Η γυναίκα της λαϊκής οικογένειας στο νησί της επανάστασης _μπροστά στα προβλήματα και τους κοινωνικούς αγώνες

Με λένε Mónica και είμαι μια ακό­μη έκφρα­ση της Κου­βα­νής γυναί­κας, με όλα τα κατα­κτη­μέ­να μου δικαιώ­μα­τα, που είναι εγγυ­η­μέ­να λόγω συγκε­κρι­μέ­νων πολι­τι­κών στο νησί και σαν μέλος της γυναι­κεί­ας μας οργά­νω­σης (Ομο­σπον­δία Γυναι­κών Κού­βας) που –παρα­κο­λου­θώ­ντας άγρυ­πνα τα εξασφαλίζει .

(σσ. σε τρί­το πρόσωπο)
Η Mónica Sánchez Suárez del Villar , εργά­ζε­ται στο λιμά­νι του Cienfuegos 34 ολό­κλη­ρα  χρό­νια σε μια δου­λειά δύσκο­λη και χωρίς δια­λείμ­μα­τα, 365 ημε­ρο­λο­για­κές ημέ­ρες _μείον ρεπό και μέρες άδειας

Η υπαλ­λη­λι­κή της σχέ­ση πέρα­σε στην εται­ρεία Servicios Portuarios del Centro (λιμε­νι­κές υπη­ρε­σί­ες), η οποία _όπως ανα­γνω­ρί­ζει και η Ομο­σπον­δία Γυναι­κών Κού­βας (Federación de Mujeres Cubanas _FMC) μας δίνει τις απα­ραί­τη­τες ευκαι­ρί­ες για προ­σω­πι­κή και επαγ­γελ­μα­τι­κή ανάπτυξη.

Η ενί­σχυ­ση του ρόλου των γυναι­κών στην Κού­βα απο­τε­λεί προ­τε­ραιό­τη­τα του Κόμ­μα­τος και του κράτους

Από την εκπαι­δευ­τι­κό μάνα μου (Julia Olivia), _δασκάλα γραμ­μα­τι­σμού ξεκί­νη­σε η οργά­νω­ση των πάντων _σαν καθή­κον και, στο πλευ­ρό της, έμα­θα τους έναν και χίλιους τρό­πους να κάνω πράγ­μα­τα για τις γυναί­κες και στην κου­βα­νι­κή κοινωνία.

__σσ. alfabetizador_ra, που μαθαί­νει στους μαθη­τές γρα­φή και ανά­γνω­ση. Θυμί­ζου­με πως τον Απρί­λη του 1961 η χώρα –μέσω του ΚΚ Κού­βας και με από­φα­ση του Φιντέλ ξεκί­νη­σε μια τερά­στια οκτά­μη­νη προ­σπά­θεια για την κατάρ­γη­ση του αναλ­φα­βη­τι­σμού και στις 22-Δεκ-1961, το % αλφα­βη­τι­σμού της Κού­βας έφτα­σε το 100%

Η ίδια η Mónica λέει ότι ξεκί­νη­σε να δου­λεύ­ει το 1989, όταν μπή­κε στο λιμά­νι για να καλύ­ψει μια συνά­δελ­φο με άδεια μητρό­τη­τας και έμει­νε εκεί για πάντα _ “Τότε ήμουν νυχτε­ρι­νή με ελά­χι­στες τεχνι­κές γνώ­σεις”. Με την υπο­στή­ρι­ξη της οικο­γέ­νειάς, κατά­φε­ρε να επι­μορ­φω­θεί και, να ανα­λά­βει υπεύ­θυ­νη σε πολ­λές θέσεις κλειδιά.
Παράλ­λη­λα με τη δου­λειά, η οικο­γέ­νεια. Έχει κόρες, μια εγγο­νή και υπέ­ρο­χους γονείς που “ήταν και είναι η κολό­να της και ηθι­κό στή­ριγ­μα σε όλα”.

