Άρθρο του \\ Γιώρ­γου Μαρί­νου στο Ριζοσπάστη

Αυτή την ώρα στην Παλαι­στί­νη, στη Λωρί­δα της Γάζας δια­πράτ­τε­ται ένα ακό­μα ιμπε­ρια­λι­στι­κό έγκλη­μα. Το κρά­τος του Ισρα­ήλ και η ακρο­δε­ξιά κυβέρ­νη­ση Νετα­νιά­χου με τη μορ­φή κυβέρ­νη­σης «εθνι­κής ενό­τη­τας» συνε­χί­ζει τις σφα­γές των προη­γού­με­νων χρό­νων, χτυ­πά­ει με τη στρα­τιω­τι­κή του μηχα­νή τον λαό, τους αμά­χους, τα παι­διά, με χιλιά­δες νεκρούς. Επι­βάλ­λει καθο­λι­κό απο­κλει­σμό στε­ρώ­ντας τους κατοί­κους από νερό, τρό­φι­μα, φάρ­μα­κα, ιατρι­κά εφό­δια και ηλε­κτρι­κό ρεύ­μα, προ­ε­τοι­μά­ζει χερ­σαία επέμ­βα­ση και γενοκτονία.

Τώρα! Απαιτείται να καταδικαστεί
η βαρβαρότητα των κατοχικών δυνάμεων
και να εκφραστεί μαζικά η λαϊκή αλληλεγγύη
στον δοκιμαζόμενο λαό της Παλαιστίνης.

Η εργα­τι­κή τάξη, τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα, οι νέοι και οι νέες, με την πρω­το­πό­ρα δρά­ση των κομ­μου­νι­στών, μπο­ρούν να ανοί­ξουν τον δρό­μο της αλή­θειας μέσα από αμέ­τρη­τα ψέμα­τα και ανι­στό­ρη­τες λαθρο­χει­ρί­ες που σκο­πί­μως χρη­σι­μο­ποιού­νται για να στη­ρι­χθεί η ισραη­λι­νή κατοχή.

Ένας άθλιος προ­πα­γαν­δι­στι­κός μηχα­νι­σμός με τη συμ­με­το­χή των ΗΠΑ, της ΕΕ, αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων και κρα­τών της «πολι­τι­σμέ­νης», όπως λένε, «Δύσης», προ­σπα­θεί να αθω­ώ­σει τη βαρ­βα­ρό­τη­τα του ισραη­λι­νού κρά­τους, να ενο­χο­ποι­ή­σει την αντί­στα­ση του παλαι­στι­νια­κού λαού και τη λαϊ­κή αλλη­λεγ­γύη που εκφρά­ζε­ται στον αγώ­να του.

Σ’ αυτές τις συν­θή­κες παλεύ­ου­με απο­φα­σι­στι­κά για να σπά­σει το σκο­τά­δι της παρα­πλη­ρο­φό­ρη­σης, να δια­δο­θούν οι θέσεις του ΚΚΕ και να συμπο­ρευ­τούν περισ­σό­τε­ρες λαϊ­κές δυνά­μεις στον αγώ­να του.

Για­τί το ΚΚΕ καθα­ρά, με ευθύ­νη και με κρι­τή­ριο την κοι­νή πάλη των λαών, στέ­κε­ται με συνέ­πεια στο πλευ­ρό των Παλαι­στι­νί­ων και παλεύ­ει για τον τερ­μα­τι­σμό της ισραη­λι­νής κατο­χής, για ανε­ξάρ­τη­το, ενιαίο και βιώ­σι­μο παλαι­στι­νια­κό κρά­τος, δίπλα στο Ισρα­ήλ, στα σύνο­ρα του 1967, με πρω­τεύ­ου­σα την Ανα­το­λι­κή Ιερου­σα­λήμ, να επι­στρέ­ψουν οι πρό­σφυ­γες και να απε­λευ­θε­ρω­θούν οι πολι­τι­κοί κρα­τού­με­νοι από τις ισραη­λι­νές φυλακές.

Θα τα καταφέρουμε!

