ΚΚΕ: Απάντηση στην ανακοίνωση του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας (ΚΕΚΡ)

Το Τμή­μα Διε­θνών Σχέ­σε­ων της ΚΕ του ΚΚΕ, σε απά­ντη­σή του σε ανα­κοί­νω­ση που εξέ­δω­σε το ΚΕΚΡ μετά την 22η Διε­θνή Συνά­ντη­ση Κομ­μου­νι­στι­κών και Εργα­τι­κών Κομ­μά­των, στην Αβά­να, σημειώ­νει τα ακόλουθα:

«Με λύπη μας δια­βά­σα­με την ανα­κοί­νω­ση που εξέ­δω­σε το Κομ­μου­νι­στι­κό Εργα­τι­κό Κόμ­μα Ρωσί­ας (ΚΕΚΡ) με το τέλος της 22ης Διε­θνούς Συνά­ντη­σης Κομ­μου­νι­στι­κών και Εργα­τι­κών Κομ­μά­των (ΔΣΚΕΚ) στην Αβά­να. Θεω­ρού­με ότι με τρό­πο όχι συντρο­φι­κό, έστω κρι­τι­κό, επι­δί­δε­ται σε μια ακό­μα επί­θε­ση ενά­ντια στο ΚΚΕ, στο ΚΚ Μεξι­κού, ΚΚ Εργα­ζο­μέ­νων Ισπα­νί­ας και το ΚΚ Τουρ­κί­ας, που πρω­το­στά­τη­σαν στην έκδο­ση της Κοι­νής Ανα­κοί­νω­σης 43 Κομ­μου­νι­στι­κών και Εργα­τι­κών Κομ­μά­των και 30 Κομ­μου­νι­στι­κών Νεο­λαιών, η οποία με ταξι­κά, κομ­μου­νι­στι­κά κρι­τή­ρια κατα­δί­κα­σε τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στην Ουκρα­νία ως πόλε­μο ανά­με­σα στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ με την καπι­τα­λι­στι­κή Ρωσία.

Η ουσία της τοπο­θέ­τη­σης των Κομ­μου­νι­στι­κών Κομ­μά­των και Κομ­μου­νι­στι­κών Νεο­λαιών ενά­ντια στην οποία στρέ­φε­ται το ΚΕΚΡ, είναι η κατα­δί­κη και των δύο πλευ­ρών που εμπλέ­κο­νται στον πόλε­μο που διε­ξά­γε­ται στην Ουκρα­νία, η ανά­δει­ξη της ανά­γκης οι λαοί να σηκώ­σουν το λάβα­ρο της δικής τους αντί­στα­σης και πάλης, να δια­χω­ρι­στούν από τον αντα­γω­νι­σμό των αστι­κών τους τάξε­ων και πολι­τι­κών εκφρα­στών τους ανε­ξάρ­τη­τα από το προ­σω­πείο που χρησιμοποιούν.

Σ’ αυτή την κατεύ­θυν­ση κατα­δι­κά­σα­με την επι­θε­τι­κή στά­ση των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και της ουκρα­νι­κής κυβέρ­νη­σης ήδη από το 2014, αλλά και την απα­ρά­δε­κτη στρα­τιω­τι­κή επέμ­βα­ση της Ρωσί­ας στην Ουκρανία.

Η ανα­κοί­νω­ση του ΚΕΚΡ με μερο­λη­ψία παρου­σιά­ζει ή απο­σιω­πά γεγο­νό­τα και θέσεις. Η αλή­θεια είναι ότι η σημε­ρι­νή μας δια­φω­νία με το ΚΕΚΡ είναι βαθιά ταξι­κή, αφού το ΚΕΚΡ, και με το κοι­νό ψήφι­σμα με το ΚΚΡΟ και το ΚΚ Ουκρα­νί­ας, στη­ρί­ζει τις επι­διώ­ξεις της καπι­τα­λι­στι­κής Ρωσί­ας στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο. Το ΚΕΚΡ κατη­γο­ρεί το ΚΚΕ και άλλα ΚΚ για οπορ­του­νι­σμό, ενώ σήμε­ρα το ίδιο συνερ­γά­ζε­ται σ’ αυτόν τον πόλε­μο με κόμ­μα­τα της Ρωσί­ας και της Ουκρα­νί­ας που τα απο­κα­λού­σε “συμ­βι­βα­σμέ­να” και “οπορ­του­νι­στι­κά”.

Θεω­ρού­με απαι­τη­τι­κό αλλά και στρα­τη­γι­κά κρί­σι­μο ζήτη­μα την τοπο­θέ­τη­ση των ΚΚ απέ­να­ντι σ’ έναν πόλε­μο, χωρίς οποια­δή­πο­τε εθνι­κι­στι­κή επιρροή.

Η πολι­τι­κή που ακο­λου­θεί η ηγε­σία του ΚΕΚΡ το οδη­γεί ακό­μα και σε προ­βο­κα­τό­ρι­κες ενέρ­γειες, όπως αυτή που στρέ­φε­ται κατά της Ενω­σης Κομ­μου­νι­στών Ουκρα­νί­ας, την οποία βάζει στο στό­χα­στρο για­τί το κόμ­μα αυτό με ταξι­κή ανά­λυ­ση έχει δια­χω­ρί­σει τη θέση του, χαρα­κτη­ρί­ζει τον πόλε­μο στην Ουκρα­νία ιμπε­ρια­λι­στι­κό και συμ­με­τεί­χε στην Κοι­νή Ανα­κοί­νω­ση των 43 Κομ­μου­νι­στι­κών και Εργα­τι­κών Κομ­μά­των και των 30 Κομ­μου­νι­στι­κών Νεολαιών.

Η στά­ση του ΚΕΚΡ σφρα­γί­ζε­ται σήμε­ρα από την επι­λο­γή της ηγε­σί­ας του να στη­ρί­ξει την πολι­τι­κή του ρωσι­κού κρά­τους και της ρωσι­κής κυβέρ­νη­σης, να ταχθεί με το μέρος της ρωσι­κής αστι­κής τάξης, υιο­θε­τώ­ντας το πρό­σχη­μα περί “αντι­φα­σι­στι­κού πολέ­μου” κι ενώ στην πρά­ξη σκο­τώ­νο­νται χιλιά­δες παι­διά του ρωσι­κού και του ουκρα­νι­κού λαού στον αντα­γω­νι­σμό “δύο ληστών”, για την εκμε­τάλ­λευ­ση πλου­το­πα­ρα­γω­γι­κών πηγών, τον έλεγ­χο αγο­ρών και την από­κτη­ση γεω­πο­λι­τι­κών πλεονεκτημάτων.

Η θέση ότι η ρωσι­κή αστι­κή τάξη, το κρά­τος της και η κυβέρ­νη­ση Πού­τιν θα σώσουν τον λαό της Ουκρα­νί­ας και του Ντον­μπάς από τον φασι­σμό είναι αβά­σι­μη και παρα­πλα­νη­τι­κή. Απο­κρύ­πτει το γεγο­νός ότι ο φασι­σμός είναι γέν­νη­μα του καπι­τα­λι­σμού και δίνει κάλυ­ψη στις δυνά­μεις της αντε­πα­νά­στα­σης που συκο­φα­ντούν την Οκτω­βρια­νή Σοσια­λι­στι­κή Επα­νά­στα­ση, την οικο­δό­μη­ση του σοσια­λι­σμού στη Σοβιε­τι­κή Ενω­ση, εκθειά­ζο­ντας μέχρι και φιλο­σό­φους υπε­ρα­σπι­στές του φασι­σμού, ή κατα­φεύ­γο­ντας σε χυδαίο αντι­κομ­μου­νι­σμό, όπως έχει κάνει πολ­λές φορές ο Πρό­ε­δρος Πούτιν.

Για ακό­μα μια φορά απο­δει­κνύ­ε­ται το ιστο­ρι­κό συμπέ­ρα­σμα που δια­περ­νά τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους. Τα ΚΚ που μπαί­νουν κάτω από τη σημαία των αστι­κών τάξε­ων και υπη­ρε­τούν τις στρα­τη­γι­κές τους επι­διώ­ξεις αντι­κει­με­νι­κά στρέ­φο­νται κατά των συμ­φε­ρό­ντων των λαών.

