Δ. Κουτσούμπας: Αναδεικνύεται πιο ισχυρή η πρόταση των κομμουνιστών, για κοινωνικοποίηση, επιστημονικό κεντρικό σχέδιο, εργατικό-λαϊκό έλεγχο

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κου­τσού­μπας, σε συνέ­ντευ­ξή του στην «Εφη­με­ρί­δα των Συντα­κτών» ανα­φέ­ρει ότι «η κρα­τι­κή παρέμ­βα­ση τόσο από νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρα, όσο κι από σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κά κόμ­μα­τα σε όλο τον κόσμο και στην Ελλά­δα, συνη­θί­ζε­ται να γίνε­ται προ­κει­μέ­νου να συγκρα­τη­θεί προ­σω­ρι­νά η εκτε­τα­μέ­νη και άναρ­χη απα­ξί­ω­ση κεφα­λαί­ου σε συν­θή­κες καπι­τα­λι­στι­κής κρίσης».

«Όμως, είναι γεγο­νός, ότι κάθε σχέ­διο κρα­τι­κής ενί­σχυ­σης του κεφα­λαί­ου, των μονο­πω­λια­κών ομί­λων σε συγκε­κρι­μέ­νους κλά­δους, δημιουρ­γεί τελι­κά μόνο προ­ϋ­πο­θέ­σεις για να εκδη­λω­θεί στη συνέ­χεια μία νέα, βαθιά κρί­ση» προ­σθέ­τει, σημειώ­νο­ντας ότι «έτσι κι αλλιώς πλέ­ον έχουν καταρ­ρεύ­σει όλες οι πολι­τι­κές υπε­ρά­σπι­σης ενός σάπιου συστήματος».

«Ανα­δει­κνύ­ε­ται εκ των πραγ­μά­των πιο ισχυ­ρή η πρό­τα­ση των κομ­μου­νι­στών, όχι γενι­κά για κρα­τι­κό τομέα αλλά για κοι­νω­νι­κο­ποί­η­ση, για επι­στη­μο­νι­κό κεντρι­κό σχέ­διο, για εργα­τι­κό-λαϊ­κό έλεγ­χο, για να βρί­σκε­ται στην εξου­σία η εργα­τι­κή τάξη, ο λαός, μέσω των εκπρο­σώ­πων του και όχι οι αδη­φά­γοι όμι­λοι της ολι­γαρ­χί­ας του πλού­του» υπο­γραμ­μί­ζει ο Δ. Κουτσούμπας.

Τονί­ζει ότι η κυβέρ­νη­ση έχει χρέ­ος να δημο­σιο­ποι­ή­σει τα πρα­κτι­κά των συνε­δριά­σε­ων της επι­στη­μο­νι­κής επι­τρο­πής, επι­ση­μαί­νο­ντας ταυ­τό­χρο­να ότι «σε κάθε περί­πτω­ση πάντως, δεν πρέ­πει να χρη­σι­μο­ποιεί­ται για απο­προ­σα­να­το­λι­σμό, ούτε για να καλυ­φθούν οι ουσια­στι­κές, σημε­ρι­νές κυβερ­νη­τι­κές ευθύ­νες της ΝΔ, αλλά και όσων δια­χει­ρί­στη­καν την κυβερ­νη­τι­κή εξου­σία τα προη­γού­με­να χρό­νια, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ ή το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ.»

Προ­σθέ­τει ότι «πέρα όμως από αυτό υπάρ­χουν κι άλλα σοβα­ρά ζητή­μα­τα δια­φά­νειας: Για παρά­δειγ­μα, τι γίνε­ται στους χώρους δου­λειάς, όπου υπάρ­χει από­κρυ­ψη κρου­σμά­των; Πόσοι ασθε­νείς χάνουν τη ζωή τους εκτός ΜΕΘ; Τι γίνε­ται με άλλους κρί­σι­μους χώρους, όπως οι οίκοι ευγη­ρί­ας κ.α., για τα οποία επι­διώ­κε­ται να πέσει “πέπλο σιωπής”;».

Ερω­τη­θείς σχε­τι­κά, είπε ότι «γενι­κό­τε­ρη πολι­τι­κή συνερ­γα­σία ανά­με­σα στο ΚΚΕ και άλλα κόμ­μα­τα της αστι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, το ΜΕΡΑ25, κατη­γο­ρη­μα­τι­κά σας τονί­ζω ότι δεν έχει καμία σχέ­ση με την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα και τις στο­χεύ­σεις του ΚΚΕ».