Επι­θε­τι­κά, ξεμπρο­στιά­ζο­ντας τους ανυ­πό­στα­τους ισχυ­ρι­σμούς και τα προ­σχή­μα­τα, σε σύγκρου­ση με τους ευρω­α­τλα­ντι­κούς μηχα­νι­σμούς, την κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τα ακρο­δε­ξιά, φασι­στι­κά μορ­φώ­μα­τα, που από την αρχή της νέας αυτής φάσης του πολέ­μου και την επι­χεί­ρη­ση των Παλαι­στι­νί­ων στο νότιο Ισρα­ήλ, εναρ­μο­νί­στη­καν με τις κατευ­θύν­σεις των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, τάχθη­καν φανα­τι­κά με το μέρος των κατο­χι­κών δυνάμεων.

Πολύ περισ­σό­τε­ρο που η κυβέρ­νη­ση, με τη στή­ρι­ξη των άλλων κομ­μά­των, εμπλέ­κει τη χώρα και στρα­τεύ­ε­ται στον αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κό σχε­δια­σμό, δια­θέ­το­ντας τη βάση της Σού­δας και στέλ­νο­ντας πολε­μι­κό πλοίο συνο­δεί­ας στο αμε­ρι­κα­νι­κό αερο­πλα­νο­φό­ρο που προ­στρέ­χει για τη στή­ρι­ξη της επί­θε­σης του ισραη­λι­νού κρά­τους κατά των Παλαι­στι­νί­ων και των επι­θε­τι­κών σχε­δί­ων των ΗΠΑ στην περιοχή.

Ολες οι κυβερ­νή­σεις έχουν ευθύ­νη για την ενί­σχυ­ση των οικο­νο­μι­κών, πολι­τι­κών και στρα­τιω­τι­κών σχέ­σε­ων με το κρά­τος του Ισρα­ήλ, προ­ω­θούν τους ευρω­α­τλα­ντι­κούς ενερ­γεια­κούς σχε­δια­σμούς, το στη­ρί­ζουν ως στρα­τη­γι­κό εταί­ρο στους αντα­γω­νι­σμούς στην περιο­χή. Ενώ, υλο­ποιώ­ντας τις κατευ­θύν­σεις της ισραη­λι­νής και της αμε­ρι­κά­νι­κης πρε­σβεί­ας, οι κυβερ­νή­σεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ αγνό­η­σαν το ομό­φω­νο ψήφι­σμα της ελλη­νι­κής Βου­λής του 2015 για την ανα­γνώ­ρι­ση του παλαι­στι­νια­κού κρά­τους και είναι ανε­πα­νόρ­θω­τα εκτεθειμένοι.

Τα αστι­κά κόμ­μα­τα, από κοι­νού με τα Μέσα Ενη­μέ­ρω­σης και τους γνω­στούς «ειδι­κούς» που παρε­λαύ­νουν καθη­με­ρι­νά από τα studio της παρα­πλη­ρο­φό­ρη­σης, προ­σπα­θούν να δια­γρά­ψουν την ιστο­ρία και να σβή­σουν από το λεξι­λό­γιο τη λέξη «κατο­χή», επι­χει­ρώ­ντας προ­κλη­τι­κά να ταυ­τί­σουν την αντί­στα­ση του παλαι­στι­νια­κού λαού με την τρομοκρατία.

Οι κάθε λογής «υπο­κρι­τές και φαρι­σαί­οι», υπο­ταγ­μέ­νοι στο ιμπε­ρια­λι­στι­κό δίκαιο, στο δίκαιο του ισχυ­ρό­τε­ρου και στα συμ­φέ­ρο­ντα της αστι­κής τάξης που υπη­ρε­τούν, δεν είπαν ούτε μια φορά αυτές τις μέρες πως τα παλαι­στι­νια­κά εδά­φη είναι κατε­χό­με­να από το κρά­τος του Ισρα­ήλ, επι­χει­ρώ­ντας ακό­μα και να νομι­μο­ποι­ή­σουν τα απο­τε­λέ­σμα­τα των δια­χρο­νι­κών ισραη­λι­νών επεμ­βά­σε­ων και του πολέ­μου των 6 ημε­ρών του 1967, που χαρα­κτη­ρί­ζει και ο ΟΗΕ παράνομα.

Το κατοχικό κράτος δολοφονεί, ξεριζώνει, φυλακίζει

Η κατο­χή επι­βλή­θη­κε από το 1947–1948, που διαι­ρέ­θη­κε η παλαι­στι­νια­κή γη και ιδρύ­θη­κε το κρά­τος του Ισρα­ήλ, και διαιω­νί­ζε­ται μέχρι σήμε­ρα, με τη στή­ρι­ξη των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, μέσα στον διαρ­κή και εντει­νό­με­νο ιμπε­ρια­λι­στι­κό αντα­γω­νι­σμό για τον έλεγ­χο της περιοχής.