Ειδι­κό­τε­ρα, σχε­τι­κά με τη στή­ρι­ξη του ΚΕΚΡ στην ομι­λία του Α’ Γραμ­μα­τέα του ΚΚ Ουκρα­νί­ας Π. Σιμο­νιέν­κο στην 22η ΔΣΚΕΚ και τον ισχυ­ρι­σμό ότι τα 4 ΚΚ που πήραν την πρω­το­βου­λία για την Κοι­νή Ανα­κοί­νω­ση θα έπρε­πε να πάρουν υπό­ψη τις θέσεις του ΚΚ Ουκρα­νί­ας, θέλου­με να σημειώ­σου­με τα εξής:

Φυσι­κά, το κάθε ΚΚ, με βάση τις μαρ­ξι­στι­κές, λενι­νι­στι­κές αρχές, έχει υπο­χρέ­ω­ση να κάνει τη δική του ανά­λυ­ση για τέτοια κρί­σι­μα ζητή­μα­τα και να τοπο­θε­τεί­ται για έναν πόλε­μο που διαρ­κεί ήδη 8 μήνες, με πιθα­νό το ενδε­χό­με­νο γενί­κευ­σης και χρη­σι­μο­ποί­η­σης πυρη­νι­κών όπλων. Βέβαια, η ευθύ­νη κάθε ΚΚ για εμπε­ρι­στα­τω­μέ­νη ταξι­κή ανά­λυ­ση και τοπο­θέ­τη­ση δεν έρχε­ται σε αντί­θε­ση με την ευθύ­νη για συλ­λο­γι­κή διε­ρεύ­νη­ση και συνεννόηση.

Το ΚΚΕ προ­σπά­θη­σε να επι­κοι­νω­νή­σει με το ΚΚ Ουκρα­νί­ας και κατά­φε­ρε να μιλή­σει τηλε­φω­νι­κά αρκε­τές φορές με το Τμή­μα Διε­θνών Σχέ­σε­ων, ρωτώ­ντας για τη θέση του κόμ­μα­τος αυτού απέ­να­ντι στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο. Ομως, όλες τις φορές, η απά­ντη­ση που πήρε είναι ότι το ΚΚ Ουκρα­νί­ας δεν έχει εκδώ­σει ανα­κοί­νω­ση και δεν έχει πάρει ακό­μα θέση. Οκτώ (8) μήνες πολέ­μου και το κόμ­μα αυτό δεν έστει­λε καμία ανα­κοί­νω­ση για ενη­μέ­ρω­ση των Κομ­μου­νι­στι­κών Κομ­μά­των, καμία ανα­κοί­νω­ση στο Solidnet.

Η πρώ­τη δημό­σια τοπο­θέ­τη­ση του ΚΚ Ουκρα­νί­ας είναι αυτή που έγι­νε στη διάρ­κεια της 22ης Διε­θνούς Συνά­ντη­σης Κομ­μου­νι­στι­κών και Εργα­τι­κών Κομ­μά­των στην Αβά­να, με την ομι­λία του Π. Σιμο­νιέν­κο, ο οποί­ος τάχθη­κε στο πλευ­ρό της ρωσι­κής αστι­κής τάξης κι από αυτή τη θέση έκα­νε επί­θε­ση στο ΚΚΕ.

Το ΚΕΚΡ απο­σιω­πά αυτή την αλή­θεια. Απο­σιω­πά επί­σης αυτά που θύμι­σε ο εκπρό­σω­πος του ΚΚΕ στην τοπο­θέ­τη­ση — απά­ντη­σή του, απέ­να­ντι στην επι­θε­τι­κή ομι­λία του Α’ Γραμ­μα­τέα του ΚΚ Ουκρα­νί­ας, στην 22η ΔΣΚΕΚ.

Οτι δηλα­δή η ουκρα­νι­κή κυβέρ­νη­ση έχει χαρα­κτη­ρί­σει στε­λέ­χη του ΚΚΕ ως τρο­μο­κρά­τες, ανε­πι­θύ­μη­τους στη χώρα αυτή και τους έχει εντά­ξει σε “μαύ­ρη λίστα”, για­τί τον Οκτώ­βρη του 2014 πήραν μέρος σε απο­στο­λή στο Ντον­μπάς κατά τη διάρ­κεια των εκλο­γών στο Λου­γκάνσκ και το Ντο­νιέ­τσκ και εξέ­φρα­σαν την αλλη­λεγ­γύη τους στους κομ­μου­νι­στές, στον ουκρα­νι­κό λαό και τον λαό του Ντονμπάς.

Οτι το ΚΚΕ βρέ­θη­κε στο Κίε­βο, στο πλευ­ρό του ΚΚ Ουκρα­νί­ας τον Μάη του 2015, όταν απα­γο­ρεύ­τη­καν οι εκδη­λώ­σεις της Εργα­τι­κής Πρω­το­μα­γιάς, ενώ και πάλι βου­λευ­τής του επι­σκέ­φτη­κε το Κίε­βο τον Νοέμ­βρη του 2015, στο πλευ­ρό του ΚΚ Ουκρα­νί­ας, στη σχε­τι­κή αντι­κομ­μου­νι­στι­κή δίκη.

