Γράφει ο Βασίλης Λιόγκαρης //
Μίκης Θεοδωράκης-Θάνος Μικρούτσικό-Γιάννης Ρίτσος-Μάνος Κατράκος-Τζαβαλάς Καρούσος-Μάνος Λοΐζος-Τασος Λειβαδίτης-Νότης Περιάλης κ.ά.
Εκείνοι μας έφυγαν, δεν είναι μέσα στο κρασί, δεν είναι μέσα στο ποτό και στο άγιο μεσημέρι. Είναι μέσα στα χρυσά κόκκινα όνειρα μας. Δεν είναι καθόλου μα καθόλου μακριά, στη διπλανή μας γειτονιά, κάτω από τον μεγάλο πλάτανο της πλατείας να παίζουν το αρμόνιο, αρχάγγελοι να διευθύνουν και τα αγγελούδια να τραγουδούν.
Της δικαιοσύνης, Ήλιε ακριβέ και Μυρσίνη εσύ δοξαστική! Μη παρακαλώ σας μη, λησμονάτε την χώρα μας.
Ένα το χελιδόνι και άνοιξη ακριβή για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλεία πολύ.
Άξιον εστί: Το φως του Παρθενώνα που φωτίζει ολάκερη την πλάση στις καρδίες των απλών ανθρώπων.
Άξιον εστί: Ο Γράμμος, το Βίτσι, οι Πρέσπες και όλα τα άγια χώματα!
Ευλογημένος ο αγώνας για την λευτεριά και τον σοσιαλισμό.
Άγιον εστί: Τα Καλάβρυτα, το Δίστομο, το Μονοδέντρι και δεκάδες χωριά που βάφτηκαν με αίμα.
Άξιον εστί: το Χαϊδάρι, η Καισαριανή, ο Υμηττός, το Μπιζάνι, με την κηλίδα το αίμα στο μέρος της καρδιάς και το σταυρουδάκι του ήλιου.
Άξιον εστί: Το μπλόκο της Κόνιτσας, της Καλλιθέας, της Καλογρέζας, του Βύρωνα κ.α. των αθώων και αγωνιστών που γέμισαν τους άδειους τάφους.
Άξιον εστί: Ο δρόμος που ξανοίγεται μπροστά μας γεμάτος αγώνες και θυσία αλλά και ελπίδα!
Εξόριστε ποιητή, πες μας στον αιώνα σου τι βλέπεις;
Πολέμους, βάσανα, κακουχίες, καταστροφές, πανδημία, πειραματόζωα, κατακλυσμούς, σεισμούς και θάνατο!