Όταν η Mónica πίστε­ψε ότι είχε μάθει σχε­δόν τα πάντα, έπε­σε πάνω στην εκπαι­δευ­τι­κή μεταρ­ρύθ­μι­ση _ Universalización (σε ελεύ­θε­ρη μετά­φρα­ση Οικου­με­νο­ποί­η­ση _σσ. βλέ­πε λεπτο­μέ­ρειες στο τέλος της ανάρ­τη­σης) και με αυτόν τον τρό­πο μπό­ρε­σε να εγγρα­φεί για Bachelor στις Κοι­νω­νιο­πο­λι­τι­σμι­κές Σπουδές.

Λέει ότι δεν πίστευε πως θα μπο­ρού­σε να την αντι­με­τω­πί­σει με τις ευθύ­νες που είχε ήδη στους ώμους του, αλλά τα κατά­φε­ρε όλα και κατά­φε­ρε να απο­φοι­τή­σει. Αφη­γεί­ται, περή­φα­να, ότι αυτή η καριέ­ρα την άλλα­ξε ως άνθρω­πο, και μελε­τώ­ντας δεν μπο­ρού­σε πλέ­ον να χωρέ­σει στην τοπι­κή γνώ­ση “των Cienfuego”, αλλά μπή­κε με τα μπού­νια στην πλού­σια εθνι­κή εκπαι­δευ­τι­κή κληρονομιά.

Αργό­τε­ρα μπό­ρε­σε να απο­κτή­σει πρό­σβα­ση στα Μετα­πτυ­χια­κά των Ιστο­ρι­κών Σπου­δών της Κού­βας και στην Κοι­νω­νι­κο­πο­λι­τι­σμι­κή Ανθρω­πο­λο­γία ενώ  στη συνέ­χεια συν­δέ­θη­κε πολύ περισ­σό­τε­ρο με την Ομο­σπον­δία γυναι­κών _FMC, ακρι­βώς επει­δή η μετα­πτυ­χια­κή της δια­τρι­βή διε­ρεύ­νη­σε το ζήτη­μα των γυναι­κών στο εν πολ­λοίς φαλ­λο­κρα­τι­κό εργα­σια­κό περι­βάλ­λον του λιμανιού.

Η Mónica δια­βε­βαιώ­νει ότι, κατά τη σύντα­ξη του υλι­κού για τη δια­τρι­βή της, προ­έ­κυ­ψαν ενδια­φέ­ρο­ντα ζητή­μα­τα ή διλήμ­μα­τα, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων των συζύ­γων που έδω­σαν στις γυναί­κες τους την επι­λο­γή μετα­ξύ του λιμα­νιού ή του γάμου.

Η συνε­ντευ­ξια­ζό­με­νη λέει ότι, χωρίς τη βοή­θεια της Ομο­σπον­δί­ας, δεν θα μπο­ρού­σε να πραγ­μα­το­ποι­ή­σει αυτό το έργο. Η δια­τρι­βή στέ­φθη­κε με επι­τυ­χία, για­τί άλλα­ξε το όρα­μα πολ­λών συνα­δέλ­φων της, ανδρών και γυναι­κών, για τη δου­λειά στο λιμά­νι. Έπει­τα ακο­λού­θη­σαν εργα­σί­ες για το φύλο, συνα­ντή­σεις, εργα­στή­ρια, μετα­ξύ άλλων εκδη­λώ­σε­ων, όλα με τη στή­ρι­ξη της FMC.

Μετα­ξύ των επι­κλή­σε­ων, η Mónica δεν μπο­ρεί να μην ανα­φερ­θεί  με σεβ­σμό στον πατέ­ρα της, Rafael Sánchez Garrido, ο οποί­ος _μεταξύ άλλων ανέ­λα­βε τα κορί­τσια της …τα έβα­ζε ακό­μη και για ύπνο για να βρει αυτή το χρό­νο να σπου­δά­σει. Από αυτόν έμα­θε επί­σης πώς να επι­βιώ­νει και να της δίνουν σημα­σία ακό­μη και να τη θαυ­μά­ζουν οι άντρες σε ένα περι­βάλ­λον, όπου δεν έχει κατα­κτη­θεί η πλή­ρης ισό­τη­τα των φύλων.