Το ΚΚΕ κατα­δι­κά­ζει όλα τα χρό­νια απο­φα­σι­στι­κά τις επεμ­βά­σεις των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην Ουκρα­νία, τις ουκρα­νι­κές κυβερ­νή­σεις, τις φασι­στι­κές και φιλο­φα­σι­στι­κές δυνά­μεις και έχει καταγ­γεί­λει με συνε­χείς παρεμ­βά­σεις, στην ουκρα­νι­κή πρε­σβεία στην Αθή­να και το Ευρω­κοι­νο­βού­λιο, τις διώ­ξεις κατά των κομμουνιστών.

Το ΚΚΕ αρνή­θη­κε να πάρει μέρος στη συνε­δρί­α­ση της ελλη­νι­κής Βου­λής τον Απρί­λη του 2022, στην οποία μίλη­σε μπρο­στά σε όλα τα άλλα κόμ­μα­τα ο Πρό­ε­δρος της Ουκρα­νί­ας Ζελέν­σκι. Το Κόμ­μα μας κατήγ­γει­λε τόσο την ελλη­νι­κή κυβέρ­νη­ση όσο και τον Ουκρα­νό Πρό­ε­δρο και τους φασί­στες του Αζόφ.

Για­τί το ΚΚΕ έχει αρχές και εκφρά­ζει τη διε­θνι­στι­κή του αλλη­λεγ­γύη σε κάθε περί­πτω­ση και αυτό το έχουν “ξεχά­σει” το ΚΕΚΡ και το ΚΚ Ουκρανίας.

Το Κόμ­μα μας αγω­νί­ζε­ται χρό­νια ενά­ντια στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, σε κάθε ιμπε­ρια­λι­στι­κή επέμ­βα­ση, δίνει καθη­με­ρι­νά αγώ­να ενά­ντια στις αμε­ρι­κά­νι­κες βάσεις στην Ελλά­δα και την εμπλο­κή των ελλη­νι­κών κυβερ­νή­σε­ων στους αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κούς σχε­δια­σμούς, αντι­πα­λεύ­ει τους στό­χους και τις επι­διώ­ξεις της ελλη­νι­κής αστι­κής τάξης.

Ταυ­τό­χρο­να, με κομ­μου­νι­στι­κές αρχές αντι­τί­θε­ται στους στό­χους της ρωσι­κής αστι­κής τάξης και του ρωσι­κού κρά­τους, καταγ­γέλ­λο­ντας την απα­ρά­δε­κτη εισβο­λή της Ρωσί­ας στην Ουκρα­νία και την κατα­πά­τη­ση της εδα­φι­κής της ακε­ραιό­τη­τας, απο­κα­λύ­πτο­ντας τα παρα­πλα­νη­τι­κά προ­σχή­μα­τα που χρη­σι­μο­ποιούν για να εγκλω­βί­σουν και να χει­ρα­γω­γή­σουν τους λαούς.

Το επα­να­λαμ­βά­νου­με: Τα ΚΚ που μπαί­νουν κάτω από τη σημαία της εγχώ­ριας αστι­κής τάξης και της αστι­κής τάξης του εισβο­λέα, δεν μπο­ρούν να δικαιο­λο­γη­θούν, κατα­πα­τούν κομ­μου­νι­στι­κές αρχές και έχουν μεγά­λες ευθύνες.

Σήμε­ρα, απο­κτά μεγα­λύ­τε­ρη σημα­σία η τοπο­θέ­τη­ση της Κοι­νής Ανα­κοί­νω­σης των 43 Κομ­μου­νι­στι­κών Κομ­μά­των και των 30 Κομ­μου­νι­στι­κών Νεο­λαιών που ανα­φέ­ρει: “Το συμ­φέ­ρον της εργα­τι­κής τάξης και των λαϊ­κών στρω­μά­των επι­βάλ­λει να ενι­σχυ­θεί το ταξι­κό κρι­τή­ριο στην ανά­λυ­ση των εξε­λί­ξε­ων, να χαρά­ξου­με τον δικό μας αυτο­τε­λή δρό­μο ενά­ντια στα μονο­πώ­λια, στις αστι­κές τάξεις, για την ανα­τρο­πή του καπι­τα­λι­σμού, την ενί­σχυ­ση της ταξι­κής πάλης ενά­ντια στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο, για τον σοσια­λι­σμό, που παρα­μέ­νει επί­και­ρος και ανα­γκαί­ος όσο ποτέ”».

Πηγη: Ριζο­σπά­στης.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα