Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αργεντινή: Το αεροπλάνο του θανάτου

Χιλιά­δες άνθρω­ποι δολο­φο­νή­θη­καν από τη χού­ντα στην Αργε­ντι­νή. Πολ­λοί πετά­χτη­καν από αερο­πλά­να στο κενό. Ένα από αυτά επι­στρέ­φει ως «μνη­μείο» ενός φρι­κτού παρελθόντος.

Σύμ­φω­να με εκτι­μή­σεις, μέχρι και 30.000 άνθρω­ποι δολο­φο­νή­θη­καν κατό­πιν εντο­λής της χού­ντας στην Αργε­ντι­νή μετα­ξύ 1976 και 1983. Αμέ­τρη­τα μέλη της αντι­πο­λί­τευ­σης και αντί­πα­λοι της χού­ντας πετά­χτη­καν στο κενό από αερο­πλά­να. Τώρα ένα από αυτά τα αερο­πλά­να μετα­φέρ­θη­κε από τις ΗΠΑ στην Αργε­ντι­νή για να θυμί­ζει μια από τις πιο σκο­τει­νές σελί­δες της ιστο­ρί­ας της χώρας. Ένα αερο­πλά­νο που ακό­μα και σήμε­ρα προ­κα­λεί τρό­μο, όπως για παρά­δειγ­μα στην Μαμπέλ Καρε­ά­γκα, κόρη ενός θύματος:

«Όποιος το δει δεν βλέ­πει ένα αερο­πλά­νο, αλλά την ιστο­ρία μιας γενο­κτο­νί­ας. Δεν μπο­ρώ να το κοι­τά­ξω. Το μόνο που βλέ­πω είναι το πρό­σω­πο της μητέ­ρας μου και των άλλων μητέ­ρων», λέει.

Οι συγγενείς των θυμάτων εντόπισαν τους δράστες

Στις 14 Δεκεμ­βρί­ου 1977, η μητέ­ρα της Μαμπέλ πετά­χτη­κε ζωντα­νή μαζί με άλλους από το αερο­πλά­νο SC‑7 Skyvan στον Ρίο ντε λα Πλά­τα. Περί­που 200 από αυτές τις λεγό­με­νες πτή­σεις θανά­του πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν κατά τη διάρ­κεια της στρα­τιω­τι­κής δικτα­το­ρί­ας της Αργε­ντι­νής μετα­ξύ 1976 και 1983. Πολ­λοί από τους νεκρούς δεν βρέ­θη­καν ποτέ, όπως η Πατρί­σια Οβιέδο:

«Η αδελ­φή μου ήταν τότε 24 ετών, ετοι­μα­ζό­ταν να απο­φοι­τή­σει ως για­τρός και έψα­χνε τον αδελ­φό της Πέδρο, ο οποί­ος επί­σης εξα­φα­νί­στη­κε», λέει ο αδελ­φός τους Κάρ­λος Οβιέδο.

Οι επι­ζώ­ντες συγ­γε­νείς των θυμά­των κατά­φε­ραν να εντο­πί­σουν τα αερο­σκά­φη του θανά­του και τους πιλό­τους, οι οποί­οι το 2007 παρα­πέμ­φθη­καν σε δίκη. Ο ένας πέθα­νε κατά τη διάρ­κεια της δίκης, ο άλλος κατα­δι­κά­στη­κε σε ισό­βια κάθειρξη.

Οι απα­χθέ­ντες δεν είχαν επί­γνω­ση της σκλη­ρής μοί­ρας που τους περί­με­νε. Η σύλ­λη­ψή τους ήταν συχνά αυθαί­ρε­τη. Όποιος αντι­δρού­σε στη χού­ντα με λόγια ή πρά­ξεις συλ­λαμ­βα­νό­ταν, βασα­νι­ζό­ταν, σκοτώνονταν.

Φωτο­γρα­φί­ες εξα­φα­νι­σμέ­νων θυμάτων

Οι απόγονοι των δραστών αντιδρούν

Ο πατέ­ρας του Πάμπλο Βέρ­να ήταν ένας από τους συνερ­γά­τες της χού­ντας που έδι­ναν στους κατα­δι­κα­σμέ­νους σε θάνα­το ηρε­μι­στι­κά πριν από την πτή­ση. Μαζί με άλλους απο­γό­νους συνερ­γα­τών της χού­ντας ο Πάμπλο θέλει να ερευ­νή­σει παρα­πά­νω την υπόθεση:

«Η ανυ­πα­κοή μας, το ότι δηλα­δή μιλά­με τώρα, είναι για να σπά­σου­με τον όρκο της σιω­πής που έδω­σαν οι υπεύ­θυ­νοι. Υπάρ­χει ακό­μα χρό­νος για τις οικο­γέ­νειες που έχα­σαν δικούς τους να βρουν γαλήνη».

Ο χρό­νος πράγ­μα­τι πιέ­ζει, λέει ο Κάρ­λος Οβιέ­δο, ο οποί­ος έχα­σε δύο αδέλ­φια του κατά τη διάρ­κεια της δικτατορίας.

«Αυτή είναι η φρί­κη που προ­κά­λε­σαν οι στρα­τιω­τι­κοί στην Αργε­ντι­νή και δυστυ­χώς σήμε­ρα έχου­με πολι­τι­κούς και βου­λευ­τές που το αρνού­νται και που μπο­ρεί να γίνουν πρό­ε­δροι ή αντι­πρό­ε­δροι. Αυτό είναι το τρο­με­ρό της υπόθεσης».

Το SC‑7 Skyvan, μετα­φέρ­θη­κε τώρα στο Μπου­έ­νος Άιρες από τη Φλό­ρι­ντα και ο στό­χος είναι να βοη­θή­σει να δια­τη­ρη­θεί ζωντα­νή η μνή­μη της τρο­με­ρής αυτής επο­χής. Εκτί­θε­ται σe μου­σείο, στους χώρους της πρώ­ην Nαυ­τι­κής Σχολής.

Πηγή: Deutsche Welle

 

Βλα­ντί­μιρ Μαγια­κόφ­σκι: «Ωδή στην Επανάσταση»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο