Δ. Τσακνής: Η Τέχνη συστατικό της δράσης και της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ

Μέσα σ’ ένα ιδιαί­τε­ρα ζεστό και συντρο­φι­κό κλί­μα πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε χτες, η εκδή­λω­ση της Τομε­α­κής Επι­τρο­πής Τρι­κά­λων του ΚΚΕ με ομι­λη­τή τον Διο­νύ­ση Τσα­κνή, υπο­ψή­φιο βου­λευ­τή Eπι­κρα­τεί­ας του Κόμματος.

Άνθρω­ποι του πολι­τι­σμού, άνθρω­ποι που ο Πολι­τι­σμός είναι μέρος της ζωής τους, που βλέ­πουν τις τέχνες ως κοι­νω­νι­κή ανά­γκη και διέ­ξο­δο, καθώς και παλιοί γνώ­ρι­μοι συνα­γω­νι­στές, γέμι­σαν τοΝ χώρο του Μου­σεί­ου Τσι­τσά­νη, όπου έγι­νε η εκδήλωση.

Μνή­μες κοι­νών αγώ­νων και ανα­ζη­τή­σε­ων ήλθαν στην επι­φά­νεια, ερω­τή­σεις και προ­βλη­μα­τι­σμοί για τη σχέ­ση Τέχνης και πολι­τι­κής, για την επα­φή της νέας γενιάς με τον Πολι­τι­σμό, αλλά και για τη διέ­ξο­δο, για έναν Πολι­τι­σμό που προ­ά­γει τον άνθρω­πο και δεν είναι προ­ϊ­όν για πώλη­ση ανά­λο­γα με το πορ­το­φό­λι του καθε­νός, απα­σχό­λη­σαν τη δημιουρ­γι­κή συζή­τη­ση . Κάνο­ντας όλους να φύγουν πιο «γεμά­τοι», πιο δυνα­τοί για τις μάχες στη ζωή και τον αγώ­να που έχου­με μπρο­στά μας.

Την εκδή­λω­ση άνοι­ξε ο Σωτή­ρης Σωτη­ρό­που­λος, γραμ­μα­τέ­ας της ΤΕ Τρικάλων.

Είναι τιμή για μένα να με προτείνει το ΚΚΕ στα ψηφοδέλτια του αγώνα

Ο Διο­νύ­σης Τσα­κνής ξεκί­νη­σε την ομι­λία του λέγο­ντας: «Είναι τιμή για μένα να με προ­τεί­νει το ΚΚΕ και να με περιέ­χει στα ψηφο­δέλ­τια του αγώ­να. Όλα τα κόμ­μα­τα δοκι­μά­στη­καν. Εμείς θα είμα­στε στον δρό­μο με τις από­ψεις μας και θα δεί­χνου­με αυτή τη δια­φο­ρά ήθους και στά­σης. Δεν μπαί­νει ζήτη­μα με ποιους θα συνερ­γα­στού­με. Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι στις αγω­νι­στι­κές διεκ­δι­κή­σεις, στα Συν­δι­κά­τα, στους μαζι­κούς φορείς. Από τη δου­λειά μας, εμείς οι καλ­λι­τέ­χνες ανοί­γου­με δρό­μους. Δεν υπάρ­χει ουδέ­τε­ρη τέχνη. Η δική μας τέχνη υπη­ρε­τεί ένα συγκε­κρι­μέ­νο σκο­πό, τις ανά­γκες των απλών ανθρώ­πων. Η προ­σπά­θεια να απο­κό­ψουν τον καλ­λι­τέ­χνη από την πολι­τι­κή του δρά­ση έχει απο­τέ­λε­σμα να τον απο­προ­σα­να­το­λί­σει από τις ανά­γκες της κοι­νω­νί­ας και να τον κατα­στή­σουν ακίνδυνο».

Στη συνέ­χεια τόνι­σε ότι «το ΚΚΕ, είχε πάντα μια ζωντα­νή δημιουρ­γι­κή σχέ­ση με τον κόσμο της Τέχνης. Όχι μόνο με τους ποι­η­τές, τους ερμη­νευ­τές, τους συν­θέ­τες, αλλά με όλο το φάσμα της καλ­λι­τε­χνι­κής δημιουρ­γί­ας. Αυτό εκφρα­ζό­ταν ποι­κι­λο­τρό­πως. Το ΚΚΕ πραγ­μα­το­ποιεί επι­στη­μο­νι­κά συνέ­δρια, γεμί­ζει στά­δια τιμώ­ντας μου­σι­κο­συν­θέ­τες όπως πρό­σφα­τα τον Σ. Ξαρ­χά­κο. Διορ­γα­νώ­νει το μεγα­λύ­τε­ρο φεστι­βάλ νεο­λαί­ας σε όλη την Ελλά­δα, με την συμ­με­το­χή 100δων καλ­λι­τε­χνών, που ήταν και είναι ένας χώρος, μέσα από τον οποίο ξεπή­δη­σαν μια σει­ρά νέοι δημιουρ­γοί και καλ­λι­τέ­χνες. Πάντο­τε στή­ρι­ζε τη νέα δημιουρ­γία, που προ­σεγ­γί­ζει την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα με το μάτι της κοι­νω­νι­κής προ­ό­δου και πάντο­τε βρι­σκό­ταν στην κατεύ­θυν­ση να μπο­ρεί πλα­τύ­τε­ρα ο λαός μας να συμ­με­τέ­χει ενερ­γά στα καλ­λι­τε­χνι­κά γεγονότα».

Η Τέχνη συστα­τι­κό της δρά­σης και της πολι­τι­κής πρό­τα­σης του ΚΚΕ
Έπει­τα σημεί­ω­σε ότι «για το Κόμ­μα μας η αλη­θι­νή Τέχνη είναι συστα­τι­κό στοι­χείο της πολι­τι­κής και ιδε­ο­λο­γι­κής του δρά­σης, απα­ραί­τη­το μάλι­στα στις σύγ­χρο­νες συν­θή­κες, όπου τα πολι­τι­στι­κά από­βλη­τα πνί­γουν τους εργα­ζό­με­νους και τη νεο­λαία. Οι θέσεις και οι προ­τά­σεις του ΚΚΕ έχουν μια άλλη πολι­τι­στι­κή λογι­κή, μια άλλη φιλο­σο­φία ζωής, ριζι­κά αντί­θε­τη με τη φιλο­σο­φία ζωής που έχει ο καπι­τα­λι­σμός και οι εκφρα­στές του. Γι’ αυτό και μέσα από τις γραμ­μές του ΚΚΕ πέρα­σαν λαμπρές προ­σω­πι­κό­τη­τες της Τέχνης.

Σε αυτή τη μάχη, οι άνθρω­ποι της Τέχνης και του Πολι­τι­σμού μπο­ρούν να συμ­βάλ­λουν με τη στά­ση τους, τη δημιουρ­γία τους και σε συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ, ώστε να κάψου­με τα αντι­λαϊ­κά σενάρια.

Για το ΚΚΕ, η Τέχνη και ο Πολι­τι­σμός καθώς και οι άνθρω­ποί του, είναι ισχυ­ρό όπλο ώστε ο λαός μας να μεί­νει όρθιος απέ­να­ντι σε οποια­δή­πο­τε κυβέρ­νη­ση προ­κύ­ψει ανε­ξαρ­τή­τως χρώματος».

Πηγή:

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα