Εντονη αντίδραση της Κίνας στη συνάντηση Μακάρθι — Προέδρου Ταϊβάν — «Θα αντιδράσουμε δυναμικά»

Η διπλω­μα­τία της Κίνας διε­μή­νυ­σε σήμε­ρα πως θα δοθεί «απο­φα­σι­στι­κή» απά­ντη­ση μετά τη συνά­ντη­ση στις ΗΠΑ ανά­με­σα στην πρό­ε­δρο της Ταϊ­βάν, την Τσάι Ινγκ-γου­έν, και τον πρό­ε­δρο της αμε­ρι­κα­νι­κής Βου­λής των Αντι­προ­σώ­πων, τον ρεπου­μπλι­κά­νο Κέβιν Μακάρθι.

«Αντι­δρώ­ντας στις σοβα­ρά λαθε­μέ­νες πρά­ξεις συνέρ­γειας ανά­με­σα στις ΗΠΑ και στην Ταϊ­βάν, η Κίνα θα λάβει απο­φα­σι­στι­κά και απο­τε­λε­σμα­τι­κά μέτρα για να προ­α­σπί­σει την εθνι­κή κυριαρ­χία και την εδα­φι­κή ακε­ραιό­τη­τά της», τόνι­σε το κινε­ζι­κό υπουρ­γείο Εξω­τε­ρι­κών σε ανα­κοί­νω­σή του που μετα­δό­θη­κε από το πρα­κτο­ρείο ειδή­σε­ων Νέα Κίνα.

Η κινε­ζι­κή διπλω­μα­τία αξί­ω­σε η Ουά­σιγ­κτον να «πάψει να ακο­λου­θεί αυτόν τον λαθε­μέ­νο και επι­κίν­δυ­νο δρόμο».

Η Κίνα χαρα­κτη­ρί­ζει την Ταϊ­βάν επαρ­χία της, που μένει να επα­νε­νω­θεί με την ηπει­ρω­τι­κή χώρα, διά της βίας αν κρι­θεί απα­ραί­τη­το, και βλέ­πει κάθε επα­φή ανά­με­σα σε αξιω­μα­τού­χους της Ταϊ­βάν και ξένους ως παρα­βί­α­ση της εθνι­κής της κυριαρχίας.

Επι­στρέ­φο­ντας από την περιο­δεία της στην κεντρι­κή Αμε­ρι­κή, η κυρία Τσάι συνα­ντή­θη­κε χθες Τετάρ­τη στην Καλι­φόρ­νια με τον κ. Μακάρ­θι και αντι­προ­σω­πεία της Βου­λής των Αντι­προ­σώ­πων. Η πρό­ε­δρος εξή­ρε την «ανελ­λι­πή», κατ’ αυτήν, υπο­στή­ρι­ξη της Ουά­σιγ­κτον στην Ταϊ­πέι ένα­ντι του Πεκίνου.

Τον Αύγου­στο του 2022, έπει­τα από την επί­σκε­ψη που έκα­νε στην Ταϊ­βάν η Νάν­σι Πελό­σι, η προ­κά­το­χος του κ. Μακάρ­θι, η Κίνα διε­ξή­γα­γε πολυ­ή­με­ρα στρα­τιω­τι­κά γυμνά­σια άνευ προη­γου­μέ­νου γύρω από το νησί.

Από την πλευ­ρά του, το κινε­ζι­κό υπουρ­γείο Άμυ­νας ανα­κοί­νω­σε πως θα παρα­μεί­νει σε κατά­στα­ση «επα­γρύ­πνη­σης» και θα εκπλη­ρώ­σει τις ευθύ­νες και την απο­στο­λή του, ενώ απαί­τη­σε οι ΗΠΑ να τηρή­σουν τις δεσμεύ­σεις που έχουν ανα­λά­βει ως προς το ζήτη­μα της Ταϊβάν.

Στο όνο­μα της πολι­τι­κής της «ενιαί­ας Κίνας», υπο­τί­θε­ται πως καμιά χώρα δεν μπο­ρεί να έχει ταυ­τό­χρο­να επί­ση­μες σχέ­σεις με το Πεκί­νο και την Ταϊπέι.

Μόλις 13 χώρες ανα­γνω­ρί­ζουν την Ταϊ­βάν σε διε­θνές επί­πε­δο, ανά­με­σά τους το Μπε­λίζ και η Γουα­τε­μά­λα, που επι­σκέ­φθη­κε η κυρία Τσάι αυτή την εβδο­μά­δα για να επα­να­βε­βαιώ­σει τη σχέ­ση της νήσου με τις κυβερ­νή­σεις τους, έπει­τα από μια πρώ­τη «διέ­λευ­σή» της από τη Νέα Υόρκη.

Οι ΗΠΑ συνε­χί­ζουν να εφαρ­μό­ζουν την πολι­τι­κή της λεγό­με­νης «στρα­τη­γι­κής αμφι­ση­μί­ας» για το ζήτη­μα της Ταϊ­βάν. Η Ουά­σιγ­κτον ανα­γνω­ρί­ζει το Πεκί­νο από το 1979, παρα­μέ­νει όμως η κυριό­τε­ρη προ­στά­τι­δα δύνα­μη της Ταϊ­πέι και ο κυριό­τε­ρος προ­μη­θευ­τής της με όπλα.

Η υπο­στή­ρι­ξη στη νήσο συγκα­τα­λέ­γε­ται στα μάλ­λον λιγο­στά ζητή­μα­τα για τα οποία υπάρ­χει από­λυ­τη συναί­νε­ση ανά­με­σα στα δυο κόμ­μα­τα στο αμε­ρι­κα­νι­κό Κογκρέ­σο. Επί προ­ε­δρί­ας της Τσάι Ινγκ-γου­έν, η Ταϊ­βάν ενί­σχυ­σε περισ­σό­τε­ρο παρά ποτέ τη σχέ­ση της με τις ΗΠΑ.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα