Εκατό+ μέρες μετά…

100 μέρες συμπλη­ρώ­θη­καν από την έναρ­ξη της ρωσι­κής εισβο­λής στην Ουκρα­νία και πλέ­ον γίνο­νται ορα­τές οι σφο­δρές συνέ­πειες για τους λαούς και οι μεγά­λοι κίν­δυ­νοι μπρο­στά στο ενδε­χό­με­νο γενί­κευ­σης του πολέ­μου. Ειδι­κά για τη χώρα μας η εμπλο­κή στη σύγκρου­ση ΝΑΤΟ — Ρωσί­ας «είναι άμε­ση και ο κίν­δυ­νος για τον ελλη­νι­κό λαό, σε περί­πτω­ση που αυτή γενι­κευ­τεί, είναι παρα­πά­νω από υπαρ­κτός», όπως προει­δο­ποιού­σε η Από­φα­ση της ΚΕ του ΚΚΕ τον περα­σμέ­νο Μάρ­τη, σημαί­νο­ντας συναγερμό.

Τα «απόνερα» του πολέμου απλώνονται σε όλο τον κόσμο και διαπερνούν όλα τα μέτωπα της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης

Στα Βαλ­κά­νια ανα­ζω­πυ­ρώ­νο­νται τα σχέ­δια αλλα­γής συνό­ρων. Στον Ινδο-Ειρη­νι­κό φου­ντώ­νει ο αντα­γω­νι­σμός ΗΠΑ — Κίνας για τις σφαί­ρες επιρ­ρο­ής. Στην Κεντρο­δυ­τι­κή Ασία δυνα­μώ­νει η σύγκρου­ση ΝΑΤΟ — Ρωσί­ας στο έδα­φος των πρώ­ην Σοβιε­τι­κών Δημο­κρα­τιών. Στη Μέση Ανα­το­λή και τον Περ­σι­κό Κόλ­πο οξύ­νο­νται οι απει­λές σε βάρος του Ιράν.

Επι­βε­βαιώ­νε­ται δηλα­δή ότι «η πολε­μι­κή σύγκρου­ση στην Ουκρα­νία πυρο­δο­τεί επι­κίν­δυ­νες εξε­λί­ξεις για τους λαούς της Ευρώ­πης, για όλο τον κόσμο (…) καθώς ο ιμπε­ρια­λι­στι­κός αντα­γω­νι­σμός εισέρ­χε­ται σε νέα φάση», όπως σημεί­ω­νε χαρα­κτη­ρι­στι­κά η Από­φα­ση της ΚΕ.

Ταυ­τό­χρο­να, καταρ­ρέ­ει με πάτα­γο ο μύθος ότι η ανα­τρο­πή του σοσια­λι­σμού στην πρώ­ην ΕΣΣΔ και τις άλλες χώρες της Ανα­το­λι­κής Ευρώ­πης θα απο­τε­λού­σε την αφε­τη­ρία μιας νέας ιστο­ρι­κά επο­χής για την «ασφά­λεια» και τη «στα­θε­ρό­τη­τα» στην Ευρώ­πη και σε όλο τον δυτι­κό κόσμο.

Αντί­θε­τα, απο­δεί­χτη­κε ότι η επι­θε­τι­κή στρα­τη­γι­κή επέ­κτα­σης του ΝΑΤΟ «προς Ανα­το­λάς», που ξεδι­πλώ­νε­ται τα τελευ­ταία 30 χρό­νια με καθο­ρι­στι­κή συμ­με­το­χή και της Ελλά­δας στη στρα­τιω­τι­κή περι­κύ­κλω­ση της Ρωσί­ας, ρίχνει «λάδι στη φωτιά» των αντα­γω­νι­σμών και προ­ε­τοί­μα­σε το έδα­φος για «να μιλή­σουν τα όπλα».

Αλλος ένας μύθος που κατέρ­ρευ­σε τις 100 μέρες του πολέ­μου, είναι ότι η εμπλο­κή της χώρας μας σ’ αυτόν γίνε­ται για να πάρει απά­ντη­ση ο «ανα­θε­ω­ρη­τι­σμός» και να θωρα­κι­στούν τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της χώρας από τις αμφι­σβη­τή­σεις της Τουρκίας.

Οι «συστά­σεις» Ευρω­παί­ων και Αμε­ρι­κα­νών «να τα βρουν» Ελλά­δα και Τουρ­κία με «συμ­μα­χι­κό πνεύ­μα», για να μην απει­λη­θεί η ευρω­α­τλα­ντι­κή συνο­χή απέ­να­ντι στον «ανα­θε­ω­ρη­τι­σμό» της Ρωσί­ας, κάνουν «σκό­νη» τις προ­φά­σεις της κυβέρνησης.

Οι προ­κλή­σεις σε Αιγαίο, Ανατ. Μεσό­γειο και Κύπρο γίνο­νται με τις δικές τους πλά­τες. Απο­δει­κνύ­ε­ται για άλλη μια φορά ότι η πολι­τι­κή της εμπλο­κής στα αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κά σχέ­δια, απ’ όλες δια­χρο­νι­κά τις κυβερ­νή­σεις και τα αστι­κά κόμ­μα­τα, ναρ­κο­θε­τεί τα κυριαρ­χι­κά δικαιώματα.

Και είναι του­λά­χι­στον επι­κίν­δυ­νο να παρου­σιά­ζο­νται το ΝΑΤΟ και η ΕΕ ως πολέ­μιοι τάχα του «ανα­θε­ω­ρη­τι­σμού», όταν οι ίδιοι είναι «οι μεγα­λύ­τε­ροι “ανα­θε­ω­ρη­τές”, που δεν διστά­ζουν με τον ίδιο ακρι­βώς τρό­πο που το κάνει και η Ρωσία στην Ουκρα­νία να παρεμ­βαί­νουν στρα­τιω­τι­κά για να δια­λύ­ουν χώρες, να αλλά­ζουν σύνο­ρα», όπως επι­ση­μαί­νο­νταν στην Από­φα­ση της ΚΕ.

100 μέρες μετά την έναρ­ξη του πολέ­μου, η συνέ­χι­σή του και οι επι­πτώ­σεις των κυρώ­σε­ων και «αντι­κυ­ρώ­σε­ων» στα Ενερ­γεια­κά απο­τε­λούν αιτία έντα­σης των αντα­γω­νι­σμών στο εσω­τε­ρι­κό της ΝΑΤΟι­κής συμμαχίας.

Η ΝΑΤΟι­κή προ­πα­γάν­δα, που ήθε­λε το ευρω­α­τλα­ντι­κό στρα­τό­πε­δο να προ­σφέ­ρει αφει­δώ­λευ­τη στρα­τιω­τι­κή βοή­θεια στην Ουκρα­νία για να υπε­ρα­σπι­στεί τις «δυτι­κές αξί­ες» απέ­να­ντι στον «ολο­κλη­ρω­τι­σμό της Ρωσί­ας», κλο­νί­ζε­ται, όσο οι συνέ­πειες του πολέ­μου συνε­χί­ζουν να πλήτ­τουν ανι­σό­με­τρα τις οικο­νο­μί­ες της Ευρώ­πης και της Αμε­ρι­κής, προ­κα­λώ­ντας αντι­φά­σεις και στο εσω­τε­ρι­κό της ΕΕ.

Τις τελευ­ταί­ες 100 μέρες ο λαός έχει απο­κτή­σει νέα πεί­ρα για τις πραγ­μα­τι­κές αιτί­ες που οδή­γη­σαν στον πόλε­μο, για τους κιν­δύ­νους που παρα­μο­νεύ­ουν στην επό­με­νη στρο­φή των ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών και κυρί­ως για τις συνέ­πειες που ο ίδιος πληρώνει.

Τώρα μπο­ρεί καλύ­τε­ρα να δια­κρί­νει πως η σωστή πλευ­ρά της Ιστο­ρί­ας είναι ενά­ντια στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο και την ελλη­νι­κή εμπλο­κή, στον αγώ­να για να κλεί­σουν όλες οι ξένες βάσεις, για καμιά συμ­με­το­χή των ελλη­νι­κών Ενό­πλων Δυνά­με­ων σε ΝΑΤΟι­κές αποστολές.

Μέσα σ’ αυτές τις συν­θή­κες, απο­κτά ξεχω­ρι­στή σημα­σία το κάλε­σμα που απηύ­θυ­νε το ΚΚΕ από την πρώ­τη ώρα του πολέ­μου στον ελλη­νι­κό και στους άλλους λαούς: Να μη δια­λέ­ξουν στρα­τό­πε­δο ληστών, αλλά «να αγω­νι­στούν ενά­ντια στον εθνι­κι­σμό και τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές συμ­μα­χί­ες των αστι­κών τάξε­ων, για να δυνα­μώ­σει η κοι­νή πάλη των εργα­ζο­μέ­νων, να ξεμπερ­δέ­ψουν τελι­κά με το σύστη­μα που γεν­νά μόνο φτώ­χεια, εκμε­τάλ­λευ­ση και πολέμους»!

Το άρθρο αυτό ανα­δη­μο­σιεύ­ε­ται από την στή­λη «Η Άπο­ψή μας» του Ριζο­σπά­στη της Τρί­της 7 Ιού­νη 2022.