Εκδιώ­χθη­καν εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες Παλαι­στί­νιοι από τα εδά­φη τους. Πραγ­μα­τι­κό ξερί­ζω­μα, σχε­δια­σμέ­νη αρπα­γή εδα­φών και εκτό­πι­ση πλη­θυ­σμού. Το Ισρα­ήλ πήρε τον έλεγ­χο 774 παλαι­στι­νια­κών πόλε­ων και χωριών, εκ των οποί­ων 531 κατα­στρά­φη­καν ολο­σχε­ρώς και τα υπό­λοι­πα πέρα­σαν στο κατο­χι­κό κράτος.

Αυτά κρύβουν οι απολογητές της κατοχής!

• ΚΡΥΒΟΥΝ πως περισ­σό­τε­ροι από εκα­τό χιλιά­δες (100.000!) Παλαι­στί­νιοι έχουν σκο­τω­θεί από τις ισραη­λι­νές στρα­τιω­τι­κές και παρα­στρα­τιω­τι­κές δυνάμεις.
• Η βαρ­βα­ρό­τη­τα της ισραη­λι­νής κατο­χής οδή­γη­σε σε μεγά­λα κύμα­τα προ­σφύ­γων. Από τα ίδια τα στοι­χεία του ΟΗΕ απο­δει­κνύ­ε­ται πως ο αριθ­μός των εγγε­γραμ­μέ­νων Παλαι­στί­νιων προ­σφύ­γων τον Γενά­ρη του 2020 ήταν περί­που 6,3 εκα­τομ­μύ­ρια, το 30% των οποί­ων ζει σε 58 επί­ση­μους προ­σφυ­γι­κούς καταυ­λι­σμούς που συν­δέ­ο­νται με τη «Διε­θνή Υπη­ρε­σία Αρω­γής», κατα­νε­μη­μέ­νοι σε 10 καταυ­λι­σμούς στην Ιορ­δα­νία και σε 9 στη Συρία, 12 στον Λίβα­νο, 19 στη Δυτι­κή Οχθη και 8 στη Λωρί­δα της Γάζας. Και ο αριθ­μός αυτός δεν περι­λαμ­βά­νει τους χιλιά­δες μη κατα­γε­γραμ­μέ­νους πρόσφυγες.
• Χιλιά­δες πρό­σφυ­γες κάθε χρό­νο ανα­ζη­τούν στον ήλιο μοί­ρα. Μόνο το 2023, στους 8.820 πρό­σφυ­γες και αιτού­ντες άσυ­λο που έφτα­σαν στην Ελλά­δα, το μεγά­λο μέρος, το 22%, είναι από την Παλαι­στί­νη και ακο­λου­θούν από άλλες χώρες που έχουν πλη­γεί από τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους και επεμ­βά­σεις, όπως το Αφγα­νι­στάν, η Συρία κ.ά.
• ΚΡΥΒΟΥΝ ότι ο αριθ­μός των πολι­τι­κών κρα­του­μέ­νων στις ισραη­λι­νές φυλα­κές υπο­λο­γί­ζε­ται σε πάνω από 5.000, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων παι­διών, γυναι­κών, ηλι­κιω­μέ­νων, χρό­νια πασχό­ντων και επι­πλέ­ον 1.200 «διοι­κη­τι­κοί κρα­τού­με­νοι», που είναι φυλα­κι­σμέ­νοι χωρίς δίκη.

Από τις αρχές του 2023,
οι ισραηλινές δυνάμεις κατοχής
έχουν συλλάβει περισσότερους
από 5.000 Παλαιστίνιους,
μεταξύ των οποίων παιδιά και γυναίκες.

