Εικαστική κριτική για την έκθεση της Εύας Μελά στην αίθουσα Πολύεδρο της Πάτρας

Γρά­φει ο Λεό­ντιος Πετμε­ζάς //
Ιστο­ρι­κός τέχνης ‚επι­με­λη­τής εκθέ­σε­ων ‚λογο­τέ­χνης

Από τις 14 Απρί­λη έως τις 15 Μάη 2022 παρου­σιά­ζε­ται στην αίθου­σα τέχνης “ΠΟΛΥΕΔΡΟ” της οδού Κανα­κά­ρη 147 στην Πάτρα η νέα έκθε­ση της εικα­στι­κού ‚προ­έ­δρου του ΕΕΤΕ Εύας Μελά με έργα , τοπία και χαρα­κτι­κά που φιλο­τε­χνή­θη­καν από το 2010 έως το 2022.

Η δημιουρ­γός έχει για επί­κε­ντρο των συν­θέ­σε­ων της κάθε τι που ονει­ρεύ­ε­ται ο άνθρω­πος. Μέσα από ζωο­γό­νες συν­θή­κες δίνει βαρύ­τη­τα στην σχέ­ση του με την εκστα­τι­κή διά­στα­ση του βιώ­μα­τος. Στην τεχνι­κή της συνυ­πάρ­χουν η δρα­στη­ριό­τη­τα για έναν κόσμο που ανα­δύ­ε­ται από το ασυ­νεί­δη­το και στον οποίο το ανε­ξή­γη­το απο­κτά μια ιδιαί­τε­ρη σημα­σία . Η τέχνη της στη­ρί­ζε­ται στην πολυ­μορ­φία που διαρ­κώς προ­τεί­νει το δικαί­ω­μα της οντό­τη­τας και της δίνει την δυνα­τό­τη­τα να κινεί­τε απε­ριό­ρι­στα και να μπο­ρεί να φαντά­ζε­ται δια­φο­ρε­τι­κά πράγ­μα­τα για την καθη­με­ρι­νό­τη­τα . Οι μορ­φι­κές ανα­πλά­σεις της εντεί­νο­νται μακριά από τον πραγ­μα­τι­κό χώρο των διευ­θε­τή­σε­ων και αγγί­ζουν τον κατάλ­λη­λο χρό­νο προ­κει­μέ­νου να απο­κα­λύ­ψουν πτυ­χές της υλι­κής διά­θε­σης των εικόνων.Στις συλ­λή­ψεις της ανα­δύ­ο­νται ήρε­μα και θυελ­λώ­δη τοπία που η χρω­μα­τι­κή υφή και η σχε­δια­στι­κή χροιά τους μετα­φέ­ρουν μεταλ­λά­ξεις και μετα­τρο­πές σε σύμ­βο­λα με ειδι­κή υπό­στα­ση και ικα­νό­τη­τα για πρω­τό­τυ­πες και αισθα­ντι­κές ενέρ­γειες . Πρό­κει­ται για εμβλη­μα­τι­κές, μονα­δι­κές και πανέ­μορ­φες εκφάν­σεις με δια­τά­ξεις που δια­θέ­τουν την πρω­το­βου­λία της εκποί­η­σης. Εμπε­ριέ­χουν ιδιά­ζου­σες χαρα­κτη­ρι­στι­κές και ευρη­μα­τι­κές διό­δους και­νο­το­μί­ας με δεσπό­ζου­σα και καί­ρια δύναμη.

