Ζάκυνθος: Την τελευταία του πνοή άφησε στην άσφαλτο μετανάστης ξενοδοχοϋπάλληλος γυρνώντας απ’ την δουλειά

Τρα­γι­κή κατά­λη­ξη είχε για έναν 40χρονο μετα­νά­στη εργα­ζό­με­νο, με κατα­γω­γή από τη Νιγη­ρία, πατέ­ρα δύο παι­διών που διέ­με­ναν στην Αγγλία, η προ­σπά­θειά του για μια καλύ­τε­ρη ζωή, αφού πρό­σφα­τα έχα­σε τη ζωή του σε τρο­χαίο που σημειώ­θη­κε στη Ζάκυν­θο, γυρ­νώ­ντας στο σπί­τι που διέ­με­νε, μετά από εξα­ντλη­τι­κή δουλειά.

Το συμ­βάν σημειώ­θη­κε στο δρό­μο Λαγα­νά – Μου­ζα­κί­ου, όταν τον άτυ­χο εργα­ζό­με­νο που ήταν σε κίνη­ση με το ποδή­λα­τό του, χτύ­πη­σε διερ­χό­με­νο αυτοκίνητο.

Το περι­στα­τι­κό κατήγ­γει­λε το Σωμα­τείο Ξενο­δο­χο­ϋ­παλ­λή­λων Ζακύν­θου, που ανα­φε­ρό­με­νο και στις συν­θή­κες εργα­σί­ας, σημειώνει:

«Κάθε μέρα εργα­ζό­ταν πάνω από 12 ώρες χωρίς ρεπό, μετά την εξα­ντλη­τι­κή δου­λειά έσπερ­νε το ποδή­λα­το με όση δύνα­μη του είχε απο­μεί­νει να πάει σπί­τι του. Δεν πρό­λα­βε όμως αυτή την φορά όταν διερ­χό­με­νο όχη­μα πρό­σκρου­σε πάνω του. Εργα­ζό­ταν στην λάν­τζα κάτω από αντί­ξο­ες συν­θή­κες προ­σπα­θώ­ντας να βγά­λει χρή­μα­τα να ζήσει την οικο­γέ­νεια του».

Στέ­κε­ται στα θύμα­τα των εργα­ζο­μέ­νων για το κέρ­δος των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων και προσθέτει:

«Το σωμα­τείο είχε προει­δο­ποι­ή­σει Οι χώροι δου­λειάς έχουν ήδη μετα­τρα­πεί, με ευθύ­νη της εργο­δο­σί­ας και των κυβερ­νή­σε­ων, σε κολα­στή­ρια, με την εκτό­ξευ­ση των εργα­τι­κών “ατυ­χη­μά­των” και των επαγ­γελ­μα­τι­κών ασθε­νειών. Οι συν­θή­κες καύ­σω­να πολ­λα­πλα­σιά­ζουν τους κιν­δύ­νους για τους εργα­ζό­με­νους, για­τί δίπλα στην εντα­τι­κο­ποί­η­ση της δου­λειάς και στα εξα­ντλη­τι­κά ωρά­ρια, η θερ­μι­κή κατα­πό­νη­ση πολ­λα­πλα­σιά­ζει τους κιν­δύ­νους για την υγεία των εργα­ζο­μέ­νων, ιδιαί­τε­ρα για τις ευά­λω­τες κατη­γο­ρί­ες με χρό­νια προβλήματα».

Καυ­τη­ριά­ζει ότι ενώ συμ­βαί­νουν όλα αυτά η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, στα «χνά­ρια» και των προη­γού­με­νων (ΣΥΡΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.α.) προ­χω­ρά σε «ρύθ­μι­ση που επι­τρέ­πει την 16ωρη δου­λειά νόμι­μα και δου­λειά μέχρι τα 74» και δηλώ­νει «δεν δεχό­μα­στε οι ζωές μας να παί­ζο­νται κορώ­να γράμ­μα­τα για ένα κομ­μά­τι ψωμί!».

Ο συν­δι­κα­λι­στι­κός φορέ­ας, απαι­τεί, μετα­ξύ άλλων, εφαρ­μο­γή όλων των μέτρων ασφά­λειας και προ­στα­σί­ας στους χώρους δου­λειάς, εντα­τι­κο­ποί­η­ση των ελέγ­χων, προς τις επι­χει­ρή­σεις και τους εργο­δό­τες, από τα αρμό­δια όργα­να, πλή­ρη ιατρο­φαρ­μα­κευ­τι­κή περί­θαλ­ψη των εργα­ζο­μέ­νων-θυμά­των εργα­τι­κών ατυ­χη­μά­των, καμία συγκά­λυ­ψη των ατυ­χη­μά­των, κανέ­νας φόβος από­λυ­σης, καθο­λι­κή εφαρ­μο­γή των Συλ­λο­γι­κών Συμ­βά­σε­ων, ασφα­λές και σύγ­χρο­νο δίκτυο χερ­σαί­ων, θαλάσ­σιων και ενα­έ­ριων μετα­φο­ρών προς όφε­λος του εργα­ζό­με­νου λαού και τις κοινωνίας.

Πηγή: 902.gr

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων