Ελ. Βαγενάς: Το καθήκον της πάλης ενάντια στο ΝΑΤΟ συνδέεται με την επαναστατική κατανόηση του κόσμου

Η ομιλία του Ελισαίου Βαγενά

Πριν 74 χρό­νια, στο μακρι­νό από εμάς 1949, την ώρα που σε αυτά τα μέρη ο ηρω­ι­κός ΔΣΕ, αιφ­νι­διά­ζο­ντας τον αστι­κό στρα­τό, ανα­κα­τέ­λα­βε τον Γράμ­μο, τα μεγά­λα παγκό­σμια συμ­φέ­ρο­ντα εκεί­νης της επο­χής «μαγεί­ρευαν» μια νέα πολι­τι­κή και στρα­τιω­τι­κή συμ­μα­χία. Αυτός ήταν ο λεγό­με­νος «Οργα­νι­σμός του Βορειο­α­τλα­ντι­κού Συμ­φώ­νου» και για να μην σκο­τι­ζό­μα­στε με τίτλους μακρι­νά­ρια, μας το όρι­σαν ρητά, κοφτά – ΝΑΤΟ.

ΝΑΤΟ το είπαν το «εφεύ­ρη­μά» τους και τι δεν είδαν οι λαοί από αυτό στη συνέχεια:

Σκευω­ρί­ες και χού­ντες… Βλέ­πε π.χ. Ελλάδα.

Ιμπε­ρια­λι­στι­κές επεμ­βά­σεις και πολέ­μους… Βλέ­πε π.χ. Γιου­γκο­σλα­βία, Αφγα­νι­στάν, Λιβύη, Συρία, Ουκρανία..

Αλλα­γές συνό­ρων και δια­με­λι­σμούς κρα­τών.. Βλέ­πε π.χ. Κύπρο.

Εκα­τόμ­βες νεκρών και εκα­τομ­μύ­ρια πρό­σφυ­γες… Βλέ­πε όλη την «γει­το­νιά» μας…

Βεβαί­ως, βασι­κός αντί­πα­λος του ΝΑΤΟ, όταν το «ξεφούρ­νι­σαν», δεν ήταν άλλος από το πρώ­το εργα­τι­κό, το πρώ­το σοσια­λι­στι­κό κρά­τος, τη Σοβιε­τι­κή Ενω­ση, που έβγαι­νε μεν ματω­μέ­νη από τον Β‘ Παγκό­σμιο Ιμπε­ρια­λι­στι­κό Πόλε­μο, αλλά έβγαι­νε νικη­φό­ρα, με ανε­βα­σμέ­νο κύρος ανά­με­σα στους λαούς που πολέ­μη­σαν τον φασι­σμό, που ήταν «σάρ­κα από τη σάρ­κα» του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος. Τότε γύρω από την ΕΣΣΔ εμφα­νί­στη­κε μια «συστά­δα» χωρών, οι Λαϊ­κές Δημο­κρα­τί­ες της Κεντρι­κής κι Ανα­το­λι­κής Ευρώπης.

Αλλά κι όταν η Σοβιε­τι­κή Ενω­ση και οι Λαϊ­κές Δημο­κρα­τί­ες ανα­τρά­πη­καν το ΝΑΤΟ δεν βίω­σε «ανα­δου­λιές», όπως περί­με­ναν κάποιοι «αρι­στε­ρού­τσι­κοι» απο­λο­γη­τές του καπι­τα­λι­σμού, που έλε­γαν πως εάν εκλεί­ψει η Σοβιε­τι­κή Ενω­ση, τότε δεν θα υπάρ­χει λόγος ύπαρ­ξης του ΝΑΤΟ και δήθεν θα ανοί­ξουν οι «λεω­φό­ροι της ειρή­νης». Μάλι­στα, το τελευ­ταίο διά­στη­μα ύπαρ­ξης της ΕΣΣΔ, όταν ο οπορ­του­νι­σμός είχε πια ολο­φά­νε­ρα μετα­τρα­πεί σε αντε­πα­να­στα­τι­κή δύνα­μη, κι ο επι­κε­φα­λής της, ο Μ. Γκορ­μπα­τσόφ, ήταν τόσο σίγου­ρος για την εξέ­λι­ξη, που «αχά­μπα­ρα» κι «αμά­ση­τα» κατά­πιε τις προ­φο­ρι­κές δια­βε­βαιώ­σεις του αμε­ρι­κά­νου Προ­έ­δρου Τζ. Μπους, πως δήθεν το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί.