«Αυτό φυσι­κά δεν αφο­ρά τους ψηφο­φό­ρους, τους οπα­δούς αυτών των κομ­μά­των, με τους οποί­ους δεν μας χωρί­ζει τίπο­τε, έχου­με ανοι­χτή αγκα­λιά μέσα στο κίνη­μα, στις ριζο­σπα­στι­κές συσπει­ρώ­σεις, να πορευ­τού­με μαζί στον αγώ­να» προσθέτει.

Ανα­φέ­ρει ακό­μα ότι «το ΚΚΕ πάντα επι­διώ­κει και προ­τεί­νει θέσεις που υπε­ρα­σπί­ζο­νται τα δικαιώ­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων. Από θέση αρχής τοπο­θε­τεί­ται για όλα τα προ­βλή­μα­τα υπε­ρά­σπι­σης των εργα­τι­κών λαϊ­κών αγώ­νων, των λαϊ­κών ελευ­θε­ριών, του μαζι­κού κινή­μα­τος» και προ­σθέ­τει ότι τέτοιες προ­τά­σεις «επα­νει­λημ­μέ­να μέσα στη βου­λή, έχουν τύχει ευρύ­τε­ρης απο­δο­χής και από κάποιες άλλες δυνά­μεις. Έχουν κατα­λή­ξει και σε κοι­νή τοπο­θέ­τη­ση κομ­μά­των της αντι­πο­λί­τευ­σης σε ψηφο­φο­ρί­ες στη βου­λή, άσχε­τα με την αιτιο­λο­γία και τα επι­χει­ρή­μα­τα που το κάθε κόμ­μα χρησιμοποιεί».

«Αυτό που πρό­τει­νε το ΚΚΕ ‑και προς το οργα­νω­μέ­νο λαϊ­κό κίνη­μα με τη συλ­λο­γή υπο­γρα­φών και προς τους βου­λευ­τές των κοι­νο­βου­λευ­τι­κών ομά­δων των κομ­μά­των της βου­λής- ήταν το ελά­χι­στο που μπο­ρού­σα­με να κάνου­με για ένα πρω­το­φα­νές, μετα­πο­λι­τευ­τι­κά, μέτρο απα­γό­ρευ­σης συνα­θροί­σε­ων άνω των 3 ατό­μων καθ’ όλη την επικράτεια!!!

Θα ήταν ευχής έργο και προ­σφο­ρά στις δημο­κρα­τι­κές ελευ­θε­ρί­ες εάν το συνυ­πέ­γρα­φαν αυτό το κεί­με­νο και βου­λευ­τές από το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και βου­λευ­τές του κυβερ­νώ­ντος κόμ­μα­τος της ΝΔ, που δεν ανέ­χο­νται την αντι­κομ­μου­νι­στι­κή ψύχω­ση του ακρο­δε­ξιού-φασι­στι­κού τόξου. ‘Αλλω­στε, εκφρά­στη­καν κάποιοι και με δηλώ­σεις τους δημό­σια και αρκε­τοί άλλοι που μας το “ψιθύ­ρι­σαν στ’ αφτί”, επει­δή φυγο­μά­χη­σαν, υιο­θε­τώ­ντας την κομ­μα­τι­κή τους πει­θαρ­χία. Αυτό συνέ­βαι­νε, συνέ­βη και θα ξανα­συμ­βεί όσον αφο­ρά το ΚΚΕ» ανέ­φε­ρε ο Δ. Κουτσούμπας.

Απα­ντώ­ντας σε άλλη ερώ­τη­ση είπε χαρα­κτη­ρι­στι­κά «λέω με σιγου­ριά ότι ούτε 1 στους 100 φίλους του ΚΚΕ δεν εξέ­φρα­σε αντίρ­ρη­ση με τη συμ­με­το­χή στις εκδη­λώ­σεις του Πολυτεχνείου».