Τοπο­θε­τώ­ντας την προ­σθή­κη της έντο­νης ουσί­ας στις απο­τυ­πώ­σεις ανα­φο­ρι­κά και ανα­λυ­τι­κά ενορ­χη­στρώ­νουν ιδιό­τυ­πα απει­κά­σμα­τα με παρεμ­βα­τι­κή και παλ­μι­κή θέρ­μη ‚με ευρύ­τα­το φάσμα της έμμε­σης και της κυρί­αρ­χης ζωτι­κό­τη­τας . Η έμφυ­τη παρα­στα­τι­κό­τη­τα τους στέ­κε­ται απέ­να­ντι στην προ­σθε­τι­κή μέθο­δο της περι­γρα­φής και στην δια­χρο­νι­κή ευό­δω­ση της ενα­τέ­νη­σης που μας προ­σκα­λεί σε μια περι­διά­βα­ση ανά­με­σα στις προι­κι­σμέ­νες κατα­θέ­σεις . Σε αυτό το περι­βάλ­λον η ατμο­σφαι­ρι­κή φυσι­κή αισθα­ντι­κό­τη­τα με παρα­θε­τι­κή και ιδε­ο­γρα­φι­κή έμφα­ση κατα­λή­γει στην αυθε­ντι­κή και ιδε­ο­γραμ­μι­κή λήψη που προ­σχη­μα­τι­κά δρα παράλ­λη­λα με την ουσια­στι­κή και αυστη­ρή σημα­το­δό­τη­ση της έρευ­νας . Με εννοια­κή σαφή­νεια και ευκρι­νή ακρί­βεια το ύφος του ανα­δυό­με­νου προ­σα­να­το­λι­σμού και του προ­βλη­μα­τι­σμού των μνη­μεια­κών στά­σε­ων μεταλ­λάσ­σει έμπρα­κτα την συνε­χή δια­δρο­μή της εκφρα­στι­κής δυνα­μι­κής που προ­σεγ­γί­ζει ευπρόσ­δε­κτα τις εξι­δα­νι­κευ­μέ­νες απο­κλί­σεις . Η τεχνο­τρο­πία που ακο­λου­θεί η Εύα Μελά σκια­γρα­φεί μυθώ­δη και φευ­γα­λέα ορά­μα­τα από μια εκλε­πτυ­σμέ­νη θεμα­το­λο­γία. Με προ­χω­ρη­μέ­νους προσ­διο­ρι­σμούς, ευνό­η­τα, εύλη­πτα, πολυ­κύ­μα­ντα και πολυ­σή­μα­ντα νοή­μα­τα ορί­ζει αυτού­σια την ψυχο­λο­γι­κή δια­πραγ­μά­τευ­ση των ποι­κί­λων απει­κο­νί­σε­ων και των κρυ­πτο­γρα­φη­μέ­νων λύσε­ων του ενστι­κτώ­δους ρυθ­μού . Οι παρού­σες συλ­λε­κτι­κές απο­δό­σεις και απει­κο­νί­σεις της έχουν εμβέ­λεια και χαρα­κτή­ρα. Οι μηχα­νι­κοί συν­δυα­σμοί τους συμπλέ­κο­νται στα μορ­φό­τυ­πα που εμπε­ριέ­χουν. Οι σου­ρε­α­λι­στι­κές περι­γρα­φές δια­θέ­τουν αφαι­ρε­τι­κές κρυ­σταλ­λώ­σεις. Στους υπάρ­χο­ντες χώρους δίνο­ντας το στίγ­μα τους και ανα­λώ­νουν με την μαγεία τους την ασφα­λι­στι­κή δικλεί­δα που συν­δέ­ει τα μονο­πά­τια της τέχνης. Συντο­νί­ζουν ένα εξοι­κειω­μέ­νο ειρ­μό που διέ­πει έννοιες που αντλούν δεδο­μέ­να από προ­σω­πο­γρα­φι­κούς χάρ­τες. Σχη­μα­τί­ζουν μια γεω­γρα­φία της ψυχής με πνεύ­μα ανε­ξάρ­τη­το, διά­τρη­το και γόνι­μο που επι­βάλ­λει ένα ιδί­ω­μα γρα­φής μελε­τη­μέ­νο, ενερ­γο­ποι­η­μέ­νο και ανα­πτυσ­σό­με­νο .Οι ενδο­σκο­πι­κές κατα­λή­ξεις του πηγά­ζουν από την εσω­τε­ρι­κή αρμο­νία των δια­θέ­σε­ων. Δια­κρι­τι­κά συν­θέ­τουν την ανά­γνω­ση και την επα­να­τέ­νη­ση των συμ­βο­λι­σμών που εκπο­ρεύ­ο­νται από συγκε­κρι­μέ­νες τάσεις. Προ­σκα­λούν τον θεα­τή σε ένα ανα­τρε­πτι­κό ταξί­δι που έχει προ­ο­ρι­σμό την προ­σέγ­γι­ση της σφαι­ρι­κό­τη­τας. Προ­ω­θούν την υπέρ­βα­ση με αρι­στο­τε­χνι­κή απλό­τη­τα σε ένα κρε­σέ­ντο ανα­συ­γκρό­τη­σης που λει­τουρ­γεί παράλ­λη­λα με το εγκάρ­σιο βλέμ­μα της εμβλη­μα­τι­κής έφε­σης. Στους πίνα­κες δια­φαί­νε­ται η φύση των στοι­χεί­ων που με ευχέ­ρεια εμβα­θύ­νουν στην πνευ­μα­τι­κό­τη­τα και καθο­δη­γούν την ευδιά­κρι­τη θέα­ση σε μάζες που απο­κα­λύ­πτουν ένα μεγα­λείο .Η σκε­πτό­με­νη συναλ­λα­γή συνει­δη­το­ποι­η­μέ­να εκτι­νάσ­σε­ται .Γίνε­ται απο­δε­κτή και με την σει­ρά της διεισ­δύ­ει σε συγκε­κρι­μέ­νες διερ­γα­σί­ες. Βαθ­μιαία και στα­δια­κά επι­συ­νά­πτει ενορ­χη­στρω­μέ­να τον ενερ­γο­ποι­η­μέ­νο εσω­τε­ρι­κό και λυτρω­τι­κό βιό­το­πο μιας αισθη­τι­κής από επα­γω­γι­κές εξεικονίσεις.