Όμως, τα συμ­φέ­ρο­ντα, των Αμε­ρι­κά­νων και Ευρω­παί­ων καπι­τα­λι­στών, που έφτια­ξαν αυτόν τον πολι­τι­κό-στρα­τιω­τι­κό «βρα­χί­ο­να», δεν είχαν κανέ­ναν λόγο να τον δια­λύ­σουν. Το αντί­θε­το! Διά­λε­ξαν να τον ενι­σχύ­ουν κι άλλο, να τον προ­σαρ­μό­σουν έτσι που να συνε­χί­σει να τους «κάνει τη δου­λειά», πλέ­ον απέ­να­ντι στα αντα­γω­νι­στι­κά συμ­φέ­ρο­ντα των καπι­τα­λι­στών άλλων χωρών, όπως της Ρωσί­ας και της Κίνας, η οποία σήμε­ρα «κοντρά­ρει» τις ΗΠΑ για την πρω­το­κα­θε­δρία στον παγκό­σμιο καπι­τα­λι­στι­κό κόσμο.

Δεν θα μπο­ρού­σαν να κάνουν κι αλλιώς, για­τί από το «μυα­λό» των «κατα­σκευα­στών» του δεν μπο­ρεί να ξεφύ­γει με τίπο­τα ένα πράγ­μα. Κι αυτό είναι το καπι­τα­λι­στι­κό κέρ­δος. Αυτή είναι “κορω­νί­δα” και ο “ακρο­γω­νιαί­ος λίθος” της κοι­νω­νί­ας που ζού­με. Οπό­τε για να το δια­σφα­λί­σουν για να κόψουν για τον εαυ­τό τους όσο μπο­ρούν περισ­σό­τε­ρα «κομ­μά­τια» από την «πίτα» του ενερ­γεια­κού και ορυ­κτού πλού­του, της παρα­γω­γι­κής βάσης και των μερι­δί­ων των αγο­ρών, χρειά­ζο­νται το ΝΑΤΟ και άλλα ανά­λο­γα «εργα­λεία», που θα τους βοη­θή­σουν στο να έχουν γεω­πο­λι­τι­κά στη­ρίγ­μα­τα, πολε­μι­κές βάσεις, οργα­νω­μέ­να στρα­τεύ­μα­τα έτοι­μα να επέμ­βουν, κι όπου δεν περ­νά ο «λόγος» τους να περ­νά η «ράβδος» τους, δηλα­δή η ιμπε­ρια­λι­στι­κή στρα­τιω­τι­κή επέμ­βα­ση και ο πόλεμος.

Ο Λένιν έλε­γε πως πόλε­μος είναι «μια ανα­πό­φευ­κτη βαθ­μί­δα του καπι­τα­λι­σμού, μια μορ­φή της καπι­τα­λι­στι­κής ζωής εξί­σου φυσιο­λο­γι­κή όπως κι η ειρή­νη» (1).

Τέτοιος είναι και ο πόλε­μος στην Ουκρα­νία, που από την τυπι­κή του έναρ­ξη μετρά­με σήμε­ρα 506 μέρες. Οι προ­ϋ­πο­θέ­σεις για τον πόλε­μο αυτό τέθη­καν με την ιστο­ρι­κή οπι­σθο­δρό­μη­ση της αντε­πα­νά­στα­σης στα 1989–1991, όταν ολο­κλη­ρώ­θη­κε η αντε­πα­να­στα­τι­κή δια­δι­κα­σία ανα­τρο­πής του σοσια­λι­σμού, δια­λύ­θη­κε η ΕΣΣΔ, τα μέσα παρα­γω­γής, τα εργο­στά­σια, ο ορυ­κτός πλού­τος, η εργα­τι­κή δύνα­μη έγι­ναν πάλι εμπό­ρευ­μα και κυριάρ­χη­σε ο καπι­τα­λι­σμός και η ταξι­κή εκμετάλλευση.