«Μας έχουν πλη­σιά­σει άνθρω­ποι με ένα μεγά­λο χαμό­γε­λο και ένα μεγά­λο “μπρά­βο” κι “ευχα­ρι­στώ” προς το ΚΚΕ και όσους αντι­στά­θη­καν αγω­νι­στι­κά, πολύ πέρα από τον περί­γυ­ρο του Κόμ­μα­τος. ‘Ανθρω­ποι που ψήφι­ζαν ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, ακό­μα και ΝΔ» ανα­φέ­ρει ο Δ. Κου­τσού­μπας, σημειώ­νο­ντας, μετα­ξύ άλλων, ότι «ιδιαί­τε­ρα προ­κά­λε­σε δυσα­ρέ­σκεια το γεγο­νός ότι η συμ­βο­λι­κή δια­δή­λω­ση στις 17 Νοέμ­βρη χτυ­πή­θη­κε απρό­κλη­τα από τη ΔΡΑΣΗ και τα ΜΑΤ, παρου­σία σύσ­σω­μης της ηγε­σί­ας του ΚΚΕ και της κοι­νο­βου­λευ­τι­κής ομά­δας του ΚΚΕ και ενώ ακό­μα γινό­ταν συζή­τη­ση με ανώ­τε­ρο αξιω­μα­τι­κό της αστυ­νο­μί­ας για την απε­λευ­θέ­ρω­ση των άδι­κα συλ­λη­φθέ­ντων. Αυτό είχε να συμ­βεί με την παρου­σία και όλης της ηγε­σί­ας ‑και υπό δια­φο­ρε­τι­κές συν­θή­κες μάλι­στα- από τις 19 Νοέμ­βρη του 1999 (πριν 21 χρό­νια δηλα­δή) κατά την επί­σκε­ψη του Κλί­ντον στην Αθή­να. Ειρω­νι­κή σύμ­πτω­ση: Υπουρ­γός Δημο­σί­ας Τάξης και Προ­στα­σί­ας του Πολί­τη, ο ίδιος: ονό­μα­τι Μ. Χρυσοχοϊδης».

Ανα­φο­ρι­κά με τα νομο­σχέ­δια τς κυβέρ­νη­σης που «κάνουν πιο δύσκο­λη την προ­κή­ρυ­ξη απερ­γί­ας και θέτουν περιο­ρι­σμούς στις πορεί­ες και τις δια­δη­λώ­σεις» σημειώ­νει ότι «τέτοιου είδους νόμοι, λέει η ιστο­ρι­κή πεί­ρα, αργά ή γρή­γο­ρα γίνο­νται κου­ρε­λό­χαρ­τα» και υπο­γραμ­μί­ζει ότι «το ΚΚΕ στα 102 χρό­νια ζωής και δρά­σης του, έχει απο­δεί­ξει πολ­λές φορές ότι πει­θαρ­χεί με δογ­μα­τι­κή προ­σή­λω­ση στην πάλη για το δίκιο και τα συμ­φέ­ρο­ντα της εργα­τι­κής τάξης, του ελλη­νι­κού λαού, της ελλη­νι­κής νεολαίας».

Ο Δ. Κου­τσού­μπας είπε επί­σης ότι τα ίδια τα στοι­χεία του ΕΣΡ επι­βε­βαιώ­νουν ότι οι θέσεις του ΚΚΕ δεν προ­βάλ­λο­νται από τα τηλε­ο­πτι­κά δίκτυα και υπο­γραμ­μί­ζει κατα­λή­γο­ντας στη συνέ­ντευ­ξή του:«Είναι σκο­πι­μό­τη­τα και επι­λο­γή του συστή­μα­τος. Φοβού­νται τον καθα­ρό και λαϊ­κό λόγο του ΚΚΕ. Φοβού­νται τα μηνύ­μα­τα ανά­τα­σης που εκπέ­μπει μέσα στη μαυ­ρί­λα του εγκλει­σμού, της παν­δη­μί­ας, του περιο­ρι­σμού δημο­κρα­τι­κών λαϊ­κών ελευ­θε­ριών, της έλλει­ψης πολι­τι­στι­κής καλ­λι­τε­χνι­κής οξυ­γό­νω­σης, αφού δεν μπο­ρού­με να δού­με και ένα θέα­τρο, μια συναυλία.

Εμείς θα συνε­χί­σου­με να προ­σπα­θού­με, ώστε το μήνυ­μα του ΚΚΕ να ξεπε­ρά­σει τα στε­γα­νά που επι­βάλ­λει αυτός ο μιντια­κός αυταρ­χι­σμός, χωρίς φυσι­κά να έχου­με αυταπάτες».

«Ο Χικ­μέτ στην Ελλά­δα», του Ηρα­κλή Κακαβάνη