας Ζιλ Περό, που έδωσε αγώνα για την κατάργηση της θανατικής ποινής

Ο συγ­γρα­φέ­ας Ζιλ Περό, ο οποί­ος συμ­με­τεί­χε πολύ ενερ­γά τα χρό­νια του 1970 στον αγώ­να για την κατάρ­γη­ση της θανα­τι­κής ποι­νής στη Γαλ­λία και αργό­τε­ρα, τα χρό­νια του 1990, έγρα­ψε βιβλίο-κατα­πέλ­τη για τον βασι­λιά του Μαρό­κου, τον Χασάν Β΄, πέθα­νε χθες Πέμ­πτη σε ηλι­κία 92 ετών, γνω­στο­ποί­η­σε το οικο­γε­νεια­κό περι­βάλ­λον του.

Το 1978, η κυκλο­φο­ρία του βιβλί­ου-έρευ­νας «Το κόκ­κι­νο που­λό­βερ» (Le Pull-over rouge) πολ­λα­πλα­σί­α­σε τις αμφι­βο­λί­ες για την ενο­χή άνδρα που είχε οδη­γη­θεί στην γκι­λο­τί­να δυο χρό­νια νωρί­τε­ρα, μετά την κατα­δί­κη του για τη δολο­φο­νία μικρού κορι­τσιού, προ­κά­λε­σε πολε­μι­κή και την κατα­δί­κη του για δυσφή­μι­ση δυο χρό­νια αργότερα.

Η ποι­νή του θανά­του καταρ­γή­θη­κε στη Γαλ­λία το 1981, όμως τα αιτή­μα­τα να υπάρ­ξει ανα­ψη­λά­φη­ση της δίκης του Κρι­στιάν Ρανου­τσί ουδέ­πο­τε ευοδώθηκαν.

Η έρευ­να για την υπό­θε­ση ώστε να υπάρ­ξει νέα ποι­νι­κή δια­δι­κα­σία «δεν είναι σπριντ, είναι μαρα­θώ­νιος», δήλω­νε ο κ. Περό στο Γαλ­λι­κό Πρα­κτο­ρείο το 2006. Ήλπι­ζε ακό­μη πως μια μέρα θα ξανά­νοι­γε η υπόθεση.

Ο Ζιλ Περό ήταν επί­σης συγ­γρα­φέ­ας του πολύ­κρο­του στη Γαλ­λία βιβλί­ου «Ο φίλος μας ο βασι­λιάς» (Notre ami le roi) που κυκλο­φό­ρη­σε το 1990 και παρου­σί­α­ζε τον απο­λο­γι­σμό των 30 χρό­νων της μοναρ­χί­ας του Χασάν Β΄ στο Μαρό­κο. Το έργο του έθε­τε ερω­τή­μα­τα για τη συνέρ­γεια κάποιων γαλ­λι­κών ελίτ.

«Τα βιβλία του Ζιλ Περό σημά­δε­ψαν τη γενιά μου. Υπάρ­χει ένα πριν κι ένα μετά το ‘Ο φίλος μας ο βασι­λιάς’», σχο­λί­α­σε ο Πιερ Ασκί, δημο­σιο­γρά­φος και πρό­ε­δρος της μη κυβερ­νη­τι­κής οργά­νω­σης Δημο­σιο­γρά­φοι Χωρίς Σύνο­ρα (Reporters sans Frontières, RSF).

Ο συγ­γρα­φέ­ας έγρα­ψε το 2014 τον πρό­λο­γο εξαι­ρε­τι­κά επι­κρι­τι­κού βιβλί­ου για τον σημε­ρι­νό βασι­λιά του Μαρό­κου, γιο του Χασάν Β΄, το οποίο έγρα­ψε μαρο­κι­νός άλλο­τε συνερ­γά­της του Γαλ­λι­κού Πρα­κτο­ρεί­ου, ο Όμαρ Μπρού­ξι. Το βιβλίο, με τίτλο «Ο Μοχά­μεντ Στ΄ πίσω από τις μάσκες» (Mohammed VI derrière les masques) είχε υπό­τι­τλο «Ο γιος του φίλου μας», που παρέ­πε­μπε ακρι­βώς στο βιβλίο του Ζιλ Περό.

Ο δημο­σιο­γρά­φος-ερευ­νη­τής Εντουί Πλε­νέλ εξή­ρε μέσω X (του πρώ­ην Twitter) τον «φοβε­ρό αφη­γη­τή» και «στρα­τευ­μέ­νο» λογοτέχνη.

Ο Ζακ Πεϊ­ρόλ, όπως ήταν το πραγ­μα­τι­κό του όνο­μα, είχε αρχί­σει καριέ­ρα δικη­γό­ρου, προ­τού πάρει άλλη ατρα­πό, κατα­λή­γο­ντας τη δημο­σιο­γρα­φία και κατό­πιν τη λογο­τε­χνία. Με το ψευ­δώ­νυ­μό του, υπέ­γρα­ψε το 1969 επι­τυ­χη­μέ­νο κατα­σκο­πευ­τι­κό μυθι­στό­ρη­μα, το «Φάκε­λος 51» (Le Dossier 51), που μετα­φέρ­θη­κε στη μεγά­λη οθόνη.

Βλα­ντί­μιρ Μαγια­κόφ­σκι: «Ωδή στην Επανάσταση»