Μιλά­με για έναν πόλε­μο, όπου συγκρού­ο­νται η αστι­κή τάξη της Ουκρα­νί­ας, με σύμ­μα­χο το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, τις ΗΠΑ και της Ρωσί­ας με δικούς της συμ­μά­χους από την άλλη πλευ­ρά. Είναι ένας πόλε­μος άδι­κος και από τις δύο πλευ­ρές, τόσο από την πλευ­ρά του ΝΑΤΟ, που έχει «αιχ­μή του δόρα­τος» την Ουκρα­νία, όσο και από μεριά της καπι­τα­λι­στι­κής Ρωσί­ας, που αντι­κει­με­νι­κά λει­τουρ­γεί ως «αερό­σα­κος» της Κίνας, στη μεγά­λη σύγκρου­ση, που προ­α­να­φέ­ρα­με. Είναι ένας πόλε­μος που διε­ξά­γε­ται από αστι­κές τάξεις για πρώ­τες ύλες, γεω­πο­λι­τι­κά στη­ρίγ­μα­τα, για τη δυνα­τό­τη­τα εκμε­τάλ­λευ­σης εργα­τι­κής δύνα­μης, για τους δρό­μους μετα­φο­ράς των εμπο­ρευ­μά­των, τα μερί­δια των αγο­ρών κοκ.

Βεβαί­ως η κάθε πλευ­ρά «ντύ­νει» τη στά­ση της με διά­φο­ρα προ­σχή­μα­τα. Βλέ­πε­τε σήμε­ρα εάν σου πού­νε στα ίσα και κοφτά ότι θα πρέ­πει ο ίδιος ή τα παι­διά σου να πάνε να σκο­τω­θούν για τα κέρ­δη των λίγων, των εκμε­ταλ­λευ­τών, δεν θα νιώ­σεις και τόσο βολι­κά. Οπό­τε η μια πλευ­ρά, αυτή του ΝΑΤΟ σου λέει ότι ο πόλε­μος δήθεν γίνε­ται για την «πατρί­δα» και τη «δημο­κρα­τία» και η άλλη πλευ­ρά, της καπι­τα­λι­στι­κής Ρωσί­ας ότι κάνει «αντι­φα­σι­στι­κό» πόλε­μο και μάλι­στα για τη «σωτη­ρία του ρωσι­κού κόσμου»….

Ο πόλε­μος αυτός έχει θερί­σει τις ζωές δεκά­δων χιλιά­δων νέων κι από τις δυο μεριές, πρώ­τα απ’ όλα φτω­χών παι­διών που είτε εθε­λο­ντι­κά εντά­χθη­καν στους διά­φο­ρους μισθο­φο­ρι­κούς στρα­τούς και σώμα­τα, είτε δεν μπό­ρε­σαν να ξεφύ­γουν την επι­στρά­τευ­ση, σε αντί­θε­ση, βέβαια, από τα παι­διά των πλουσίων.

Το ΝΑΤΟ, στον οποίο είναι ενταγ­μέ­νη και η χώρα μας και έχει μαζί με τις ΗΠΑ και την ΕΕ τερά­στιες ευθύ­νες για αυτήν την αιμα­το­χυ­σία, αξιο­ποιεί τον ουκρα­νι­κό λαό ως «κρέ­ας για τα κανό­νια του», για τους σχε­δια­σμούς του. Έτσι εξο­πλί­ζει με σύγ­χρο­να όπλα και πυρο­μα­χι­κά την Ουκρα­νία, εκπαι­δεύ­ει δεκά­δες χιλιά­δες άνδρες, στέλ­νει άτυ­πα στρα­τιω­τι­κούς συμβούλους.

Μόνον η Ελλά­δα έχει στεί­λει 3.870 τόνους στρα­τιω­τι­κού εξο­πλι­σμού, 60 πυραύ­λους «Stinger», πάνω από 1.100 φορη­τούς αντιαρ­μα­τι­κούς πυραύ­λους «RPG», πάνω από 2000 ρου­κέ­τες, 17.000 πολύ­τι­μα βλή­μα­τα πυρο­βο­λι­κού 155 χιλιο­στών, πάνω από 3 εκα­τομ­μύ­ρια φυσίγ­για 7,62 χιλιο­στών, καθώς 20 τεθω­ρα­κι­σμέ­να οχή­μα­τα μάχης BMP1. Επι­πλέ­ον, παρέ­χει έμπει­ρους στρα­τιω­τι­κούς εκπαι­δευ­τές σε τομείς όπως οι Δυνά­μεις Ειδι­κών Επι­χει­ρή­σε­ων, αλλά και ο χει­ρι­σμός αρμά­των «Leopard».