Η Μόνι­κα (με καμάρι):
Είμαι μια ακό­μη έκφρα­ση της Κου­βα­νής, που η λέξη γυναί­κα εκδη­λώ­νε­ται σε όλη της τη διάσταση!!
¡H.lV.S!!

Πηγή Granma-Cuba

Διασύνδεση εκπαίδευσης με την κοινωνία

Η εκπαι­δευ­τι­κή μεταρ­ρύθ­μι­ση και ειδι­κά της τρι­το­βάθ­μιας στην Κού­βα έχει να κάνει με πολ­λές πλευ­ρές, αλλά κυρί­ως με τη γενι­κή πρό­σβα­ση του λαού στη γνώ­ση και στις επι­στή­μες, ανε­ξάρ­τη­τα αν έχει ή όχι υπο­λο­γι­στή στο σπί­τι smart phone ή τάμπλετ. Πλέ­ον οι βιβλιο­θή­κες _ηλεκτρονικές και μη έχουν αγκα­λιά­σει όλο το νησί, όχι μόνο μέσα στα πανε­πι­στή­μια, αλλά και σε μικρά απο­μα­κρυ­σμέ­να χωριά, ακό­μη και σε επί­πε­δο γει­το­νιάς, ως ο απα­ραί­τη­τος κρί­κος για τη δια­χεί­ρι­ση της πλη­ρο­φο­ρί­ας, της γνώ­σης και της μάθη­σης, καθώς και ως ανά­γκη για ένα νέο μοντέ­λο δια­χεί­ρι­σης.  Μιας υπη­ρε­σί­ας όλων των απα­ραί­τη­των πλη­ρο­φο­ριών στον μαθη­τή και στο φοι­τη­τή _ακόμη και στον εξω­πα­νε­πι­στη­μια­κό, ως τρό­πο διευ­κό­λυν­σης της μαθη­σια­κής του δια­δι­κα­σί­ας σε ένα νέο πλαί­σιο μελέτης.

Κού­βα: Asuntos pendientes _ ανοι­χτοί λογαριασμοί

Από τα τέλη του περα­σμέ­νου αιώ­να και τις αρχές του τρέ­χο­ντος, πολ­λοί επι­στή­μο­νες έχουν ασχο­λη­θεί με τα προ­βλή­μα­τα που σχε­τί­ζο­νται με τη χρή­ση και την πρό­σβα­ση στις πληροφορίες..

Η χρή­ση των πλη­ρο­φο­ριών δημιουρ­γεί νέες γνώ­σεις και δεξιό­τη­τες που επι­τρέ­πουν, με τη σει­ρά τους, να κατευ­θύ­νουν νέες δια­δι­κα­σί­ες ανα­ζή­τη­σης πλη­ρο­φο­ριών που τεί­νουν σπει­ροει­δώς προς τα πάνω. Βέβαια η απλή κατο­χή πλη­ρο­φο­ριών πρέ­πει να συνο­δεύ­ε­ται από άλλες ανά­γκες (πχ. πολι­τι­σμι­κές) για να ερμη­νεύ­σου­με και να μετα­βά­λου­με την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα που μας περι­βάλ­λει, ώστε η εκπαί­δευ­ση και ο πολι­τι­σμός μας που είναι δωρε­άν κοι­νω­νι­κό αγα­θό για όλους, να βελ­τιω­θούν παρα­πέ­ρα, με 100% ίσες ευκαι­ρί­ες από τα πρώ­τα χρό­νια της ζωής μέχρι το Πανε­πι­στή­μιο, αλλά και στη συνέχεια.

Στον 21^ο η άδικη αδηφάγα νεοφιλελεύθερη παγκόσμια οικονομική τάξη που επιβάλλεται από την αυτοκρατορία δίπλα μας και τον ιμπεριαλισμό γενικότερα εμποδίζει την επίλυση στοιχειωδών ζητημάτων. Υπάρχουν πολλές μάστιγες που γονατίζουν την ανθρωπότητα, η πείνα και η φτώχεια κάνοντας την επιβίωση του ανθρώπου, καθημερινά πιο δυσβάσταχτη και αφόρητη.

Η επα­νά­στα­ση και ο ρεα­λι­σμός του «αδύ­να­του» στην Λατι­νι­κή Αμερική

Αυτή η διε­θνής κατά­στα­ση οδη­γεί σε ολο­έ­να και περισ­σό­τε­ρες ανα­προ­σαρ­μο­γές στις δημο­σιο­νο­μι­κές πολι­τι­κές των πανε­πι­στη­μί­ων, οι οποί­ες σαφώς επη­ρε­ά­ζουν την εκπλή­ρω­ση των απο­στο­λών τους.
Η κατά­στα­ση της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής είναι ένα σχε­τι­κό παρά­δειγ­μα· είναι μια περιο­χή που έχει σημα­ντι­κό αριθ­μό πανε­πι­στη­μί­ων και ακα­δη­μαϊ­κών σχο­λών που αγω­νί­ζο­νται καθη­με­ρι­νά μετα­ξύ των περι­κο­πών στον προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό που σκο­πεύ­ουν να κάνουν οι κυβερ­νή­σεις και των φόρων στα δίδα­κτρα των φοι­τη­τών, όπου λεί­πει η  ανθρω­πι­στι­κή προσέγγιση.

Το παρόν μας πείθει ότι η παραγωγή γνώσης τείνει να επεκτείνεται και να διαφοροποιείται και ότι, το σχολείο θα συνεχίσει να πλαισιώνει την ανάπτυξή του σε μια δομή που να διευκολύνει την αυξανόμενη διασύνδεση με την κοινωνία.

Το σχο­λείο του 21^ου αιώ­να είναι ένα μοντέ­λο εργα­στή­ριου πλη­ρο­φο­ριών και γνώ­σης που πρέ­πει να υιο­θε­τή­σει νέα πρό­τυ­πα για να εγγυ­η­θεί  κοι­νω­νι­κά άλμα­τα, όπως η διαρ­κής μάθη­ση, αλλά προ­σο­χή! Όχι για να δημιουρ­γή­σει από­κλη­ρους και πολί­τες 2^ης κατη­γο­ρί­ας. Τα πανε­πι­στή­μια, στην Κού­βα ήταν και θα συνε­χί­ζουν να είναι δεμέ­να με την έντα­ξη στην παρα­γω­γι­κή δια­δι­κα­σία, παρέ­χο­ντας διευ­κο­λύν­σεις για κάθε τύπο μαθη­τή \ φοι­τη­τή , “μαθη­το­κε­ντρι­κό”, καθώς ο σπου­δα­στής πρέ­πει να ανα­λά­βει ενερ­γά τη δική του εκπαι­δευ­τι­κή δια­δι­κα­σία, αλλά παράλ­λη­λα με ένα σύστη­μα που να επι­τρέ­πει στους δασκά­λους τους να τους καθο­δη­γούν, να τους υπο­στη­ρί­ζουν και να τους συνο­δεύ­ουν, ώστε να μην αισθά­νο­νται μόνοι σε αυτή την προσπάθεια.
Ατο­μι­κό φρο­ντι­στή­ριο: Κάθε σπου­δα­στής ή μαθη­τής λαμ­βά­νει εξα­το­μι­κευ­μέ­νη ατο­μι­κή ή συλ­λο­γι­κή, προ­γραμ­μα­τι­σμέ­νη σε καθο­ρι­σμέ­νες ώρες βοή­θεια από έναν εκπαι­δευ­τι­κό, ο οποί­ος τον συμ­βου­λεύ­ει και τον καθο­δη­γεί στις προ­σπά­θειές του να ολο­κλη­ρώ­σουν τις σπου­δές του.