Οι απο­λο­γη­τές της ισραη­λι­νής κατο­χής ΚΡΥΒΟΥΝ ότι χρό­νο με τον χρό­νο συρ­ρι­κνώ­νο­νται τα παλαι­στι­νια­κά εδά­φη. Οτι η Δυτι­κή Οχθη, που στο 60% ελέγ­χε­ται από τις κατο­χι­κές δυνά­μεις, περι­κυ­κλώ­θη­κε από το «τεί­χος της ντρο­πής» και κάθε πόλη, γει­το­νιά και χωριό ελέγ­χε­ται από «ζώνες ασφα­λεί­ας» και εκα­το­ντά­δες φυλά­κια («σημεία ελέγ­χου»), όπου Ισραη­λι­νοί στρα­τιώ­τες με παρα­τε­τα­μέ­να όπλα κάνουν τον βίο των Παλαι­στι­νί­ων αβί­ω­το, συλ­λαμ­βά­νουν, δέρ­νουν, σκο­τώ­νουν, ανά­λο­γα με τα κέφια τους, όπως σκό­τω­σαν δεκά­δες παι­δά­κια που αντι­τά­χθη­καν με τις σφε­ντό­νες στους πάνο­πλους κατακτητές.

• ΚΡΥΒΟΥΝ ότι στα παλαι­στι­νια­κά εδά­φη χτί­στη­καν και χτί­ζο­νται εποι­κι­σμοί (ρατσι­στι­κό καθε­στώς apartheid), εργα­λεία της κατο­χής και της κατα­πί­ε­σης του λαού. Το 40% περί­που της Δυτι­κής Οχθης βρί­σκε­ται στα χέρια των εποί­κων που έχουν πολ­λα­πλα­σια­στεί επτά φορές από την υπο­γρα­φή των Συμ­φω­νιών του Οσλο το 1993 μέχρι σήμε­ρα και από 115.000 έφτα­σαν τις 750.000.
• ΚΡΥΒΟΥΝ ότι η Λωρί­δα της Γάζας είναι απο­κλει­σμέ­νη από το 2007 και ο λαός υπο­φέ­ρει. Μόνο την περί­ο­δο 2008 — 2022, έχει δεχτεί για 93 μέρες θανα­τη­φό­ρους ισραη­λι­νούς βομ­βαρ­δι­σμούς με τρα­γι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα, 4.240 νεκρούς και 22.902 τραυ­μα­τί­ες, με τα επί­ση­μα στοιχεία.

Η αντίσταση του λαού της Παλαιστίνης

Ο τίτλος «η Μέση Ανα­το­λή φλέ­γε­ται» έχει χρη­σι­μο­ποι­η­θεί αμέ­τρη­τες φορές. Ο πόλε­μος δεν ξεκί­νη­σε τώρα, μετρά­ει δεκα­ε­τί­ες, έχει περά­σει από διά­φο­ρες φάσεις και όσο παρα­μέ­νει η κατο­χή θα δυνα­μι­τί­ζε­ται η ειρη­νι­κή συμ­βί­ω­ση των λαών, θα δια­μορ­φώ­νο­νται οι όροι για την κλι­μά­κω­ση και επέ­κτα­ση των στρα­τιω­τι­κών συγκρού­σε­ων μέσα στο πλέγ­μα των έντο­νων ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών και των αμε­ρι­κα­νο-ισραη­λι­νών σχε­δί­ων για την προ­ώ­θη­ση των συμ­φε­ρό­ντων τους στην περιο­χή, με θύμα­τα τον παλαι­στι­νια­κό, τον ισραη­λι­νό λαό και τους άλλους λαούς.

Όσο παρα­μέ­νει η κατο­χή, θα συνε­χί­ζε­ται η αντί­στα­ση των Παλαι­στι­νί­ων, η οποία είναι συνε­χό­με­νη και πολύ­μορ­φη τόσο στη Λωρί­δα της Γάζας, όσο και στη Δυτι­κή όχθη, με πολ­λές εμβλη­μα­τι­κές περιό­δους που η καθη­με­ρι­νή αντί­στα­ση στον κατα­κτη­τή κλι­μα­κώ­θη­κε, μετα­τρά­πη­κε σε ξεσηκωμό.

Αυτό έγι­νε στην πρώ­τη Ιντι­φά­ντα το 1987, που αντι­με­τω­πί­στη­κε από τον ισραη­λι­νό στρα­τό με δολο­φο­νί­ες, μαζι­κές φυλα­κί­σεις και διώ­ξεις, κατε­δα­φί­σεις σπι­τιών και κρά­τη­σε μέχρι τις παρα­μο­νές των «ειρη­νευ­τι­κών συνο­μι­λιών» για την υπο­γρα­φή της Συμ­φω­νί­ας του Όσλο, το 1993. Αυτό έγι­νε και στη δεύ­τε­ρη Ιντι­φά­ντα, το 2000 που διήρ­κε­σε πέντε χρόνια.