Ας ανα­λο­γι­στού­με το τι έχουν στεί­λει και οι ΗΠΑ, η Γερ­μα­νία, η Γαλ­λία και οι άλλες 27 χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ. Εάν πάρου­με τα πολε­μι­κά δελ­τία των δύο πλευ­ρών θα δού­με ισχυ­ρι­σμούς για κατα­στρο­φή χιλιά­δων αρμά­των μάχης, αερο­σκα­φών, πυραυ­λι­κών συστοι­χιών, για την εξο­λό­θρευ­ση δεκά­δων χιλιά­δων ανθρώ­πων εκα­τέ­ρω­θεν. Έτσι, σύμ­φω­να με στοι­χεία των δύο πλευ­ρών στα πεδία των μαχών βρί­σκο­νται τώρα τα κου­φά­ρια 18,5 χιλιά­δων τεθω­ρα­κι­σμέ­νων οχη­μά­των δια­φο­ρε­τι­κών τύπων, περί­που 1000 πολε­μι­κών αερο­πλά­νων και ελι­κο­πτέ­ρων και πολ­λών χιλιά­δων άλλων πολε­μι­κών μηχα­νών που έχουν καταστραφεί…

Συνέ­χεια σε αυτό το μακε­λειό δίνει η πρό­σφα­τη Σύνο­δος Κορυ­φής του ΝΑΤΟ, που απο­φά­σι­σε να ρίξει νέο «λάδι στη φωτιά» του πολέ­μου στην Ουκρα­νία, αλλά και ευρύ­τε­ρα στους μελ­λο­ντι­κούς πολε­μι­κούς σχε­δια­σμούς αυτού του επι­θε­τι­κού πολι­τι­κό-στρα­τιω­τι­κού μηχα­νι­σμού στην Αφρι­κή, στην Ασία κ.ά.

Ετσι έχου­με:

Τις παρα­πέ­ρα πολι­τι­κές εγγυ­ή­σεις και τη νέα στρα­τιω­τι­κή βοή­θεια στην αντι­δρα­στι­κή κυβέρ­νη­ση Ζελέν­σκι, με τη θεσμο­θέ­τη­ση του “Συμ­βου­λί­ου ΝΑΤΟ – Ουκρανίας”,

Τον παρα­πέ­ρα ανε­φο­δια­σμό των ουκρα­νι­κών δυνά­με­ων με νέα σύγ­χρο­να νατοϊ­κά όπλα, την εκπαί­δευ­ση των στρα­τιω­τι­κών δυνά­με­ων, την ενί­σχυ­ση της λεγό­με­νης “δια­λει­τουρ­γι­κό­τη­τας” του ΝΑΤΟ με την Ουκρα­νία, ώστε αυτή να φτά­σει τα νατοϊ­κά στάνταρ,

Την οικο­νο­μι­κή ενί­σχυ­ση του ΝΑΤΟ, για τη συνέ­χι­ση του πολέ­μου, όπου κάθε χώρα-μέλος υπο­χρε­ω­τι­κά θα δίνει ως μίνι­μουμ το 2% του ΑΕΠ για τις ανά­γκες του ΝΑΤΟ.

Την αύξη­ση των ετοι­μο­πό­λε­μων νατοϊ­κών δυνά­με­ων σε 300 χιλιά­δες και την ανά­πτυ­ξή τους σε περιο­χές που γει­το­νεύ­ουν με τη Ρωσία και τη συνε­χι­ζό­με­νη σύγκρου­ση στην Ουκρα­νία. Νέες νατοϊ­κές δυνά­μεις ανα­πτύσ­σο­νται τόσο στη Βαλ­τι­κή, όσο και στα Βαλκάνια.

