Γ. Λαμπρούλης: Ο πραγματικός τίτλος του νομοσχεδίου για την Υγεία είναι «στο ίδιο έργο θεατές»

«Ένα ακό­μα νομο­σχέ­διο προ­σαρ­μο­σμέ­νο στην λογι­κή κόστους-οφέ­λους και όχι στις πραγ­μα­τι­κές ανά­γκες του λαού για καθο­λι­κή, δημό­σια και δωρε­άν υπη­ρε­σί­ες Υγεί­ας» ανέ­φε­ρε ο ειδι­κός αγο­ρη­τής του ΚΚΕ Γιώρ­γος Λαμπρού­λης, κατά την τοπο­θέ­τη­σή του στην Ολο­μέ­λεια για το νομο­σχέ­διο του υπουρ­γεί­ου Υγεί­ας με τις «Ρυθ­μί­σεις για την αντι­με­τώ­πι­ση της παν­δη­μί­ας του κορω­νοϊ­ού COVID-19, την ενί­σχυ­ση της προ­στα­σί­ας της δημό­σιας υγεί­ας και των υπη­ρε­σιών υγεί­ας, το ηλε­κτρο­νι­κό σύστη­μα παρα­κο­λού­θη­σης της δια­κί­νη­σης φαρ­μά­κων, την Ενιαία Λίστα Χει­ρουρ­γεί­ων και άλλες επεί­γου­σες διατάξεις».

Ο κ. Λαμπρού­λης σχο­λί­α­σε πως ο πραγ­μα­τι­κός τίτλος του είναι «“στο ίδιο έργο θεα­τές”, καθώς παρό­μοια έρχο­νται εδώ και τρει­σή­μι­σι χρό­νια, τα οποία όχι μόνο δεν απα­ντούν στις ανά­γκες της λαϊ­κής υγεί­ας, αλλά περ­νά­νε αντι­λαϊ­κές ανα­διαρ­θρώ­σεις στο όνο­μα της πανδημίας».

Ο αγο­ρη­τής του ΚΚΕ εκτί­μη­σε πως με τις ρυθ­μί­σεις αυτές «θα υπάρ­ξει περαι­τέ­ρω επι­δεί­νω­ση των όρων παρο­χής Υγεί­ας σε ασθε­νείς και ο εξα­να­γκα­σμός τους να απευ­θύ­νο­νται σε ιδιώ­τες». Τόνι­σε πως «η κυβέρ­νη­ση θέλει να περά­σει την αντί­λη­ψη πως όλα ήταν καλά πριν την παν­δη­μία και τώρα παίρ­νει μέτρα ενίσχυσης».

Ο κ. Λαμπρού­λης απέ­δω­σε δια­χρο­νι­κά σε όλες κυβερ­νή­σεις ότι δεν φρό­ντι­σαν το ΕΣΥ να μπο­ρεί να αντα­πο­κρι­θεί ακό­μα και σε απλές ανά­γκες του λαού σε ιατρο­φαρ­μα­κευ­τι­κή περί­θαλ­ψη και είπε ότι «τώρα δρο­μο­λο­γεί­ται μεγα­λύ­τε­ρη μεί­ω­ση μισθο­λο­γι­κού κόστους, περι­κο­πές και ενί­σχυ­ση της ελα­στι­κής εργασίας».

Για την λεγό­με­νη ενιαία λίστα χει­ρουρ­γεί­ου, ο βου­λευ­τής του ΚΚΕ υπο­γράμ­μι­σε ότι «το θέμα δεν είναι η ισο­τι­μία στις πολύ­μη­νες ανα­μο­νές για χει­ρουρ­γεία, που διο­γκώ­θη­καν στην παν­δη­μία όταν έγι­ναν τα νοσο­κο­μεία μονά­δες “μίας νόσου”, ούτε το πρό­βλη­μα είναι η αδια­φά­νεια ή η μη ενη­μέ­ρω­ση του ασθε­νή, αλλά οι τερά­στιες ελλεί­ψεις σε προ­σω­πι­κό, υλι­κά, κρε­βά­τια, που οδη­γούν σε αυτές τις τερά­στιες ανα­μο­νές» σημειώ­νο­ντας ότι «οι ελλεί­ψεις αυτές είναι η βάση που γεν­νά φαι­νό­με­να ανι­σό­τι­μης μετα­χεί­ρι­σης και χρηματισμού».

Ο κ. Λαμπρού­λης ζήτη­σε μόνι­μες προ­σλή­ψεις και επαρ­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση για κρε­βά­τια, χει­ρουρ­γεία, υλι­κά και ανα­λώ­σι­μα. Δια­φώ­νη­σε με το «νέο ΕΣΥ» που έχει την λει­τουρ­γία των δημό­σιων μονά­δων με ιδιω­τι­κο­οι­κο­νο­μι­κά κρι­τή­ρια, με τη λογι­κή κόστους-οφέ­λους. Με οδη­γί­ες ότι το μεγα­λύ­τε­ρο μέρους του κόστους λει­τουρ­γί­ας, σε λίγο και­ρό και της μισθο­δο­σί­ας, θα πρέ­πει να καλύ­πτε­ται από την πώλη­ση υπη­ρε­σιών Υγεί­ας σε ασθε­νείς-πελά­τες, ενι­σχύ­ο­ντας έτσι και την επι­χει­ρη­μα­τι­κή δρά­ση. Τόνι­σε πως το σχέ­διο νόμου δεν δια­σφα­λί­ζει τη μη δια­σπο­ρά του κορο­νοϊ­ού, καθώς αντί να αφο­ρά στην ενί­σχυ­ση του δημό­σιου συστή­μα­τος με μόνι­μες προ­σλή­ψεις στο ύψος των ανα­γκών, περι­λαμ­βά­νει παρα­τά­σεις συμ­βά­σε­ων και μετα­κι­νή­σεις που είναι φθη­νό και επι­κίν­δυ­νο μέτρο για να αντι­με­τω­πι­στεί η πολι­τι­κή των μη προσλήψεων.