Ο ηρω­ι­κός αγώ­νας του παλαι­στι­νια­κού λαού δίνει απά­ντη­ση στους υπο­νο­μευ­τές του.
Η προ­πα­γαν­δι­στι­κή μηχα­νή των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και του Ισρα­ήλ και από κοντά των αστι­κών κομ­μά­των ανα­μα­σά πως το ισραη­λι­νό κρά­τος έχει δικαί­ω­μα στην «αυτο­ά­μυ­να» και στη χρη­σι­μο­ποί­η­ση κάθε βάρ­βα­ρου μέσου για τη δια­τή­ρη­ση της κατο­χής. Οπως δικαί­ω­μα, λένε, στην «αυτο­ά­μυ­να» έχει και η Ουκρα­νία, την οποία στη­ρί­ζουν στον πόλε­μο του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία. Αλλά, δεν έχει δικαί­ω­μα στην «αυτο­ά­μυ­να» ο παλαι­στι­νια­κός λαός που στε­νά­ζει από το κατο­χι­κό κρά­τος, ματώ­νει, φυλακίζεται.

Η αισχρή αυτή προ­πα­γάν­δα δεν περ­νά­ει στον λαό μας και γι’ αυτό λυσ­σο­μα­νά­νε κάθε ώρα, με στη­μέ­νες εκπο­μπές και δημο­σιεύ­μα­τα σκο­πι­μό­τη­τας στα Μέσα Ενη­μέ­ρω­σης, απο­κλεί­ο­ντας την παλαι­στι­νια­κή θέση, οργα­νώ­νο­ντας ένα όργιο ψεύ­δους, fake news της πολε­μι­κής προ­πα­γάν­δας που παρου­σιά­ζο­νται ως γεγο­νό­τα και την άλλη μέρα δια­ψεύ­δο­νται, αποσύρονται.

Ο παλαι­στι­νια­κός λαός έχει ανα­φαί­ρε­το δικαί­ω­μα και ιστο­ρι­κό καθή­κον να διεκ­δι­κεί τα δικαιώ­μα­τά του και να παλεύ­ει για να ζήσει σε ελεύ­θε­ρη πατρί­δα, χωρίς κατο­χή και κατο­χι­κά στρα­τεύ­μα­τα, νοι­κο­κύ­ρης στον τόπο του, δια­μορ­φώ­νο­ντας τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις για να απε­λευ­θε­ρω­θεί συνο­λι­κά από την καπι­τα­λι­στι­κή εκμε­τάλ­λευ­ση, όπως κάθε λαός.

Στε­λέ­χη του ΣΥΡΙΖΑ πνιγ­μέ­να στα νερά του σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κού εκφυ­λι­σμού ψάχνουν προ­σχή­μα­τα για να μετριά­σουν τη μαζι­κή λαϊ­κή κατα­κραυ­γή που προ­κά­λε­σε η κατά­πτυ­στη στή­ρι­ξη των κατο­χι­κών δυνά­με­ων και κατα­φεύ­γουν σε σαθρά επι­χει­ρή­μα­τα. Υπο­στη­ρί­ζουν ότι ο αγώ­νας στη Λωρί­δα της Γάζας είναι αγώ­νας της Χαμάς και όχι του παλαι­στι­νια­κού λαού και η επι­χεί­ρη­ση που έγι­νε στα σύνο­ρα με το Ισρα­ήλ είναι «τρο­μο­κρα­τι­κή».

Μπο­ρεί κάποιος να έχει την όποια άπο­ψη για τον χαρα­κτή­ρα και τις θέσεις της Χαμάς, αλλά πίσω από τη σκό­πι­μη στο­χο­ποί­η­ση επι­χει­ρεί­ται η συκο­φά­ντη­ση του παλαι­στι­νια­κού αγώ­να, κι ενώ είναι γνω­στό πως τα βίαια μέσα, η τρο­μο­κρα­τία που χρη­σι­μο­ποιούν οι κατο­χι­κές δυνά­μεις προ­κα­λούν αντίποινα.

Η Χαμάς ως πολι­τι­κο-θρη­σκευ­τι­κή, ισλα­μι­κή οργά­νω­ση εμφα­νί­στη­κε στο προ­σκή­νιο μετά το 2000 και ιδί­ως μετά το 2007, που ανα­δεί­χθη­κε εν μέσω ενδο-παλαι­στι­νια­κών αντι­θέ­σε­ων πρώ­τη δύνα­μη στις εκλο­γές στη Λωρί­δα της Γάζας, κι αυτοί που σήμε­ρα προ­σπα­θούν να κρυ­φτούν από πίσω της για να στη­ρί­ξουν την ισραη­λι­νή κατο­χή, δεν μπο­ρούν να δικαιο­λο­γή­σουν τα δια­χρο­νι­κά ισραη­λι­νά εγκλή­μα­τα. Απο­φεύ­γουν σαν τον «διά­βο­λο το λιβά­νι» να τοπο­θε­τη­θούν στην ανα­κοί­νω­ση του παλαι­στι­νια­κού κρά­τους, που τονί­ζει πως είναι δικαί­ω­μα του παλαι­στι­νια­κού λαού να αμυν­θεί από την τρο­μο­κρα­τία των εποί­κων και των δυνά­με­ων κατοχής.

Συμφωνίες με το πιστόλι στον κρόταφο

Αυτές τις δεκα­ε­τί­ες έχουν παρ­θεί πολ­λές απο­φά­σεις στον ΟΗΕ, τις οποί­ες το ισραη­λι­νό κρά­τος με τις πλά­τες των Αμε­ρι­κα­νών και της ΕΕ τις κατα­πα­τά και έχει προ­κλη­τι­κά ανα­φέ­ρει πως «η λύση των δύο κρα­τών είναι μια απά­τη», για να δικαιο­λο­γή­σει τον στό­χο του για ισραη­λι­νό κρά­τος «από τον Ευφρά­τη μέχρι τον Νείλο».

Εχουν γίνει πολ­λές κινή­σεις με πρω­το­βου­λία των ΗΠΑ, στο όνο­μα της ειρή­νης με το πιστό­λι στον κρό­τα­φο του παλαι­στι­νια­κού λαού. Καλ­λιερ­γή­θη­καν ελπί­δες, ψεύ­τι­κες προσ­δο­κί­ες, τις οποί­ες έχει απο­κα­λύ­ψει το ΚΚΕ, που άσκη­σε κρι­τι­κή π.χ. στη Συμ­φω­νία του Οσλο το 1993, με την οποία κατα­κερ­μα­τί­στη­καν παρα­πέ­ρα τα παλαι­στι­νια­κά εδά­φη και την αξιο­ποί­η­σε το Ισρα­ήλ για κατο­χή νέων εδα­φών, δημιουρ­γία εποικισμών.

Το ίδιο ισχύ­ει και για τις συνο­μι­λί­ες π.χ. στο Καμπ Ντέι­βιντ το 2000 και την Ανά­πο­λη το 2007, μετά τις οποί­ες ακο­λού­θη­σε το αμε­ρι­κα­νι­κό σχέ­διο για τη «νέα Μέση Ανα­το­λή». Ενώ με τη «Συμ­φω­νία του Αιώ­να» επί προ­ε­δρί­ας Τραμπ, επι­χει­ρή­θη­κε να μπει ταφό­πλα­κα στα όποια διε­θνή ανα­γνω­ρι­σμέ­να δικαιώ­μα­τα του παλαι­στι­νια­κού λαού και να προ­ω­θη­θεί η συνερ­γα­σία της αστι­κής τάξης του Ισρα­ήλ με τις αστι­κές τάξεις αρα­βι­κών κρα­τών, ανοί­γο­ντας τον δρό­μο στις «Συμ­φω­νί­ες του Αβρα­άμ» ανά­με­σα στο ισραη­λι­νό κρά­τος, τα Ηνω­μέ­να Αρα­βι­κά Εμι­ρά­τα, το Μπα­χρέιν, το Μαρό­κο κ.ά., με στό­χο να εντα­χθεί και η Σαου­δι­κή Αραβία.

Οι συμ­φω­νί­ες αυτές προ­σβλέ­πουν στην ενί­σχυ­ση της θέσης του Ισρα­ήλ ως παρα­δο­σια­κού στη­ρίγ­μα­τος των ΗΠΑ στην περιο­χή και συν­δέ­ο­νται με ευρύ­τε­ρους σχε­δια­σμούς στην αντι­πα­ρά­θε­ση με την Κίνα, στη μάχη για τα μερί­δια των αγο­ρών στη Μέση Ανα­το­λή και Ευρώ­πη, όπως π.χ ο «Ινδι­κός δρό­μος» σε αντα­γω­νι­σμό με τον κινέ­ζι­κο «δρό­μο του μεταξιού».