Τη διεύ­ρυν­ση του ΝΑΤΟ με νέες χώρες, όπως η Φιλαν­δία και Σου­η­δία, που συν­δέ­ε­ται και με τη μελ­λο­ντι­κή δια­πά­λη για τον έλεγ­χο της Αρκτι­κής (7 από τις 8 χώρες της Αρκτι­κής γίνο­νται μέλη του ΝΑΤΟ) και με τη διεύ­ρυν­ση της συνερ­γα­σί­ας του με χώρες εκτός ΝΑΤΟ, που εμπλέ­κο­νται στους σχε­δια­σμούς των αμε­ρι­κα­νό-νατοϊ­κών, όπως η Ιαπω­νία, η Αυστρα­λία, η Νέα Ζηλαν­δία και η Νότια Κορέα, στην περιο­χή του Ινδο-Ειρη­νι­κού όπου “ζυμώ­νε­ται” η νέα πολε­μι­κή ανα­μέ­τρη­ση του ΝΑΤΟ με την Κίνα, που από πέρ­σι στη “Στρα­τη­γι­κή Αντί­λη­ψη” του ΝΑΤΟ χαρα­κτη­ρί­στη­κε “απει­λή”.

Η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, με τη στή­ρι­ξη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, των άλλων κομ­μά­των του ευρω­α­τλα­ντι­σμού, συνυ­πέ­γρα­ψε τις παρα­πά­νω απο­φά­σεις και η ίδια κλι­μα­κώ­νει ολο­έ­να και περισ­σό­τε­ρο τη συμ­με­το­χή και εμπλο­κή της Ελλά­δας στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στην Ουκρα­νία, μεγα­λώ­νο­ντας τους κιν­δύ­νους για το λαό μας. Κλι­μά­κω­ση της ελλη­νι­κής εμπλο­κής είναι ο σχε­δια­σμός απο­στο­λής νέων ελλη­νι­κών όπλων και πυρο­μα­χι­κών, καθώς και της απο­στο­λής Ελλη­νι­κών Ενό­πλων Δυνά­με­ων στη γραμ­μή αντι­πα­ρά­θε­σης με τη Ρωσία.

Η ίδια η αξιο­ποί­η­ση της Ελλά­δας, των λιμα­νιών της, όπως της Σού­δας, της Αλε­ξαν­δρού­πο­λης, του Βόλου για μετα­φο­ρά όπλων και στρα­τευ­μά­των στη γραμ­μή της σύγκρου­σης, όπως και η αξιο­ποί­η­ση των ελλη­νι­κών πολε­μι­κών αερο­δρο­μί­ων, όπως π.χ. στην 110 Πτέ­ρυ­γα Μάχης στη Λάρι­σα για τις απο­στο­λές των κατα­σκο­πευ­τι­κών και άλλων αερο­σκα­φών, που εμπλέ­κο­νται στη σύγκρου­ση, καθώς επί­σης η ανά­πτυ­ξη και υπο­στή­ρι­ξη στις ελλη­νι­κές θάλασ­σες αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟϊ­κών πλοί­ων και η στή­ρι­ξή τους από τη χώρα μας, όλα αυτά «βου­λιά­ζουν» το λαό μας στο «βάλ­το» των ενδοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κών πολε­μι­κών ανταγωνισμών.

Οι συζη­τή­σεις περί χρή­σης πυρη­νι­κών όπλων, που διε­ξά­γο­νται και από τις δύο πλευ­ρές της σύγκρου­σης, είτε με χρή­ση τακτι­κών πυρη­νι­κών όπλων, είτε με τις λεγό­με­νες «βρώ­μι­κες» πυρη­νι­κές βόμ­βες, προ­α­λεί­φουν μια παρα­πέ­ρα γενί­κευ­ση του πολέ­μου. Κι ας μην μας δια­φεύ­γει πως ο πόλε­μος στην Ουκρα­νία, σε αντί­θε­ση από τους πολέ­μους στο Αφγα­νι­στάν ή στη Συρία ή αλλού διε­ξά­γε­ται πλέ­ον σε μια χώρα όπου υπάρ­χουν πυρη­νι­κές εγκα­τα­στά­σεις, ενώ και αυτή τη φορά οι νατοϊ­κές δυνά­μεις έχουν απο­στεί­λει στην περιο­χή της σύγκρου­σης όπλα με απε­μπλου­τι­μέ­νο ουρά­νιο, όπως αυτά που χρη­σι­μο­ποί­η­σαν κατά των λαών της Γιου­γκο­σλα­βί­ας, όπλα που ενο­χο­ποιού­νται για μακρό­χρο­νες οικο­λο­γι­κές κατα­στρο­φές και καρκίνους.

Κοντά σε όλα αυτά υπάρ­χει και η «παρά­πλευ­ρη απώ­λεια» του πολέ­μου, τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της Ελλά­δας και της Κύπρου στο όνο­μα της ενί­σχυ­σης της νοτιο­α­να­το­λι­κής πτέ­ρυ­γας του ΝΑΤΟ και στα πλαί­σια ενός «αγο­ραί­ου παζα­ριού» με την αστι­κή τάξη της Τουρ­κί­ας. Όχι τυχαία στα σχε­τι­κά νατοϊ­κά ντο­κου­μέ­ντα η ανα­φο­ρά στην Κυπρια­κή Δημο­κρα­τία αντι­κα­τα­στά­θη­κε με τις γεω­γρα­φι­κές συντε­ταγ­μέ­νες της χώρας, κάνο­ντας ένα ακό­μη βήμα στην ανα­γνώ­ρι­ση των πεπραγ­μέ­νων της τουρ­κι­κής εισβο­λής και κατοχής.

Συντρό­φισ­σες και σύντροφοι,

Σε αυτές τις συν­θή­κες έχει μεγά­λη σημα­σία ο λαός και η νεο­λαία να μην τρώ­νε το «κου­τό­χορ­το» της ευρω­α­τλα­ντι­κής προ­πα­γάν­δας, που καλ­λιερ­γούν όλα τα άλλα κόμ­μα­τα. Οι δυνά­μεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ανα­δει­κνύ­ου­με τις πραγ­μα­τι­κές αιτί­ες του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου και πρω­το­στα­τού­με όλο αυτό το διά­στη­μα ώστε ο λαός μας να μην δώσει καμιά «λευ­κή επι­τα­γή» στην κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, που μαζί με την αμαρ­τω­λή σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία των ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ και τη σαπί­λα όλου του ντου­νιά, που εκφρά­ζουν οι εθνι­κι­στι­κές και ακρο­δε­ξιές δυνά­μεις, τον σέρ­νουν στο μακε­λειό του πολέμου.

Το πρό­σφα­το εκλο­γι­κό απο­τέ­λε­σμα, η σημα­ντι­κή ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ, το γεγο­νός ότι εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες άνθρω­ποι ψήφι­σαν το Κόμ­μα μας και πολ­λοί ακό­μη το σκέ­φτη­καν αλλά προς στιγ­μήν δεν το έκα­ναν, δεί­χνει πως η «πλύ­ση εγκε­φά­λου», που κάνουν στο λαό και στη νεο­λαία τα αστι­κά επι­τε­λεία, αντι­με­τω­πί­ζει ορι­σμέ­νες δυσχέ­ρειες, χάρη στη δρά­ση μας.

Σήμε­ρα, περισ­σό­τε­ρες εργα­τι­κές λαϊ­κές δυνά­μεις μπο­ρούν να κατα­νο­ή­σουν ότι το ΝΑΤΟ δεν είναι κανέ­νας φιλει­ρη­νι­κός οργα­νι­σμός, κάποια δύνα­μη ειρή­νης και δημο­κρα­τί­ας, αλλά ένα πολε­μι­κό εργα­λείο κατά των λαών, το οπλι­σμέ­νο χέρι του ευρω­α­τλα­ντι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού, που συγκρού­ε­ται με το αντί­πα­λο ιμπε­ρια­λι­στι­κό στρατόπεδο.