Την ίδια ώρα, η δια­δι­κα­σία αυτή έχει προ­κα­λέ­σει τη δικαιο­λο­γη­μέ­νη αντί­δρα­ση των αρα­βι­κών λαών, που θεω­ρούν πως στο πλαί­σιό της θυσιά­ζο­νται τα συμ­φέ­ρο­ντα του παλαι­στι­νια­κού λαού και φαί­νε­ται πως η επί­θε­ση του Ισρα­ήλ στη Λωρί­δα της Γάζας ανα­στέλ­λει την αρα­βο-ισραη­λι­νή προσέγγιση.

Οι εξε­λί­ξεις στο Παλαι­στι­νια­κό, όπως και στο Κυπρια­κό, διδά­σκουν τους λαούς να μη δίνουν πίστη στους κάθε είδους ιμπε­ρια­λι­στές «εγγυ­η­τές» και «προ­στά­τες», να πιστέ­ψουν στις δυνά­μεις τους και να ανα­πτύ­ξουν αυτο­τε­λή πάλη, με κρι­τή­ριο τα δικά τους συμφέροντα.

Η κατά­στα­ση είναι κρί­σι­μη. Ανά πάσα στιγ­μή οι πολε­μι­κές επι­χει­ρή­σεις μπο­ρεί να επε­κτα­θούν. Ηδη, οι ισραη­λι­νές δυνά­μεις ανταλ­λάσ­σουν πυρά με την Χεζ­μπο­λάχ, που έχει τη βάση της στον Λίβα­νο. Η έντα­ση στις σχέ­σεις του Ιράν και της Συρί­ας με το Ισρα­ήλ οξύ­νε­ται, ο ισραη­λι­νός στρα­τός που βομ­βάρ­δι­σε στο­χευ­μέ­να πριν λίγες μέρες τη συρια­κή πόλη Χομς και σκό­τω­σε 100 ευέλ­πι­δες, χτύ­πη­σε πάλι το αερο­δρό­μιο της Δαμα­σκού και του Χαλε­πιού, η Τουρ­κία έχει τον δικό της σχεδιασμό.

Ο αμε­ρι­κα­νι­κός στό­λος περι­πο­λεί στη Μέση Ανα­το­λή με ετοι­μο­πό­λε­μες δυνά­μεις, σε συν­θή­κες που το κου­βά­ρι των αντα­γω­νι­σμών περι­πλέ­κε­ται παρα­πέ­ρα και κλι­μα­κώ­νε­ται ο ιμπε­ρια­λι­στι­κός πόλε­μος στην Ουκρανία.

Η επί­θε­ση του Ισρα­ήλ και οι εξε­λί­ξεις που βάζουν το Παλαι­στι­νια­κό στις μυλό­πε­τρες εντει­νό­με­νων γεω­πο­λι­τι­κών αντα­γω­νι­σμών, τονί­ζουν την ανα­γκαιό­τη­τα ενί­σχυ­σης της πάλης για τον τερ­μα­τι­σμό της κατοχής.

Σε αντι­πα­ρά­θε­ση με τις δυνά­μεις που καλούν τον λαό να συντα­χθεί με το κατο­χι­κό ισραη­λι­νό κρά­τος και να εμπλα­κεί η χώρα ακό­μα πιο βαθιά σε σχε­δια­σμούς που βρω­μά­νε μπα­ρού­τι, απέ­να­ντι στους διά­φο­ρους θια­σώ­τες των «ίσων απο­στά­σε­ων» μετα­ξύ θύτη και θύμα­τος, αυτό που τώρα επεί­γει είναι να δυνα­μώ­σει η αλλη­λεγ­γύη στον Παλαι­στι­νια­κό λαό, να στη­ρι­χθεί ο αγώ­νας του για ελεύ­θε­ρη πατρί­δα, να στα­μα­τή­σει η ισραη­λι­νή σφα­γή και να στη­ρι­χτεί η αντι­πο­λε­μι­κή πάλη σε όλη την περιοχή.

Ο Γιώρ­γος Μαρί­νος είναι μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Οι Χαλα­σο­χώ­ρη­δες, Μια πολι­τι­κή σάτι­ρα του Αλέ­ξαν­δρου Παπαδιαμάντη