Τα αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κά διή­με­ρα που διορ­γά­νω­σε η ΚΝΕ σε όλη την Ελλά­δα, οι μεγα­λειώ­δεις κινη­το­ποι­ή­σεις που οργά­νω­σαν οι Κομ­μα­τι­κές Οργα­νώ­σεις του ΚΚΕ στις περιο­χές που φιλο­ξε­νούν βάσεις και απο­τε­λούν ορμη­τή­ρια πολέ­μου αλλά και στό­χο αντι­ποί­νων, έχουν μεγά­λη συμ­βο­λή στο να παρα­μέ­νουν και να δυνα­μώ­νουν μέσα στη λαϊ­κή συνεί­δη­ση «φύτρα» αντί­στα­σης στον καπι­τα­λι­σμό, στα μονο­πώ­λια, στις ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώ­σεις και συμ­μα­χί­ες, όπως είναι το ΝΑΤΟ.

Για­τί το ΚΚΕ δεν συμ­βι­βά­στη­κε, σε αντί­θε­ση με «αρι­στε­ρές» δυνά­μεις, που ψήφι­σαν την παρα­πέ­ρα διεύ­ρυν­ση του ΝΑΤΟ με τη Φιλαν­δία και τη Σου­η­δία, όπως έκα­νε π.χ. ο ΣΥΡΙΖΑ.

Για­τί το ΚΚΕ δεν μασά­ει τα λόγια του μοι­ρά­ζο­ντας «καρ­δού­λες», ούτε λέει αερο­λο­γί­ες περί «επα­να­προσ­διο­ρι­σμού της θέσης της Ελλά­δας στο ΝΑΤΟ», όπως έκα­νε το ΜΕΡΑ 25 για μεγά­λο διάστημα.

Για­τί το ΚΚΕ δεν μιλά γενι­κό­λο­γα για «διά­λυ­ση» του ΝΑΤΟ, όπως κάνουν μια σει­ρά άλλες δυνά­μεις στην Ευρώ­πη, αλλά αγω­νί­ζε­ται για να απο­δε­σμευ­τεί η χώρα και κάθε χώρα από αυτό και ταυ­τό­χρο­να υπο­γραμ­μί­ζει πως αυτή η έξο­δος από ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώ­σεις, όπως είναι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, μπο­ρεί να γίνει πρά­ξη, να λει­τουρ­γή­σει ανε­πί­στρε­πτα και υπέρ του λαού όταν αυτός κρα­τά στα χέρια του τα «κλει­διά» της οικο­νο­μί­ας και της εξουσίας.

Συντρό­φισ­σες και σύντροφοι,

Η πάλη ενά­ντια στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό οργα­νι­σμό του ΝΑΤΟ, στους εξο­πλι­σμούς του, στα πυρη­νι­κά όπλα, στους άδι­κους πολέ­μους και στους σχε­δια­σμούς του είναι ένα πολύ σημα­ντι­κό καθή­κον της σύγ­χρο­νης πάλης μας.

Είναι, αν θέλε­τε, ένα επα­να­στα­τι­κό καθή­κον στε­νά συν­δε­δε­μέ­νο με την ανα­τρε­πτι­κή πάλη μας για μια Ελλά­δα όπου ο λαός θα είναι κυρί­αρ­χος και τα μέσα παρα­γω­γής θα δου­λεύ­ουν για όλο το λαό, που θα μπο­ρεί με τον εργα­τι­κό – λαϊ­κό έλεγ­χο και στη­ριγ­μέ­νος στην επι­στή­μη να διευ­θύ­νει την οικο­νο­μία, για να μπο­ρούν να ικα­νο­ποι­η­θούν οι σύγ­χρο­νες λαϊ­κές ανά­γκες, κι όχι για τα κέρ­δη της παρα­σι­τι­κής αστι­κής τάξης. Σε μια τέτοια Ελλά­δα δεν χωρούν ξένες βάσεις και στρα­τεύ­μα­τα! Ούτε, βέβαια, θα είναι ανα­γκαία η συμ­με­το­χή της στις συμ­μα­χί­ες της αστι­κής τάξης, όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, μιας και η αστι­κή τάξη, μαζί με το καπι­τα­λι­στι­κό εκμε­ταλ­λευ­τι­κό σύστη­μα, θα μπει στο «χρο­νο­ντού­λα­πο» της Ιστορίας.

Να για­τί η πάλη μας ενά­ντια στο ΝΑΤΟ δεν είναι απλώς μια “αρά­δα” στο πρό­γραμ­μά μας, αλλά ένα σύγ­χρο­νο, επί­και­ρο και ανα­γκαίο επα­να­στα­τι­κό καθή­κον, που αφο­ρά όλες τις λαϊ­κές δυνά­μεις της χώρας μας, αλλά και των άλλων λαών των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ.

Αυτό το επα­να­στα­τι­κό καθή­κον δεν θα το ανα­θέ­σου­με ως «αντι­πα­ρο­χή» ούτε στον Μπιν Λάντεν και σε διά­φο­ρες αντι­δρα­στι­κές οργα­νώ­σεις τύπου Ταλι­μπάν, που με «χίλιες κλω­στές» συν­δέ­ο­νταν με τους ιμπε­ρια­λι­στές, ούτε σε αστι­κά καθε­στώ­τα, που προ­έ­κυ­ψαν από αντε­πα­να­στα­τι­κές διερ­γα­σί­ες, όπως είναι αυτό του Πού­τιν στη σημε­ρι­νή Ρωσία, ούτε βέβαια στον δισε­κα­τομ­μυ­ριού­χο πρώ­ην Πρό­ε­δρο των ΗΠΑ, Ντ. Τραμπ.

Αυτό, αν θέλε­τε είναι και κάτι επι­πλέ­ον που μας δια­χω­ρί­ζει από διά­φο­ρες στα λόγια «αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κές» δυνά­μεις, που όμως αντι­με­τω­πί­ζουν τον ιμπε­ρια­λι­σμό στρε­βλά, ως επι­θε­τι­κή εξω­τε­ρι­κή πολι­τι­κή, κι όχι ως το σημε­ρι­νό μονο­πω­λια­κό στά­διο του καπι­τα­λι­σμού και μπαί­νουν στο «λού­κι» να επι­λέ­ξουν και σε αυτά τα ζητή­μα­τα εκεί­νον που τους φαί­νε­ται το «μικρό­τε­ρο κακό».

Για­τί η δική μας αντί­θε­ση στο ΝΑΤΟ έχει αφε­τη­ρία τη λαϊ­κή αντί­στα­ση και ρήξη με το ΝΑΤΟ, την επα­να­στα­τι­κή κατα­νό­η­ση του κόσμου και την εμπι­στο­σύ­νη στη δύνα­μη της ταξι­κής πάλης στην Ελλά­δα και παντού στον κόσμο. 

Για­τί η Ιστο­ρία γρά­φε­ται με πάλη ταξική!

Αυτό το μήνυ­μα κου­βα­λά­ει και η ιστο­ρι­κή μνή­μη εδώ στον τόπο που βρισκόμαστε!

Αυτή είναι η δύνα­μη που θα ανα­τρέ­ψει το σύστη­μα της εκμε­τάλ­λευ­σης, τον κόσμο των ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντα­γω­νι­σμών και επεμ­βά­σε­ων, των πολέ­μων και της ανα­γκα­στι­κής προ­σφυ­γιάς και στη θέση τους θα ανα­δεί­ξει μια άλλη κοι­νω­νία, της ειρή­νης και αδελ­φο­σύ­νης των λαών, του σοσια­λι­σμού – κομ­μου­νι­σμού, όπως αυτή που βίω­ναν και οι λαοί της Ρωσί­ας και της Ουκρα­νί­ας πριν την καπι­τα­λι­στι­κή παλι­νόρ­θω­ση, που, όμως θα παλέ­ψου­με (και τώρα έχου­με περισ­σό­τε­ρα όπλα), ώστε να είναι και απαλ­λαγ­μέ­νη από αδυ­να­μί­ες και λάθη, που οδή­γη­σαν στην ανα­τρο­πή της.

Για­τί το μέλ­λον της ανθρω­πό­τη­τας, το μέλ­λον μας δεν είναι ο καπι­τα­λι­σμός, είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός!

Παρα­πο­μπή: (1) Β. Ι. Λένιν, «Η κατά­στα­ση και τα καθή­κο­ντα της Σοσια­λι­στι­κής Διε­θνούς», Άπα­ντα, τ. 26, σελ.41, εκδ. «Σύγ­χρο­νη Εποχή».

902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα